„Królowa pszczół” autorstwa Niny Nirali to jedna z najpiękniejszych książek jakie udało mi się przeczytać w ostatnich latach. Na lekturę tej powieści zdecydowałam się trochę w ciemno jednak historie, których akcja odgrywa się w Indiach będą do mnie przemawiać w sposób wyjątkowy, ponieważ od zawsze marzyła mi się podróż do tego kraju. Cieszę się, że miałam możliwość przeczytać tę powieść, gdyż wzruszyła mnie do łez i wywołała skrajne emocje.

Skylar to autorka wielu sławnych powieści, opuszcza rodzinną Anglię i przyjeżdża do Indii, by tam napisać najważniejszą w jej życiu książkę. Przypadkiem w taksówce poznaje mężczyznę, który od samego początku wywołuje na niej wielkie wrażenie. Ravish, człowiek z bagażem doświadczeń jest zafascynowany piękną Europejką. Od pierwszych chwil nawiązuje się między nimi niesamowita relacja, jednak mężczyzna po dłuższej chwili znajomości odkrywa, że pisarka skrywa jakąś tajemnice, a napisanie powieści życia nie jest jedynym powodem przyjazdu do kolorowych Indii...

Nina Nirali pisze w sposób wyjątkowy. Po lekturze „Królowej pszczół” wiem, że chce czytać więcej i więcej twórczości tej autorki. Ta książka podbiła moje serce i wywołała wielkie wzruszenie, o które nawet bym siebie nie podejrzewała. Poznajemy tu bajeczne ale zarazem przerażające Indie. Bieda miesza się z bogactwem a radość ze smutkiem. Ten kraj kontrastów smuci i zachwyca, jednak jest tylko wspaniałym tłem dla historii jaka rozgrywa się na kartach tej powieści. Historii o wielkiej miłości, chęci życia i spełnieniu marzeń. Imponowała mi również moc i charyzma bijąca od bohaterów, którzy budzą moją ogromną sympatię. Nie da się tej książki tak po prostu opowiedzieć czy przejść koło niej obojętnie, przeczytać i zapomnieć. Ta historia na zawsze zostanie w moim sercu a Was gorąco zachęcam do przeczytania tej lektury!

Skylar to angielska autorka bestsellerów. Opuszcza Europę i przyjeżdża do Indii, gdzie pragnie napisać najważniejszą książkę w swoim życiu. Całkiem przypadkowo od razu po przylocie poznaje tam mężczyznę, który oprócz tego, że robi na niej ogromne wrażenie, zmieni trochę jej plany. Ravish ma za sobą wiele przykrych doświadczeń, ale się nie poddaje i ciągle dąży do czegoś lepszego. Mężczyzna od razu pojmuje, że piękna Europejka ukrywa jakąś tajemnicę, a pisanie powieści to nie jedyny powód jej przyjazdu do Mumbaju...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nina Nirali po raz kolejny wzrusza, zachęca do przemyśleń i rozbudza w czytelniku wiele emocji. Ale nie jest to zwykła opowieść o dwójce ludzi, którzy spotkali się i zakochali, jak część z Was może przypuszczać po przeczytaniu opisu.
"Królowa pszczół" to historia Skylar, Ravisha i małej Anu. Ta trójka roztopiła moje serce i pozwoliła inaczej spojrzeć na otaczający mnie świat.
Autorka genialnie wykreowała postacie. Sky nie jest idealną kobietą, ale ma w sobie to coś, co zawróciło Raviemu w głowie. Jest silna i walczy o innych jak lwica. Nie pozwala na niegodziwe traktowanie tych najmniejszych i najmłodszych. Ravi to mężczyzna, którego każda kobieta chciałaby spotkać w swoim życiu. Nie jest on księciem na białym koniu, ani nie posiada przeogromnego majątku. Ale potrafi dostrzec dobro w drugiej osobie. A Anu? Ta dziewczynka przeszła w swoim życiu tyle, że nie sposób ująć to w słowa. Ma kilka lat, ale chciała w życiu czegoś więcej, więc uciekła z rodzinnego domu i wyjechała do Mumbaju. Losy tych trojga splotą się w pewnym momencie i wtedy książka "wciągnie" Was już w pełni i "nie wypuści". Autorka ukazuje dwie strony Indii: tą piękną i bajeczną oraz przerażającą. Porusza temat skrajnej biedy i trudności z jakimi spotykają się na co dzień mieszkańcy tego kraju. Nina Nirali pokazuje, że każdy człowiek zasługuje na szacunek i miłość. Nie liczy się płeć, pochodzenie ani to, co posiadamy. Każdy zasługuje na spokojne i godne życie.
Powiem Wam, że jak dla mnie ta książka to arcydzieło i każdy powinien ją przeczytać. Nie jest to bajkowa opowieść jakich teraz pełno, ale historia którą napisało życie.

