Jest to historia trzech kobiet, przyjaciółek i tego co w sobie odkryły.
Malwina została zgwałcona przez męża. To wydarzenie spowodowało, że zaczęła żyć w ogromnym lęku, towarzyszy jej on każdego dnia. Jest również nieuleczalnie chora Sylwia. Nie poddaje się chorobie, spełnia marzenia i żyje pełną piersią, przynajmniej na tyle na ile ją stać. Dochodzi jeszcze Wiktoria, która ma poczucie, że jej związek stoi na skraju rozpadu. Trochę tak jakby otworzyła się puszka Pandory i ciągle zasypują ją nieszczęścia, tylko nie zdaje sobie sprawy, że to nie los a pewna osoba za tym stoi.
Przychodzi moment kiedy kobiety zdają sobie sprawę z pewnego faktu. Każda z nich ma wyjątkowego sprzymierzeńca... intuicję.

Czy mi się podobało? I tak i nie. Ujęła mnie historia tych kobiet. Podoba mi się pióro autorki, sposób prowadzenia opowieści. Przeszkadzała mi jedna rzecz ale za to dotkliwie. Spora ilość swoistych wywodów filozoficznych. I wiem, że miały one swoje odniesienie w zachowaniach i reakcjach kobiet ale... odbierały książce realizm. Nie tylko książce ale również tym bohaterkom.

Czy polecam? Myślę, że mimo tego minusu o którym wcześniej wspomniałam, jest to ciekawa lektura o sile kobiet i tym jak ważna jest wiara w siebie i własne siły oraz możliwość. Jednak nie dla wielbicieli lekkiej rozrywki.

Zacznę od tego, że dosyć długo czytałam tę książkę. A to dlatego, że wymaga ona od czytelnika pełnego skupienia i świeżej głowy. Nie zawsze byłam gotowa, żeby zmierzyć się z tym, jakie niesie przesłanie. Jest to pozycja, która wciąż odkrywa przed nami nowe tajemnice, dlatego też musimy do niej podejść na chłodno. Czego zatem możemy się spodziewać ? O tym trochę poniżej ⬇️⬇️⬇️

Ponownie spotykamy się ze znanymi nam z wcześniejszych powieści pisarki 3 kobietami. Malwina, to kobieta po przejściach. Zgwałcił ją mąż i teraz na nowo, próbuje sobie poukładać swoje życie. Wciąż oczekuje też na rozwód, jednak stale towarzyszy jej lęk i strach. Sylwia jest nauczycielką. Do tego zmaga się z chorobą, na którą do tej pory nie wynalezionego żadnego leku. A na domiar złego, zdradził ją mąż. Choć planował wrócić do małżonki, kobieta była nieugięta i odprawiła go z kwitkiem. Mimo wszystko, Sylwia stara się żyć pełnią życia i zaczyna realizować swoje marzenia. No i mamy też Wiktorię, która wreszcie zaczyna dostrzegać, że w związku z Ksawerym, tylko ona stara się, aby utrzymać te relację. Nie zdaje sobie nawet sprawy, że za wszystkimi przykrościami, jakich doświadcza nie stoi przypadek, lecz ktoś, kto wyjątkowo źle jej życzy...
Każda z kobiet w końcu dochodzi do wniosku, że mają w sobie niespotykaną moc. Charakteryzuje je: ogromna intuicja, siła, umiejętność dedukcji. Błyskawiczne kojarzenie faktów a także jest wewnętrzny głos, głos którego należy bezsprzecznie słuchać. Przed nimi odkryje się zupełnie nowy, dotąd nieznany i niezbadany świat oraz ogrom nowych możliwości. Panie zrozumieją, że zostały wybrane i obdarzone niezwykłą mocą, która jest przypisana tylko kobietom. Mężczyźni nie mają do niej prawa ani żadnego dostępu. Gdy przyjaciółki zrozumieją, co posiadają i nauczą się z tego odpowiednio korzystać, całe ich życie diametralnie się zmieni...

