„Gdy zostanie zasiane ziarno paniki i jest regularnie podlewane, bardzo szybko wyrasta z niego roślina. Wyhodowana w ciemnościach na martwej glebie nosi nazwę „paniczny strach”. Taka właśnie roślina wyrosła w Krakowie i wciąż ma tendencję do wzrostu”.

Czytacie książki drugi raz, albo jeszcze kolejny?

Diabelską serię o Kubie Sobańskim czytałam już dawno, ale byłam pewna, że gdy Autor postanowi, że diabeł wróci do raju, ja też tam wrócę.. A nowe nieco zmienione wydanie tej kultowej serii i obietnica dalszego ciągu, były świetną ku temu okazją.

Poznajcie zatem Kubę. Przystojnego, wysokiego, wysportowanego blondyna o niebieskich oczach. Czarującego i szarmanckiego.
Kuba ma 22 lata, studiuje prawo, mieszka w penthouse w Krakowie, jeździ sportowym bmw i uwielbia słuchać klasycznego rocka. Ma też piękną blondwłosą dziewczynę o bajkowym imieniu Julia, grono przyjaciół i szeroko zakrojone plany na przyszłość. Kuba w wolnych chwilach, jak na studenta przystało, lubi imprezować, być na haju, nie pogardzi ziołem, ani śniegiem, które kolorują jego świat i redukują czarne myśli. Kuba ma też głębokie przekonanie o swojej wyjątkowości i przeczucie, graniczące z pewnością, że jego ze szczegółami wyreżyserowany wizerunek świetnie wkomponowuje się w misternie utkany plan świetlanej przyszłości.. w raju, jego raju.
Kuba potrafi oszukać wszystkich, ale nie samego siebie. Ten niepozorny młody człowiek jest wytrawnym myśliwym.. szuka, obserwuje, planuje i atakuje. Demon zła opętał go już dawno. Mrok ukryty głęboko w podświadomości wkrótce nie pozwoli mu jednak normalnie żyć. Mieszkające w jego głowie żądze domagają się zaspokojenia i Kuba Sobański za chwilę stanie się panem czyjegoś losu, a przy okazji ogólnopolską gwiazdą i postrachem Krakowa. Ale zrobi wszystko, by jego raj nie zamienił się w piekło na ziemi, przynajmniej dla niego.

Kuba Sobański jest jak heroina. Uzależnia od pierwszej randki i powoduje szereg skutków ubocznych. Mylę, że jestem gotowa przyjąć koleją morderczą dawkę.. A Ty, odważysz się poznać mroczny sekret diabła w ludzkiej skórze i odkryć źródło jego szaleństwa?

Polecam.

Jeżeli macie ochotę poznać diabła w ludzkiej skórze to świetnie trafiliście.

„ Nikt nie zna mojej historii, nikt nie wie, jaki jestem w środku. Wszystkim wystarczają pozory. ”

Kuba Sobański to młody mężczyzna, student, przed którym świat stoi otworem. Ma wszystko. Może wszystko. A chce jednego. Chce zabijać. Tylko to tak naprawdę daje mu spełnienie.

Karmi swoją duszę widokiem zmasakrowanych ciał swoich ofiar, którymi są młode kobiety.

Do czego jest w stanie się posunąć, by demony przeszłości choć na chwilę znalazły ukojenie? Gdzie ma swoje źródło to piekielne zło, które w nim tkwi?

„ Tylko to może sprawić, że moje zmaltretowane nerwy odpoczną, koszmarne sny ustaną, a żądze w końcu zostaną zaspokojone ”.

Thrillery uwielbiam za to, że dostarczają mi dawkę adrenaliny, której potrzebuję jako czytelnik. Czytając „ Pamiętnik diabła ”, weszłam do świata zbrodni, którego nie chciałam opuścić. @adrian_bednarek_pisarz spełnił moje oczekiwania, a nawet i więcej. Zabrał mnie w najciemniejsze zakamarki umysłu psychopaty, gdzie krok po kroku poznawałam jego myśli i odczucia.

Jakkolwiek to zabrzmi, dla mnie było to niesamowite przeżycie.

„ Mogę płakać jak zraniony trzynastolatek. Biedny, niewinny chłopiec, jakim kiedyś byłem ”.

Klaro, dlaczego mi to zrobiłaś?

