Natalia jest młodą, bardzo utalentowaną wojowniczką. Jakiś czas temu dostała się do straży pałacowej Królestwa Ziemi. Jest to bardzo duże osiągnięcie i powinna być z siebie bardzo dumna, jednak jej czegoś brakuje. Jednak jej życie niebawem się zmienia. Młoda kobieta otrzymuje propozycję objęcia stanowiska osobistej asystentki Ozyrysa, co jest ogromnym wyróżnieniem. Natalia bardzo się cieszy, jest to dla niej spełnienie marzeń.
Niebawem dociera do Błękitnego Miasta i zaczynają dopadać ją wątpliwości. Na dodatek jej obowiązki są większe, niż myślała. Jakie? Dlaczego? Czy jej wątpliwości okażą się słuszne? Jak potoczą się losy Natalii?

Historia, jaką znalazłam w książce, może mnie nie zachwyciła, jednak nie żałuję ani trochę, że ją przeczytałam. Według mnie to taka lżejsza pozycja na leniwy wieczór. Nie wymaga od nas wielkiego skupienia, nie wywołuje ogromnych emocji. Ma tylko niecałe 300 stron, a więc jej czytanie nie zajmuje dużo czasu. Dla mnie była pozycją na jeden wieczór.
Świat, który został w książce wykreowany, uważam za nawet fajny, nie miałam większych problemów z wyobrażeniem go sobie. Akcja nie bardzo szybka, ale również niewolna czy nużąca.

Bohaterowie dość ciekawi, moim zdaniem dobrze wykreowani. Nie mogę nic więcej o nich powiedzieć, niż w zarysie historii, ponieważ zdradziłabym zbyt dużo z fabuły.

„Ozyrys” to lekka pozycja, taka na leniwy wieczór, kiedy nie mamy ochoty na nic wymagającego skupienia czy też wywołującego wielkich emocji.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA