Shieldeig już na zawsze odmieniło życie Bernarda. Po niedawnych przygodach czas wrócić do domu i do szkolnych obowiązków. Bernard ma pełne ręce roboty, oprócz codziennych zajęć musi jak najlepiej wypełnić misję Strażnika Kwiatu Lilii - Autumn. Dziewczyna uciekła z Królestwa Powietrza, chcąc powrócić do rodziny. Choć nie wszystkim podobało się to co zrobiła i wielu chciałoby ją poddać zeeteryzacji, to od samej Matki Danugai otrzymała kolejną szansę na życie na Ziemi. Autumn ma chodzić do szkoły razem z Bernardem. Ledwo udaje jej się kontrolować swój niepokój oraz magię. Oboje tłumią w sobie tajemnicę, której nie mogą nikomu wyjawić. Bernarda i Autumn wiąże silna więź. Chłopak kocha ją całym sercem aż do bólu, pragnie jak najlepiej wywiązać się ze swojego zadania i ochronić Autumn. Młodzi są wciąż obserwowani przez Duchy dla których Autumn jest bardzo cenna. Oboje mają przejść próby by udowodnić kim naprawdę są. Od nich zależeć będzie czy Zakon Edynburski im pomoże. Czy przejdą pomyślnie próby i czy Zakonowi można do końca zaufać?

Kiedy skończyłam czytać "Sylfidę" od razu zabrałam się za "Nimfę" jej kontynuację. Trzymałam kciuki aby ta część była tak samo dobra jak poprzednia i wiecie co? "Nimfa" jest jeszcze lepsza! "Duchy Żywiołów" stały się w ostatnim czasie moją ulubioną serią. Gdy znajomi pytają jaką książkę im polecam odpowiedź jest prosta.

"Nimfa" to historia, która zachwyca. Niebanalna fabuła, zachwycające opisy, magia, baśniowość oraz emocje, które z każdą stroną coraz bardziej udzielają się czytelnikowi. Bohaterów lubię równie mocno jak w pierwszej części. Mam wrażenie, że tutaj trochę dorośli, tak jakby faktycznie zdali sobie sprawę z powagi sytuacji w jakiej się znaleźli. Podoba mi się atmosfera tajemniczość panująca w książce, dzięki której nie do końca wiemy czego się spodziewać. Autorka już w pierwszej części mnie urzekła i skradła moje serce swoimi przemyślanymi dialogami oraz pięknym stylem, który sprawia, że jej książki czyta się z prawdziwą przyjemnością. Nic nie jest tutaj przesłodzone ani wyidealizowane. Wciągnęłam się w tę historię, pokochałam bohaterów i mam nadzieję, że Agata Julia Prosińska nie każe mi długo czekać na "Pridynę", trzecią część Duchów Żywiołów.

"Nimfa" to bardzo udana mieszanka fantastyki i odrobiny romansu. Stała się dla mnie idealną lekturą na długie, chłodne, jesienne wieczory. Z przyjemnością przeniosłam się w świat, w którym wszystko jest możliwe. Polecam, polecam, polecam!

"Duchy Żywiołów" to cykl fantasy kierowana głównie do młodzieży, która poza magią porusza problemy braku akceptacji w szkole, zabieganie rodziców, którym brak czasu dla własnych dzieci, osamotnienia. Sama historia wciąga zachęcając do dalszego odkrywania odpowiedzi i poznawania ukrytych w treści tajemnic. Niczego nie dowiadujemy się od razu, informacje serwowane są stopniowo, co jedynie podnosi napięcie. Po przeczytaniu dwóch części mam wrażenie, że wciąż wiem bardzo niewiele o roli Kwiatu Lilii, jej Strażniku, czy relacjach pomiędzy Duchami Żywiołów. Ale właśnie dzięki temu czekam na kolejną część.

Co poza samymi losami głównych bohaterów urzekło mnie w Duchach Żywiołów? Danugaia, Bogini Matka, stworzycielka wszechświata. Nieczęsto spotkać można mitologię, w której najwyższym bóstwem jest postać kobieca. Pierwszą Upadłą, Duchem Żywiołu, który pokochał człowieka, również jest kobieta, obecnie ich przywódczyni. Polubiłam też bardzo charyzmatyczną babcię Violet, i ogromnie żałuję, że nie pojawia się w drugim tomie, poza kilkoma wizjami jej ducha. Wartym uwagi wątkiem jest też nieodwzajemnione uczucie syreny Ofelii do Autumn.

Minusy? Denerwuje mnie postać Bernarda, który wydaje się bardzo niedojrzały, czasami wręcz dziecinny. Do szewskiej pasji doprowadzały mnie jego wypowiedzi w stylu \\\"bo to babskie, więc wstyd się przyznać\\\". Jako, że książkę wysłałam już do kolejnej osoby, nie mam możliwości wykorzystania dosłownych cytatów.

Denerwowała mnie też ignorancja Bernarda, który nie umiał nawet poprawnie zapamiętać nazw, nie znał znaczenia wielu słów. Jakim cudem w takim razie angielski był jego najlepszym przedmiotem w szkole, przy tak ograniczonym słownictwie? I nie, nie mam na myśli braków w wiedzy, a brak chęci do ich uzupełniania.

Pomimo to polecam dwie pierwsze części \\\"Duchów Żywiołów\\\", jednak z nastawieniem, by niektóre z postaci traktować z przymrużeniem oka, inaczej złość mogłaby nas rozszarpać.

Pełną treść recenzji znajdziecie tutaj:
http://nietoperzczytaioglada.blogspot.com/2018/05/cykl-duchy-zywioow-tom-i-sylfida-i-tom.html?m=1