To jest niezwykła książka.


Streścić książki nie sposób, i Bogu dzięki. Streszczanie książek nie powinno być cechą ich oceny. A znajdziemy w tej książce wszystko. Dla emocji, dla przeżyć bohaterów najczęściej sięgamy przecież po książki – by przeżyć emocje razem z nimi. Wczuć się w nie. Marzyć. A emocji w „Teście ciążowym” nie brakuje. Począwszy od emocji czysto ludzkich, nawet intymnych – a skończywszy na rozważaniach bardziej złożonych, z kontekstem socjologicznym, religijnym i politycznym. Właściwie nie rozważaniach, bardziej na uwikłaniach głównych bohaterów w powyższe problemy skali makro.

Co najmniej tak wciągającą jak treść jest forma tej książki. Autor z niezwykła starannością konstruuje dwutorowa fabułę opowieści. Użycie czasu teraźniejszego daje pozór dwuwątkowości, jednakże zaskakujący i przede wszystkim kluczowy jest fakt iż jedna opowieść dzieje się w czasie rzeczywistym, druga w czasie opowiadanym, a sposoby narracji obu są oddalone od siebie o lata świetlne. Alski wprowadza nas w obie z tak chirurgiczną precyzją, z tak misterną konstrukcją fabularną, i – last but not least – z tak wciągającą fabułą, że oderwać się od tej książki jest naprawdę trudno.



Do współczesnego czytelnika:

- nie czytaj jej w kuchni pomiędzy przygotowaniem obiadu a zmywaniem. Zupa będzie za słona, drugie przypalone, naczynia niedomyte.

- jeśli ją kupisz, nie pożyczaj – nie zostanie ci oddana.

- jeśli jesteś zwolennikiem czytadeł tworzonych przez gospodynie domowe, e.g. E.L.James, trzymaj się jak najdalej od tej książki. Nie zrozumiesz jej. Od czytadeł do literatury droga jest naprawdę daleka.