Ta niepozorna książka o bardzo prostym tytule mnie zaskoczyła. Pozytywnie. Uwielbiam odkrywanie rodzinnych tajemnic, stare miłości, smutne rozstania, szalone romanse, przedmioty z przeszłości sprytnie ukryte przed światem. Jakże życiowe problemy poruszone w książce to praca za granicą, rozbijanie rodziny, próby połączenia choćby maleńką nitką sympatii członków rodziny obecnej i poprzedniej. Jest też nastoletnia miłość, antypatie szkolne i odrzucenie przez społeczność wioski z powodu plotki. Są łzy i radość, jest miłość i przyjaźń a także tytułowy niebieski zeszyt, w którym Ola pisze opowieść, bajkę właściwie (opowiedziałam ją już mojej córce, była ciekawa kolejnych części) o księżniczce Białej Koniczynce, która próbowała uratować ojca z zamku złej czarownicy. Przyznam, że i ja byłam ciekawa zakończenia tej historii.

Książkę czytało mi się dobrze, historia choć dotyczyła głównie młodzieży była wciągająca, intrygująca i z zaciekawieniem czekałam na kolejne, dość krótkie rozdziały. Autorka wprowadziła wielu ciekawych bohaterów, mocno utrudniała im życie, co doskonale odzwierciedla prawdziwe życie... Niestety kłody wciąż są nam rzucane pod nogi, prawda? Jest tylko jedna rzecz, do której mam zastrzeżenia a mianowicie dialogi i ich graficzne umieszczenie w tekście. Nie wiem czy to zabieg autorki czy wydawnictwa, ale lubię gdy dialogi są doskonale widoczne (od myślników w nowych linijkach) i wiadomo kto co mówi. Jednak tutaj niejednokrotnie musiałam wracać do początku wypowiedzi bohatera, by skupić się na tym, w którym miejscu akapitu jego wypowiedź się kończy a zaczyna kogoś innego, gdyż myślnik jest zaraz po jego wypowiedzi w ciągu danego wersu. Oby ten mój problem był spowodowany wersją recenzyjną książki.

Powieść nie nudzi, gdyż akcja przenosi się w miejscu i czasie oraz dodatkowo do opowieści Oli. Wciąż dzieje się coś nowego - a to święta, a to pies, a to szpital. Jest też podbite oko, przedstawienie teatralne, ale w chwili gdy Ola odwiedza starszą panią z domku, który do tej pory widziała ze swojego okna, gdzieś w oddali, akcja nabiera tempa. Ola kojarzy szczegóły, przedmioty i dostaje ważne dla siebie informacje. Dalsza część powieści to już istna magia, feeria cudów i niezwykłe szaleństwo, którego podjęła się czternastolatka. Czy było warto? Mnie zakończenie ogromnie się podobało! Polecam Wam "Niebieski zeszyt", nie tylko na urlop.

Ola jest nastolatką mieszkającą z mamą w Krakowie. Jej ojciec pracuje w Anglii, żeby zapewnić rodzinie godne życie. Niestety związki na odległość strasznie szybko się kruszą, o czym zbyt wcześnie dowiaduje się dziewczynka. Kiedy związek jej rodziców się rozpada ona musi wyjechać do dziadków na wieś pozostawiając w Krakowie swoją przyjaciółkę i ukochanego (prawie) chłopaka. Z czasem przestaje tęsknić i zaczyna odkrywać rodzinne tajemnice, które bardzo namieszają w jej życiu. Co odkryje Ola?

Książka mnie nieco zwiodła opisem i niepozornym tytułem. W "Niebieskim zeszycie" znajdziemy nie tylko fragmenty z życia nastolatki, która ma problemy rodzinne, a także odkryjemy stare tajemnice, szczególnie pewnego portretu wiszącego w dziadkowym domu.
W międzyczasie dziewczynka pisze opowieść o Białej Koniczynce -księżniczce, która próbuje uwolnić swojego ojca z zamku złej czarownicy, lecz czy jej się to uda?

Nie ma co ukrywać ta książka to doskonały przykład literatury młodzieżowej, którą z przyjemnością się czyta. Troszkę irytował mnie zapis dialogów (nie od nowych linijek), który mącił mi w tekście, ale gdy historia robi się coraz ciekawsza przestaje się zwracać uwagę na takie bzdety. ;)

Książkę polecam do przeczytania, szczególnie w czasie urlopu. Historia jest wciągająca i nie trzeba się zbyt mocno nad nią skupiać, co jest jej zaletą. Zachęcam.