Język angielski w dzisiejszych czasach to podstawa. Warto więc wpajać go dzieciom już od najmłodszych lat.
Od niedawna w nauce pomaga nam „Superksiążka do angielskiego dla przedszkolaków” Aleksandry Pieczaby, wydawnictwa Novae Res z dumnym przedszkolakiem na okładce.
Superksiążka to zbiór zadań i ćwiczeń w języku angielskim. Co ważne, połapią się w niej rodzice, u których angielski nie leży na wysokiej pozycji (jak ja na ten przykład). Wszystko jest napisane zrozumiałym językiem, w nawiasach jest przedstawiona wymowa.
Dziecko poprzez zabawę uczy się nowych słówek, jak się przedstawić, przywitać, poznaje nazwy kolorów, znaczenia w zakresie pracy, domu czy żywności, czyli wszystkiego, co go otacza. Przyznam szczerze, że brakuje mi tu ilustracji- wydaje mi się, że przy ich pomocy dziecko więcej by zapamiętało.
To obowiązkowa pozycja dla rodziców, którzy chcą wszczepić dzieciom miłość do języka, a pamiętajcie- znajomość języków procentuje!

Fenko kształci się na przyszłą nauczycielkę, moliki, wiedzieliście o tym? Nie zamierzam przewidywać, kto padnie pierwszy - dzieciaki czy ja. Będę się starała z całego mojego zimnego, królewskiego serduszka, żeby uczniowie, kończąc kolejne etapy edukacji, umieli więcej niż ja, gdy byłam w ich wieku. Wszyscy znamy i kochamy polski program nauczania, czyż nie? A co z rodzicami, którzy chcą dokształcać swoje pociechy w domu? Ta książeczka jest właśnie dla nich!


Pozycja została przeznaczona dla dzieci w wieku 4+, a właściwie dla ich rodziców, którzy mają dzieciom czytać podane tu zwroty i uczyć odpowiednich reakcji. Ten sposób nauki, stosowany chociażby w rozmówkach, które pozwalają nam nauczyć się języka w stopniu w miarę komunikatywnym w zaledwie kilka tygodni, jest naprawdę efektywny. A jednak zdania, które tu znalazłam, wydają mi się zbyt trudne jak na ten poziom.

Znalazłam sporo miejsca na rysunki (kolory, liczby itp.), które są dobrym wyjściem, gdy mamy do czynienia z dzieckiem 6-7letnim, jak zdążyłam się przekonać, i to najczęściej płci warkoczykowej. Niestety, uważam, że dzieci 4-letnie nie potrafią usiedzieć na miejscu na tyle długo, by narysować five pink dolls albo twelve colorful blocks.

Po tej książeczce podziewałam się mnóstwa zadań do przygotowania przez rodziców. I to mnóstwa zadań ruchowych (i nie mówię tu o ruchach kredką). Dzieci na takim etapie najlepiej uczą się poprzez zabawy, w których mogą poskakać, pobiegać, poszukać kolorów w pokoju, a nie na papierze. Takich zadań jednak tu nie ma. Część z tych, które są, wykorzystałam do swoich zajęć z dzieciakami, ale wszystkie musiałam przerobić na własny użytek - właśnie na zajęcia ruchowe.

„Superksiążka do angielskiego dla przedszkolaków” Aleksandry Pieczaby na pierwszy rzut oka rozczarowuje: brak tu pięknych kolorowych ilustracji. Większość książki to polecenia, słówka i ramki, przez co przypomina większość materiałów edukacyjnych, na jakich pracowali moi nauczyciele. To bardzo systematycznie zniechęcało mnie do nauki języka obcego.
Po wczytaniu się w treść książki zmieniamy zdanie. Jest ona kierowana nie do dzieci, ale do rodziców, którzy pragną przekazać dzieciom podstawy języka angielskiego. Temu poznawaniu będą towarzyszyły różnorodne zabawy: rysowanie, dopasowywanie, zabawy w teatrzyk, poznawania członków rodziny, zabawy ze zdjęciami. Dziecko do książki nie powinno zaglądać. Jest ona pomocą dla rodzica, który uczy się uczyć. Z tej perspektywy jest to książka dobra, ponieważ nie zmusza malucha do nudnego ślęczenia nad zadaniami, a proces nauki jest przyjemny. Wielkim plusem jest też brak konieczności znajomości języka obcego przez uczącego: rodzic lub opiekun może poznawać język razem z przedszkolakiem, który przy okazji odkrywania angielskiego ćwiczy inne umiejętności przydatne w szkole.