Lubicie sięgać po literaturę z cyklu fantasy? Mnie się czasami zdarza, aczkolwiek z reguły czytam swoich ulubieńców z tego gatunku. Dzisiaj jednak chciałabym Wam polecić debiut i to debiut niezwykle udany. Świat fantasy rządzi się swoimi prawami, pewne tematy muszą zostać w nim poruszone, a pewne istoty magiczne muszą się pojawić. Dlatego jest spore ryzyko powtarzalności i nie wywołania zainteresowania u czytelnika. Z lekką rezerwą więc podeszłam do książki „Ostatnia druidka” Małgorzaty Antuszewicz. Okładka książki jednak zachwyciła mnie bardzo i postanowiłam dać też szansę treści. Może niekoniecznie właściwy jest to sposób na sprawdzenie, czy książka jest ciekawa, ale czasami się sprawdza.
Młoda druidka Lilas, cudem uchodzi z masakry w jej rodzinnej wiosce. Ratuje ją młody wojownik Arik, który okazuje się być rebeliantem i zaprowadza dziewczynę do ukrywających się bojowników, przeciwników rządzącego króla. Władca Garlandii do młody chłopak, całkowicie podporządkowany swojemu doradcy Malfosowi, który nienawidzi wszystkiego, co ma związek z magią. Najbardziej jednak boi się przepowiedni, dotyczącej czarodziejki na jednorożcu, która ma przynieść uciskanemu ludowi wybawienie. Arik i jego towarzysze z coraz większym zdziwieniem odkrywają, że to Lilas jest wybawczynią ich krainy z prastarej przepowiedni. Muszą teraz za wszelką cenę chronić dziewczynę przez Malfosem. Czy Arikowi i jego towarzyszom uda się ochronić dziewczynę? I czy Lilas jest faktycznie długo wyczekiwaną wybawczynią?
Pani Małgorzata ma niesamowity talent do kreowania świata, który wciąga czytelnika i nie pozwala mu się z niego wyrwać, aż do ostatniej strony. Fabuła jest spójna, logiczna, bez niepotrzebnych nagłych zwrotów akcji, przez to książkę, pomimo jej objętości, czyta się szybko. Na uwagę zasługują też stworzeni przez nią bohaterowie, każdy z nich jest interesujący i przyciąga swoją historią. Dodatkowo autorka przemyciła wiele problemów i mądrości życiowych między wierszami swojej opowieści, co sprawia, że książka staje się bardziej emocjonalna, dająca do myślenia. Uważam, że „Ostatnia druidka” to debiut niesamowicie udany, godny polecenia i liczę na to, że jest to moje pierwsze, ale nie ostatnie spotkanie z twórczością autorki.