Krzywda z przeszłości boli. Trawi umysł i duszę. Koszmary nie dają spać. Kuba ma za sobą niełatwe przeżycia. Dla niego rodzina to słowo, które nie ma żadnego znaczenia. Bo ta rodzina zadała mu cios, którego nie zdołał udźwignąć. Zamiast poczuciem bezpieczeństwa, obdarzyła go poczuciem krzywdy. I w tym jednym momencie, poznając jego historię, współczułam diabłu.

Moje uznanie kieruję do autora za to, że nie spłycił postaci Kuby. Nie wykreował jednostki, która potrafi tylko zabijać z zimną krwią, ale taką, która jest złożona, której mordercze zapędy mają korzenie w tragicznych wydarzeniach z dzieciństwa.

„ Pamiętnik diabła ” to pozycja obowiązkowa dla fanów thrillerów. Jednak nie polecam jej osobom wrażliwym, ze względu na mocne i makabryczne opisy scen zabójstw.

„Pamiętnik diabła”. Gdybym po zakończeniu miała opisać książkę tylko w dwóch słowach to byłyby to słowa: ISTNY MAJSTERSZTYK !!

Uczta literacka, jaką stworzył autor dalej siedzi mi w głowie. Nie da się jej z niej wyrzucić, a to za sprawą tego, że postać Kuby Sobańskiego jest wykreowana w taki sposób, że po prostu mnie fascynuje. Oczywiście nie mam żadnych problemów z głową

W diabelskiej serii stworzonej przez pana Bednarka wszystko jest na opak, gdyż śledząc jego poczynania, pojawia się fascynacja osobą mordercy i chęć poznawania skutków jego działań oraz ciekawość, dokąd go to doprowadzi. Z jednej strony mamy nadzieję, że wszystko się w końcu wyda i Kuba poniesie odpowiedzialność za swoje czyny, z drugiej strony nie chcemy, by stało się to zbyt szybko. Trudno, więc go polubić, tak jak z reguły ma to miejsce w innych powieściach. Dla mnie niezwykłe było zajrzenie w zakamarki duszy takiej osobowości i obserwowanie toku myślenia psychopaty, ale też poznawanie motywów, które ukształtowały tego rodzaju człowieka.

Opowieść o Kubie Sobańskim pokazuje też, jak łatwo można zdobyć potrzebne informacje o drugiej osobie bazując jedynie na tym, co ludzie zamieszczają w mediach społecznościowych. Często widać różne zdjęcia, informacje, które dla osoby zamieszczającej je w Internecie mają jedynie na celu pokazanie fragmentu swojego życia. Jednak dla przestępcy jest to doskonały materiał do snucia planów związanych z upatrzoną ofiarą. Kuba ma na ten temat także swoje zdanie, gdy mówi o takich osobach: „Są jak zwierzęta wystawione na rzeź dla sprytnego myśliwego. Takiego jak ja.” Można, zatem potraktować to, jak ostrzeżenie dla młodych osób, które nagminnie eksponują siebie, nie mając świadomości, że mogą być celem dla psychopatycznego umysłu, takiego jak Kuba.

Całość jest wprawdzie fikcją literacką, ale nakreśloną tak realnie, że mamy wrażenie, jakby działo się to naprawdę. To nie wyklucza tego, że w realnym życiu nie ma tego rodzaju chorej osobowości, która postrzega świat w nieco skrzywionych realiach.

Poznając jakąś nową osobę nigdy do końca nie wiemy, co tak naprawdę „siedzi” w danym człowieku. Jego prawdziwe oblicze możemy dostrzec tylko w szczególnych przypadkach, lub też przy bliższym poznaniu. Najczęściej w trudnych sytuacjach wymagających pomocy i wsparcia. Jednak czasami człowiek skrywa tak mroczne wnętrze, że lepiej jest nie poznawać go nigdy.

Adrian Bednarek na polskim rynku debiutował kilka lat temu. Seria, którą rozpoczyna ,,Pamiętnik diabła" jest jedną z wcześniej napisanych przez autora. W związku z tym, iż pojawiła się możliwość jej wznowienia autor od razu postanowił dokonać redakcji tekstu I pozmieniać samego siebie. Zadaniem Adriana Bednarka było sprawienie, żeby przy okazji nowej daty premiery to wydanie stało się dla odbiorcy jeszcze logiczniejsze i pełniejsze. Nie czytałam pierwszej wersji, więc nie mam porównania. Pozytywne opinie o tym mówią same za siebie.