Jesteście zaciekawieni? Mam nadzieję, że tak. To pozycja godna uwagi. Rzekła bym też, że dosyć niezwykła.Muszę Was jednak ostrzec: nie jest dla każdego. Autorka bardzo dokładnie przedstawia nam różne punkty widzenia postrzegania świata oraz wiary. Wraz z bohaterkami powieści możemy odkrywać wciąż nowe znaczenia słów oraz towarzyszące im analogie. Wciąż odkrywamy coś nowego, jednak wszystkie te elementy łączy jeden mianownik. Jaki? Tego musicie dowiedzieć się sami. Autorka stale zachęca nas do logicznego myślenia i dedukcji. Sprawia, że musimy być stale czujni, aby móc przyswajać nowe, często zaskakujące informacje. Jestem bardzo poruszona ta lekturą i przyznam, że wywołała ona we mnie wiele emocji. Z pewnością pochylę się nad zawartymi w książce stwierdzeniami i sama sprawdzę, co jest prawdą a co nią nie jest... . Po prostu bardzo mnie zaciekawiła ta tematyka. Ta lekturą jest wymagająca, jednakże niesie ze sobą również bardzo ważne przesłanie. Mianowicie pokazuje nam jak silne potrafią być kobiety. Z czym potrafią sobie poradzić i jak potrafią się odnaleźć w każdej sytuacji. Dodatkowo, jeśli trafi się na osoby podobne sobie, wspólnie można osiągnąć i poznać naprawdę wielkie rzeczy. Bardzo ciekawa, poruszająca powieść, którą Wam polecam. Jeśli chcecie poznać niezwykłą historię o dość nietuzinkowej sile kobiet, sięgnijcie po tę lekturę. Uważam, że naprawdę warto. Myślę, że wielu z Was ta publikacja może zaskoczyć równie mocno co mnie. Sądzę, że długo nie zapomnę o tej pozycji. Dziękuję bardzo Autorce za egzemplarz do recenzji i możliwość poznania tej jakże nietuzinkowej historii. Polecam i przyznaję 8 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10 punktów !!!

Książka, która poruszyła mnie już samym opisem. Trudności, traumy, ciężka przeszłość, depresja i trudność w codziennym funkcjonowaniu. Lubię taką tematykę, choć niezbyt często, bo po takiej lekturze potrzebuje przerwy, zbyt dużo emocji mnie to kosztuje.

IG: Czytomanka

"Przez ucho igielne" to książka, która czaruje swoją piękną okładką i myślałam, że tak samo oczaruje mnie swoją treścią. Niestety, powieść mnie nie oczarowała, a wręcz rozczarowała...

Nie lubię pisać o książkach źle i chyba to będzie jedna z pierwszych negatywnych opinii...
Dlaczego?
Powieść w ogóle nie wciągnęła mnie w swój świat. Czytając ją, zastanawiałam się, czy rzeczywiście jest o tym, co wydawnictwo umieściło w opisie.
Fakt, poznajemy trzy bohaterki - Malwinę, Sylwię i Wiktorię.
Wszystkie mieszkają w Pietruchach i są sąsiadkami.
Wszystkie zostały skrzywdzone przez mężczyzn.

Bruno, mąż Malwiny, okazał się seksoholikiem.
Marcin porzucił Sylwię dla innej, zaś Ksawery zdradzał Wiktorię.

Dla każdej z kobiet to ogromny cios, jednak próbują żyć dalej.. I właściwie na tym się kończy...

Kobiety spotykają się ze sobą i plotkują, najczęściej o ... Bogu. Rozkładają na czynniki pierwsze istotę jego istnienia, istotę istnienia wiary, powstanie świata, dekolog, powiązania między religiami...
Nie brakuje też tu czarów...
Poza tym kobiety posiadają zdolności niemalże nadprzyrodzone...
???
Po pewnym czasie, nie wiedziałam o czym czytam..
A teraz nawet nie wiem, co powinnam napisać.

Uwierzcie! Książka ma ponad 500 stron i strasznie męczyło mnie jej czytanie.
Kiedy po kilkunastu przeczytanych stronach, odkładałam ją na potem i w ogóle nie miałam ochoty po raz kolejny po nią sięgać... :/

Szkoda, bo spodziewałam się naprawdę dobrej książki.. I na taką się zapowiadało...

