Diana to kobieta, która od młodych lat jest leczona psychiatrycznie. Jej pobyty na oddziale w szpitalu połączyły ją z Grzegorzem. Kim on jest? Lekarzem, który się zakochał i chce się opiekować pacjentką?
Tak by było w banalnych i pospolitych romansach jednak tu mamy thriller i to taki mocny do szpiku kości.
Fabuła jest prowadzona z perspektywy 3 bohaterów co jest ciekawym zabiegiem. Książka jest dość chuda więc nie ma tu miejsca na zbędne opisy. Ta historia gna do przodu, a czytelnik coraz bardziej ma ochotę ukarać winnych.
Policjant Adam prowadzi dochodzenie odnośnie pewnych dzieci tylko co z nimi mają wspólnego Diana i Grzegorz?
Do tego momentu sobie myślałam, że szkoda mi bohaterki. Znam kilka osób z chorobami psychicznymi w różnych stadiach i wiem co to często dla nich oznacza i jak wygląda życie ich oraz ich bliskich. Poważna choroba już w nastoletnim wieku nie wróży niczego dobrego jednak czy ona jest dobrze zdiagnozowana?
Było mi jej szkoda, było mi przykro, ale tylko przez chwilę. Tak szybko czytałam tę książkę, że współczucie trwało tylko chwilę. Potem czułam same brzydkie i złe emocje odnośnie Diany i Grzegorza jednak musicie sami ja przeczytać by zrozumieć. Gwarantuje, że to będzie jedna z najtrudniejszych książek jakie przeczytacie w najnowszym czasie. Emocji zdecydowanie tu nie brakuje choć są one u mnie głównie negatywne.
Trochę mnie zaskoczyło zakończenie, ponieważ tak nagle się urwało, a można było tę historię jeszcze kawałek pociągnąć jednak rozumiem też dlaczego Autorka tak postanowiła.
Życzę Wam dużo siły i nerwów na tę lekturę, ale nie będziecie żałować, że po nią sięgneliście.

Dzień dobry serdeczne! Dziś przychodzę do Was z kolejnym bardzo ciekawym i wciągającym kryminałem, który nie pozwolił mi się odłożyć na bok bez poznania zakończenia. Jeśli czytaliście "Zapisane we krwi" będziecie zadowoleni i z tej historii, bo "(Nie)odnalezione" to jej kontynuacja, jeśli jeszcze jej nie znacie, koniecznie zacznijcie od niej, by łatwiej było zrozumieć postępowanie głównej bohaterki, i uzmysłowić sobie ile zła może wyrządzić człowiek drugiemu człowiekowi.

Świetny pomysł na fabułę i jej konstrukcja sprawiła, że nie sposób się oderwać od tej historii. Nie będę jej ponownie streszczać, bo opis wydawcy już wiele mówi, a historia sama w sobie jest dość zawiła i obawiam się, że mogłabym Wam coś przez przypadek zdradzić i zepsuć tym samym całą przyjemność z odkrywania tej historii. Podpowiem tylko, żebyście byli przygotowani na szok i niedowierzanie, bo tych dwóch emocji na pewno Wam tu nie zabraknie. Znajdzie się też sporo akcji dla fanów sensacji oraz osób, które interesują się psychologią, dlatego też na olbrzymi plus w tej historii zasługuje warstwa psychologiczna wszystkich postaci- jest ona niezwykle autentyczna i pokazująca, że wszyscy nosimy maski, choć nigdy się do tego nie przyznajemy, gramy na każdej płaszczyźnie i udajemy kogoś, kim nie jesteśmy. Łatwo damy się przekonać jak bardzo przeszłość wpływa na teraźniejszość i przyszłość, że każdy wybór niesie za sobą konsekwencję,
Pomysł na przemienną narrację i usadowienie jej w dwóch różnych płaszczyznach czasowych też jest świetnym zabiegiem, bo dzięki temu poznajemy najbardziej intymne myśli bohaterów, i motywy jakimi się kierują, obnażając przy tym ich chorą i wypaczoną psychikę, zniekształconą wizję świata i samo postrzegania. Książkę czyta się szybko, podzielona jest ona na cztery części, każda z nich skupia się na innym "bohaterze" idealnie łącząc wszystkie wątki w klarowną spójną i logiczną całość.
Bohaterowie są dopracowani, nikt tu nie jest zbędny i każdy wnosi wiele emocji do tej historii. Ich konstrukcja początkowo pozwala ich nawet polubić, jednak im dalej posuwamy się w fabule, tym szybciej zmieniamy o nich zdanie.
Akcja powieści toczy się dość szybko, może niejednokrotnie zaskoczyć, dostarcza mnóstwa emocji, nie brakuje tu zła i mroku wypływającego niemal z każdej strony, ale odniosłam wrażenie, że końcówka została napisana zbyt chaotycznie i szybko zakończyła całe żmudne i zawiłe śledztwo. Czuję mały niedosyt, ale to takie tam moje marudzenie.

Książka napisana ładnym językiem, wciąga i pokazuje moc ludzkich emocji. Bardzo się cieszę, że mogłam ją poznać i z ciekawością wyglądam kolejnych historii, które wyjdą spod pióra pani Szumskiej.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak, jeśli jednak nie znacie "Zapisane we krwi" koniecznie zacznijcie od niej. Dostaniecie pełen obraz tej historii i zrozumiecie, jak bardzo choroba psychiczna może wpłynąć na całe życie, jak człowiek może stać się zły, choć jemu wydaje się, że jest przecież wszystko ok.

Sięgając po tę książkę, od razu poczułam, że czeka mnie mocna i intensywna historia. Fabuła jest naprawdę świetna  wciągająca, poruszająca i pełna emocji. Autorka umiejętnie buduje napięcie, sprawiając, że trudno oderwać się od lektury, zwłaszcza pod koniec, który zrobił na mnie ogromne wrażenie.
Gdy historia zaczęła się rozkręcać, a ja chłonęłam ją z jeszcze większym zainteresowaniem, nagle… zbyt szybko się skończyła. Szkoda, bo czułam lekki niedosyt. Chciałabym, aby życie Diany po wyjściu zostało bardziej rozwinięte  brakowało mi tu większej głębi i czasu na to, by w pełni przeżyć jej dalsze losy.
Mimo tego całość czytało mi się naprawdę dobrze styl autorki jest lekki i przyjemny, dzięki czemu książkę pochłonęłam w ekspresowym tempie. To historia, która zostaje w głowie i na pewno będę ją długo pamiętać.