Ona, on i krzywy uśmiech losu

Skylar, autorka bestsellerowych powieści, opuszcza rodzinną Anglię i przyjeżdża do Indii, by tam napisać najważniejszą w jej życiu książkę. Przypadek sprawia, że poznaje mężczyznę, który od pierwszej chwili robi na niej olbrzymie wrażenie. Ravish, człowiek z bagażem gorzkich doświadczeń, również jest zafascynowany piękną Europejką. Szybko się orientuje, że kobieta ukrywa jakąś tajemnicę, a zamiar pisania powieści nie jest jedynym powodem, dla którego zdecydowała się na pobyt w jego kraju...

"Miłość jest wszędzie, na zewnątrz i w każdym z nas, trzeba tylko zaakceptować jej istnienie. Może trochę szerzej otworzyć oczy i uważniej się przyjrzeć".

"Królowa pszczół" jest moim pierwszym spotkanie z twórczością Niny Nirali i mam nadzieję, że nie ostatnim. Do sięgnięcia po tę lekturę skłoniła mnie barwna okładka w klimacie Indii oraz pozytywne opinie innych czytelników na temat innych książek autorki, ale przede wszystkim ciekawość pełnego kontrastów tego kraju.

Od zawsze fascynowały mnie Indie - te zapachy, smaki, barwy, inna kultura... Autorka pokazała ten kraj jako pełen kontrastów obraz. Bo to nie tylko to, co napisałam wyżej, ale również, a może przede wszystkim skrajna bieda. To wszystko obserwujemy ze sprawą ośmioletniej Anu. Dziewczynka nie może liczyć na beztroskie dzieciństwo. Zresztą takich dzieci jak Anu jest znacznie więcej. Dzieci, które muszą walczyć o każdy dzień, o swoje przetrwanie. Autorka dotykając problemu bezdomności dzieci, niesprawiedliwości społecznej, przypomina że bez względu na pochodzenie, płeć, stan posiadania, kolor skóry czy wyznanie każdy człowiek zasługuje na równe szanse, na równe traktowanie.

"Dlaczego to, co prawdziwe, uważane jest za brzydkie lub nieciekawe? A może tak wiele wokół jest tworzonej przez nas tej prawdziwej i bolesnej brzydoty, że z rozkoszą uciekamy w wyimaginowane doskonałe historie? Życie nigdy przecież nie jest bajką, lecz my uparcie pragniemy wierzyć w bajki..."

Nina Nirali stworzyła bardzo charyzmatyczne, ambitne, ale i skrywające tajemnice postaci. Relacja Sky i Ravish`a pozwala wierzyć w szczerość uczuć. Ich romans jest wysublimowany, delikatny. Bardzo podobała mi się postawa i odwaga Skyler wobec dzieci i to, co postanowiła dla nich zrobić. W rezultacie w życiu wielu bohaterów zajdą poważne zmiany. Jednakże nie mogę Wam zbyt wiele zdradzić. Musicie sami sprawdzić, co kryją karty tej pięknej powieści.

"Niektórzy, owszem urodzili się mali, lecz nigdy nie pozwolono im być dziećmi."

Autorka podejmuje się w swojej powieści trudnych i bolesnych tematów obok, których nie sposób przejść obojętnie. Emigracja, wojna, molestowanie, pedofilia, tradycja patriarchalna, choroba, strata, żałoba - to tylko część z nich. Każdy z poruszanych problemów jest odpowiednio wkomponowany w treści i poświęcono mu wystarczającą ilość uwagi. Poznając losy bohaterów, czytelnik zaczyna inaczej postrzegać świat i ludzi go otaczających. Zaczyna zauważać ból i cierpienie bezbronnych. Uświadamia sobie, że nawet jeden człowiek może uczynić wiele dobrego dla innych. Że mimo trudności po drodze, nigdy nie należy się poddawać, trzeba mieć nadzieję.

"Jeśli jedne drzwi się zamknęły, poszukaj innych. Zawsze znajdzie się jakieś wyjście z największego nawet impasu. Czasem trzeba iść do celu naokoło. Może trwa to dłużej, ale smak sukcesu jest wtedy pełniejszy."

Muszę przyznać, iż początkowo tytuł kompletnie nie pasował mi do tej książki. Ale znając już tę historię, mogę stwierdzić, że jest trafiony w sedno. Ukryte jest tu bowiem pewne symboliczne znaczenie.

