Książki młodzieżowe, w których ważną rolę odgrywają podróże w czasie nie są niczym nadzwyczajnym. Stworzenie powieści dla nastolatków, w której jeden z bohaterów przeniesie się w czasie do trwania II wojny światowej jest już nietypowym zabiegiem. ,,W pogoni za losem" Angeliki Gawerskiej pod tym względem okazało się naprawdę świetnym rozwiązaniem. Młodsi odbiorcy, ale także dojrzali czytelnicy mogą razem z głównym bohaterem tego wydania odbyć podróż w czasie. Nie zawsze będzie ona jednak łatwa i przyjemna. Należy pamiętać o tym, że trwała wojna, a autorka nie chciała pomijać niewygodnych faktów, jak tortury, czy prześladowania.

Ariel Kwiatkowski, główny bohater książki w ramach nowej pracy miał wcielić się w postać pół-Niemca oraz pół-Polaka i przenieść się w czasie. Tak też się stało, jednak po jego przybyciu na miejsce na koniec czasowej podróży nie wszystko poszło zgodnie z planem. Czy możliwe było zakończenie tego powrotu sukcesem? Jak napisała autorka, ta książka powstawała wiele lat. Ze względu na obszerność konspektu zostanie ona podzielona na dwie części. ,,W pogoni za losem" Angeliki Gawerskiej jest dopiero pierwszą z nich.

Jest to debiut literacki autorki. Twórczyni starała się oddać prawdę historyczną, nie zamieszczając jednak w treści zbyt wielu osób, które istniały naprawdę. Nie chcę zdradzać zbyt wiele, jednak jestem przekonana, że wprowadzenie do niej niektórych postaci będzie miało dla młodzieży bardzo duże znaczenie. ,,W pogoni za losem" Angeliki Grawerskiej jest lekturą, dzięki której nastoletni odbiorcy mogą dowiedzieć się jak wyglądały czasy wojenne. Informacje są podane w przystępnej formie i podane w sposób zrozumiały dla czytelników właśnie w tym wieku.

Fajnie jest poczuć się tak, jakby człowiek przeniósł się w czasie. Jakby patrzył czyimiś oczyma i przeżywał i najbardziej niebezpieczne, i zarazem najpiękniejsze chwile swojego życia. I nim ten nieco enigmatyczny wstęp rozwlecze się niemożebnie, zapraszam na słów kilka o powieści Angeliki Gawerskiej.

Wyobraźcie sobie tajną agencję, która przebiera wśród swoich potencjalnych pracowników jak w ulęgałkach, zostawiając tylko najlepszych. A potem przeprowadza męczące i długotrwałe szkolenie, po to, by wysłać wybrańców w przeszłość z dość karkołomną misją. Główny bohater – Ariel, trafia do Warszawy do lat czterdziestych, w sam środek działań okupacyjnych faszystów i niebezpiecznych, acz godnych szacunku ruchów polskiego podziemia. I to właśnie on (przy pomocy pewnego pyskatego Polaka i przyjaznego Niemca) musi wpłynąć na przebieg pewnych istotnych dla historii Polski zdarzeń.

Tak sobie myślałam podczas czytania, że oto przede mną wyłania się odpowiednik marvelowskiego Kapitana Ameryki, z tym, że Ariel nie dzierży tarczy, a broń palną i walczy tak jakby jutra miało nie być, używając do tego całego swojego uroku i sprytu. I to było niezwykle radosne odkrycie, które towarzyszyło mi do końca.

Jeśli boicie się, że jest to książka przeładowana informacjami historycznymi, to niepotrzebnie. Wszystkie najważniejsze fakty są wyraźnie zaznaczone, ale trzeba pamiętać, że jest to książka przygodowa z elementami romansu, więc bardziej przypomina opowieść dobrego znajomego niźli podręcznik do historii.

Pysznie zbudowała sobie autorka postaci. Zadbała o ich wyjątkowość i filuterność, okrasiła to wszystko ogromną dawką zaufania i miłości, nadając im ostatecznego sznytu. Połączyła też to wszystko z fajnymi dialogami i dzięki temu stworzyła opowieść, która nie nudzi, ale pomaga też pewne ważne rzeczy zrozumieć.

Czytajcie na zdrowie, bez względu na pesel. To książka dla każdego!

"- Ale czym jest jedno życie wobec życia milionów?"

Czy często zdarza Wam się czytać książki z motywem podróży w czasie?

Ja, szczerze mówiąc nie pamiętam kiedy ostatnio miałam w ręce publikacje o takiej tematyce. Postanowiłam więc sięgnąć po dość nietypową i intrygującą pod względem tematu, książkę "W pogoni za losem" Angeliki Gawerskiej. Dzieło to, to swego rodzaju pomieszanie, na które składa się podróż w czasie, II wojna światowa, i bohaterowie ze środowiska LGBT+. Są to motywy, które na pierwszy rzut oka, ciężko jest razem połączyć i się w tym wszystkim nie pogubić, ale myślę, że autorka całkiem dobrze sobie poradziła, zważywszy na to, że jest to jej debiut.

