,Niebieski las" to dla mnie duże zaskoczenie. Nie spodziewałam się, że książka będzie aż tak dobra. Nie mam do czego się przyczepić. Akcja za akcją, klimat rodem z ,,Gry o tron". Dużo magicznych istot, motyw wędrówki i dużo niepowtarzalnych zdarzeń. Podobały mi się wątki wykorzystania tajemnic zielarstwa (akcja z pożarem) oraz konie i banda koniokradów. Bardzo w moim guście i polecam ją zwłaszcza fanom fantastyki. Mam nadzieję, że powstaną kolejne tomy

Dobry wieczór, zapraszam Was na kolejną recenzję książki z działu fantastyki.

Inis słynące z pięknych koni i niezbyt przyjemnego zapachu, jako jedno z nielicznych królestw opiera się władzy maga Therona. Mag nie cofnie się przed niczym, by stać się najpotężniejszą istotą chodząca po ziemi, ale żeby tak się stało, potrzebuję mocy innych magów. Czy znajdzie się godny przeciwnik miary mocy maga Therona, któremu uda się go powstrzymać przed dalszym sianiem zniszczenia?

"Niebieski las" jest całkiem udanym debiutem, autor stworzył nam świat, który mimo piękna i wszechobecnej magii, nie jest w stu procentach idealny. Już na samym początku musimy zamierzyć się z dość drastycznymi scenami, ponieważ los magów wpadających w ręce Therona jest z góry przesądzony. Niestety na tym zapędy maga nie kończą się, albowiem pała się on dodatkowo niewolnictwem i o tym dowiadujemy, kiedy poznajemy trzy pierwsze postacie Meriel, Odgera, i małą Falle. Później liczba bohaterów znacznie wzrasta, co na początku spowodowało u mnie mały chaos podczas czytania. Ponieważ wraz z nowymi bohaterami pojawiło się wiele wątków, które pozostawiły po sobie pewien niedosyt informacji, ale wszystko jeszcze może się wyjaśnić w drugim tomie. Oprócz tego, w książce bardzo dużo się dzieje, przez co czasami odniosłam wrażenie, że czytam ją na jednym oddechu.

Jeżeli chodzi o opisy miejsc, to były one zazwyczaj krótkie i treściwe, niekiedy podkreślone humorem, jak było to w przypadku królestwa Inis. Bardzo spodobał mi się pomysł na tytułowy "Niebieski las" i muszę przyznać, że to miejsce podbiło moje serce do takiego stopnia, że mogłabym się tam osiedlić. Gdyby miało możliwość istnieć w naszej rzeczywistości.

Moja ocena 9/10 - bardzo, ale to bardzo miło spędziłam czas w towarzystwie "Niebieskiego lasu", autor stworzył niesamowity świat, który nie jeden raz nas zaskoczy. Z całego serce polecam Wam przeczytać "Niebieski las" i wyrobić sobie własną opinię.

Dziękuję za egzemplarz Wydawnictwo Novae Res

Potężny mag Theron nie cofnie się przed niczym, by zdobyć władzę nad światem. Z uporem wyszukuje ludzi obdarzonych mocą, by w bestialski sposób odebrać im ich czarodziejskie zdolności. W czasie jednej z łapanek urządzonych przez władcę, do niewoli trafia dwoje dzieci. Odger i jego młodsza siostra muszą walczyć o przetrwanie. Poczynania Therona wzbudzają również zaniepokojenie Endaloni, królwej Inis, kraju słynącego z hodowli pięknych i silnych koni oraz odporności na wszelką magię. Czy uda jej się powstrzymać tyranię maga i ocalić królestwo oraz przyjaciół?

„Niebieski las” to udany debiut literacki Grzegorza Bobina. Powieść utrzymana jest w nieco baśniowym klimacie, co jednak nie zmienia faktu, że pełna jest mrocznych opisów i zdarzeń. Książkę czytało się bardzo szybko za sprawą wartko toczącej się akcji. Jedno zdarzenie goniło drugie, przez co trochę brakowało mi opisów wykreowanego przez autora świata. Początkowo prosto wykreowane postacie z każdą stroną nabierają barw i w kolejnych rozdziałach coraz lepiej poznajemy zawiłości ich charakterów. Dużym plusem było także zaskakujące zakończenie. Z chęcią sięgnę po kolejny tom.

„Przeczytałem twoje myśli jak książkę. Jak marną, szmatławą książkę. Posiądę tę moc i bez tego zasranego drzewa. Spłoniecie… spłonie cały wasz Niebieski las… I wy z waszymi niebieskimi drzewami”.