Wydanie jest wyjątkowe pod tym względem, że głównym bohaterem cyklu został Kuba Sobański. W jego personaliach nie ma nic nadzwyczajnego, ale to, że opisy będą miały miejsce z punktu widzenia seryjnego mordercy już tak. To również właśnie z tego względu jest to ciekawa propozycja dla miłośników thrillerów psychologicznych. Zgodnie z tytułem w tej lekturze czytelnik może zapoznać się z pamiętnikiem seryjnego mordercy, jakim jest sam Diabeł. Kuba Sobański.

W przypadku sięgnięcia po ten cykl po autorskiej redakcji oraz w nowej szacie graficznej ciekawe jest to, że przy tej okazji pisarz stworzył nowe części cyklu. Czytanie pozycji, w której nie brakuje napięcia jest naprawdę super. Miłośnikom tego cyklu na pewno do gustu przypadną również kolejne części serii, na które nie trzeba będzie zbyt długo czekać. ,,Pamiętnik diabła" Adriana Bednarka to dopiero początek cyklu, w którym Kuba Sobański daje poznać się nie od najlepszej strony jako seryjny morderca.

Kto zna twórczość Adriana Bednarka, ten wie, na co stać autora, czym nas dotychczas raczył i zachwycał. W tej serii nadal jest sobą, zaskakują i szokuje. Ani na chwilę się nie zmienia. Ale też od razu uprzedzam, to lektura dla ludzi o mocnych i stalowych nerwach, których widok krwi nie zraża. Ale to dopiero początek, dalej już będzie tylko mocniej i dosadniej … Czy mam rację? A może to tylko moje subiektywne zdanie? Możecie mi wierzyć bądź nie … Przekonajcie się sami …
Kuba Sobański ma dwadzieścia dwa lata i całe życie przed nim. Wiedzie życie godne pozazdroszczenia, studiuje prawo, ma gustowny apartament, sportowe auto i piękną dziewczynę. Czy takiemu młodemu człowiekowi może brakować czegokolwiek do pełni szczęścia? Jak się okazuje, tak. Młody człowiek ma skrywane dogłębnie sekrety, które bardzo chroni przed swoim otoczeniem. Każdy, kto choć odrobinę się do niego zbliży jest narażony na śmierć. Dlaczego? Kuba jest seryjnym mordercą. Poznajemy go, jak właśnie morduje swoją pierwszą ofiarę, młodą studentkę. Z jej ciałem obchodzi się bardzo brutalnie i drastycznie. Opis scen morderstw są bardzo dosadne i rzeczywiste. Wstrząsające. I lawina zdarzeń się rozkręca. Kuba nie ma zahamowań. Kręci go zabijanie, wtedy czuje się spełniony. Ale dlaczego zabija? Aby spróbować zrozumieć jego zachowanie, należy się cofnąć do przeszłości. Coś się wydarzyło tragicznego, co sprawiło, że stał się niebezpieczny i okrutny. Ktoś go mocno zranił. Czyżby mordował w akcie zemsty?
Trzeba przyznać, że Kuba to morderca inteligenty i przewidujący. Zawsze jest krok przed ofiarą. Nikt i nic nie jest w stanie go powstrzymać. Każde zdarzenie planuje z niesamowitą precyzją, w jego planach nie ma żadnych luk, jest przygotowany na każdą ewentualność. Z jednej strony można go podziwiać, za kunszt. Ale to przecież morderca, jego czyny zasługują na potępienie. Dla mnie jest trochę dziwne, że nikt nie wpadł na jego trop, że nikt nie powiązał go z tymi sprawami. Wszystko uchodzi mu płazem i to sprawia, że on nie ma żadnych skrupułów i zabija bez opamiętania. Aby się zaspokoić. Chore i nie do przyjęcia.
Ta lektura to wspomnienia mordercy, mężczyzny w skórze diabła. Tak o sobie mówi i się tym szczyci. Jest dumny, jest niepokonany. I to mnie najbardziej wzrusza, że za swoje zbrodnie dotychczas nie poniósł żadnej kary. Ukazuje się bezkarność takich złych zachowań i być może jest on wzorem dla innych. Jest zbrodnia, nie ma kary.
Pamiętnik diabła to bardzo intrygujący thriller psychologiczny, w którym autor oddał głos bohaterowi. On nas oprowadza przez meandry własnych wspomnień, odczuć i przeżyć. Swoimi oczami ukazuje nam całą fabułę, steruje nami, a czy my bezwolnie się poddajemy? Czy pozwalamy się wodzić za nos? Wszystko zależy od odbiorcy i jego odporności na sugestie innych.
Mną ta powieść wstrząsnęła, przez długi czas miałam przed sobą obrazy ofiar, bestialsko potraktowane, obdarte z człowieczeństwa, znieważone. Kto boi się widoku i zapachu krwi, niech nawet nie sięga po tę lekturę. To pozycja dla wytrwałych i odważnych, dla osób, których niewiele jest w stanie zdziwić czy zszokować.
To pierwsza część przygód Kuby Sobańskiego i z niecierpliwością czekam na kolejne. Mam nadzieję, że bohater poniesie karę za swoje czyny, życie potraktuje go w odpowiedni sposób.
Bednarek w akcji, szaleje i szokuje! Nie ma sobie równych! Wkrocz do mrocznego świata okrutnego diabła i przerwij jego śmiałe poczynania!

