"Milczy od trzech lat. Jego ostatnią nadzieją jest... dawna nemezis."

Milczał jak zaklęty przez trzy lata. Nox został zatrzymany za zabójstwo rodziców i od momentu aresztowania nie wypowiedział ani jednego słowa. Próbowało do niego dotrzeć dwunastu psychiatrów, jednak nie było to łatwe ze względu na to, że młody arystokrata władał potężną magią. Nagle na jego drodze pojawia się Gulliana Clare - znajoma z czasów akademii Blacmore. Czy terapeutce uda się uratować Noxa przed skazaniem i wyjaśnić okoliczności zabójstwa jego rodziców? Ma na to tylko 31 dni...
"Thirty one days" to połączenie romansu i fantastyki, które wciąga czytelnika w mroczne zakątki ludzkiego umysłu. Rodzina Noxa od pokoleń wywodziła się z niższych sfer, o czym boleśnie przekonała się Gulliana, która była tępiona za swoje niearystokratyczne pochodzenie. Teraz ma szansę odegrać się na Noxie, a mimo to walczy o jego uwolnienie. Chyba nikt się nie spodziewał, że młody arystokrata mógł aż tak bardzo się zmienić.
Książka naprawdę mi się podobała, choć końcówka się nieco dłużyła i myślę, że na spokojnie można by było pominąć kilka nieistotnych wątków. Autorka miała przyjemny styl pisania, aczkolwiek w każdym rozdziale wciągała w wir głębokich przemyśleń i refleksji nad własnym życiem oraz codziennymi wyborami. Ukazuje nam, jak trudne jest życie byłego reżimowca i mordercy rodziców, pomimo że przeszedł on ogromną metamorfozę i jest teraz zupełnie innym człowiekiem.

https://www.instagram.com/p/DFGi68utcla/

Książka „Thirty One Days" wciągnęła mnie od pierwszej strony, pomimo obszernych tekstów opisowych. Z reguły nie lubię tego rodzaju konstrukcji powieści, ale w tym przypadku ta forma mi nie przeszkadzała. Nie są to bowiem wypełniacze stron, lecz ważny element tego, co dzieje się w umyśle bohaterów i w ich życiu. Różnego rodzaju interakcje obserwujemy z perspektywy trzecioosobowej, więc wiemy, co dzieje się zarówno u Noxa, jak i Clare. Jest w nich wiele ich przemyśleń, stanów emocjonalnych, więc dowiadujemy się o istotnych sprawach, którymi przejmują się bohaterowie, ale też postacie drugoplanowe.

Patrycja Drywa swoją debiutancką książką zaskakuje umieszczając w naszym realnym świecie elementy, które można uznać za fantasy, chociaż nie do końca. Osadziła wydarzenia w naszej, współczesnej rzeczywistości, ale w zupełnie innej sytuacji politycznej i społecznej. Są realne budynki i ludzie, ich życiowe problemy, więc można mieć wrażenie, że wszystko toczy się w zwyczajnym świecie, znanym każdemu z nas. Inna jest tylko sytuacja polityczna, bo są to czasy, gdy ludność jest podzielona po wojnie między arystokracją, a klasą niższą.

Atrakcyjności dodaje wątek magiczny, którego nie ma w nadmiarze i charakterze znanym z typowych powieści Fantasy. Ten element istnieje jakby obok, w formie ponadprzeciętnych zdolności mentalnych. Telepatia, czytanie w myślach, czy telekineza to umiejętności realne, więc można powiedzieć, że jest to powieść, która nie jest do końca odzwierciedleniem gatunku Fantasy, a raczej bliżej jej do historii realnej z lekką jego otoczką. Z pewnością, wprowadzenie tych elementów do historii dziejącej się współcześnie, dodaje fascynującego wymiaru realizmu. Pozwala sobie wyobrazić świat, w którym ludzie mają ponadprzeciętne zdolności, a to skłania do zastanowienia się, jak te umiejętności mogłyby wpływać na nasze życie codzienne i relacje międzyludzkie.

Ciekawym i istotnym elementem jest małżeństwo Gulliany Clare, które naznaczone jest przemocą, z której kobieta nie widzi wyjścia. To wpływa na jej psychikę, pracę i decyzje, jakie podejmuje w trakcie prowadzenia terapii Noxa. Z Alexandrem jest w związku od pięciu lat i wciąż nie potrafi z niego się uwolnić. To jeden z elementów, które urozmaicają główny temat powieści, wprowadza napięcie, niepokój i dodaje dynamizmu.

Fabuła nie należy do zbyt dynamicznych, ale w trakcie jej poznawania, byłam nią coraz bardziej zainteresowana. Szczególnie fascynujące było dla mnie obserwowanie transformacji głównych bohaterów, ich wzajemne poznawanie się na nowo, w innych okolicznościach, pojawiającej się chemii emocjonalnej i woli wyrwania się z ograniczeń. Jednak najbardziej intrygujący wątek stanowi zagadka mająca swoje korzenie w przeszłości Noxa, które doprowadziły go do momentu, w jakim znajduje się obecnie. Autorka doskonale przedstawia psychologiczne stany swoich bohaterów, dzięki czemu coraz bardziej jesteśmy ciekawi tajemnicy, jaką skrywa młody arystokrata.

Nie można tej powieści zaliczyć do jednego gatunku literackiego. Została wprawdzie zaliczona do dark romance, ale bardziej jest to romans z wyraźnym kryminalnym elementem, psychologicznym podłożem i obyczajowym tłem. Autorka zgrabnie połączyła je w tej historii dając czytelnikowi pole dla wyobraźni plastycznymi opisami, które wraz z emocjami towarzyszą przez całą fabułę. Poruszanych jest wiele problemów wziętych z życia, dotyczących budowania zaufania, radzeniu sobie z traumą, toksycznymi relacjami i demonami z przeszłości. Poprzez umiejętnie użyte porównania, metafory, onomatopeje oddaje charakter wypowiedzi, czy jakiejś czynności.

