"Opowieści z Wielkiego Lasu" to historie, które przypominają raczej bajki dla dorosłych niż dla dzieci. Akcje rozgrywają się w Wielkim Lesie, nieco złowrogim Wilczym Borem, a także w małej wiosce, której nazwy nikt nie pamięta. Bohaterami bajek są nie tylko ludzie, ale także zwierzęta (niedźwiedzie, wilki, sowy, żubry, lis, lisica, itp.) oraz baśniowe stwory, tj. syreny, rusałki, siedmiu krasnoludków, królowa elfów.
Wspaniale było zagłębić się w ten niezwykły świat, w którym zwierzęta nierzadko zachowują się i myślą jak ludzie. Przeżyć historię Czerwonego Kapturka, czy Dziewczynki z Zapałkami na nowo, w zupełnie inny sposób. Na stronicach baśniowy świat przeplata się z elementami współczesności - w opowiadaniach natkniemy się na wzmiankę i telefonie, internecie czy taksówce.
Niektóre historie wydały mi się bardzo przerażające, były tak bardzo realne, dlatego na pewno nie przeczytałabym ich młodszym dzieciom. To raczej lektura dla starszych pociech w wieku mniej więcej 10-12 lat - tak uważam.
Opowiadania pokazywały też pewne słabości bohaterów, ich problemy, smutki, ale i radości oraz nauki jakie wyciągnęli ze swoich przeżyć. Każda bajka, jak to bajka, częstuje nas niezwykłą historią oraz niebanalnym morałem. W środku znalazłam kilka wyjątkowych prawd, które zwróciły moją uwagę. Warto je zapamiętać i wziąć sobie do serca.
Opowiadania nie są długie. Publikacja nie zawiera żadnych ilustracji, dzięki czemu nasza wyobraźnia ma wielkie pole do popisu! Autor posługuje się pięknym, barwnym językiem. Czytając książkę miałam wrażenie, jakbym czytała stare baśnie, które znam z dzieciństwa tyle, że tym razem przeniesiono je do świata ludzi dorosłych. Od razu powiem szczerze - nie każda opowieść mi się podobała, jednak większość z nich zdobyła moje uznanie.
Baśniowy świat w zupełnie innym wydaniu. Warto zwrócić uwagę na tę publikację. Myślę, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie, a może nawet siebie odnajdzie gdzieś pomiędzy stronicami? Książka jest wyjątkową publikacją, która wywołuje w czytelniku wiele emocji. Lekturę czyta się lekko, z zainteresowaniem. Płynnie przechodziłam z jednej opowieści do kolejnej, ponieważ książka bardzo mnie zaintrygowała!Polecam "Opowieści z Wielkiego Lasu" bardzo serdecznie! Opowieści, które bawią, czasami straszą, ale przede wszystkim uczą! Dorośli również powinni po nią sięgnąć. Być może wśród wersów znajdą zdanie, które trafi również do nich? Ja kilka właśnie takich odnalazłam... Cała recenzja na: mamatosiaczka.blogspot.com

"Piękne bajki stają się rzeczywistością dla tych, którzy choć dorośli, pozostają w swoim sercu dziećmi - przepełnionymi miłością, humorem, ufnymi i szczęśliwymi, nawet jeśli reguły świata dorosłych nakazują im zachowanie powagi."

W Wilczym Borze żyje wiele stworzeń. Żyje tam zły wilk lubiący pożerać Kapturki, samotny kameleon gasnący w spotkaniach z krytyką, brudnymi myślami, pani Sowa organizująca wspaniałe przyjęcia, pomysłowe i zaradne wiewiórki, wilk zaprzyjaźniony z małą kuleczką. W Morzu Złudzeń mieszka para białych wielorybów, królem Przyjacielskiego Zwierciadła jest mądry łabędź, mieszka tam też Zuzia z niskim poczuciem własnej wartości, samotna królowa elfów. Na skraju wioski żyje młoda para - pracowity kowal oraz marzycielski Kopciuszek, dziewczynka z zapałami pomysłowa Tosia, 7 krasnali pracujących u Starego Wilka, leniwa pszczółka, samotny dzik i kaczuszka, dwóch chińczyków, wielbłąd wraz z żoną, groźny byk, lew i lwica oraz zaklęta syrenka mieszkająca w Podziemnym Królestwie. W tym niezwykłym świecie organizowane są ważne uroczystości - święto dla Wielkiego Bociana, 356 urodziny Wielkiego Bobra, urodziny żona króla elfów oraz wybory w Wielkim Lesie. Bohaterami bajek są zarówno ludzie jak i zwierzęta.

Każde zwierzątko ma swój odpowiednik w ludzkim świecie a każda historia niesie ze sobą nie jeden morał. wszyscy ludzie dobrzy i źli potrzebują przyjaźni i często żałują swoich czynów, nie ma brzydkich osób, potrzeba kogoś kto pozwoli im w siebie uwierzyć. Często osoby zarażające humorem całe otoczenie posiadają najwięcej trosk. Nikt nie lubi osób, które odczytają nasze myśli i odkryją naszą zła naturę. Ważne jest zachowanie przyjaźni pomimo różnic w wyglądzie i charakterze, często oceniamy po wyglądzie nie dostrzegając tego co wartościowe. Są osoby, które myślą, że wszystko im się należy i nie wiedzą co to wdzięczność a niewielu po osiągnięciu sukcesu zachowuje skromność. Ta historia podkreśla, że prawdziwa miłość działa cuda i chociaż kogoś nie ma już wśród nas to i tak na zawsze zostanie w naszym sercu, fantazja i pragnienia mogą się spełnić a ciężka praca zasługuje na nagrodę. Zapominamy, że osiągnięcie sukcesu nie zawsze jest tylko naszą zasługą, a drużyna przyjaciół może zdziałać wiele. Często chcemy nie wiadomo czego i nie widzimy, że mamy już to co najważniejsze, chcemy czegoś i jak już to mamy to dalej nie jesteśmy zadowoleni. Nie wygramy z czasem ale możemy sprawić, że nasze życie będzie szczęśliwsze. Żyjmy tym co tu i teraz a rządzenie zostawmy tym co to lubią. Skoncentrujmy się na życiu.

Na pozór zwyczajne bajki, w których bohaterami są zwierzęta i inne stworzenia. Każda z nich ma w sobie jednak głęboką mądrość, którą odkrywamy podczas czytania. Realny świat przeplata się z tym baśniowym co w pewnych momentach wydaje się być lekko przerażające. Warto skupić się na prawdach zawartych w każdej historyjce i wziąć je sobie do serca. Książka skłania do głębszych refleksji. Ta książka uczy i bawi. Styl autora jet lekki i przyjemny choć wydaje mi się, że książka powinna być skierowana dl dzieci w starszym wieku. Sądzę, że 11 - 12 latkowie zrozumieją ją lepiej niż dzieci 6 czy 7 - letnie i bardziej odczują jej przekaz. Z każdego opowiadania wyciągamy jakiś wniosek. "Opowieści z Wielkiego Lasu" to niezwykłe historie, która powinien poznać każdy, nie tylko najmłodszy czytelnik. Polecam!

https://zaczytanapatka.blogspot.com/2018/07/opowiesci-z-wielkiego-lasu-andrzej.html