"Królowa pszczół" to realna, klimatyczna, poruszająca, trafiająca wprost do serca powieść, która zmienia nasze spojrzenie na otaczający świat i ludzi. To książka o marzeniach, walce z przeciwnościami losu, sile miłości, przyjaźni, nadziei oraz wsparciu życzliwych ludzi. To lektura zawierająca w sobie wiele życiowych prawd i mądrości. Jeśli jesteście ciekawi, jak wyglądają Indie odarte z jej pięknej otoczki - sięgajcie śmiało, bo emocji z pewnością nie zabraknie!

sza-terazczytam.blogspot.com

"Królowa Pszczół" jest drugą książką tej autorki, którą przeczytałam. Okładka bardzo pasuje do zawartej na stronach treści.
Książkę czyta się bardzo szybko. Treść wciąga i sprawia, że nie można się od niej oderwać. Bohaterowie różnią się od siebie znacznie wizualnie i kulturowo, jednak wbrew wszystkiemu, są do siebie bardzo podobni. Historia opisana w tej książce, jest niesamowicie wzruszająca i inspirująca. Dwoje dorosłych ludzi i jedna dziewczynka. Dzieliło ich wszystko, a jednak stworzyli jedyną w swoim rodzaju, kochającą się rodzinę. Bardzo podobało mi się porównanie, gdzie autorka porównała ich rodzinę do rozbitego i sklejonego na powrót kubka. Wbrew wszystkim i wszystkiemu udało im się. Bardzo duży plus dla autorki za to, że ta historia nie jest płaska, lecz wielowymiarowa. Porusza takie tematy jak emigracja, wojna między państwami, molestowanie, pedofilia, różnice kulturowe, adopcja, śmiertelna choroba i wiele, wiele innych. Nie są one wrzucone do tej historii, ale bardzo mądrze rozplanowane i wkomponowane w całość. Bardzo podoba mi się konstrukcja głównych bohaterów. Ich charaktery są bardzo dopasowane. Mają odwagę walczyć o własne szczęście, chociaż na chwilę, wiedząc, że za moment zostanie im część tego odebrane. Na uwagę i podziw zasługuje postawa Sky, która mimo, iż jest emigrantką z Europy, ma odwagę bronić kobiet i walczyć o ich życie, los. Nie boi się powiedzieć głośno, że się z czymś nie zgadza, czy że to niesprawiedliwe. Nie od dzisiaj wiadomo, że los bywa przewrotny i w najmniej oczekiwanym momencie serwuje nam jakieś niespodzianki. Tak było i w przypadku naszych bohaterów. Podoba mi się, że książka od początku pisana była z pomysłem i pasją. Autorka nie boi się wyrażać własnego zdania czy opinii za pomocą bohaterów. Cudownie, że książka ma przesłanie. Przez to, że możemy obserwować wewnętrzną zmianę niektórych postaci książki, zaczynamy zastanawiać się nad własnym zachowaniem.
Zapraszam na moje profile:

