Historia od początku trzymająca w napięciu,bez zbędnych opisów,ze świetnie poprowadzoną fabułą. Czyta się bardzo szybko, gdyż język jest prosty i zrozumiały. Ponadto mroczna i duszna atmosfera, która nacechowana jest mrocznymi postaciami sprawia, że czytelnik chce wiedzieć co będzie dalej.
Polecam,mi się podobała

Początek powieści, który, nawiasem mówiąc, sprawił, że odeszła mi ochota na obiad, sugerował, że będzie to historia w stylu Chrisa Cartera. Mamy makabryczną zbrodnię i specjalistę od łapania zwyrodnialców o wdzięcznej ksywie "Grabarz". Rozsiadłam się wygodnie, bo takie powieści to ja lubię. Ujęcie sprawcy pierwszego mordu poszło szybko i sprawnie, ale przy kolejnym zaczęły się dziać rzeczy dziwne. Autor umiejętnie wplótł w wątek kryminalny motyw paranormalny, który sprawił, że poczułam ciarki na plecach. Grzegorz Grabarski nie jest bowiem zwykłym detektywem, a specjalistą od zbrodni nadnaturalnych. W trakcie kariery Grabarz widział już wiele, ale teraz czuje, że ta sprawa jest inna, że w jakiś niewytłumaczalny sposób łączy się z jego traumatycznym dzieciństwem. Ale jak to możliwe? Co łączy morderstwo studentki z tragedią sprzed wielu lat? Ja już wiem, a Was zachęcam do sięgnięcia po tę powieść. Książka jest praktycznie nieodkładalna. Nie jest długa, więc pochłonęłam ją w jeden wieczór. Bardzo ciekawy pomysł, bohaterowie różnorodni i dobrze wykreowani. Super połączenie kryminału ze starymi wierzeniami, bardzo zaskakujące, mi się podobało. Moim zdaniem jest to książka warta uwagi. Polecam!
Uprzedzam osoby wrażliwe, że jest makabrycznie, są też opisy przemocy domowej, również wobec dzieci.

[współpraca recenzencka]

Dawno nie czytałem żadnego horroru, a jeszcze w połączeniu z wątkiem kryminalnym, to raczej nie pamiętam. Dodatkowo sam tytuł mnie zaintrygował, bo słowo omacnica obiło mi się o uszy, ale w pierwszej chwili niestety nie mogłem sobie przypomnieć, co oznacza. Na pewno jest to moje pierwsze spotkanie z tekstem pana Piotra Pawłowskiego. Pan Piotr urodził się w Radomiu. Ma za sobą studia licencjackie w kierunku kryminologii i studia podyplomowe z kierunku psychologii zwierzęcej. W 2021 roku debiutował na łamach Internetowego Magazynu Artystyczno-Literackiego Helikopter. Była to poezja. Omacnica to debiut powieściowy.

Tak jak wspomniałem omacnica to słowo, które gdzieś świtało w moich zakamarkach umysłu, ale dopiero głębsze spojrzenie na interesującą okładkę potwierdziło moją wątpliwość. Omacnica to owad z rzędu motyli. Jedna z odmian tego szkodnika jest utrapieniem kukurydzy. Takiego motyla widzimy właśnie na okładce. Wydaje się on wielki, ponieważ mamy porównanie go z człowiekiem i psem, który przygląda się siadającemu owadowi, zapewne na głównym bohaterze powieści, Grzegorzu Grabarskim.

Wspomniany człowiek, zwany również Grabarzem to osoba, która pracuje w policji i jest specjalistą od zbrodni, których nie sposób wytłumaczyć ludzkim rozumowaniem. Te zbrodnie kwalifikują się do tych, które nazywa się nadnaturalne, wykraczające poza to, co jesteśmy w stanie zrozumieć, pojąć swoim umysłem. Dla Grabarskiego jednak nie ma rzeczy niemożliwych i z takimi zbrodniami już się spotkał. Nie spodziewał się, że w jego życiu dojdzie do czegoś, z czym on jeszcze się nie zmierzył. Sam główny bohater wiele przeszedł w swoim życiu. Do tej pory ma przerażające koszmary nocne, które wydają się jak najbardziej nierealne, ale... miały miejsce.

Śledztwo, które prowadzi, z początku nie ma znamion, które wykraczają poza normy, jednak z każdym krokiem Grabarski, gubi wątki, traci grunt pod nogami, a podszepty z podświadomości powodują, że sprawa może sprowadzić go na samo dno. Dno, z którego nie odbije się w żadnym wypadku.

Jeśli lubicie horrory, to powieść jest dla Was. To połączenie ze sprawą kryminalną dla mnie oryginalne i ciekawe. Moja bujna wyobraźnia ciągle wizualizowała poszczególne sceny, co jeszcze bardziej podsycało chęć poznania zakończenia powieści. Polecam.