Bez względu na to, jak bardzo chciałoby się poznać kolejne literackie wydania, doba każdej osoby niesamowicie nie chce się rozciągnąć. Na szczęście pojawiają się takie wydania polskich twórców, które szczególnie warto mieć na uwadze. Jednym z nich bez wątpienia jest ,,Przypowieść o pięknej miłości" Elżbiety Antoniewicz. To lektura, z którą miałam okazję ostatnio się zapoznać i nie żałuję tego, że postanowiłam poświęcić na nią swój wolny czas.

Choć nie ocenia się książki po okładce, w przypadku tej lektury to właśnie ona skłoniła mnie do tego bym spojrzała, o czym będzie ta publikacja. ,,Przypowieść o pięknej miłości" Elżbiety Antoniewicz skupia się na życiu Gabrysi, która dla nowopoznanego górala postanowiła przewartościować swoje życie, jak również zmienić miejsce swojego zamieszkania. Kobieta miała jednak przekonać się o tym, że nie w każdym przypadku miłość mogła być idealna.

,,Przypowieść o pięknej miłości" Elżbiety Antoniewicz osadzona jest w czasach pandemii koronawirusa, co niekoniecznie każdemu musi odpowiadać. Polska autorka skupia się jednak przede wszystkim na ukazaniu różnych barw miłości oraz chęci zawalczenia o to uczucie. W codziennym zabieganiu nie można zapominać jednak także o trosce o samego siebie. Zapoznanie się z tą czytelniczą propozycją niewątpliwie będzie dobrym wyborem.

Czy dziewczyna wychowana na jednym z krakowskich blokowisk może odnaleźć swoje miejsce w podgórskiej wiosce, z dala od wielkomiejskiego szumu? Wydaje się, że jest to możliwe.. choć nie zawsze rzeczywistość pokrywa się z wyobrażeniami.
Gabrysia, podczas pobytu na kolonii jako opiekunka, zakochuje się w miejscowym góralu i dla niego rzuca swoje dotychczasowe życie w Krakowie. Pomimo ostrzeżeń jakimi raczy ją przyjaciółka, o nierealności aby udało się połączyć dwa tak różne światy. Początkowa sielanka z czasem zaczyna przybierać formę monotonnej codzienności, obojętności ze strony męża. Nie brakuje sekretów, pretensji. Kropką nad i zdaje się być wybuch pandemii i przymusowe uwięzienie w domu.. Czy małżeństwo Gabrysi i Pawła przetrwa próbę jaką szykuje dla nich los?

Pełna emocji, wzruszeń ale i nie pozbawiona humoru, opowieść o miłości. Fabuła osadzona w dobie pandemii, przez co możemy wrócić myślami do tamtych momentów i skonfrontować naszą reakcję z postawą bohaterów powieści. A są to ludzie tacy jak my. Czasem pogubieni, pragnący bliskości drugiej osoby, walczący o własne szczęście. Nawet gdy codzienność przygniata i popełniamy błędy to warto sklejać, naprawiać, a tam gdzie zgrzyta naoliwić, by dać sobie szansę i nie składać tak łatwo broni. O tym właśnie jest historia Gabrysi, Pawła i pozostałych postaci wykreowanych tak realistycznie przez autorkę. Nie da się przejść obojętnie obok nich. Niektórzy mnie wkurzali, niektórzy od razu skradli moje serce. Wciągneli mnie w ten swój świat tak, że ich smutki i radości stały się też moimi.
Książkę przeczytałam w jeden dzień bo nie dało się od niej oderwać. Gorąco wam polecam "Przypowieść o pięknej miłości", niech i wasze serca skradnie

Ktoś kiedyś polecił mi pierwszą powieść Elżbiety Antoniewicz, ale umknęła mi ona w natłoku innych lektur. Miałam jednak z tyłu głowy poczucie, że autorka zdobyła swoich fanów. Kiedy więc nadarzyła się okazja poznać nową powieść Antoniewicz, nie czekałam ani chwili! I tak dałam się porwać "Przypowieści o pięknej miłości", która bardzo miło mnie zaskoczyła.

Nie powiedziałabym, że jest to historia romantyczna a raczej obyczajowa z zabarwieniem miłosnego wątku. Czytamy o tym co dzieje się dookoła bohaterów, poznajemy ich problemy, trudne decyzje, ich przeszłość oraz nadzieje na przyszłość. Obserwujemy więc całe, dopracowane tło wydarzeń i tym sposobem bez problemu potrafimy zrozumieć co kierowało bohaterami oraz jak dana sytuacja wpłynęła na ich odczucia.

Gabrysia po ukończeniu studiów wyjeżdża podgórskiej wioski jako opiekunka kolonii. To tam oddała serce jednemu z górali. Porzuciła swoje plany i marzenia, by być z ukochanym, bo miała nadzieję, że ten związek zapewni jej wszystko co niezbędne do pełni szczęścia. Niestety małżeństwo nie okazało się szczęśliwe a lawina kłamstw i sekretów zaczęła się wymykać spod kontroli, gdy Polskę otoczyła pandemia koronowirusa. Gabrysia zamknięta w domu zdecydowała, że nie spocznie, nim nie odkryje prawdy na temat swojego małżeństwa i męża.