Ale cóż, to tylko moja opinia

„Przez ucho igielne” to historia trzech kobiet, z których każda zmaga się z innymi problemami. Malwina została zgwałcona przez własnego męża, Sylwia nagle zapada na nieuleczalną chorobę a Wiktorii rozpada się związek. Żadna z nich nie zdaje sobie sprawy, że wszelkie przykre wydarzenia, które je spotykają to nie wina pecha, tylko życzenia pewnej zawistnej osoby. Jednak to wszystko, co ma miejsce zbliża do siebie kobiety, które próbują poradzić sobie z wszystkim, co los rzuca im pod nogi, a ich coraz częstsze spotkania sprawiają, że zaczynają słuchać swoich wewnętrznych głosów. Czy to pomoże im w tym, aby znowu zaznały szczęścia?

Szczerze to nie bardzo wiem, co mam napisać o tej książce, bo w moim odczuciu ona była zupełnie o niczym i zabrakło mi tutaj konkretnie poprowadzonego wątku. Na ponad pięciuset stronach autorka większość uwagi poświęciła analizie Pisma Świętego i ukazaniu podobieństw biblijnych do różnorodnych mitów i opowieści, a większość historii opierała się na rozmowie kobiet właśnie o tych podobieństwach a także analizie i tłumaczeniu słów pochodzących z greki, aby udowodnić, że dzisiejsze znaczenie niektórych wyrazów jest zupełnie inne od pierwotnego.

Bardzo przeszkadzał mi również zupełny brak akcji. Ja zdaję sobie sprawę, że jest to powieść obyczajowa, ale i w takich powieściach wartkie akcje są mile widziane. Za dużo uwagi poświęcono tutaj wewnętrznym przemyśleniom. Czytając książkę miałam wrażenie, że to po prostu zlepek luźnych myśli i pomysłów – brak było dopracowania.

Nie mogę powiedzieć, że autorka nie ma potencjału, gdyż były fragmenty, które bardzo mi się podobały, jednak liczne powtórzenia i krążenie wokół tych samych spraw zdecydowanie przechyliły szalę na niekorzyść tej pozycji.

Samo zakończenie również niewiele wniosło – kiedy już myślałam, że doczekam pięknego podsumowania i zwieńczenia wszystkich wydarzeń, to historia po prostu została ucięta i musimy domyślać się co dalej. Z bohaterami również jakoś specjalnie przez te wszystkie strony się nie zżyłam, a niektórych nawet nie mogłam zapamiętać. Były tak niewyraźnie wykreowane, że nie były w stanie przyciągnąć mojej uwagi i skupić się na nich.

Osobiście nie polecam. Czuję, jakbym zmarnowała swój czas przy tej lekturze. Szkoda, że w opisie książki nie jest zawarte, że kobiety te swoje wewnętrzne głosy i analizy opierają na studium Biblii. Ktoś, kto przygotowywał tę notatkę na okładce zrobił dobrą robotę. Szkoda, że sama książka tego nie obroniła.

"Przez ucho igielne " opowiada smutne historię trzech kobiet mieszkających w jednej miejscowość. Malwina została zgwałcona przez swojego męża. Każdy jej dzień jest pełen strachu i lęku. Sylwia dowiaduje się że jest chora na nieuleczalna chorobę. Od tego czasu stara się czerpać z życia ile się tylko da. Zaś związek Wiktorii powoli się rozpada. Jej partner ma dla niej coraz mniej czasu, a naszą bohaterka zaczyna przyłapywać go na kłamstwach. Czy wspólne spotkania i towarzyszące im rozmowy spowodują że odnajdą szczęście?

"Przez ucho igielne " to niestety jak dla mnie prawie 500 stron analizy Pisma Świętego i pokazania podobieństwa do mitów czy legend. Każde spotkanie bohaterek kończyło się rozmową o biblii, tłumaczeniem poszczególnych słów i niestety jak dla mnie szukaniem dziury w całym. Zakończenie również rozczarowuje i tak naprawdę można odnieść wrażenie że sama autorka nie miała na nie pomysłu. Bohaterki były nijakie i mało przekonujące nie potrafiłam wczuć się się ich emocje czy problemy. Zresztą odnoszę wrażenie że zostały potraktowane bardzo pobieżnie. Każda z nich miała nadprzyrodzone zdolności, które niestety również nie przekonują. Jeśli ktoś jest zainteresowany analizą Biblii to polecam bo niestety opis książki jest mocno mylący. Nie lubię pisać o książkach złe i zawsze staram się szukać jakiś plusów ale tu ich niestety nie znalazłam. Mimo wszystko warto sięgnąć nawet po to by wyrobić sobie swoje zdanie, wiadomo iż ile osób tyle opinii.