Grzegorz Bobin zadebiutował powieścią pod tytułem "Niebieski las", książka należy do gatunku fantasy.

Opis:
Istniał kiedyś świat pełen magii i ludzi, którzy potrafią się nią posługiwać. Tak samo, jak istniał pokój w królestwie Inis, do czasu gdy pewien bardzo zły człowiek postanowił go zniszczyć, kosztem wielu istnień. Czarodziej Theron, którego sercem zawładnęła nienawiść, chce pogrążyć świat w chaosie. Chce zniszczyć wszystko i wszystkich, każdego kto stanie mu na drodze. Posiada ogromną moc, która może zmienić świat w zgliszcza. Inis jest w niebezpieczeństwie, a wraz z nim wszyscy mieszkańcy. Dobro, będzie musiało zmierzyć się ze złem, i pokazać kto należy do silniejszych. Trzeba mieć oczy szeroko otwarte, ponieważ zło, czai się wszędzie. Z tym we wcieleniu Therona trudno walczyć. Czy ktoś przeżyje? Kto wygra?

Jeśli chcecie, to zapoznajcie się z Niebieskim lasem by odnaleźć odpowiedzi na powyższe pytania.

Opinia:
Akcja powieści rozgrywa się w czasach średniowiecza, panują władcy, rycerze bronią swoich krain, żyją magowie i druidzi. Poznajemy świat fantasy, który zbudował i opisał autor. Na początku poznajemy historię Meriel i jej dzieci, autor wprowadza nas również w życie Therona i jego plany, dotyczące tytułowego Niebieskiego lasu i całego świata. Akcja powieści jest płynna i wielowątkowa, to, co rzuciło mi się w oczy, to, to że nie potrafię znaleźć jednego głównego bohatera wśród postaci. Dość ciekawy zabieg, z którego zdałam sobie sprawę pod koniec książki. Jedynymi głównymi bohaterami są: dobro i zło. Inne postaci mają swoje "momenty", chwile, w których dominują, wtedy możemy ich obserwować i poznawać. To się jednak systematyczne zmienia, przez cała książkę. Wątki przeplatają się ze sobą w ciekawy sposób, dobrze to urozmaica historię, może nawet bardziej upłynnia. Rozdziały nie są bardzo długie, więc się je połyka, chociaż w książce znajdziemy ich aż 64, przy 304 stronach. W dość krótkiej powieści dzieje się naprawdę dużo, chwilami byłam zaskoczona, że aż tak dużo. To zdecydowanie można zaliczyć do plusów.
Jeśli zaś chodzi o minusy, to wydaje mi się, że niektóre wątki nie do końca zostały wyjaśnione. I muszę przyznać (mam nadzieję, że Was do nie zniechęci) mnie rozczarowało zakończenie, zabrakło mi tam czegoś, co by mnie przekonało, że to definitywnie koniec opowieści. Co prawda zastanawiam się i właściwie bardzo bym tego chciała, żeby historia miała kontynuacje. Ostatnie wątki bardzo to sugerują, ale ciężko powiedzieć mi, czy autor ma w planach kolejną część. Chciałabym wiedzieć co stało się z kilkoma postaciami, ponieważ to nie wybrzmiało... !!!

Drogi autorze "Niebieskiego lasu" apeluję o kontynuację!

Królestwo Inis jest piękną krainą, w której życie toczy się w harmonii i spokoju pod przywództwem Endalonii. Niestety nadchodzą nieciekawe czasy, w których władczyni będzie musiała dokonać wielu wyborów, od których dużo zależy. Jej poddani i przyjaciele staną w wielkim niebezpieczeństwu, a wszystko za sprawą pewnego czarodzieja i jego planu.
Theron nie ma żadnych skrupułów, ma jednak plan i nie pozwoli, aby ktoś stanął mu na drodze. Pragnie odnaleźć wszystkich magów i odebrać im moc. Wtedy stanie się niepokonany i osiągnie wszelką władzę. Czy mu się uda? Czy władczyni królestwa znajdzie sposób, aby ochronić mieszkańców? Kto tak naprawdę jest przyjacielem, a kto wrogiem?

