Waszyngton. Stolica słynnej demokracji Stanów Zjednoczonych. Życie toczy się tutaj ekspresowo i pod znakiem politycznych zmagań. To tu mieszka prezydent USA. Tutaj znajduje się Pentagon i Wojskowa Akademia Stanów Zjednoczonych w West Point. To w Waszyngtonie mamy ośrodki władzy sądowniczej, ustawodawczej i wykonawczej. Jakie może być lepsze miejsce dla ataku terrorystycznego?

Lekarz, bo tak nazywa się człowiek, który rozłożył Stany Zjednoczone na łopatki, chce zagrać w grę. Graczami mają być mikrobiolog William i agentka CIA Sophie, a postaciami pobocznymi mieszkańcy Waszyngtonu. Do tego dołóżmy oczywiście całą armię, CIA, FBI i wszystkie możliwe agencje, które stanęły przed jedną z najtrudniejszych misji w ich dotychczasowej karierze.

Więcej na zukoteka.blox.pl

Jeden szaleniec przeciwko całemu ogromowi ludzi. Jedna osoba prowadząca tragiczną grę w imię wyższych idei. Czy naprawdę wszystkie służby specjalne i władze najwyższych szczebli USA nie są w stanie poradzić sobie z jedną obłąkaną osobą? Do czego może doprowadzić zdesperowany mężczyzna szukający sprawiedliwości?

Carol Rowan, pragnący naprawić Stany Zjednoczone, wybrał dwie osoby, których zadaniem jest pomóc służbom specjalnym w schwytaniu szaleńca. William i Sophie poznają się w takich dziwnych okolicznościach, zmuszeni do brania udziału w śmiertelnej grze stworzonej przez seryjnego mordercę. Co z tego wyniknie?
Brakuje mi słów, żeby opisać Wam swoje odczucia po przeczytaniu tej książki. Absolutne mistrzostwo! Fabuła, która okazała się być niezwykłe oryginalna i wciągająca, nie jest pustą historią, która „musi się sprzedać”, ale spójną całością zawierającą niesamowity przekaz. Autor już na samym początku ostrzega czytelnika, że jeżeli nie jest w stanie wyczytać tutaj niczego więcej poza podstawową historią, może od razu wyrzucić książkę do kosza. Po przeczytaniu całości muszę przyznać autorowi rację. To nie jest zwykły thriller… To książka, która zmusza do myślenia – i nie mam tutaj na myśli gry stworzonej przez Rowana. Akcja jest poprowadzona w taki sposób, że czytelnik może wybierać czy sercem jest po stronie władz USA czy po stronie mordercy. Ale czy morderca może być odpowiednim wyborem?

W kryminałach zawsze spotykamy się z takim czy innym profilem zbrodniarza, ale to co autor stworzył w „Paraliżu” jest po prostu obłędne! Żeby do końca zrozumieć osobowość Carola Rowana trzeba chyba mieć dyplom ukończenia studiów na kierunku psychologii… Idealna kreacja bohatera i wartka akcja to tylko niektóre z wielu plusów tej książki. Na uwagę zasługują tutaj wszelkie informacje z zakresu historii, mikrobiologii i medycyny. Szczegółowe opisy i dopracowane w każdym calu metody leczenia, nazwy bakterii czy sposoby łączenia się odcinków DNA i RNA świadczą o tym, jak dużą wiedzę posiada autor i jak ciężko musiał pracować nad sklejeniem tych wszystkich informacji w jedną, kompletną całość. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie powinnam pisać tutaj o samym autorze… Ale po prostu nie mogę wyjść z podziwu, że autor „Paraliżu” jest osiemnastolatkiem. Już sam ten fakt jest zaskakujący. A jeżeli poczytacie więcej o Steve Liebichu sami przekonacie się z jaką osobą mamy tutaj do czynienia. Zostawiam to Waszej ciekawości. ;)

Sam poziom językowy zasługuje na ogromną pochwałę. W końcu trafiła mi się książka, w której nie ma nudnych opisów składających się z marnych dwóch pojedynczych, nierozwiniętych zdań. „Paraliż” pokazuje literacki kunszt autora. Czytelnik jest w stanie gołym okiem zobaczyć, jakim pięknym, wyszukanym słownictwem posługuje się autor. Dzięki takim elementom cała historia zdecydowanie zyskuje na wartości. Moim zdaniem od jakiegoś czasu autorzy strasznie zaniedbują język, jakim się posługują. I tu ich błąd… Nie znoszę czytać takich książek, w których składnia po prostu leży… Na szczęście „Paraliż” nawet pod tym względem jest świetny.