Instagram: lubie_to_czytam

https://www.instagram.com/lubie_to_czytam/

Facebook: Lubię To Czytam

https://www.facebook.com/lubieto.czytam.5

Pierwsze spotkanie z Niną Nirali i od razu niezapomniane. Pełne wrażeń i rozterek. Otrzymałam tak wiele, a oczekiwałam zdecydowanie mniej. Zaskoczenie maksymalne, nie do opisania. Co ta autorka ze mną zrobiła, nawet nie jesteście w stanie sobie wyobrazić. Jestem pewna, że każdego, kto sięgnie po tę powieść zabierze w sentymentalną, pełną miłości i nadziei bezkresną podróż do krainy marzeń ...
Przypadkowe spotkanie zadecyduje o ich przyszłości. Skylar, brytyjska pisarska, po rozwodzie opuszcza Anglię i przenosi się do Indii z zamiarem pozostania tam. Będzie szukać natchnienia do swojej najnowszej powieści. On, młody i przystojny taksówkarz, również po przejściach, przypadkiem będzie ją podwoził taksówką. Ravish zauroczy Sky, jest inteligentny i dowcipny, wydaje jej się, że pochodzi z zamożnej rodziny, tylko coś ukrywa przed nią. I pojawiająca się niespodziewanie ośmioletnia dziewczynka, która uciekła z domu przed szybkim zamążpójściem. Stanie na ich drodze. Nie będzie im obojętna. Czy jednak zaskarbi sobie przychylność tej nietypowej pary? Czy będzie dla nich tylko chwilową odskocznią od codzienności? Sky będzie zauroczona młodzieńcem, jednak nie może sobie pozwolić na związek ze znacznie młodszym mężczyzną, tym bardziej, że skrywa tajemnice, której wyjawienie mogłoby mieć katastrofalne skutki. Boi się, a zarazem nie chce nikogo zranić.
Królowa pszczół to emocjonująca, piękna i wzruszająca opowieść o miłości, nadziei i poszukiwaniu swojej drogi życiowej, drogi ku pełni prawdziwego spełnienia. Nieważne, że droga do szczęścia nie zawsze jest prosta i łatwa, czasami jest usłana kolcami, co sprawia, że osiągnięte w ten sposób szczęście daje niezmiernie dużo radości i satysfakcji. Wszystko, co jest zdobyte z trudem jest bardziej cenne i szanowane. Ta historia jest bezcenną lekcją życia, lekcją, z której warto skorzystać, kolejna taka okazja może się szybko nie trafić. Łapmy cenne wskazówki i rady, słuchajmy mądrych słów otwartym i stęsknionym sercem, nie zamykajmy się, nawet, jak czasami spadną na nas reprymendy. Patrzmy sercem, słuchajmy sercem, poszukujmy sercem i kochajmy całym sercem.
Nina Nirali odkryła przed nami prawdziwe oblicze Indii, pełne skrajności i kontrastów. Z jednej strony zerkamy smutnym wzrokiem na biedę, zacofanie, korupcję, brzydkie i brudne slumsy, z drugiej widzimy luksus, zbytek i szczęśliwych ludzi. Nie ominą nas podróże po tajemniczych zakątkach Indii, spacer o zmroku po plaży czy zwiedzanie zapomnianych zabytków. Boli nas panująca tam niesprawiedliwość i ciemnota, molestowanie i wykorzystywanie seksualne nieletnich, ciemnota i zakłamanie. Nie do wiary, że w XXI wieku mają miejsce praktyki wydawania za mąż kilkuletnich dziewczynek, które są tylko ciężarem dla rodziny. Wczesne macierzyństwo nikogo tam nie dziwi. A dla nas te sytuacje są bardzo bolesne i trudne do wyobrażenia, nie mówiąc już o jakimkolwiek ich zrozumieniu.
Mnie ta powieść emocjonalnie rozłożyła na łopatki, wstrząsnęła mną i wzburzyła mnie. Wielokrotnie się broniłam przed wzruszeniem, ale ono było silniejsze ode mnie, poniosłam w tym względzie osobistą porażkę. Łzy odbijały się o stronice tej przecudnej powieści, zostawiały ślad po moich niesamowitych wrażeniach. Ich po prostu nie sposób opisać, nie jest możliwe przelanie odczuć na papier. To można próbować sobie tylko wyobrazić. Jeżeli sami sięgniecie po tę lekturę, przekonacie się, że z nią trzeba samemu się zmierzyć, przeżyć na swój indywidualny sposób, w ciszy i skupieniu. Ta historia wydaje się bardzo realna i prawdziwa. Jest bardzo mądra i wymowna. Wskazuje cenne wartości, którymi warto się kierować w życiu. Wrażliwość, bezinteresowność, dawanie siebie dla innych, służenie pomocą, dobrą radą, ciepłym i szczerym słowem. Te wartości wrócą do was ze zdwojoną mocą, pozwólcie tylko, aby były waszym życiowym drogowskazem. A jestem przekonana, że odnajdziecie swoją ścieżkę do szczęścia, tak jak bohaterowie tej powieści.
Królowa pszczół to perełka wśród wakacyjnych premier. Tej powieści nie trzeba reklamować, ona jest wartością sama w sobie. Ukoi każde złamane serce, napełni optymizmem, wzruszy i nie pozwoli spokojnie zasnąć. Dziękuję za przeogromny ładunek tajemniczości, intrygujących, emocjonujących i zapierających dech w piersiach wrażeń.

Poznając powoli styl pisarki Niny Nirali, już od pierwszych stron wiedziałam, że ta powieść nie będzie zwykłym romansem, wiedziałam, że moje uczucia zostaną wdeptane w ziemię i że doprowadzi mnie niejednokrotnie do łez. Bo tak właśnie pisze Nina Nirali.
Autorka zabiera nas tym razem do Indii, które mało kto zna. Zabiera nas w świat, w którym człowiek postrzegany i oceniany jest przez pryzmat pieniądza, gdzie króluje nędza i bezprawie, a pod płaszczykiem kultury, która przymyka oko na pedofilię, małoletnie dziewczynki są wydawane za mąż. Są to Indie, których nie znoszę, kraj, który musi jeszcze wiele się nauczyć- i wiele czasu minie nim to się zmieni, szczególnie na indyjskiej wsi, gdzie najbardziej cierpią kobiety i dzieci, szczególnie dziewczynki.
Autorka w swej powieści poruszyła niezwykle trudne sprawy takie jak śmiertelna choroba, strata i późniejsza żałoba. Pokazała jak, funkcjonuje indyjski system socjalny. Udowodniła, że z każdej sytuacji jest wyjście, trzeba tylko dać sobie pomóc i spojrzeć na świat łaskawszym okiem.

Taką właśnie dziewczynką jest ośmioletnia Anu, od której zaczyna się powieść. Dziewczynka, podsłuchując zamiary rodziców co do jej szybkiego zamążpójścia, postanawia uciec z rodzinnego domu i udaje się do wielkiego miasta- Mumbaju. Tu jej życie się odmienia dzięki Skylar i Ravishowi, którzy podejmują się opieki nad dzieckiem, tworząc przy tym dość specyficzną rodzinę... moja ulubiona postać całej powieści- niewinne dziecko, które dopiero odkrywa w wieku ośmiu lat, czym jest prawdziwe dzieciństwo.

