"Śpiew stali" to kolejny bardzo udany debiut fantasy na polskiej scenie literackiej. Debiut, który mimo jego objętości (książka liczy ponad 600 stron) pochłania się praktycznie na jednym wdechu. Fabuła książki zaczyna się od dramatycznego wydarzenia – śmierci ukochanej boga piorunów, Susanoo. Ten bolesny incydent burzy prastary porządek świata, prowadząc do chaosu, który zagraża zarówno światu kami, jak i ludziom. Opętany pragnieniem odzyskania swojej miłości Susanoo schodzi do piekieł, by stawić czoła trzem przerażającym próbom. Równolegle do historii Susanoo, poznajemy losy Kany Yamamoto, członkini zasłużonego japońskiego rodu, która staje do walki o przetrwanie swojego klanu w obliczu inwazji Mongołów. Jej życie komplikuje się jeszcze bardziej, gdy losy jej rodziny splatają się z okrutnymi planami następcy cesarskiego tronu. Zmuszona do zawarcia paktu z boginią śmierci Izanami, Kana wkracza na drogę zemsty, która wystawia ją na wiele prób i cierpień.

Powieść zabiera czytelników w niezwykłą podróż po średniowiecznej Japonii, gdzie mitologia miesza się z rzeczywistością. Autor z dużym kunsztem i starannością odtwarza świat, w którym bogowie i ludzie współistnieją, a ich losy są nierozerwalnie splecione. To z jednej strony fascynująca podróż do odległej przeszłości, z drugiej epicka opowieść o honorze, zemście, sile woli i ogromnym poświęceniu. Autor doskonale oddaje atmosferę i realia średniowiecznej Japonii, wprowadzając czytelnika w świat pełen brutalności, spisków i wewnętrznych konfliktów.

W książce przeplatają się trzy główne wątki – historia Susanoo, Kany oraz Takashiego, szoguna, który walczy z duchami z przeszłości. Autor z wprawą żongluje różnymi liniami fabularnymi, tworząc złożoną, ale harmonijną całość. Każdy z tych wątków jest równie interesujący i pełen niespodziewanych zwrotów akcji. Szczególnie poruszający jest wątek Susanoo, który w swojej desperackiej podróży do piekieł, odkrywa ukryte demony i staje w obliczu własnych lęków i słabości. Absorbujący jest również wątek Kany, która wyróżnia się swoją determinacją i siłą, a jej walka o przetrwanie i zemstę wciąga bez reszty. Jednak najbardziej ciekawe jest to, jak te wątki splatają się w dalszej części ze sobą i jaki ma to wpływ na bohaterów i ich poczynania. Autor wykreował wiele ciekawych postaci, również pobocznych. Każda z postaci jest starannie zarysowana, a ich losy wciągają i angażują emocjonalnie. Każda z nich, niezależnie od tego czy są to bogowie, wojownicy, czy członkowie cesarskiego dworu, ma swoje unikalne cechy, motywacje i przeżycia, które sprawiają, że wypadają wiarygodnie i przekonująco.

Autor włożył dużo pracy w research, co widać w szczegółowych opisach japońskiej kultury, mitologii, a także w odtworzeniu atmosfery średniowiecznej Japonii. Z dbałością o szczegóły przedstawia codzienne życie, zasady honoru, wojenne taktyki i złożone relacje społeczne tamtych czasów. Jego opisy są bogate i obrazowe, jego narracja jest płynna, a styl pisania przemyślany i pełen pasji. Akcja jest dynamiczna, czasem nawet za bardzo, bo trzeba się naprawdę dobrze skupić, aby wiedzieć, o co chodzi i może to komuś przeszkadzać. Dla mnie takie tempo akcji było jednak odpowiednie. Bo działo się dużo i szybko i ani przez moment nie odpłynęłam myślami nigdzie indziej. I oczywiście nawet przez chwilę nie było nudy, o co w sumie nie jest łatwo, jeśli książka liczy tak wiele stron.

"Śpiew stali" zdecydowanie zasługuje na uwagę. Autor stworzył świat, który wciąga od pierwszych stron i nie pozwala się oderwać aż do końca. To fantastyka na wysokim poziomie i takie debiuty fantasy chcę czytać jak najczęściej. Serdecznie polecam!