Książka przenosi nas w świat Inis, który jest ciekawy i dobrze wykreowany. Niejednokrotnie czytając książki z gatunki fantastyki, mam problem z wyobrażeniem sobie świata, który chciał mi pokazać autor. Tu nie miałam tego problemu, a jednocześnie nie było wiele przetłaczających opisów, które by nudziły.
Historia dość ciekawa, a jednocześnie może nie idealna, ale na tyle wciągająca, że chciałam poznać zakończenie. Akcja nawet szybka, z ciekawymi zwrotami. W książce znajdziemy miłość, przyjaźń, walkę dobra ze złem, a także wiele tajemnic. Wątków jest dość dużo, co czasem może lekko przytłaczać, jednak nie uważam tego za wielki minus.

Bohaterowie dość ciekawi, dobrze wykreowani. Jest ich dość sporo i według mnie nie ma jednego, głównego. Każdy coś wnosi do historii. Są momenty w książce, w której się wydaje, że ktoś jest tym głównym bohaterem, aby po chwili okazało się, że to jednak nie on. Przyznam szczerze, że pierwszy raz spotkałam się z takim rozwiązaniem i mnie się spodobało.

„Niebieski las” to książka, która ma wady i zalety, jednak moim zdaniem to zalety znacząco wygrywają. Znajdziemy w niej dość ciekawą, niebanalną historię, świat, który można bez problemu sobie wyobrazić i dobrze wykreowanych bohaterów. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/06/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt.html

Spokój pięknego królestwa Inis zakłóca czarodziej Theron. Ma swój plan i nie cofnie się przed niczym by go zrealizować, a droga do tego będzie okrutna. Lubi unicestwiać życie - od ludzi i zwierząt do roślin. Zabiera moce innym czarodziejom by stać się najpotężniejszym i władać innymi. Władczyni z Inis - Endalonia pragnie go powstrzymać by zadbać o swoich przyjaciół i poddanych. Jednak czy jej się uda tego dokonać? Uda się przezwyciężyć bezwzględnego Therona? Jak to się zakończy?

Po przeczytaniu opisu spodziewałam się czegoś innego ale autor pozytywnie mnie zaskoczył. Od pierwszych stron już się dzieje akcja i tak do końca książki. Jest to plus książki, choć brakowało mi w niektórych momentach wolniejszej akcji. Mamy też pełno zwrotów akcji.
Opisy świata, który autor wykreował były bardzo dobre. Wyobrażałam sobie wszystkie te miejsca i jak się przemieszczali bohaterowie (udało mi się bez mapki). Jeżeli chodzi jeszcze o opisy to w tej książce nie było żadnych niepotrzebnych (jak myślę) opisów.
Niektóre dialogi wydawały mi się takie sztywne, trochę nienaturalne.
Szczerze do teraz nie wiem kto jest tak naprawdę głównym, najważniejszym bohaterem. Z rozwojem akcji przybywa nam bohaterów, jak i coraz bardziej ich poznajemy. Najbardziej polubiłam Dalgo i Trionę. Jak dla mnie oni do siebie bardzo pasują. Bohaterowie zostali dobrze wykreowani.
Rozdziały są krótkie, przez co ‚jeszcze jeden rozdział’ stał się połową książki.
Zakończenie całkowicie inne sobie wyobraziłam, przez co autor mnie zaskoczył zakończeniem. Z jednej strony tak jakby wszystko się skończyło a z drugiej jakby miała być kontynuacja. Wiele wątków, które zostały poruszone zostały nad znakiem zapytania.
Najbardziej ciekawiły mnie mikstury i zioła, które przygotowywała Meriel. Druidzi, którzy się pojawili w książce bardzo zaciekawili, jak i tytułowy niebieski las.
Podczas czytania jakoś szczególnie nie odczuwałam emocji, co jest dla mnie takim minusikiem.
Podsumowując jest to lekka pozycja, w której możecie zatopić się do świata magi, zielarstwa i druidów. Niewiadomo, kiedy tak szybko przeleciały wam przeczytane strony. Jest to historia o miłości, przyjaźni i oddaniu. Z tą książką dla fanów fantastyki będzie udany spędzony czas. Polecam!

W ostatnim czasie na polskim fantastycznym rynku wydawniczym mamy wiele debiutów. Jedne są mniej udane, drugie bardziej. "Niebieski las" wpasowuje się do tej drugiej grupy.

Spokój Inis, królestwa słynącego z pięknych i drogocennych koni, zostaje zakłócony przez czarodzieja Therona. Ów czarodziej najbardziej na świecie pragnie stać się najpotężniejszym magiem. Nie cofnie się przed niczym, by do tego doprowadzić. Grabi i plądruje, szykując się na wojnę pod magicznym wulkanem. Na jego drodze staje jednak mała dziewczynka, która może okazać się dla niego zagrożeniem. Ma w sobie uśpioną moc. Wejdźcie do krainy, w której pełno jest magii, druidów, zielarstwa i tajemnic.