Autorka opisuje rzeczywistość językiem bardzo przystępnym, łatwo wyobrazić sobie toczącą się akcję, poczuć dreszczyk emocji, jak i łatwo zadumać się nad istotą przemijania. Serwuje nam swoistą emocjonalną burzę, nie pozwala, by odłożyć książkę na bok.
Dokładne i niezwykle barwne opisy kultury, zwyczajów, ludzkich zachowań udowadniają, że pani Nina wie, o czym pisze. Z kart powieści czuć bijącą z jej serca miłość do tego pięknego i niezwykle kontrastowego kraju.
Wielkim plusem w moim odczuciu jest zastosowanie wielu słów w języku hinduskim, nadaje to powieści autentyczności i tajemniczości. Chce się czytać i myśli się tylko o tym, by ta powieść się nie skończyła.
Dla mnie osobiście jest to najlepsza i najpiękniejsza powieść pani Niny, którą miałam okazję do tej pory przeczytać.

Czy polecam?
Polecam z całego serca. Przepiękna, przejmująca opowieść o miłości, przemijaniu i wierze w przeznaczenie. To jedna z tych książek, do których na pewno wrócę i zdecydowanie wchodzi do mojej TOP 10 tego roku.

POLECAM...

Skylar to główna bohaterka. Jest pisarką bestsellerowych książek, która skrywa wiele tajemnic. Doświadczona przez los przyjeżdża do Indii aby odnaleźć spokój i natchnienie do napisania kolejnej powieści. Już na samym początku swojej podróży poznaje przystojnego i inteligentnego Ravisha. Mimo, że jest on młodszy od kobiety, to oboje świetnie się dogadują. Skylar proponuje mu pracę, oczywiście chłopak przyjmuje jej propozycję. Kiedy pewnego dnia na targu robią zakupy, ich uwagę przykuwa mała dziewczynka-Anu. Później los także krzyżuje ich drogi... Piękna, wzruszająca i bardzo pouczająca historia. Tak, na koniec uroniłam łzy... Autorka tak świetnie wykreowała całą historię, że czytając miałam wrażenie, iż znajduję się w Indiach. W książce jest także ukazana ta gorsza strona tego pięknego kraju. Głód, wydawanie dzieci za mąż, oraz walka bezdomnych maluchów o przetrwanie to codzienność. Świetny styl pisania tylko ułatwia nam płynięcie do kolejnego rozdziału. Nie znajdziemy tu zbędnych dialogów czy opisów. Wszystko komponuje się w doskonałą całość. Mimo, że tematy poruszane w książce są trudne, to ta pozycja zasługuje na uwagę. Możemy nauczyć się z niej dużo pokory i uświadomić sobie co w naszym kruchym życiu naprawdę jest ważne. Wiadomo, że zawsze można się do czegoś przyczepić, ale nie będę tego robić, ponieważ emocje które we mnie buzują po przeczytaniu tej lektury, nie pozwalają mi na to.

Życie to bardzo wyboista droga pełna zakrętów i rozdroży

Ostatni czas nie jest dla mnie łatwy. Ciągle coś mi się komplikuje, coś gmatwa w życiu, a codzienność jest pełna przeróżnych niespodzianek. W takich okolicznościach szukam wytchnienia, które pozwala mi swobodniej nabrać powietrza i dystansu do rzeczywistości. Takie chwile oddechu dają mi oczywiście książki. Dobre książki, przy których jestem się w stanie zrelaksować, zregenerować, nabrać sił i optymizmu. Nie muszą to być łatwe lektury, nie muszą mieć cukierkowej treści. Muszą jednak mieć w sobie to coś, co mnie poruszy do głębi, co mnie zelektryzuje, co mnie wyrwie z otaczającego świata. Właśnie taką wspaniałą lekturą jest najnowsza powieść Niny Nirali, Autorki już mi znanej, która zabrała mnie do Indii. Ten kraj to dla mnie wciąż wielka tajemnica, niewiadoma i zagadka. Jest tak inny, tak barwny, a zarazem okrutny i nie do końca daje się zrozumieć. To sprawia, że ma w sobie jakąś magię, jakiś magnes, który przyciąga i działa niczym narkotyk.

Zaczynając lekturę nawet nie zorientowałam się jak szybko pochłonęła mnie treść książki. Z główną bohaterką poczułam bardzo bliską więź, łatwo spojrzałam na świat jej oczyma. No i przepadłam na wiele godzin, bo ta powieść nie należy do cienkich książek.

Skylar, znana pisarka i autorka księgarskich hitów rozwodzi się. Po pogrzebie małżeństwa opuszcza rodzinny kraj, Anglię i udaje się w podróż do Indii. Chce się tam dłużej zatrzymać i napisać książkę. Liczy, że będzie dla niej niezwykle ważna i przełomowa. Chce się skupić wyłącznie na tym zadaniu. Planuje wynajęcie na kilka miesięcy mieszkania i intensywną pracę.