Kuba, typowy dwudziestodwuletni student prawa. Ma wszystko o czym marzą jego rówieśnicy-apartament w Krakowie, piękną dziewczynę, szybki samochód, grono znajomych. Więc gdzie haczyk? A jest, delikatny. Jest także… seryjnym mordercą. Bezkompromisowym, pragnącym śmierci, ludzkim odbiciem diabła…
Co za była za książka!

"Kto pomyśli, że przystojny młody człowiek może mieć schowane pod wartą kilkaset złotych bluzą trzy noże bojowe, skórzane rękawiczki i maskę? Mało tego, nawet gdyby ktoś zauważył, że obserwuję atrakcyjną brunetkę, pomyśli, że robię to, żeby w końcu do niej zagadać i zaprosić na drinka do baru."

Kuba to dwudziesto dwu latek, który ma wszystko, czego człowiek w jego wieku może chcieć . Piękna dziewczyna, pieniądze, studia prawnicze, super mieszkanie...

Jednak ma też pewien sekret. Tajemnica, o której ten kto się dowie - ginie.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

To mój drugi raz kiedy czytałam książkę Adriana Bednarka. Poprzednia książka, czyli "ONA" bardzo mi się spodobała. Choć wtedy zdziwiła mnie nieco forma bo spotkałam się z takim stylem pierwszy raz. Tutaj także jest forma pamiętnika, którym dzieli się z nami seryjny morderca - Kuba.

Autor stworzył postać, która jest pozbawienia sumienia i wszelkich skrupułów. Postać, której nie chciałby nikt spotkać naprawdę. Istne zło wcielone.

Jestem zakochana w tej książce, jako fanka seryjniaków. Przysięgam, że przeczytam tę książkę raz jeszcze. Autor dzięki formie pamiętnika pozwala nam wniknąć głęboko w umysł mordercy. Możemy poznać jego myśli i uczucia. Coś niezwykłego, naprawdę.

Kuba, czyli nasz bohater jest świetnym manipulatorem przez co jego ofiary z góry są skazane na porażkę. Jak wielu autentycznych seryjnych morderców, tak samo i ten fikcyjny ma dwie twarze, dwa życia. Z jednej strony spoko gość, z drugiej zaś diabeł w ludzkiej skórze.

Jest to zdecydowanie jedna z mocniejszych historii, jakie czytałam. Mi się ogromnie podobała i będę musiała zapoznać się z innymi tomami serii o Kubie Sobańskim bo inaczej nie będę mogła spać po nocach.

