"Śmierć moja" to debiutancka powieść Mikołaja Więckowskiego. W trakcie lektury poznajemy bohatera, który stał się "wpół trupem", w wyniku przypadkowego, nieszczęśliwego zdarzenia. Trafia do "drugiego świata", gdzie wędruje i spotyka dziwne, czasami nieziemskie stworzenia. Często jest świadkiem niecodziennych wydarzeń. Jednak to nie wszystko. Jego “przygody” w innym świecie przeplatane są krótkimi fragmentami z nam znanej rzeczywistości...

Rzeczy i istoty w tamtym świecie znikają żeby za chwilę się ponownie pojawić. Nic nie jest tam takie jakie znamy. "Oni" nie są ludźmi, nie ma tam z kim porozmawiać, nic tam nie jest normalne. Magia, obłęd, mutacja, strach, ożywione obrazy, samozapisywalna kartka, brak granic, brak imion, brak zaufania, nienawiść, amok, iluzja. Wokoło nicość, wszechobecny strach przed prawdą...

Istoty "uwięzione" w tamtym świecie ciągle próbują uciec. Nadzieja jest jedyną rzeczą, która dodaje im sił. Bytują zawieszeni pomiędzy światami, nie mogą popełnić samobójstwa, wszelkie próby wydostania się z "tamtego" świata spełzają najczęściej na niczym. Jednak ciągle wierzą, mają nadzieję, że przyjdzie taki moment, że opuszczą to piekielne miejsce. Jednak nie jest to takie proste, ponieważ Handlarz dusz liczy jedynie na zysk. To stwarza nikłą szansę na dojście z nim do porozumienia. Jednak czy cena za uwolnienie jednej duszy nie jest zbyt wysoka? Ile kosztuje wolność? Jak sam autor wspomina: "dusza to biała karta, to ty decydujesz co z nią zrobić". Zatem nie sprzedawajmy dusz...

Autor w ciekawy sposób przedstawił tu walkę o duszę ludzką ze śmiercią. Należy wykupić ją od Handlarza. Tylko co jest zapłatą w tym przypadku? O tym przekonajcie się już sami czytając tą powieść.

Autor posiadł umiejętność obrazowania słowami. Dzięki temu mogłam odbyć tą niezwykła podróż z głównym bohaterem. Książka wywołała we mnie ogrom emocji. Strach, niepokój, zagubienie, niepewność. Jednak to nic dziwnego, ponieważ utwór traktuje o przeżyciach dusz zawieszonych pomiędzy światami. Z pewnością nie mogę jej nazwać lekturą łatwą. Zmusza do głębszych refleksji. Zawiera wiele łacińskich cytatów co tylko wzmaga uczucie niewiedzy, niedopowiedzeń. Polecam.