Gdy po wylądowaniu wsiada do taksówki za jej kierowcą siedzi Ravish. Wykształcony i inteligentny mężczyzna, któremu życie pokazało złe strony. Przeżył bankructwo własnej firmy, zawód i oszustwo ze strony wspólnika i przyjaciela. Musiał pogodzić się z utratą pozycji i statusu majątkowego. To nie pozbawiło go jednak nadziei, że kiedyś jeszcze stanie na nogi i odbije się od dna. Kurs z piękną pasażerką z Europy jest dla niego nowym początkiem, fascynującą przygodą. Piękna kobieta bardzo go zaciekawia, a gdy proponuje mu pracę Ravish zgadza się bez dłuższego wahania.

Na kartach książki pojawia się jeszcze jedna postać - ośmioletnia dziewczynka mieszkająca we wiosce na indyjskiej prowincji. Jej dzieciństwo nie jest pełne szczęścia i spokoju. Rodzice w tak młodym wieku chcą ją oczywiście wbrew jej woli wydać za mąż i pozbyć się kłopotu jakim jest córka. W Indiach to norma. Anu jest przerażona i by uniknąć takiego losu decyduje się na ucieczkę z domu do dużego miasta w którym chce znaleźć pracę i nowe życie.
Los postanawia, że życiowe ścieżki tych trzech postaci się przecinają i łączą...
Co z tego spotkania wyniknie? Dowiecie się z lektury, która z łatwością zawładnęła moim sercem.

"Królowa pszczół" to powieść bardzo niezwykła, mająca w sobie coś wyjątkowego, co sprawia, że czytając ją przestajecie żyć tu i teraz, a żyjecie w jej wnętrzu. Fabuła dosłownie nas otacza, przesłania rzeczywistość, a treść sprawia, że wpadacie w nastrój refleksyjny. Oczywiście lektura to także literacka podróż do wyjątkowego miejsca. Mnie osobiście Indie zawsze pociągały i fascynowały. Były czymś tak bardzo różnym, mającym wiele obliczy, że nigdy nie poczułam się nimi przesycona. O ile dla mnie, Europejki Indie są magiczną krainą, którą można odkrywać wciąż na nowo, o tyle w rzeczywistości dla kobiet nie są absolutnie rajem. Dowodzi tego to, co doświadcza zarówno Anu, jak i Skylar.
Z pewnością walory poznawcze innego świata są niekwestionowanym atutem tej powieści, jednak na pierwszym planie króluje opowieść o losach dwojga ludzi, których dzieli bardzo wiele, a łączy wbrew rozsądkowi i ich wyborom coś wyjątkowego. Mimo, że nie szukają konkretnej przygody, nie polują na swoją drugą połówkę ich serca zaczynają rozumieć, że przypadkowe spotkanie to coś, co można nazwać podarunkiem od losu.
Nie szufladkujcie tej książki jako jednego z wielu romansów, jako kolejnej w korowodzie książek o miłości historii. Jest bowiem w niej coś, co sprawi, że długo o niej nie zapomnicie, że będzie ona mieszkała w Waszym umyśle, że Wasze myśli do niej powrócą.
"Królowa pszczół" to powieść dojrzała, wyrafinowana, wartościująca świat jaki nas otacza. Znajdziecie w niej ogromny ładunek emocjonalny, sporo wzruszeń i ciekawych obrazów, które skłaniają do refleksji.
Zaczytałam się mocno w tej lekturze, dałam się porwać jej treści i absolutnie tego nie żałuję. Ta opowieść jest warta polecenia, warta uwagi i przeczytania, do czego gorąco zachęcam.