Nie jest to łatwa powieść. Wydaje się na pierwszy rzut oka, że czytamy o nieudanym małżeństwie, które szybko przegoniło plany udanej przyszłości, ale to zaledwie wierzchołek tego co dzieje się w tle. Autorka w ciekawy sposób poruszyła ponadczasowe kwestie niedopasowania, braku tolerancji oraz zrozumienia i pokazała jak ciężko jest radzić sobie z własnymi demonami. Bardzo polubiłam Gabrysię, ponieważ utożsamiała problemy nas wszystkich i miałam nadzieję, że na jej przykładzie złapię odrobinę nadziei, bo przecież na jej miejscu znaleźć się mógł każdy z nas.

"Przypowieść o pięknej miłości" rozwiewa chmury niedomówień i pokazuje prawdę o życiu. Proza codzienności przygniotła bohaterów a otoczenie się kłamstwami nie pomogło im podnieść się po upadku. Elżbieta Antoniewicz napisała piękną, szczerą, oddającą troski współczesnego świata powieść, która nie tylko dała mi do myślenia, ale pokazała, że wielka miłość to tylko bajkowa historia.

Lubicie opowieści o miłości? Niekoniecznie tej pięknej, bajecznej i wyidealizowanej, "do grobowej deski", pozbawionej niedomówień i wad, ale szczerej, zwyczajnej i do bólu prawdziwej.
Z takim właśnie obrazem miłości zetknęłam się w książce Elżbiety Antoniewicz "Przypowieść o pięknej miłości".
Bohaterką tej powieści jest Gabrysia, która po ukończeniu studiów wyjeżdża do jednej z podgórskich miejscowości w charakterze opiekunki kolonii. Tam zakochuje się w Pawle - przystojnym góralu, dla którego decyduje się porzucić dotychczasowe życie w Krakowie, swoje plany i marzenia oraz perspektywę przejęcia rodzinnego dochodowego biznesu. Wierzy, że miłość, która ich połączyła, jest przepustką do szczęścia. Życie jednak lubi zaskakiwać i rzeczywistość u boku mężczyzny okazuje się daleka od ideału.
Rozgoryczenie Gabrysi dodatkowo pogłębiają wybuch pandemii koronawirusa, który skutecznie odcina ją od świata zewnętrznego. Zamknięta w domu dziewczyna, pełna obaw i lęku, próbuje ratować swój związek i poznać odpowiedź na nurtujące ją pytanie, dlaczego jej ukochany coraz bardziej się od niej oddala.
Czy jej się to uda? Jaką tajemnicę skrywa Paweł i dlaczego unika Gabrysi? Czy związek tych dwojga przetrwa próbę, jaką szykuje im los?
Tego musicie dowiedzieć się sami, ale powiem Wam, że prawda Was zaskoczy. Gwarantuję! Wydawało mi się, że domyślam się jakie będzie zakończenie tej historii, ale okazało się, że nawet nie byłam blisko...
Książka "Przypowieść o miłości" to nietuzinkowa, pełna emocji, wielowątkowa powieść, która porusza takie tematy jak: przyjaźń, ciąża bliźniacza, przewlekła choroba czy problemy finansowe. Przede wszystkim jednak traktuje o miłości - takiej młodzieńczej i tej w wieku dojrzałym.
To powieść o rozpaczliwym pragnieniu bliskości, czułości i nieustannym poszukiwaniu własnego szczęścia. O tym, że miłość nie jest nam dana raz na zawsze, i że warto o nią zawalczyć nawet wtedy, gdy wydaje nam się, że to już koniec. To także opowieść o nadziei, która jest w stanie pokonać wszystkie przeszkody, bo, jak przeczytamy w książce: "Dopóki życie trwa, wszystko jest możliwe. Trzeba tylko opuścić swoją strefę komfortu, podjąć działanie, bo samo nie przyjdzie..."
Jestem wdzieczna Autorce za stworzenie postaci cudownej pani - teściowej Gabrysi. Z wielką przyjemnością śledziłam, jak rozwija się piękna, pełna ciepła i wzajemnego wsparcia, relacja miedzy nią a synową