Kocham tak udane debiuty. Naprawdę jestem pod wrażeniem tej powieści. Łukasz Konopczak stworzył wspaniałą, niemal idealną i zarazem bardzo klasyczną opowieść fantasy, w której nie zabrakło wojny, magii, miłości, jak i rzeczy chyba w tym przypadku wydawałoby się najważniejszej - pięknego podkreślenia, czym jest prawdziwa miłość, która pokonuje wszystkie przeszkody, nawet śmierć, a także braterska przyjaźń i wzajemne poświęcenie tych, którym przyszło wspólnie dorastać w zamkniętej różnorodnymi kodeksami codzienności samurajskiego życia wypełnionego walką, bólem i cierpieniem. Jestem pod wrażeniem powieści, w której świat japońskich bogów ma wpływ na żywot poczciwego człowieka, przenika go, kieruje się swoim "widzimisię" nie zważając na to, jakie pociągnie za sobą konsekwencje. Jestem pod wrażeniem powieści, w której nic nie jest oczywiste, a dobro nie zawsze jest dobre i taka sama sytuacja ma się ze złem.
Jest to historia, która autentycznie zachwyca, porywa i zaskakuje od pierwszych stron, a im dalej zagłębiamy się w fabułę, tym bardziej staje się ona ciekawsza, bardziej intrygująca i podsycająca niepokój o dalsze losy postaci.
Trudno jest również nie docenić tego, z jak wielkim rozmachem została ta historia napisana, tego jak bardzo jest epicka, tego, że mamy do czynienia tu z tak wieloma politycznymi i wojennymi działaniami, potyczkami, intrygami, kłamstwami, gdzie pojawia się mnóstwo postaci, miejsc i spektakularnych wydarzeń.
Nie będę streszczać fabuły, bo w tym przypadku się tyle dzieje, że chyba niemożliwe jest, by wybrać jeden przewodni wątek a każdy kolejny szczegół, który mogłabym przez przypadek zdradzić, łączy się z innymi, tworząc zawiłą całość, którą trudno opisać w kilku zdaniach. Wierzcie mi jednak, że opis wydawcy także zdrada główne założenia tej opowieści.

Sam styl Autora jest płynny i przyjemny. Autor nie popada w sprzeczności związane z używaniem współczesnych zwrotów przy średniowiecznej scenerii. Mistrzowsko rozmieszcza punkty zwrotne, są one tajemnicze, ciekawe i bardzo, bardzo zaskakujące. Równocześnie obserwujemy świat bogów i ludzi, ich zależności co sprawia, że wyciągamy swoje wnioski, angażujemy się w tę historię całym sobą.
Postacie są wybornie napisane, każda z nich to indywiduum, nie ma tu nikogo, kto jest nudny lub robi tylko za przysłowiowe tło. Każda z nich obdarzona jest unikatowymi cechami, przez co nie zlewa się z otoczeniem, jest wyrazista i niepowtarzalna.
Książka liczy ponad 650 stron, ale śmiało można napisać, że cechuje ją ład, porządek i dbałość o każdy szczegół, to też sprawia, że bardzo lekko i z wielką przyjemnością poznajemy tę historię, stając się tym samym jej częścią.
Autor ciekawie przedstawia japońską kulturę (sam twierdzi, że mocno ją zeuropeizował). Co ważne na końcu znajduje się obszerna nota, w której opisuje, jak przebiegały przygotowania do napisania tej książki, opisuje japońską mitologię (ja jestem kupiona, zaczynam szukać więcej informacji), podkreśla, co jest prawdą historyczną, naciąganą prawdą, a co całkowitą fikcją. Jest to doskonały zabieg, bo w moim odczuciu tylko zachęca do szerszego poznawania nie tylko kultury i mitologii japońskiej, ale pozwala zerknąć w struktury Samorajów i zaszczepia w czytelniku olbrzymią ciekawość.

Tak jak napisałam wyżej książka jest niezwykła, chce się ją czytać bez końca, nie chce się jej odkładać. Ja jestem kupiona absolutnie i mam nadzieję, że trafi ona do bardzo szerokiego grona odbiorców, czego życzę Autorowi z całego serca.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak, to jedna z lepszych książek fantasy, które przeczytałam w tym roku. Niesie w sobie uniwersalne prawdy i wartości, dlatego tez każdy w niej się odnajdzie, każdy znajdzie coś dla siebie i gwarantuję, że dla każdego będzie to coś zupełnie innego.