Lech Foremski pochodzi z Białegostoku i od 1982 roku przebywa na emigracji w USA. Jest profesjonalnym fotografem, amatorem malarzem, rzeźbiarzem i grafikiem. Autor artykułów, esejów, słuchowisk oraz współautor reportaży radiowych. Był twórcą polonijnej audycji radiowej Quo Vadis w Cleveland w stanie Ohio. Obecnie pracuje nad kolejną książką mającą opisywać losy bohaterów powieści "Wyspy w kałuży".

Książka trafiła do mnie jako egzemplarz recenzencki, nie posiada więc jeszcze ona żadnych uszlachetnień okładkowych. Jedyne o czym można się wstępnie wypowiedzieć to grafika jaką powieść została opatrzona oraz kwestia czcionki i grubości książki. Okładka jest piękna, trzeba to przyznać a im głębiej zanurzymy się w lekturze to odkryjemy, czemu wygląda ona tak a nie inaczej. Czcionka zastosowana w książce jest bardzo wygodna do czytania, a sama lektura nie jest zbyt wielka ani zbyt mała - 370 stron to tak idealnie.

Historia jest osadzona w czasach PRL. Głównym bohaterem jest Krzysztof, początkowo ośmioletnie dziecko - pod koniec powieści już prawie dorosły mężczyzna. Fabuła powieści przypomina coś w rodzaju zwierzeń chłopaka, jest w moich oczach czymś w rodzaju katharsis. Krzysztof na początku okresu dojrzewania przeżywa burzliwe chwile w domu rodzinnym, gdzie czuje się jak typowa "gałązka na wietrze" - smagany pomiędzy ojcem i matką. Niefortunnie rozpoczyna też znajomość z Bogdanem, synem partyjnej "szychy", który funduje Krzyśkowi pogłębioną szkołę życia.

Chłopak nie ma łatwego życia, a jego proces dojrzewania znacznie musi przyspieszyć tempa z racji na bardzo niesprzyjające okoliczności w jakich co rusz się znajduje. Krzysiek to dobre dziecko, które zostało bardzo mocno skrzywdzone przez życie. Ale tak jak głosi opis z tyłu książki, gdzie zło tam musi być i dobro. I takie dobro staje na drodze chłopaka. A co on z tym zrobi i w jakim kierunku pójdzie... Myślę, że warto się dowiedzieć.

Powieść została napisana przez mężczyznę, co jest bardzo pozytywnym aspektem dla całej treści. Jak to zwykle bywa w książkach opisujących dojrzewanie i drogę życia danej osoby, nie brak jest tu również pierwszych doświadczeń miłosnych, cielesnych i erotycznych. Bardzo ciekawe dla mnie jako czytelniczki jest poznanie wyobrażeń o pierwszej poważniejszej miłości męskiej, gdzie kobietę unosi on niemal do rangi bóstwa. I tutaj chciałoby się myśleć, że faceci traktują kobietę tylko i wyłącznie jako obiekt pożądania cielesnego... Przeczytałam wiele powieści, w których były na różnoraki sposób opisane sceny erotyczne, ale nigdzie nie spotkałam się z takim opisem jak tu. Autor skupia się na przeżyciach tego młodego chłopaka jakie mu towarzyszą w trakcie aktu. Oczywiście jest ważne to, co dzieje się w danym momencie ale wcale nie jest najważniejsze. Każde odczucie, każda emocja, każde przeżycie jest opisane bardzo szczegółowo i barwnie. Nie sądziłam, że w głowie mężczyzny może to wyglądać w taki sposób. To sprawia, że duża część innych powieści zawierających podobne sceny traci trochę na wartości. Ale myślę też, że jest to wszystko opisane tak barwnie emocjonalnie, bo wywiera bardzo duży wpływ na głównego bohatera.

Książka bardzo porusza i daje do myślenia. Pokazuje, że tak naprawdę nie sam system ma wpływ na to jak kształtuje się życie młodego chłopca, a wszyscy ludzie, których on na swojej drodze napotyka. Jest lekturą godną polecenia, ale nie da się jej przeczytać lekkomyślnie. Należy mieć też na uwadze, że na pewno pozostanie w pamięci i da człowiekowi powód do rozmyślań.

www.ksiazkomania17.blogspot.com