Romans biurowy to kusząca propozycja dla każdej romantyczki. Historia być może schematyczna, ale zawsze emocjonalna i pobudzająca zmysły. Olivia Kage wychodzi więc naprzeciw naszym oczekiwaniom i oddaje w nasze ręce powieść tego typu, w której losy bohaterów ciekawią już od pierwszych stron.

Debiutancka powieść autorki co prawda wymagałaby jeszcze kilku szlifów, ponieważ nie zawsze kleiły się wątki a w pewnych momentach bohaterowie wydawali się dość płascy, ale jednocześnie nie przeszkadzało mi to w kontynuowaniu lektury, która idealnie spisała się w roli relaksującego czasoumilacza. Lekki styl, uwaga skoncentrowana na emocjach a także burzliwe losy postaci spełniły swoje zadanie jeśli chodzi o wytyczne gatunku.

Emily straciła brata w tragicznym wypadku dokładnie siedem lat temu. Dziś wciąż zmaga się z wyrzutami sumienia, które dodatkowo podsycane są przez jej matkę. Chciałaby stanąć na nogi i zacząć życie od nowa, ale trudne emocje nie chcą jej opuścić. Krokiem ku lepszej przyszłości ma być nowa praca w Cole Enterprise, największej w Stanach Zjednoczonych firmie produkującej gry komputerowe. Jednak jest jedna przeciwność - Jake Cole, nowy szef Emily. Arogancki, bezczelny i zdecydowanie aż nazbyt przystojny, z wewnętrznymi ranami, które jak się okaże, połączą tą dwójkę.

Dużo namiętności, czułych słów i dość szybko rozwijająca się relacja od poznania ku łóżkowym scenom gwarantują intensywne wrażenia oraz sporo zwrotów akcji. Bohaterowie nie mieli łatwego życia co przekłada się na częściej popełniane błędy a tym samym liczne momenty nieporozumień. Obydwoje byli zagubieni, z traumami na koncie, więc trudno było im zaufać i ten element powieści wyszedł autorce najlepiej, ponieważ na własnej skórze czułam to jak niepewnie stąpają po nowym uczuciowym gruncie. Czytamy więc o miłości, która rodzi się szybko, ale z przeciwnościami po drodze i szuka ukojenia w ramionach kogoś o podobnych przeżyciach.

"Wbrew sobie" to typowy romans biurowy jednak z zupełnie innym niż przypuszczałam zakończeniem. Historia ciekawa, wciągająca, z sympatycznymi bohaterami na pierwszym planie. Pojawiły się pewne potknięcia w fabule, ale w pełni je autorce wybaczam, ponieważ styl Olivia Kage przypadł mi do gustu i chętnie przeczytam inną książkę spod jej pióra. Tymczasem jeśli szukacie sympatycznej lektury na ciepłe popołudnia - oto idealna propozycja.

"Wbrew sobie" to książka nie taka oczywista. Gra pozorów tutaj przoduje i lepiej nie dajcie się jej zwieść. W tej książce jest jak w życiu, wiele warstw i odcieni szarości, które odkryją jedynie wytrwali gracze chcący zobaczyć coś więcej niż widać gołym okiem.

Trzeba przyznać, że Emily jest bardzo wytrwała w tej grze. Wiele kobiet na jej miejscu dawno by się poddało i nie podejmowało większego trudu. Jednak ona wie czego chce i zamierza to zdobyć. Jake jest typowym gburem. A może jednak nie? Życie dało mu w kość, dlatego teraz woli ukrywać się za maską i nigdy nie porzucać swojej zbroi. Nie zawsze jednak dostajemy to co chcemy. Czasami to co łatwe wcale nie jest dla nas dobre, tylko ciężko nam to przyznać.

Książkę czytało mi się szybko i przyjemnie. Autorka potrafi zaangażować czytelnika i nie przytłacza go monotonią, czy długimi opisami. Tutaj prawie co chwilę coś się dzieje, ale bez obaw, nie na tyle szybko by mieć przesyt. Bohaterowie wyróżniają się wyrazistymi charakterami, co niejednokrotnie było widoczne w dialogach. Z czystym sumieniem przyznaję, że dobrze bawiłam się z książką Olivii.