Zanim przejdę do dalszej recenzji - krótki opis tego, co dzieje się na kartach książki:

Ariel Kwiatkowski, po przeglądnięciu wielu ofert pracy, wreszcie natrafia na taką, która zdaje się być aż nazbyt intrygująca. Po swojej nowej posadzie chłopak mógłby spodziewać się wielu różnych niespodzianek, ale na pewno nie tego, że będzie miał możliwość podróży w czasie. Po skomplikowanym szkoleniu obejmuje rolę tajnego agenta i przenosi się do czasów II wojny światowej. Ma za zadanie nieco zmienić bieg dziejów i być może w ten sposób uratować wiele istnień. Wszystko zdaje się iść po jego myśli, do czasu, gdy w jego życiu pojawiają się Alek i Hans. Alek aktywnie działa w podziemiu, a Hans to... niemiecki oficer. Co może pójść nie tak? Czy Ariel będzie w stanie zepchnąć miłość i przyjaźń na drugi plan, aby wykonać powierzone mu zadanie?

Autorka zadbała w swojej książce o różnorodność postaci i ich charakterów. Ariel, Alek i Hans mają nieco różne postrzeganie rzeczywistości i w odmienny sposób odbierają to co się wokół nich dzieje. Sytuacja jest bardzo trudna, gdyż chodzi tu o życie ludzi, którzy niewinnie giną, atakowani przez niemieckich żołnierzy. Bohaterów tych łączy jednak jedno - poczucie niesprawiedliwości wobec tego co się dzieje.

Książka ta jest źródłem ogromnej ilości emocji. Podczas czytania kolejnych stron, czytelnik musi zmierzyć się z tym wszystkim co przeżywają bohaterowie. Życie w czasach II wojny światowej to los, którego nie życzyła sobie żadna z przedstawionych postaci. Jednym z motywów jest tutaj również zakazana miłość, która okazana w nieodpowiedni sposób, może okazać się wyrokiem śmierci.

Muszę tutaj wspomnieć również o pewnym zabiegu zastosowanym przez autorkę, który bardzo mi się w tej publikacji podobał. Chodzi tutaj o ukazanie niektórych scen z perspektywy poszczególnych postaci, które biorą w niej udział. Dzięki temu czytelnik jest w stanie dokładnie poznać uczucia, emocje oraz motywy działań bohaterów powieści.

Z pewnością jest to jedna z moich ulubionych książek, które miałam okazję przeczytać w tym roku. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom i dalszą część przygód Ariela, który jako główny bohater skradł moje serce.

,,Hans i Aleksander byli jak dzień i noc, słońce i księżyc. Nie byli od siebie lepsi ani gorsi. Byli po prostu całkowicie inni. Ariel uwielbiał ich obu i żadnemu nie mógł dać tego, czego chcieli. Nie dlatego, że nie chciał, ale dlatego, że nie potrafił”.

„W pogoni za losem” autorstwa Angeliki Gawerskiej to książka z rodzaju tych, których nie ma ochoty się kończyć. A przynajmniej w moim odczuciu.

Ponad czterysta stron przeczytanych w jeden dzień. Nie wiem, jak to jest, z wami jednak u mnie oznacza to, że naprawdę się wciągnęłam.

Czego możecie się spodziewać?

♤Intrygujący początek, który od razu zaczyna się akcją.

♤Świetny pomysł na fabułę, w której to jedna z postaci podróżuje w czasie.

♤Autentyczne wydarzenia i bohaterowie.

Oczywiście większość książki jest, fantazją autorki jednak cała historia była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami i postaciami.

♤Świetnie scharakteryzowani i zróżnicowani bohaterowie. W tym np.

❤️Ariel, który jest zupełnie nieprzewidywalny. Jednocześnie silny i bardzo wrażliwy. Potrafi rozbroić kilku przeciwników naraz, zna się na szpiegostwie i tajnych misjach jednak przy tak prosta czynność, jak prasowanie, czy gotowanie daje klapy.

❤️Aleksander młody i temperamenty członek polskiej konspiracji. Nie jest z natury ufny, jednak gdy się do kogoś przekona, pozostaje mu lojalny.

❤️Hans niemiecki oficer, ale o dobrym sercu, co w czasach wojennych było niezwykle rzadkie. Kocha swoją ojczyznę jednak nie pochwala okrucieństwa.

Tak naprawdę te opisy są dość spłycone, gdyż osobowości tych bohaterów są jeszcze bardziej rozbudowane. Trzeba ich po prostu poznać.

Ja przyznam, że bardzo się z nimi wszystkimi zżyłam, co w dużej mierze wpływa na moją opinię.

♤Dalej to, co jest niezwykle ważne, czyli pięknie opisane i poruszające relacje.

