Kasia nie chce być zwyczajną Kasią, tylko Kate. Nie rozumie, czemu mama tak się uparła na tę Kasię, skoro tata od razu zaakceptował jej prośbę o to, by jej tak nie nazywać. Tylko że taty z nią nie ma, ponieważ od pół roku przebywa na placówce za granicą. Na tatę działały niewinne minki, na mamę nie. Młodsza siostra Gabrysia wpadała do jej pokoju bez pytania, za nic mając prywatność Kate. Mama rozumiała jej potrzebę azylu, ale słysząc w ustach Kasi słowa ''gówniara" czy "gęba" kazała natychmiast przeprosić siostrę. Ta z kolei, pokazała Kasi język, doprowadzając ją do wściekłości.

Czy kiedyś zdarzyło Wam się powiedzieć coś w złości? Idź i nie wracaj, nienawidzę cię albo wolałbym nie mieć siostry? Nie? Brawo! Ja czasem gryzę się w język, bo w bezsilnej złości różne myśli przychodzą do głowy. Powiedziałeś? Tym łatwiej będzie Ci zrozumieć bohaterkę powieści Marty Namruf. Kasia ściskając, pluszowego misia powiedziała "Tak bardzo chciałabym zostać teraz sama, bez mamy i Gabrysi. (...) Niech je ktoś zabierze daleko, nie są mi do niczego potrzebne." Nie wiedząc, że przytula do siebie spełniaka. Spełniaka, który wcale nie jest kochanym przytulakiem, któremu można powierzyć wszystkie zmartwienia. Kate natychmiast pożałowała swych nieprzemyślanych słów, ale tych nie dało się cofnąć. Teraz musi odnaleźć swoją rodzinę.

W tym nieszczęściu nie jest sama. Krasnoludek Amadeusz nie od razu zacznie darzyć ją sympatią, ale stanie się jej przewodnikiem do magicznej krainy. Jeszcze nie wie, że zyska kilku nowych przyjaciół, którzy towarzysząc jej w podróży, będą się zmagać z własnymi słabościami. Czy spełni się tajemnicza przepowiednia?

Dwóch braci, a jakby tylko jeden brat,Dziewczynka śliczna niczym róży kwiat,Istota z dwóch złożona, w jednym ciele,Wspólnymi siłami, jak to przyjaciele, Do walki staną, nie straszna im mgła,O przywrócenie równowagi dobra i zła.Chochlik z nimi będzie i pomoże wiele,Dla innych chochlików będzie bohaterem.

To pięknie napisana książka, po przeczytaniu której nie chce się wchodzić w świat kolejnej powieści. Najpierw trzeba jeszcze pobyć z jej bohaterami, ich specyficznymi powiedzonkami i poczuciem humoru. "Kurtka na wacie" zagościła na naszych językach i jeszcze nie wiem, kiedy się z nich wyprowadzi. W trakcie lektury było dużo śmiechu, trochę łez, refleksji nad istotą rodziny, przyjaźni, lojalności, lęków, dobra, zła i kilku innych ważnych także dla dzieci spraw. Brak ilustracji w ogóle nam nie przeszkadzał, wręcz przeciwnie.

Polecam i zapraszam do odwiedzenia bloga https://ksiazkawdzieci.blogspot.com/

Powieści dziecięce są dla mnie czymś nowym, a raczej czymś z czego już dawno wyrosłam. Jednakże, coś mnie tknęło by właśnie sięgnąć po tą książkę, i na szczęście się nie zawiodłam.

Kasia, nasza nastoletnia bohaterka, nie jest do końca zadowolona ze swojego życia. Mama pod żadnym pozorem nie chce nazywać ją "Kate", tata ciągle był na wyjazdach w pracy, a młodsza siostra Gabrysia na każdym kroku ją wkurza. Pod wpływem złości, daje upust swoim frustracją i ściskając pluszowego miśka, wypowiada swoje złości na mamę i siostrę. O dziwo, miś ożywa i postanawia spełnić jej wypowiedziane życzenie, i mimo iż ona sobie tego nie życzyła, tylko i wyłącznie myślała głośno, jej mama i Gabrysia znikają w Królestwie Zła. Rozpoczyna się przygoda, w której Kasia wraz ze swoimi magicznymi nowo poznanymi przyjaciółmi, postanawiają pomóc dziewczynie i odnaleźć rodzinę.

Choć myślałam, że to będzie słodka i bajkowa książka, w której nie mogę spodziewać się żadnych zaskakujących i wręcz strasznych sytuacji, byłam niesamowicie zdziwiona, gdy jednak zdarzały się momenty grozy. Ciekawie rozwinięte postacie, a w szczególności ich śmieszne imiona, które tylko dodawały humoru tej powieści. W całej historii, najbardziej podobała mi się akcja, która była tu od początku, i nasi bohaterowie stawali przed trudnymi wyborami. Jednakże, czy nastoletnia dziewczyna, będzie w stanie pokonać zło - Markosa, który uwięził jej mamę i siostrę? Obawa, która rodzi się w sercu dziewczyny, budzi w niej wątpliwości. I zaczyna wątpić w swoje siły, jednakże wiara przyjaciół dodaje jej pewności siebie. Pozostało tylko pytanie, czy wystarczy jej odwagi do stanięcia w nim oko w oko?

Nie jest to tylko powieść dla osób najmłodszych, ale i również dla starszych odbiorców. Choć sama, dawno nie jestem już dzieckiem, to tą historię czytało mi się bardzo dobrze i przede wszystkim przyjemnie. Miło było wrócić do tamtych czasów, i poczuć się znowu nastolatką. Wam również polecam wkroczyć w ten bajeczny świat Kasi.

Zapraszam na blog-> https://witchmargoczyta.blogspot.com