Z racji tego, że pandemii znacznie utrudniła mi podróżowanie nie tylko po kraju, ale również za granicę postanowiłam nie narażać zdrowia podczas planowania takich wycieczek. Z tego też powodu możliwość odwiedzenia hiszpańskich miast na żywo znacznie przesunęła się w czasie. Nie ma jednak żadnych przeciwwskazań odnośnie tego, by w podróż móc wybrać się na kartach kolejnych powieści. Tak też postanowiłam zrobić i mój wzrok padł na wydanie ,,Oswoić Hiszpanię" Joanny Lessnau, które stanowi trzeci tom serii.

Jestem przekonana, że zawsze warto jest poszerzać swoje podróżnicze horyzonty. Nie trzeba jednak wybierać się w żadną prawdziwą podróż, by móc dowiedzieć się więcej o danym kraju. Niewątpliwie bardzo dobrą propozycją skierowaną do turystów chcących wybrać się książkowo do tego kraju jest ,,Oswoić Hiszpanię" Joanny Lessnau. Razem z trójką bohaterów w sposób i w czasie przystosowanym do konkretnego odbiorcy istnieje możliwość wzięcia udziału w takiej wyprawie.

Zapoznawanie się z literaturą podróżniczą jest genialną okazją do tego, by móc dowiedzieć się więcej o kraju, który znajduje się w kręgu zainteresowań konkretnej osoby lub też takim do którego chce się wybrać w ciągu najbliższych lat. W ,,Oswoić Hiszpanię" Joanny Lessnau mamy okazję zwiedzać właśnie ten kraj i już teraz mogę zapewnić, że była to bardzo udana książkowa podróż. Mam nadzieję, że kiedyś odbędę tę realną.

Na przełomie zimy i wiosny 2020 roku miałam okazję pierwszy raz spotkać się z publikacją Joanny Lessnau, w której relacjonowała swoją podróż (wraz z mężem i synem) po Półwyspie Iberyjskim, podczas której odkrywała tajemnice, sekretu i zakamarki Hiszpanii. Mniej więcej rok później ukazała się kontynuacja dotycząca eksploatacji tego pięknego kraju, a właściwie jego północnej części (którą uwielbiam). Tym razem autorka wraz z rodziną zabiera nas na południe. Czy warto wybrać się w tę podróż?

Jak wiecie, książki podróżnicze połykam w ilościach hurtowych. Warunkiem koniecznym jest tylko to, by treść dała się czytać i sprawiała przy tym ogrom przyjemności. Gniotom mówię stanowcze nie. I choć początki przygody z Joanną Lessnau nie były najłatwiejsze (o tym przeczytacie w recenzji pierwszego tomu), to dalsze wycieczki były miło spędzonym czasem, który jeszcze mocniej rozkochał mnie w tym kraju.

Trzeci tom to przygoda na południu Półwyspu Iberyjskiego, a dokładniej w „stolicy” Katalonii – Barcelonie – mieście o wielu twarzach i odsłonach, które rokrocznie przyciąga miliony turystów. Joanna Lessnau również dała się oczarować temu miastu, a w sumie chyba architekturze. Szczególnie upodobała sobie szlak Antonio Gaudiego, który na przełomie XVIII i XIX wieku sprawił, że Barcelona stała się dużo ciekawsza, niż ktokolwiek wówczas mógłby przypuszczać. Jego geniusz można podziwiać na przykładzie Sagrady Familii, której ukończenie budowy przewiduje się na 2026 rok, czy budynków Casa Vicens lub Casa Milà.
Ale Barcelona to nie tylko Gaudi i jego budynki, ale również ludzie i kuchnia. Autorka nie omieszkała „wyciągnąć” od tubylców ciekawych historii związanych z miastem oraz skosztować potraw, które wpisują się w katalońskie podniebienie.

Kolejne „etapy” wycieczki to Hondas de las Nieves oraz Fuente del Alga, a właściwie okolice tych lokalizacji. Jak wiadomo, dobrze jest mieć jakiś stały punkt, w którym można bezpiecznie zostawić swoje rzeczy, by móc z lżejszą głową oddać się eksploracji nieznanych zakątków.
Jedna z tych lokalizacji związana była z serią koncertów, w których chciała uczestniczyć Joanna Lesnau, drugie to bardziej przypadek, ale jakże cudowny przypadek. Niezależnie jednak od tego, które miejsca były pisane autorce, a które pojawiły się na jej drodze przez przypadek, każde wniosło coś nowego do jej życia. Historie, ciekawe muzea i miejsca, które warto odwiedzić, gdy zwiedza się Hiszpanię na własną rękę i chce się poznać to jej oblicze, do którego docierają tylko ci, którzy potrafią szukać i są ciekawi tego, co ten kraj ma im do zaoferowania poza pięciogwiazdkowymi hotelami z basenem.