Rodzice Gabrysi pragnęli, aby pracowała jak pozostali członkowie rodziny. Zarówno oni, jak i jej starsza siostra prowadzą sklepy. Jednak ona tego nie chciała, jej marzenia były zupełnie inne i zamierzała je powolutku spełniać. Kiedy nadarzyła się okazja wyjazdu na kolonie jako opiekun, nie zastanawiała się zbyt długo. Trafia do niedużej, górskiej miejscowości, a nie długo potem jej życie znacząco się zmienia. Poznanie Pawła, miłość, jaka między nimi się rodzi, a potem ślub. Gabrysia zostawia tak naprawdę wszystko, wierząc, że dla tego uczucia warto. Zamieszkuje z mężem i teściową, licząc na ogromne szczęście przy boku ukochanego.
Niestety dość szybko się okazuje, że nie będzie idealnie. Brak bliskości, czułości, seksu, jaki wkrada się między nią a Pawłem, coraz mocniej jej dokucza. Na horyzoncie zaczyna pojawiać się inny mężczyzna, Gabrysia pomału zaczyna odkrywać sekrety i tajemnice męża, a w jej życie wkrada się strach i lęk. Czy miłość będzie na tyle silna, aby przezwyciężyć wszystkie problemy? Jakie tajemnice skrywa Paweł? Czy Gabrysia będzie szczęśliwa w niedużej, górskiej wiosce?

Autorka w książce porusza kilka dość delikatnych, a jednocześnie ważnych tematów, niestety nie mogę wam powiedzieć jakich, ponieważ musiałabym zdradzić zbyt wiele z książki. Znajdziemy w niej miłość i różne jej odcienie, przyjaźń, tajemnice, sekrety, strach i wiele więcej. To jedna z tych pozycji, z którymi według mnie nie da się nudzić. Akcja w książce sprawnie poprowadzona, ze zwrotami, które potrafiły zaskoczyć.

Główną bohaterką jest Gabrysia, młoda kobieta pochodząca z Krakowa. Zostawiła rodzinę, przyjaciół, plany i marzenia, aby zamieszkać w niedużej, górskiej miejscowości z mężczyzną, którego pokochała całym sercem. Według mnie jest sympatyczna, odważna, można na nią liczyć, pomaga innym, nie licząc na żadne korzyści. Jest postacią ciekawą, dającą się lubić.

„Przypowieść o pięknej miłości” to książka, która mnie zdecydowanie się podobała, a także niejednokrotnie mnie zaskoczyła. Ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

"Przypowieść o pięknej miłości" autor: Elżbieta Antoniewicz.

Gabrysia pochodzi z Krakowa. Jej rodzice prowadzą sklep i chcą żeby ona jak i również jej siostra tak jak oni prowadziły sklepy. Gabrysia jednak woli zostać nauczycielką. Główna bohaterka zakochuje się w góralu i do niego wyjeżdża. Gabi i Paweł biorą ślub i zamieszkują razem. Wraz z małżonkami mieszka również mama Pawła. Po jakimś czasie mąż zaczyna stawać się oziębły dla żony. Czy głównej bohaterce uda się dowiedzieć co jest tego przyczyną? Czy ich związek przetrwa? Jak ułożą się relacje z teściową? Pojawi się tam jeszcze jeden miłosny wątek, ale kogo będzie dotyczył dowiecie się czytając prezentowaną powieść.

Książkę czytało się szybko. Jest to idealna lektura na wieczór czy niedzielne popołudnie. Jeśli lubicie literaturę obyczajową to polecam tę powieść

Miłość to piękne uczucie, jeśli jest odwzajemnione. Potrafi unosić, sprawiać, że każdy dzień jest lepszy. Kieruje naszym życiem, niejednokrotnie zaskakując. Czym jednak jest miłość bez okazywania uczuć? Czy to w ogóle miłość?

Na powyższe pytanie odpowiada Elżbieta Antoniewicz w swojej powieści pt. "Przypowieść o pięknej miłości". W roli głównej bohaterki przedstawia nam Gabrysię, młodą kobietę, która zmienia swoje życie diametralnie. Mimo ambicji rodziców nie podejmuje się przejęcia rodzinnego biznesu, a na skutek przeplatających się zdarzeń - zakochuje się w nowo poznanym mężczyźnie i zostawia dotychczasowe życie. W imię miłości przeprowadza się do małej wioski, gdzie próbuje zbudować życie. Niestety, to co początkowo wydawało się błahą sprawą, przybiera coraz poważniejszy wyraz. Brak poczucia ważności, bycia kochaną doskwiera kobiecie coraz bardziej. Do czego doprowadzi?

Pandemia koronawirusa dotknęła każdego. Motyw ten jest poruszony także przez autorkę, gdzie w tle powieści ukazuje realia ówczesnego lock-downu. W ciekawy sposób kieruje akcją, pokazując, jak wyglądały czasy pandemii. Przedstawia przy tym także przygody Gabrysi, która mimo sytuacji na świecie zaczyna dostrzegać promyk światła. I to nie związany z pandemią...

Historia losów Gabrieli przykuła moją uwagę. Chętnie sięgam po historie związane z uczuciami, a ta idealnie wpasowuje się w mój gust. Książka porusza rozterki, z jakimi zmaga się niejedna kobieta. Pokazuje pragnienia i obawy, ukazuje znaczenie miłości. Skłania do przemyśleń, pozostając w pamięci przez długi czas. Pełna emocji, wciągająca i prawdziwa historia, która skradła moje serce. Osobiście oceniam ją na 9/10.