Wielkie szczęście ma ten, kto miał okazję posłuchać historii swoich dziadków o ich dzieciństwie i dorastaniu. Mój dziadek często raczył mnie takimi opowieściami, chociaż jako dziecko nudziły mnie, tak dziś, bardzo je doceniam. Czasy tak niedalekie, a tak inne. Aż trudno uwierzyć w niektóre rzeczy, że coś wyglądało tak jak wyglądało, że ludzie potrafili żyć w tak odmiennym od dzisiejszego świecie, że umieli odnaleźć szczęście…

Książka „Marysia” to historia stworzona na podstawie opowiadań Pani Marii, wychowującej się na Kresach, na przełomie XIX i XX wieku. Napisania tej książki podjęła się jej wnuczka, Beata Potocka, za co możemy jej serdecznie podziękować. Tereny na których żyła tytułowa bohaterka zamieszkiwali zarówno Polacy, jak i Żydzi czy Rosjanie. Tak po prostu żyjąc w zgodzie, bez podziałów, powstawała mieszanka kulturowa.

W książce znajdziemy mnóstwo informacji, dzięki którym możemy wyobraźnią przenieść się do ówczesnych lat. Autorka opisuje m.in. jak wyglądało życie społeczne, rodzinne, jak ludzie się ubierali, jakim językiem się posługiwali, jak chodzili ubrani, co uprawiali… Dodatkowo Pani Beata podzieliła się z czytelnikami pięknymi, prywatnymi fotografiami, które świetnie dopełniają lekturę. I te bajki, przyśpiewki, przesądy i zabobony…Jeśli jesteście ciekawi przeszłości, czujecie nostalgię za życiem blisko przyrody to polecam Wam tą pozycję.

Dodatkowym atutem jest lekki, prosty, przyjazny język. Czytając ją, czułam jakby tą historię opowiadał mi mój dziadek. . Zostawia po sobie ślad w serduchu i skłania do refleksji nad zmianami które się podziały przez te kilkadziesiąt lat.