Nie będę ukrywać, mam niemały problem. Powieść Niny Nirali pt. "Królowa pszczół" przeczytałam już jakiś czas temu. Zastanawiacie się zatem dlaczego dopiero dzisiaj pojawia się u mnie jej recenzja. Długo myślałam jak pisać o tej książce, bo nie jest to podobna do wielu innych, lekka pozycja z gatunku literatury obyczajowej, czy romansu. To historia, która wnosi o wiele więcej i porusza kwestie głęboko ukryte w każdym z nas... Opowieść, która zmusza do przemyśleń.
.
"Moja podróż, choć się skończyła, to dopiero się zaczęła. Przybyłam z daleka, myśląc, że wszystko umiem, ale dopiero teraz mogę się uczyć."
.
Skylar to światowej sławy pisarka, która wobec śmiertelnej diagnozy postanawia ostatnie swoje chwile spędzić w ukochanych Indiach i tam dokończyć najważniejszą powieść. Przewrotny los ma jednak inny plan. Na swojej drodze poznaje ludzi, którzy wywracają jej życie do góry nogami, modyfikując jej zamysł samotnego oddania się twórczości. Więcej nie zdradzę, musicie przeczytać! ❤️
.
Choć jest to może wręcz niewiarygodna opowieść, daje nadzieję i wiarę na lepsze jutro w myśl zasady carpe diem, czyli żyj chwilą, bo nie wiesz czy nastanie jutro. Czyń dobro i miłość, nie zważając na to, co materialne i tak naprawdę nieistotne.
.
"... kiedy mamy zbyt wiele marzeń, rozczarowanie i niespełnienie ranią tym bardziej dotkliwie."
.
Tak bardzo życiowa i poruszająca serce historia, która przez pryzmat pięknych indyjskich kolorowych strojów, bogatych ozdób, zapachów i malowniczych krajobrazów, skrywa obraz trudnej, szokującej nas - Europejczyków rzeczywistości, pełnej strachu, okrucieństwa i niepewności. Miejsca, w którym małe dziewczynki są sprzedawane i wydawane za mąż, a bezdomność i samotność dzieci nie dziwi. Kraju, w którym kobieta nie jest równa mężczyźnie. Autorka zestawia ze sobą dwa różne obrazy Indii ukazując czytelnikowi obok pięknego, barwnego kraju, szokujące oblicze pełne ludzkich dramatów.
.
Żadna książka nie poruszyła mnie tak bardzo!
.
"Miłość jest wszędzie, na zewnatrz i w każdym z nas, trzeba tylko zaakceptować jej istnienie. Może trochę szerzej otworzyć oczy i uważniej się przyjrzeć."
.
Wksiążce zawarte są również autorskie przekłady piosenek śpiewanych w trakcie obrzędów związanych ze ślubem, czy nazwy i opisy charakterystycznych potraw kuchni indyjskiej oraz poszczególne zwroty grzecznościowe itp.
.
Pierwszy raz czytałam książkę, której akcja rozgrywa się głównie w Indiach. Jestem zachwycona i z pewnością sięgnę po inne książki autorstwa Niny Nirali nawiązujące do tego wyjątkowego kraju. To pewnik!
.
Ogromnie dziękuję @wydawnictwo_novaeres za egzemplarz do recenzji tej wspaniałej, poruszającej historii, natomiast @IndiaEuroStory serdecznie gratuluję tak udanej powieści. ❤️
.
Na koniec jeszcze jeden cytat z "Królowej pszczół" idealnie wpisujący się w moje przekonania:
"Muzyka sprawia, że życie staje się piękniejsze."

„Miłość jest wszędzie, na zewnątrz i w każdym z nas, trzeba tylko zaakceptować jej istnienie”.

Skylar jest uznaną i dobrze zarabiająca pisarką, kocha pisać. Jej życie prywatne nie układa się najlepiej, właśnie się rozwiodła, została zdradzona. Nie potrafi bezczynnie przyglądać się złu. Porzuca całe swoje dotychczasowe życie i przenosi się do Indii. Tam ma zamiar napisać powieść swojego życia. Po dotarciu do Mumbaju, wsiada do taksówki. Niespodziewanie kierowca – Ravish okazuje się bardzo inteligentnym rozmówcą. Pod wpływem zaskakującego impulsu Skylar proponuje Ravishowi pracę osobistego ochroniarza i tłumacza. Przypadkowo poznana ośmioletnia dziewczynka Anu, która uciekła od swoich bliskich, chcących wydać ją za mąż, niespodziewanie trafia pod ich opiekę.

Magiczny, nietuzinkowy, bardzo specyficzny klimat Indii. Przepełniony barwnymi kolorami, muzyką, bogatymi ozdobami, specyficznymi zapachami i pięknem krajobrazu. Zupełnie inna mentalność, kultura, wychowanie, tradycja. Kobiety, dziewczynki traktowane jak nic nie warty przedmiot, służą do zaspokajania potrzeb i „widzi mi się” mężczyzn. Mężczyzna decyduje o wszystkim. Okrutny świat który rządzi się swoimi prawami, w którym panuje znieczulica. Wydanie ośmioletniej dziewczynki za mąż, jest czymś normalnym i powszechnie stosowanym. Dwa zupełnie różne, kontrastowe spojrzenie na ten piękny kraj. Przepych, bogactwo, barwność i przerażająca bieda, ludzkie dramaty, beznadzieja.

Miłość, która przychodzi niespodziewanie, jej ogromna siła, która pokonuje wszystkie przeciwności trudnej codzienności. Niespodziewana odmiana losu. Wrażliwość, dobroć, otwartość na potrzeby innych, serdeczność, dobre słowo, godność. Każdy człowiek, bez wyjątku zasługuje na miłość i szacunek. A w tle nieuchronność śmierci.

Rewelacyjna, mądra, poruszająca powieść, całkowicie skradła moje serce. Daje do myślenia, ukazuje piękno i zarazem kruchość życia. Niesie ogromne przesłanie, aby doceniać i cieszyć się każdą chwilą w życiu. Nieść pomoc, reagować na niesprawiedliwość i przemoc. Z całą pewnością sięgnę po inne książki autorki. Bardzo polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=3215

Królowa to wyjątkowy członek ula, który jest niezbędny do życia rodziny pszczelej. Sprawia, że wszystkie pszczoły funkcjonują jak jeden prężnie działający organizm. W takim razie co dzieję się z pozostałymi, jeśli pewnego dnia jej zabraknie?