Ta pozycja to jak na razie najlepszy fantastyczny debiut tego roku w moim odczuciu. Nie jest to gruba książka. Jest napisana prostym językiem. Rozdziały są krótkie, dzięki czemu nie zapominałam o tym co już przeczytałam. W powieści dużo się dzieje, ale mimo tego akcja jest płynna. Są mini retrospekcje, które są potrzebne by zrozumieć co się dzieje w powieści. Stworzona kraina jest piękna, baśniowa i jest to niewątpliwie ogromny plus tej książki. Dzięki temu krainę możemy sobie wyobrazić. Mamy tutaj wielu bohaterów. Głównym jest zły do szpiku kości mag Theron, którego pragnienie bycia najpotężniejszym jest bardzo ogromne. Kolejni bohaterzy to ci dobrzy. Meriel i jej obdarzone mocą dzieci, które jak się okazuje mogą być zagrożeniem dla Maga. Mamy również pewną wojowniczkę i młodego mężczyznę, którzy pomagają w walce z wrogiem oraz królową Endalonię. Czytając książkę ani chwili się nie nudziłam. Zafascynowali mnie druidzi i ich Niebieski Las jak i również tajemniczy wulkan i urux.

Książka ta pokazuje, że jeżeli do czegoś będzie się dążyć to się to osiągnie. W tym wypadku ten zły osiągnął to czego przez całe życie chciał zaznać. Ponadto koniec książki wskazuje na to, że w kolejnej części będziemy się jeszcze lepiej bawić. Mam na to ogromną nadzieję, bo książka ta bardzo mi się spodobała.

Akcja w tej książce toczy się bardzo szybko, momentami aż za szybko. Brakuje trochę więcej spokojniejszych scen, które pozwoliłyby nam przywiązać się do bohaterów, przez co nawet, gdy któremuś z nich dzieje się coś złego, nie doświadczamy praktycznie żadnych większych emocji. Przeskakujemy z jednej sceny walki do drugiej, nie dostajemy praktycznie żadnych dodatkowych opisów, poza opisami elementów świata, który swoją drogą jest naprawdę dobrze i ciekawie wykreowany. Bohaterowie są wprowadzani stopniowo, trudno stwierdzić, który właściwie jest głównym, najważniejszym. Ich historie dobrze się ze sobą łączą, przeplatają i wpływają na siebie. Jak na debiut, myślę że to naprawdę dobra książka. Mimo że czytało mi się ją momentami nieco trudno ze względu na styl pisania autora, który po prostu mi niespecjalnie podpasował, z chęcią sięgnęłabym po drugą ( i kolejne) część przygód tych bohaterów.

Jak widać po opisie, jest to powieść z gatunku fantasy o dość baśniowym klimacie, jednak zawiera ona w sobie również brutalność i mrok. Muszę przyznać, że choć od początku mi się spodobała, to jednak długo nie mogłam się w nią porządnie wkręcić. Brakowało mi w niej czegoś, co nie pozwoliłoby mi jej odłożyć. Ostatnie sto stron są z pewnością najlepszą częścią historii, a samo zakończenie mile mnie zaskoczyło, bo spodziewałam się czegoś zupełnie innego, bardziej oczywistego. Dzięki temu finałowi jestem bardzo ciekawa tego, co wydarzy się w kolejnych częściach serii

Spokój królestwa Inis zostaje zakłócony przez czarodzieja Therona. Mag zrobi wszystko żeby zrealizować swój plan. Ludzie nie stanowią dla niego żadnej wartości, jedyne czego pragnie to odnaleźć wszystkich czarodziejów i odebrać im moce. Tym samym Theron chce stać się najpotężniejszym z nich. Endalonia, która włada Inis zrobi wszystko żeby zadbać o poddanych i stanąć do walki z najpotężniejszym magiem.

Kolejna polska fantastyka za mną. Historia jest baśniowa i magiczna, a z każdej strony bije mrok. Niestety trochę się tutaj pogubiłam. Kilka razy musiałam wracać, żeby ogarnąć co się dzieje i nie mogłam się w nią wkręcić.

Opis jest bardzo ciekawy, jednak fabuła już nie bardzo…:( Książka dłużyła mi się i nie była interesująca. Bohaterowie byli szarzy i dosyć…. Oklepani (niektórzy strasznie irytujący). Niby cały czas coś się działo, ale nie wywierało ta na mnie żadnych emocji. Mało także było dialogów, były one płytkie i nie wnosiły nic za bardzo. Rzeczą, którą według mnie brakowało była mapka, widać, że Autor chciał jak najbardziej przedstawić nam świat, a taka mapka byłaby bardzo na plus. Podsumowując, książki nie polecam i nie jest w moim typie, ale zawsze warto spróbować.