"Thirty One Days" to powieść, która z pewnością zaintryguje tych czytelników, którzy lubią połączenia kryminalnej zagadki z psychologiczną sferą głównych postaci. Poza nimi toczą się jeszcze losy innych osób, które są tłem dla wiodących motywów. Jest dosyć dużo nazwisk i imion, które pojawiają się w tej historii. Można z początku poczuć niewielki chaos, dopóki zapamiętamy kto jest kim i z kim, bo między nimi też pojawiają się różne relacje, które mogłyby być osnową osobnej powieści. Tymczasem autorka wrzuciła wszystko w jedną fabułę, w którą dałam się wciągnąć stopniowo. Nie jest to zatem romans w czystej postaci, lecz raczej umiejętnie stworzona mieszanka wielu emocji, tajemnicy, kryminalnej zagadki, a przy tym psychologicznego podłoża wydarzeń z niestandardową historią i zaskakującym rozstrzygnięciem.

Książkę przeczytałam w ramach współpracy z wydawnictwem Novae Res

“Milczy od trzech lat. Jego ostatnią nadzieją jest… Dawna Nemezis”

Nox Whittaker jest oskarżony o podwójne mörderstwo, jednak nikt nie wie jaki motyw miał mężczyzna, jakie emocje nim kierowały i czy był poczytalny w momencie popełnienia przestępstwa? Wielu psychiatrów próbowało do niego dotrzeć, jednak Nox jest nieprzejednany. Nie pozwala do siebie dotrzeć, aż w końcu pojawia się ktoś, kto swoją upartością i niezłomnością tak mocno irytuje mężczyznę, że coś się zmienia. Gulliana Clare - dziewczyna, którą Nox dręczył całą szkołę, której nienawidził całym sercem, która była wkurzającą kujonką. Teraz stała się kobietą, jednak blask który od niej bił kiedyś, teraz przygasł… dlaczego ta drobna choć silna istota została złamana? Dwójka bohaterów jest sobą zafascynowana, krok po kroku burzą wzajemnie swoje mury.

Na początku niesamowicie brakowało mi fragmentów z okresu szkoły bohaterów, z czasów kiedy stali po przeciwnych stronach barykady. On zły, prawa ręka dyktatora, ona walcząca o pokój i bezpieczeństwo, wraz ze swoimi dwoma przyjaciółmi. Chciałoby się odkryć jak ta relacja wyglądała , a potem puzzle zaczęły mi się układać. Mąż Gullie to rudy roztrzepany gość, jej najlepszy przyjaciel to chłopak w okularach, którego partnerką jest siostra Rudego, Nox ma jasne prawie białe włosy, a sama Gullie w przeszłości była przemądrzałą kujonką z szopą włosów. No czy ta ekipa nie przywodzi Wam czegoś na myśl?

Jestem zakochana w tej historii, a nawiązania do mojej ukochanej serii z młodości to czyste złoto. Podziwiam autorkę za pomysł poprowadzenia losów bohaterów, za wyjątkowo wartką akcję i emocje, które trzymały w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. W tej powieści nie zawsze jest cudownie i kolorowo, bohaterom obrywa się na każdym kroku, jednak w końcu przyjdzie moment, który im wynagrodzi, wszystkie męki.

Nox Whittaker został oskarżony o zamordowanie rodziców i skazany za to na śmierć. Omawia składania zeznań, nie chce się bronić, a ma tylko trzydzieści jeden dni, aby udowodnić, że nie zasługuje na śmierć. Rozmowę przeprowadziło z nim aż dwunastu psychiatrów, jednak nic tym nie zyskali. Mężczyzna nadal milczy i nikt nie wie, dlaczego to robi, dlaczego nie chce się bronić. Na dodatek wzbudza w innych strach, włada magią, o której inni mogą tylko marzyć.
Gulliana Clare zna się z Whittakerem z czasów akademii Blackmore i nie byli przyjaciółmi, a wręcz przeciwnie się nienawidzili. Mimo tego kobieta postanawia zająć się jego sprawą i zrobić wszystko, aby mu pomóc, chociaż mogłaby to wykorzystać, aby się zemścić. Jej metody będą różne. Tylko czy pomogą? Czy uda się jej pomóc Noxonowi? Czy namówi go do powiedzenia prawdy, do złożenia zeznań? Czy zdąży? Co jeszcze się stanie? Co ich połączy?

Książka to mieszanka kilku gatunków literacki i mnie to zdecydowanie się podobało. Mamy dark romans, wątki paranormalne, kryminalne i to nie wszystko (resztę musicie odkryć sami). Historia była fajna, ciekawa, wciągająca, a momentami dość zaskakująca w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Akcja sprawnie poprowadzona, momentami wolniejsza, momentami naprawdę szybka. Książkę czytało się szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. Ma ponad 600 stron, a mnie wciągnęła na tyle, że przeczytałam ją w dwa wieczory, co uważam za bardzo dobry wynik.

Jeśli chodzi o bohaterów, moim zdaniem byli ciekawi, dość dobrze wykreowani. Mieli zarówno wady, jak i zalety, co sprawiło, że bardziej można było się z nimi utożsamiać. Niestety nie mogę wam o nich nic więcej zdradzić, jednocześnie nie zdradzając zbyt dużo z fabuły.

„Thirty one days” to książka, która była ciekawa, dość wciągająca, która łączy w sobie kilka gatunków literackich. Spędziłam z nią udany czas i z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA