Dotychczas przeczytałam wiele książek poruszających tematykę dominacji i za każdym razem czułam niedowierzanie, szok a nawet obrzydzenie. Nie rozumiałam, jak można na własne życzenie dać się tak upodlić? Dopiero powyższa lektura dała mi upragnione objawienie, dzięki czemu z całkiem innej perspektywy spojrzałam na relacje Pan-Uległa. Teraz lepiej rozumiem działania kobiet, które decydują się być niewolnicami dla swojego Guru. Nie każda płeć piękna chce być odważna, przebojowa i samowystarczalna. Niektóre z nich wolą oddać swoje życie w inne ręce, aby poprowadziły je w stronę doskonałości i duchowego spełnienia. Taka jest właśnie rola Pana. To on jest Opiekunem, Przewodnikiem, który szkoli, dba, nagradza lub karze wedle uznania.

,,To dla twojego dobra. Kara ma wielką moc; przywraca zaburzoną równowagę. Oczyszcza psychikę. Odbudowuje radość i dobre mniemanie o sobie’’.

Natomiast Uległa z radością, wiarą i oddaniem zgadza się na wszystko, co postanowi jej Pan. Nie ocenia i nie poddaje analizie jego zachowania. Ufa mu bezgranicznie, gdyż wie, że czeka ją za to nagroda- psychofizyczna satysfakcja i zadowolenie. Podobnie jest w przypadku BDSM. Byłam przekonana, że w tej dziedzinie mężczyzna jest sadystą, zaś jego partnerka masochistką, ponieważ nie wyobrażałam sobie, jak można seks łączyć z brutalnym biciem i poniewieraniem. Okazuje się, że w tej kwestii nie chodzi tylko i wyłącznie o zadawanie bólu. Ta perwersja ma na celu pomóc nam przełamać nasze wszelkie pierwotne instynkty, bariery i ograniczenia. Niestety wiele osób nie potrafi tego zaakceptować. Nadal ze zgorszeniem patrzymy na osoby preferujące tę dewiacje zaliczając ich do gorszej kategorii. "Ogrodnik szoguna" pokazuje jednak, że partnerzy stosujący zasadę dominacji wcale nie są wybrakowani emocjonalnie, wręcz przeciwnie. Podobnie, jak w zwyczajnych, waniliowych związkach potrafią obdarzać siebie nawzajem zaufaniem, zrozumieniem, oddaniem czy miłością. Nie ma tutaj miejsca na kłamstwa i oszustwa, gdyż od samego początku ich układ jest jasny.

Książka Thomasa Petersina wzbudziła we mnie wiele sprzecznych emocji. Na początku miałam ochotę wyć ze złości, ponieważ wiało nudą z każdej niemal strony. Liczyłam na bardziej dynamiczną akcję i zmysłowe sceny erotyczne, tymczasem dostałam nudną papkę niesmacznej tresury kobiety zmieniającej się w suczkę a potem w klacz. Nie lubię, kiedy ktoś odgrywa rolę danego zwierzęcia. Człowiek jest człowiekiem i powinien w tej formie pokazywać swoją osobowość. Przemogłam jednak swoją niechęć i postanowiłam dalej brnąć przez tę dziwaczną historię. Na szczęście gdzieś koło dwusetnej strony w trakcie rozpoczęcia emocjonujących losów dyrektora Abla i księgowej Oksany fabuła nabrała upragnionego tempa i kolorytu. Najbardziej na plus zaskoczył mnie fakt, iż sceny łóżkowe nie przyćmiewają innych wydarzeń, dzięki czemu będziemy świadkami zgrabnie zakreślonej intrygi oraz poznamy klika interesujących dramatycznych i sensacyjnych wątków. Z kolei trzecioosobowa narracja umożliwia poznanie sprawy z różnego punktu widzenia, zaś wyraziści bohaterowie o barwnej osobowości bez przeszkód zapadają w pamięć. Jedynie zakończenie nie przypadło mi do gustu. Wolałabym nieco inne rozwiązanie, lecz ogólnie nie było źle.

,,Ogrodnik szoguna’’ to nietypowa, odważna literatura erotyczna ukazująca prawdziwe relacje Pana i Uległej. Zmusza także do refleksji nad pochopnym osądzaniem czyjeś seksualności. Każdy z nas ma przecież prawo odkrywać siebie i spełniać swoje najbardziej skryte, perwersyjne fantazje. Reasumując, nie żałuje czasu spędzonego przy tej książce, niemniej nie zaliczę jej też do kanonu swoich ulubionych lektur z tego gatunku. Z drugiej strony uważam, że warto sięgnąć po tę pozycje choćby w celu lepszego zrozumienia jej tematu. Zapraszam.