Magiczny świat, w którym magia jest równie pożądana, co przeklęta. Theron obsesyjnie wręcz, pragnie być najpotężniejszym czarodziejem na świecie. Nie cofnie się przed niczym, aby tylko osiągnąć swój cel. Obsesyjne pragnienie rządzi jego postępowaniem i dyktuje poszczególne kroki. Magiczny Niebieski Las, skrywa w sobie znacznie więcej, niż wydaje się Czytelnikowi na pierwszy rzut oka.
Początkowy rozdział nie wyjaśnia wiele, jeśli chodzi o dalszą część książki. Jest bardzo tajemniczy i mroczy, wypełniony emocjami. Magia, jest ukazana w zupełnie innej formie, niż w pozostałej części książki, co muszę szczerze przyznać, bardzo mi się podoba. Pozwala to na poszerzenie poruszanego tematu, bez zamykania się w schematach. Jak już wspomniałam, pierwsze rozdziały znacznie różnią się formą od pozostałych. Podobały mi się znacznie bardziej, ponieważ w późniejszej części zaczynają pojawiać się pewne niedociągnięcia. Nie przekonuje mnie również kierunek, w którym Autor zdecydował się rozwijać akcję. Zakończenie mocno mnie rozczarowało, liczyłam na znacznie mocniejszy i zapadający w pamięć efekt. Liczba bohaterów, którzy nadają tempo akcji, stopniowo się zwiększa, dzięki czemu Czytelnik ma wrażenie, że z początkowej samotnej postaci, stwarza się grupa, w której każdy członek pojawił się w odpowiednim dla nich wszystkich momencie. Najmniej przekonuje mnie do siebie postać Władczyni Inis - Endalonii. Nie potrafię w całości zrozumieć motywacji jej postępowania. Jawi mi się ona, jako kobieta, która stawia swoje przekonania ponad wszystkie inne, pod przykrywką chęci, niesienia pomocy innym. Jej zachowanie nie jest dla mnie szczere i przekonujące.
"Niebieski las", to z całą pewnością nie jest książka dla młodszego Czytelnika, co może się wydawać na podstawie opisu. Zdecydowanie przeznaczona jest dla starszego odbiorcy, ze względu na pewną brutalność, którą cechuje się wojna i związane z nią podstępy. Książkę czyta się dość szybko. Szkoda, że całość nie jest napisana w podobnym tonie i stylu. Zabrakło mi również elementu, który byłby dla mnie niesamowicie ciekawy, który nie pozwoliłby mi na oderwanie się od lektury. Styl pisania Autora jest lekki, przyjemny. Brakowało mi w nim jedynie konsekwencji, w podejmowaniu określonych działań.

Wielka moc to wielkie możliwości, ale równie wielkie wyzwania.
Niebawem przyjdzie się o tym przekonać mieszkańcom królestwa Inis, na co dzień spokojnego, w którym ludzie wiodą harmonijne, wręcz idylliczne życie.
Równowaga jednak ma zostać zachwiana, przez okrutnego i bezwzględnego czarodzieja- Therona, który nie cofnie się przed niczym w drodze do władzy.
Czy władczyni- Endalonia, będzie gotowa by stawić czoła mrocznym siłom?
Komu będzie mogła zaufać i jak wiele będzie musiała poświęcić, by powstrzymać nadchodzący upadek Inis i ocalić swe królestwo?
Tego dowiesz się jeśli tylko odważysz wkroczyć do ogarniętego tajemnicą i wypełnionego magią niebieskiego lasu.

"Niebieski las" pod względem konstrukcji zdecydowanie przypomina utwory fantastyczne lat 80.. Proste, surowe w swej budowie, pozbawione opisów wewnętrznych przeżyć bohaterów, których istotą najczęściej jest droga, podczas której kształtują się losy i charaktery postaci oraz walka dobrem a złem, konflikt, w którym protagonista reprezentuje pewną inicjatywę, antagonista zaś opór wobec zmian. Zdecydowanie można wyczuć tu inspirację takimi utworami jak "Wiedźmin" czy "Hobbit", ale z pewnością nie jest to próba podrobienia Sapkowskiego czy Tolkiena.

Dalsza część recenzji na moim instagramie: www.instagram.com/ms.podgorska