❤️Miłość między dwoma chłopakami. Słodki związek stanowiący szczyptę szczęścia w czasach cierpienia i strachu.

❤️Przyjaźń piękna i bezinteresowna. Taka gotowa do poświęceń i do ryzyka.

♤No więc nie będę owijać w bawełnę. Zakochałam się w tej książce, choć mam świadomość, iż jest to całkowicie kwestia moich czytelniczych preferencji.

Oczywiście wierzę, że ta lektura spodoba się innym czytelnikom zwłaszcza tym lubiącym książki obyczajowy, czy takie, w których pojawiają się postacie ze środowiska LGBTQ+. Jednak fani szalejącej akcji mogą czuć lekki niedosyt.

Od siebie jednak dodam, że polecam sięgnąć po tę książkę. Może i dla was okazać perełką.

Ariel Kwiatkowski długo szukał odpowiadającej mu pracy; to jedno ogłoszenie zaintrygowało go swoją tajemniczością, stwierdził więc, że nie ma nic do stracenia. Po kilku rozmowach jego pracodawcy zaczynają szkolić mężczyznę do zajęcia, o jakim nigdy mu się nawet nie śniło- ma zostać agentem specjalnym, działającym w czasach II wojny światowej. Musi dokładnie znać żyjące wówczas osobistości, poznać wszelkiego rodzaju plany. Choć brzmi to jak szaleństwo, jego pracodawcy przeniosą go w przeszłość, by odwrócił bieg wydarzeń. Tak oto zostaje Arielem von Winterfeldem- pół Polakiem, pół Niemcem.

Trafiając do miejsca docelowego, od razu nawiązuje znajomość z Aleksandrem Wiśniewskim, który ma wprowadzić go w struktury polskiego podziemia, oraz Niemcem Hansem Engelem, niosącym mu pomoc podczas problemów z nazistami. Szybko jednak okazuje się, iż obie relacje mieszają Arielowi w głowie i sam nie wie, co jest dobre, a co złe. Do walki ze złem wdziera się przyjaźń i miłość, zaś nasz bohater ma problemy z odłożeniem emocji na bok.

Czy Ariel Kwiatkowski vel. von Winterfeld zakończy swoją misję sukcesem, do jakiego szkolili go jego mocodawcy? A może wybierze zupełnie inną ścieżkę... ?

Muszę przyznać, że opis od wydawcy niezwykle mnie zaintrygował. Podróż w przeszłość, by naprawić niektóre błędy przodków? Jak najbardziej! A do tego nieobce żadnemu człowiekowi dylematy związane z relacjami międzyludzkimi, gdy nagle powierzone zadanie nie jest już takie oczywiste... Byłam ciekawa, co też kryje ta książka.

Muszę powiedzieć, że po lekturze mam mieszane uczucia. Z jednej strony ogromny plus dla autorki za to, że nie prowadziła tej historii wąskotorowo, skupiając się wyłącznie na misji Ariela. Dała nam idealny popis, jak powinno się pisać o emocjach, które odczuwamy na różnych etapach życia (i względem różnych osób, oczywiście). Tutaj mamy przykład naszego głównego bohatera, który teoretycznie powinien widzieć w Hansie wroga, a z drugiej strony nie do końca go za takowego uważał. W grę wchodziły naprawdę silne uczucia. Z drugiej strony główny bohater i jego niezdecydowanie czasami dość mocno mnie irytowały. Rozumiem, że niektóre decyzje mogły zaważyć nie tylko na jego życiu, ale i współtowarzyszy, lecz czasami miałam wrażenie, że czytam o przemyśleniach nastolatka, nie zaś mężczyzny, który podjął się naprawdę trudnej misji i był do niej szkolony, zaś mocodawcy uznali go za idealnego kandydata. Momentami wydawało się, że Ariel bardziej skupił się na prowadzeniu miłosnej gry (lub ogólnie rzecz ujmując: uczuciowej stronie zadania) niż na faktycznej realizacji celów. I to nie to, że homoseksualizm w tej książce w jakiś sposób burzy moje postrzeganie świata, bo tak po prostu nie jest, aczkolwiek czasami bawiło mnie to, jak bohater starał się odgrywać przed Hansem kokietkę. To jakoś nie pasowało mi do ogólnego zamysłu książki.

W pogoni za losem jest o tyle ciekawą historią, że wręcz niespotykaną, oryginalną- przyznam szczerze, że dotychczas nie spotkałam się z taką fabułą (albo było to tak dawno, że zupełnie o tym zapomniałam). Autorka bardzo dobrze włada piórem, skupiając się na detalach, dzięki czemu i my możemy odbyć swego rodzaju podróż w czasie. Właściwie jedynym, co mnie delikatnie uwierało, było wspomniane zachowanie Ariela właśnie. Niemniej jednak nie wpływa to zbyt mocno na całościowy odbiór lektury- uważam, że można przy niej całkiem dobrze spędzić czas.

Jesteście gotowi na tak nietuzinkową opowieść?