Peter Abel jest facetem z krwi i kości. To prawdziwy samiec alfa, który szanuje tylko innych prawdziwych mężczyzn, łowców, przywódców stada, oraz podziwia prawdziwe kobiety czyli kobiety kobiece, maksymalnie uległe i podległe męskiemu samcowi, których celem i radością jest zaspokajanie męskich pragnień. To daje równowagę, spokój ducha i szczęście. Kobieta ma być uległa i czerpać przyjemność z obdarzania swego mężczyzny rozkoszą. Gdy kobieta nie spełnia swych powinności jej mężczyzna ma zaś prawo wymierzyć jej stosowną do przewinienia karę. Oczywiście prawdziwy mężczyzna musi jednak przede wszystkim dbać o swą kobietę, zapewniać jej wszystko co niezbędne włącznie z niezapomnianymi seksualnymi doznaniami. Ideałem dla Abla jest układ Pan i niewolnica. A życie jest grą.

Peter Abel pracuje dla japońskiego przedsiębiorstwa. Kieruje jego pracami w Australii. Wkrótce jednak ma się to zmienić. Firma Keyaki zamierza otworzyć swój oddział w Rosji i jego dyrektorem ustanowić Abla. Sytuacja jest skomplikowana. Tu, w Australii Abel ma wierną niczym suka (jak zresztą ją nazywa) partnerkę seksualną Kaylinn. To była alkoholiczka, która dzięki tresurze Abla wychodzi w końcu z nałogu. Kaylinn to jego niewolnica, suka. Łączy ich złożony układ seksualny oparty na BDSM. Abel to Pan, który może i robi ze swą suką wszystko co chce (oczywiście w ramach ustalonego układu). Jest dysponentem jej ciała i można nawet rzec umysłu. Ona jest jego niewolnicą, którą on wykorzystuje seksualnie w wybrany przez siebie sposób. Gdy jest posłuszna nagradza ją, gdy nie surowo ją karze. Jednakże zarówno nagroda, jak i kara prowadzą zawsze do maksymalnego seksualnego zaspokojenia obu stron.

Abel musi wyjechać do Rosji. Wymyśla zatem sprytny plan, by przekazać Kaylinn swemu przyjacielowi. W końcu należy dbać o swoje kobiety. Taki mężczyzna jak Peter Abel nie może jednak zbyt długo trwać bez kobiety i niewolnicy u swego boku. Szczęśliwy traf stawia wkrótce na jego drodze młodą ekonomistkę Oksanę. Dzięki Peterowi dziewczyna szybko poznaje świat rozkoszy i dowiaduje się czego tak naprawdę w życiu pragnęła. Nie jest jednak tak uległa jak jej poprzedniczki. Jest bardziej krnąbrna i nieposłuszna. I bardziej potrzebuje kary.

„Ogrodnik szoguna” to powieść erotyczna, w której pierwsze skrzypce wiedzie BDSM. Zawarte w niej opisy stosowanych przez bohaterów praktyk seksualnych mających doprowadzić do największych rozkoszy są maksymalnie bezpośrednie i sugestywne. Nie mamy tu, jak w niektórych powieściach tego typu, zawoalowanych sugestii. Użyte w książce słownictwo nie pozostawia najmniejszych wątpliwości o czym mowa. Wszystko podane jest na srebrnej tacy. Opisy stosowanych praktyk są bardzo szczegółowe. Może nawet, jak dla mnie, ze zbyt chirurgiczną szczegółowością. Czytając powieść czasem odczuwałam lekkie zniesmaczenie, dyskomfort, czasem jednak towarzyszył mi miły dreszczyk emocji. Gra tocząca się pomiędzy bohaterami książki potrafi podnieść ciśnienie. I budzi pytanie: do czego się oni jeszcze posuną?

Książka Thomas Petersina to również powieść z wątkiem kryminalnym mocno osadzonym we współczesnej Rosji z wszystkimi jej wadami i zaletami. Urozmaica on nieco treść powieści. Ma się jednak wrażenie, że jest on przede wszystkim sposobem na zwiększenie objętości i tak już sporych rozmiarów książki.

Jednym słowem: dla czytelnika dorosłego i lubiącego literaturę erotyczną.