Jestem dosyć wymagająca jeśli chodzi o temat seryjnych morderców ale to ten moment, kiedy słowo "Autor" pisze się przez duże "A". Brawo

"Pamiętnik diabła" Adrian Bednarek .
" Tylko wielcy potrafią realizować swoje żądze. Ja jestem największy..."
Jest to debiut Autora,który pierwszy raz ukazał się w 2014r. Teraz wyszło poprawione wznowienie, plus dwie dodatkowe części.
Przyznam szczerze, że trzy lata temu, sięgnęłam po ten tytuł,,ale nie dałam rady przebrąć do końca, chyba mój mózg, nie był jeszcze tak spaczony mocnymi opisami, więc na wstępie zaznaczę- to jest dla ludzi o mocnych nerwach i wprawionych w boju z najgorszymi scenami okrucieństwa, gdyż " Pamiętnik diabła właśnie do takich się zalicza.
Jak dla mnie to jest ogromnym plusem, ponieważ,właśnie teraz,takie lubię najbardziej.
Kuba Sobański, to człowiek o dwóch twarzach. Jest inteligentny, studiuje prawo karne, by przyszłości zostać adwokatem. Przystojny,zawsze dbający o swój nieskazitelny wygląd. Idealne życie dopełnia Julia, jego piękna dziewczyna z bogatego domu.
Druga twarz( a może maska) Kuby ,to bezwzględny mordeca,który nie zna litości dla swych ofiar, zanim zabije znęca się w najgorszych możliwy sposób, by zadać jak największy ból, bo tylko widok bólu w oczach ofiary ,daje mu całkowicie spełnienie.
Jego ofiary nie były przypadkowe. Skrupulatnie, zostały wybierane,by były podobne do ideału, który wciąż ma przed oczami.
Sekret tego ,że stał się bezwzględną bestią, diabłem w ludzkiej skórze ( jak sam o sobie mowi), jest ukryty w jego przeszłości.
Książka wciąga od pierwszych stron ,bo już na starcie, możemy dowiedzieć się do czego zdolny jest Sobański.
Akcja nie zwalnia nawet na chwilę a opisy są tak realistyczne ,że mamy wrażenie oglądania tego co w danym momencie się dzieje, jako widz( mam nadzieję, że nadejdzie chwilą i zobaczę ekranizację).
Dużym plusem, jest napisanie książki w pierwszoplanowej narracji, co daje nam możliwość wejść w umysł mordercy . Historia opowiadana jest, przez głównego bohatera, czyli Kubę, więc doskonale poznajemy jego walczące demony.
Książka jest świetnie napisana i daje dużego "kopa "adrenaliny .
Jestem meega ciekawa, jak potoczą się dalsze losy Kuby w jego raju, gdyż w tej części nie zostaje schwytany,dzięki swojej przebiegłości, bo przecież kto nie ryzykuje ,ten nie pije szampana

Kuba Sobański jest niczym niewyróżniającym się z tłumu, młodym studentem prawa. Ma wszystko o czym mogą marzyć ludzie w jego wieku piękną dziewczynę, wypasione auto, apartament w Krakowie i prestiż. Kuba posiada też mroczną tajemnicę, a kto ją pozna będzie musiał umrzeć. Po zmroku chłopak zamienia się w drapieżnika i poluje na swoje ofiary kompletnie niezauważony, aby zaspokoić demony, które siedzą w jego głowie od bardzo dawna...

PAMIĘTNIK DIABŁA to zdecydowanie mroczny thriller, który zrobił na mnie ogromne wrażenie i nieraz zmroził krew w moich żyłach, a to przecież dopiero początek. I tu uwaga, takie małe ostrzeżenie ode mnie Kuba uzależnia jak heroina, przeczytasz jedną część i chcesz więcej. Czy zaryzykujesz i zechcesz poznać mroczny świat Kuby??

Prawdziwy diabeł, prawdziwy kat, prawdziwy morderca...

Oj ten @adrian_bednarek_pisarz !
Takie książki to ja mogę czytać cały czas !
Początkowo książka wydaje się niewinna. Młody chłopak, luksusowe życie, dziewczyna. Bo czego można chcieć więcej ? Z czasem dowiadujemy się że można ! Krwi, morderstw i nieżywych ciał!
Pamiętnik diabła to bardzo dobrze napisana książka. Głównie go gustu przypadł mi profil psychologiczny głównego bohaterka. To był prawdziwy psychopata. Sama nie nadążałam za jego tokiem myślenia. Był nie tylko skomplikowany ale także realny! I chyba ta realność powodowała we mnie największy strach. Chęć mordu, krwi...
Brutalność to coś co w książkach autora jest wystawione na piedestał. Właśnie o taką brutalność mi chodzi w książkach. Choć jest to fikcja, to budzi mój strach i obawy przed tym że coś takiego może wydarzyć się w prawdziwym codziennym życiu.
Akcja toczy się dość dynamicznie przez co całość nie zanudza a raczej wzbudza ogromną ekscytację i ciekawość.
Kolejny raz przepadałam w twórczości autora, i był to bardzo dobrze spędzony czas z książką!
Cóż czekam na więcej !:)

Po przeczytaniu opisu tej książki byłam zaintrygowana. Uwielbiam thrillery, a ten opis wpasował się idealnie. Bardzo chętnie sięgnęłam po książkę. Wciąga od pierwszej strony...

