Cześć Moliki. Czy jesteście przesądni? Wierzycie w piątek trzynastego, że to dzień pechowy, nie koniecznie pozytywny i najlepiej leżeć w łóżku i z niego nie wychodzić.

Jak bardzo ten dzień może zapaść w pamięć i jedna chwila może mieć wpływ na całe życie przekonała się Anna główna bohaterka książki „Morderstwo w piątek trzynastego” Natalia Monkiewicz, wydawnictwo Novae Res.

Idąc do biblioteki Anna nie spodziewała się, że stanie się główną podejrzaną w sprawie morderstwa gubernatora, nie pomaga też fakt, że w panice zabrała z miejsca zbrodni jeden z dowodów.

W krótce dziewczyna staje się światkiem kolejnej zbrodni. Wraz z grupką przyjaciół postanawia rozpocząć własne śledztwo i ruszyć śladem mordercy. Na jaw wychodzi na światło dzienne coraz więcej mrocznych tajemnic i sekretów.

Co odkryje grupa przyjaciół?

Czy Annie uda się rozwikłać tajemnice przeszłości?

Książkę czytało mi się dobrze, opis fabuły ciekawy mamy tu dwa morderstwa i powiązanie do przeszłości związane z zatonięciem dwóch statków. Jednak nie pasowało mi to, że mordercy poszukują nastolatki. Bardziej tu jest skupienie na tym, że młodzież się spóźni do domu, nie przyjdzie na czas, zdenerwuje się rodzic. Zastanawia się momentami jakby to moje dziecko było światkiem morderstwa i zaczęło prowadzić swoje śledztwo. Myślę, że byłabym kłębkiem nerwów i na to nie pozwoliła, a tu nie czułam praktycznie ze strony rodziców zainteresowania czym zajmują się ich dzieci. Ojciec Anny ostrzega dziewczynę, że może mieć kłopoty i problemy, jednak miałam wrażenie, że bardziej mu chodziło o jego pracę, niż o dobro Anny.

Niby jest policja, dochodzenie ale jakby w tle, jest detektyw prowadzący, a tak naprawdę jakby go nie było.  Zabrakło mi emocji i adrenaliny, którą odczuwam przy czytaniu tego typu książek, a tym bardziej, że książkę zalicza się jako thriller. Zakończenie totalnie mnie nie przekonało i tu jedyny tylko plus, że nie przewidziałam kim jest morderca.

Ogólnie pomysł na fabułę bardzo ciekawy, jednak dla mnie zabrakło emocji, adrenaliny oraz historia mało realna.

Jednak są to moje odczucia po przeczytaniu, a Ty możesz mieć inne i warto książkę ocenić samemu.