To najbardziej nietypowy i najbardziej przydatny (nie)przewodnik po Irlandii (i w ogóle) jaki kiedykolwiek miałam w ręku!
Tsanko Ivanov zabiera nas do kraju i prowadzi przez niego w taki sposób, byśmy nie tylko nie zabłądzili, ale też wiedzieli jak w jakiej sytuacji się odezwać, co znaczą poszczególne, przy pierwszym usłyszeniu obco brzmiące, zwroty, co dla Irlandczyków ma naprawdę wielką wagę, jak wygląda ich styl życia, czego się spodziewać, a czego nie.
I jest przy tym tak bezpośredni i wyluzowany (to się naprawdę czuje!), że chęć na odwiedzenie Zielonej Wyspy zostaje po raz kolejny rozpalona!
Oczywiście, autor nie mami nas zapierającymi dech w piersiach widokami, lecz stawia sprawę uczciwie, pokazując to, co w irlandzkiej modzie i garderobie podstawowe: parasol, przeciwdeszczowa i ciepła odzież, kalosze.
Pisarz uporządkował swoje przemyślenia, nadając im formę XI podstawowych części, dodając do nich na koniec kilka słów od siebie oraz anegdotki zasłyszane w Dublinie.
Temu, co znajdziemy w środku nadał Ivanov następujące tytuły, wyznaczające jednocześnie kierunek rozważań:
Przyjechałem z Polski, Rozmowa z Dublińczykiem, Miasta Irlandii i Dublin, Irlandczycy, Po prostu Irlandia, Edukacja, Religia, Sporty, Odwiedziny, Tygrys celtycki.

Kapitalny, inny od wszystkich miniprzewodnik, świetna alternatywa dla znudzonych klasycznymi formami rozmówek czy turystycznych mapek odbiorców. Naprawdę dobra, syntetyczna robota! Trochę historii, najważniejsze zwroty, ułatwiające życie transkrypcje i tłumaczenia, a wszystko to z humorem i dystansem. Polecam gorąco!

W te wakacje byłam w Irlandii, kiedy więc zobaczyłam w propozycjach do zrecenzowania ten „nieklasyczny przewodnik”, który nie jest też polsko-irlandzkimi rozmówkami, zaintrygowana postanowiłam, że dowiem się czegoś więcej o kraju, który odwiedziłam. Piękna okładka sprawiła dodatkowo, że nawet jeśli się wahałam, zapomniałam o wszelkich „ale”.
Książeczka, którą napisał Tsanko Ivanov, jest bardzo krótka, ma zaledwie 118 i trochę zdjęć oraz sporo czegoś, co jednak pretenduje do miana rozmówek, w środku. Autor to człowiek, który stara się zrozumieć Irlandczyków i w Z parasolem przez Irlandię przekazuje garść wskazówek, jak to zrozumienie osiągnąć. Radzi też, jak zagadać do Irlandczyków, o czym z nimi rozmawiać (pogoda nigdy nie będzie tematem nie na czasie) i jakich zwrotów używać, by spojrzeli na nas przychylnych okiem. Pisze też o tym, z czego nie do końca zdawałam sobie sprawę, gdy wybierałam się w podróż do Irlandii – mianowicie o ich angielskim. Osobiście załamałam się tym, jak niewiele z tego, co mówili, rozumiałam, ale spokojne – ich język po prostu nie ma za wiele wspólnego z angielskim. Irlandczycy robią z nim co chcą i nawet sami się na to denerwują.
Tsano Ivanov pisze o Irlandczykach, o tym, jak z nimi rozmawiać, o Dublinie, o pogodzie (w Irlandii pada cały rok, nie wiem, jak udało mi się trafić na te kilka dni, kiedy akurat nie padało, ale miałam to szczęście), trochę o polityce, trochę o sporcie. Pisze też o tym, z jakim upodobaniem Irlandczycy używają przekleństw. Czasem, czytając jego „niby rozmówki”, uśmiechałam się pod nosem, bo w myślach dosłownie słyszałam głos Irlandczyka, który z upodobaniem wypowiada dane przekleństwo.
Czego brakło mi w tym nie-przewodniku? Opisu jakichś miejsc, które warto zwiedzić. Jest ich całkiem sporo, bo Irlandia to naprawdę ładny kraj i nie rozumiem, czemu autor w ogóle o tym nie wspomniał. Znajduje się tam między innymi Grobla Olbrzyma, która została uznana za jedno z najpiękniejszych miejsc świata.
Ogólnie polecam tę książkę osobom, które wybierają się do Irlandii i chcą zrozumieć jej mieszkańców. Ivanov nie daje co prawda stuprocentowej gwarancji, że ich zrozumiecie, ale zawsze będzie wam łatwiej.

Lubię podróżować i poznawać nowe miejsca, smaki i zapachy, ale nie przepadam za typowymi, sztywnymi przewodnikami. Lubię książki z „jajem”, dzięki który poznaję naprawdę unikalne miejsca. Taką bardzo ciekawą pozycją jest książka Tsanko Hristova „Z parasolem przez Irlandię”.

Irlandia – skojarzyła mi się od razu z turystyką zarobkową i tłumami Polaków opuszczającymi kraj. Ale Irlandia to również przepiękna zielona wyspa, pełna wrzosowisk i fantastycznych krajobrazów. Niezwykle miejsce na wypoczynek, gdzie można znaleźć fantastyczne miejsca z dala od tłumu i zgiełku. Na pewno jest to oryginalne i arcyciekawe miejsce do zobaczenia. Ja wpisuję na podróżniczą wish listę.

„Z parasolem przez Irlandię” to książka bardzo oryginalna, stanowi specyficzne połączenie przewodnika, ze słownikiem językowym i poradnikiem. Przy tym jest zabawnie napisania, z pazurem – czytałam w uśmiechem na ustach i tęsknotą w sercu. Autor próbuje nam przybliżyć Irlandczyków, ich sposób myślenia, rozumowania i życia, a jest on specyficzny. Pokazuje nam jak się zachować w określonych sytuacjach, aby nie wpakować się w tarapaty. Stereotypy każdej nacji są nieobce, autor utwierdza nas w nich bądź je obala – na pewno pokazuje zupełnie inną stronę Irlandii niż można przeczytać w standardowych przewodnikach o tym kraju.

„Z parasolem przez Irlandię” to mała i niepozorna książeczka, ale z wielkim potencjałem. Dzięki niej poznacie kulturę Irlandii, liźniecie odrobinę jej historii, zachwycicie się zwyczajami i kulturą, wielu odstraszy mokra pogoda, ale przyciągną wspaniale plenery. Ważne jest jedno – koniecznie trzeba ją przeczytać!
Irlandia to ciągle nieodkryta kraina, pełna zieleni i fantastycznej muzyki. Myślę, że warto samemu się o tym przekonać i ją odwiedzić, a za przewodnika wziąć książkę Tsanko Ivanova :)


http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2015/01/z-parasolem-przez-irlandie-tsanko-ivanov.html