Chyba każdy się ze mną zgodzi, że psychopaci kreowani przez Adriana Bednarka, są uwielbiani przez niejednego czytelnika. A przecież skoro główny bohater jest w książce czarnym charakterem, to nie powinno się mu nawet współczuć, za te wszystkie rzeczy, których się dopuszcza, prawda? No coż… jeśli tak być powinno, to od dawna wiedziałam, że ze mną jest coś nie tak, bo ja to nawet czasami uronię nad nimi łzę :P

„Pamiętnik diabła” to jedna z pierwszych książek autora, która swoją pierwszą premierę miała w 2014 roku, także dość spory czas temu. Teraz wydawnictwo zaczytani postanowiło ją wznowić, co więcej oprócz znanych nam czterech tomów, dostaniemy dwa kolejne, świeżutko powstałe :D Także seria o Kubie Sobańskim doczekała się kontynuacji, ale na nią będziemy musieli jeszcze troszkę poczekać. Tymczasem wróćmy do „Pamiętnika diabła”, który rozpoczyna serie o naprawdę interesującej osobistości jaką jest Kuba Sobański…

Główny bohater książki to 22-latek, który ma wszystko, co niejedna osoba w jego wieku chciała by mieć. Piękna dziewczyna, penthouse w Krakowie, obiecujące studia (chce zostać prawnikiem), sportowe auto oraz oczywiście wygląd ;) Dosłownie chodzący ideał. Jednakże nie jest on taki do końca bez skazy, bowiem Kuba ma sekret i to nie byle jaki sekret. Od czasu do czasu targają nim straszliwe żądze, którym nie umie się oprzeć…Morduje wtedy z tak wielką przyjemnością, że niejedna osoba nie jest w stanie nawet pomyśleć o tych bestialstwach, których on się dopuszcza. Książka „Pamiętnik diabła”, jak sama nazwa wskazuje jest niejako jego pamiętnikiem, a więc przygotujcie się na naprawdę mocne przeżycia..

Uwielbiam książki Adriana Bednarka. Odkąd prowadzę bookstagrama, jestem na bieżąco z tymi wydanymi od 2019 roku :P także, „Pamiętnik diabła” to moje pierwsze spotkanie z „początkami autora”. Nie będę ukrywać, że jak narazie seria z Oskarem Blajerem, to dla mnie numer 1. Ewolucja psychopatów tworzonych przez autora zdecydowanie poszła do przodu, jednakże Kuba Sobański również jest niczego sobie, pomimo tego, że był jednym z „pierwszych” ;) Autor jak zwykle nie szczędzi brutalnych opisów, ciekawych i barwnych morderstw, no i oczywiście masy głównych przemysleń bohatera, dzięki którym poznajemy dość dokładnie jego psychikę. Mroczny i niezwykle tajemniczy klimat tej książki, nie pozwala oderwać się od niej ani na moment. Z ogromną ciekawością śledziłam poczynania głównego bohatera i powiem szczerze, że nieraz łapałam się za głowę, niedowierzając w to co się tu dzieje. I jak Kubę polubiłam od razu, tak Julia grała mi tak na nerwach, że myślę, że spokojnie sama bym się jej pozbyła na początku tej książki :P o ludu, ależ ta dziewczyna była irytująca! Fabuła jak najbardziej na plus, jednakże część opisów bez problemu można by wyrzucić, bo przez nie momentami książka mi się dłużyła. Finalnie jestem zadowolona z lektury i gorąco ją Wam polecam - tylko ostrzegam, że niektóre opisy są dość drastyczne i brutalne, także wrażliwi mogą być zniesmaczeni :P Już nie mogę doczekać się kontynuacji przygód Kuby ;)

Mamy jesień a więc czas na thriller