Konstrukcja krótkich zdań, sprawia, że czyta się ją szybko, ale sama istota płynąca z tych stwierdzeń wyzwala szereg refleksji nad bardzo ważnymi kwestiami. Pojawia się aspekt miłości. Tej matczynej, w pełni bezwarunkowej i na całe życie. Tej dziecięcej, która może mieć różne oblicza. Tej partnerskiej, która gdzieś się kończy, a gdzieś zaczyna. Widzimy strach przed wojną, widzimy nieuchronność zdarzeń, na które jednostki nie zawsze mają wpływ.
Możemy obserwować z jak wielu rzeczy można czerpać radość, nawet jeśli nasza sytuacja nie jest radosna w pełnym tego słowa brzmieniu. Gwarantuję wam, że po przeczytaniu tej książki, zaczniecie trochę inaczej patrzeć na rzeczy, które może do tej pory wydawały się trywialne albo wręcz przeciwnie – kompletnie poznane i bezbarwne.

Całość recenzji na zukoteka.blox.pl