Książka jest bardzo cieniutka i wygląda niepozornie, ale kiedy zaczęłam ją czytać byłam oczarowana. Co chwila przystawałam, aby przemyśleć to, co autorka w danym momencie poruszała. Czytając te historie miałam wrażenie, że zamiast książki trzymam w ręku bardzo prywatne zapiski, coś na kształt pamiętnika, dlatego tytuł tej książki jest idealny. Z książki płynie nie tylko miłość do rodziców i rodzeństwa czy dziecka, ale również żal i ból po rozstaniu z ukochanym mężczyzną. Klimat, jaki panuje w książce jest refleksyjny, przyciągający oraz sentymentalny. W książce znajdziemy liczne przemyślenia, wspomnienia pani Aliny pokazujące szczęśliwe chwile w jej życiu oraz te, które sprawiły, że jej serce rozpadło się na kawałeczki. Książka posiada w sobie 13 historii, które autorka napisała patrząc z różnych perspektyw, takich jak żony, kochanki czy matki. W każdej opisanej historii znajdziemy czekoladę, to ona towarzyszy pani Alinie w praktycznie każdym momencie jej życia. Jest ona dobra w radosnych momentach, ale jeszcze lepsza podczas smutku i żalu. Autorka pisze bardzo szczerze o tym, co przeżyła, jak upadała i jak małymi krokami odbudowywała siebie na nowo. Historie są bardzo emocjonalne więc nie obyło się bez łez. Tę pozycję przeczytałam jednym tchem i ciężko mi było ją odłożyć. Jest to obyczajówka, a historie w niej zawarte nie są tylko usłane różami, ale również mają smak goryczy. Tę książkę polecam Wam, bo moim zdaniem jest ona warta uwagi.