Podsumowując, szczerze polecam Wam przeczytanie tej książki. W tych czasach naprawdę rzadko trafia się coś wartego przeczytania. Jednak „Paraliż” jest nie tylko dla miłośników kryminałów, ale też dla osób szukających czegoś, co wymaga myślenia. Trzyma w napięciu, daje szerokie możliwości interpretacyjne i wzbudza podziw czytelników do autora. Koniecznie przeczytajcie i dajcie znać, jak Wam się podobało. ;)

Przeczytałam thriller debiutującego i młodego autora. Nie szukałam informacji na jego temat przed przystąpieniem do lektury, ale po jej ukończeniu postanowiłam sprawdzić, kto stoi za dobrym tekstem powieści o ludziach, którzy potrafią niszczyć i budować wszystko od nowa w świecie tak skomplikowanym jak my sami. Z informacji pochodzących od wydawcy oraz innych internetowych źródeł dowiedziałam się, że powieść "Paraliż" napisał osiemnastoletni Steve Liebich, "marzyciel, romantyk i wizjoner", młody człowiek, który realizuje wiele swoich pasji.
Można do nich zaliczyć literaturę, ale ważne miejsce zajmuje w jego życiu również medycyna. Ta druga znalazła także swoje miejsce w debiutanckiej powieści, której nie powstydziłby się niejeden uznany pisarz.
"Paraliż" to bardzo sprawnie napisany thriller, który opowiada o fikcyjnych, ale prawdopodobnych wydarzeniach.
Fabuła rozgrywa się współcześnie w Waszyngtonie. Pewnego dnia na komisariat policji przy dziesiątej ulicy dzwoni nieznany mężczyzna, przedstawia się z imienia i nazwiska, lecz woli by mówiono o nim "Lekarz". Przedstawia swoje żądania i zapewnia, że zamierza uzdrowić cały organizm państwa, który jest przeżarty rakiem. Za pomocą destrukcji pragnie zaprowadzić nowy porządek. Na poparcie swego przesłania dokonuje zamachu terrorystycznego, w jednym z miejskich teatrów dochodzi do eksplozji. Na oczach policjantów, którzy nic nie mogą zrobić, by temu przeciwdziałać. Mogą tylko patrzeć na ekrany monitorów. Ginie ponad pięćset osób. W ten sposób zaczyna się wyścig z czasem i specyficzna gra, do której "Lekarz" zaprasza wykładowcę mikrobiologii na Arizona State University oraz specjalistkę od terroryzmu z CIA.
Wydarzenia, które mają miejsce w Waszyngtonie mają zaważyć na dalszych losach Stanów Zjednoczonych. Psychopatyczny i nieuchwytny przeciwnik nie pozostawia nikomu złudzeń. W kolejnych aktach terroru giną setki niewinnych ludzi. Atmosfera się zagęszcza, dominuje strach i niepewność. Do gry dołączają niemal wszystkie służby zaangażowane w życie państwa i jego ochronę. Mieszkańcy nie wytrzymują napięcia i wychodzą na ulice, aby demonstrować przeciwko nieuchwytnemu zabójcy, ale również władzy, która nie radzi sobie z horrendalnym zagrożeniem.
Steve Liebich paraliżuje strachem, szaleństwem, okrucieństwem, które jest możliwe. W naszym współczesnym świecie wiele razy przekonaliśmy się, że scenariusze budowane przez pisarzy i reżyserów są realne. Życie za każdym razem modyfikuje je i udoskonala, niestety często z korzyścią dla szaleńców i wszystkich niepogodzonych z rzeczywistością jednostek.
Jeden inteligentny człowiek doprowadzony do ostateczności przez bezduszne działanie urzędników i służb państwowych może dokonać rozmontowania naszego dotychczasowego życia. Wystarczy, że będzie miał dostęp do kilku komputerów z dostępem do sieci, odpowiednią wiedzę i umiejętności oraz determinację do działania. Może posługiwać się określoną ideologią, ślepo wykonywać rozkazy innych, ale może po prostu kochać. Niestety miłość skrzywdzona jest w stanie dokonać ogromnego spustoszenia.
We wstępie do książki autor napisał:

"To książka o tym, co my, ludzie potrafimy dokonać w imię wyższych celów, wyższych ideałów, które nie zawsze są słuszne - rzeczy strasznych i bestialskich".
"Paraliż" bardzo sprawnie łączy wątki sensacyjne i kwestie moralne. Na szczęście bez zbędnego patosu i filozoficznego zadęcia. Czytając tę powieść możemy spróbować odnaleźć siebie, zastanowić się nad tym, jak my postąpilibyśmy w podobnej roli i sytuacji. Czy przyglądalibyśmy się z boku siedząc na wygodnej kanapie, czy próbowalibyśmy działać? A może letarg wywołany codziennością byłby już tak miażdżący, że nawet strach nie zmusiłby nas do działania?

Steve Liebich napisał powieść o każdym z nas. Zrobił to naprawdę bardzo dojrzale. Fikcja, którą stworzył brzmi wiarygodnie. Język powieści jest konkretny i obrazowy. W książce jest wiele odniesień do wydarzeń i miejsc, które znamy (ataki terrorystyczne 11 września, charakterystyka Białego Domu, układ urbanistyczny Waszyngtonu) oraz postaci znanych nam z doniesień medialnych (np. Edward Snowden odpowiedzialny za jedną z najbardziej demaskatorskich akcji w dziejach USA).
"Paraliż" ma wszystko, co niezbędne, aby powieść można było uznać za przykład prozy o dużych możliwościach. Ciekawie zawiązaną i prowadzoną konsekwentnie do końca intrygę. Dobrze określonych bohaterów, z którymi łatwo jest się identyfikować. Dobre tempo akcji, znaczące wolty, które powodują, że możemy poczuć żywsze bicie serca. I zakończenie, które nie jest jednoznaczne, chociaż przecież spodziewane.

wasilka-slowajakmarzenia.blogspot.com