Nina Nirali porusza w swojej książce wiele trudnych ale też ważnych kwestii. Dzięki barwnym opisom zabiera nas w podróż po Indiach, gdzie piękna kultura i bogactwo kontrastuje z znajdującą się tuż za rogiem biedą. Piękne zwyczaje, wystawne suknie, droga biżuteria i apartamenty, a obok głodujące, zdane tylko na siebie, małe dzieci, które kradną aby przeżyć. Poruszony zostaje także problem wydawania nieletnich córek za mąż w celu poprawienia swojej sytuacji majątkowej. To właśnie przed takim ślubem ucieka ośmioletnia, odważna Anu. Kiedy pozbawiona dzieciństwa dziewczynka próbuje przeżyć w wielkim Mumbaju, w tym samym czasie do miasta przybywa tajemnicza kobieta o imieniu Skylar. Ceniona autorka bestsellerowych książek pragnie napisać najważniejszą w jej życiu powieść. Na miejscu poznaje Ravisha, człowieka z bagażem doświadczeń, który próbuje podnieść się po bolesnym życiowym upadku. Autorka łączy losy bohaterów, ukazując przy tym jak druga osoba w ciągu kilku chwil może wpłynąć na nasze dalsze życie.

Muszę przyznać, że przedstawiona historia bardzo mnie poruszyła. Niełatwo było czytać o niesprawiedliwości społecznej, cierpieniu najmłodszych czy o bólu, który rozrywa serce, kiedy najbliższa osoba odchodzi. Na tle całej tej beznadziei mamy idealnych, nie posiadających wad bohaterów. No właśnie być może momentami za bardzo wyidealizowanych i przesłodzonych ale to jedyna kwestia do której mogę się przyczepić. Nina Nirali w swojej książce udowadnia również, że każdy człowiek zasługuje na miłość, bez względu na wiek, majątek czy pochodzenie. Na pewno to wszystko skłania do głębokich refleksji i przemyśleń, a u tych wrażliwszych wyciśnie niejedną łzę.

Królowa pszczół czekała na mojej półce dość długo, przyznaję. Jednak nareszcie przyszła pora na jej lekturę i no cóż. Przyznaję, że całkowicie przepadłam w opisywanej przez Ninę Nirali historii. Myślę, że musiałam trochę dojrzeć i poczekać do tej powieści, bo gdybym sięgała po nią wcześniej, mogłabym nie odebrać jej tak, jak zrobiłam to teraz. No ale nie będę wyprzedzać faktów, o wszystkich moich wrażeniach poniżej.

Skylar jest autorką bestsellerowych powieści. Z pewnych powodów postanawia opuścić Anglię i przyjechać do Indii, by tam napisać najważniejszą w jej karierze książkę. Na miejscu przez zupełny przypadek poznaje Ravisha, mężczyznę z bagażem własnych doświadczeń. Szybko orientuje się on, że Skylar ukrywa coś poważnego, a wymówka o pisaniu powieści nie do końca jest prawdą...

Główna bohaterka powieści, Skylar, jest największą zaletą całej historii. Jest to bohaterka silna, odważna, inspirująca i motywująca do działania. Polubiłam ją od pierwszej chwili, gdy się pojawiła. Jej sytuacja nie napawała optymizmem i sprawiła, że odczuwałam względem jej współczucie i przygnębienie, jednak za pomocą tej postaci Nina Nirali pokazała mi, że nigdy nie wolno się poddawać, nawet wtedy, gdy świat wali nam się na głowę. Jestem pod ogromnym wrażeniem.

Mam z kolei wrażenie, że Ravish został potraktowany trochę po macoszemu. Oczywiście, on również wzbudzał sympatię, jednak patrząc teraz na tę powieść i myśląc o nim, przed oczami mam tylko miłego i kochanego do granic możliwości mężczyznę, który za wszelką cenę chce zapewnić swojej ukochanej lepszy byt. Absolutnie nie ma w tym nic złego, lecz przez to odniosłam wrażenie, że nie miał on za bardzo charakteru - może to być też tylko moje odczucie, nie wiem.

Autorka opisuje tu historię swoich bohaterów oraz ich perypetie w sposób bardzo barwny, magiczny wręcz i sprawiający, że od tej książki nie można się oderwać. Jestem pod ogromnym wrażeniem (powtarzam się, wiem o tym) stylu pisania Niny Nirali, kreacji jej bohaterów oraz sposobu przedstawiania fabuły powieści. Bo co jest ważne: historia nie skupia się tylko i wyłącznie na Skylar i jej pobudkach, dla których znalazła się w Indiach, ale też na problemach innych bohaterów, których poznajemy później. Seksizm, przemoc domowa oraz powszechne przekonanie o tym, że tylko męscy potomkowie są coś warci. Było to przerażające, ale jednocześnie otwierające oczy na problemy tamtejszej kultury.

Królowa pszczół to pozycja, która na długo zapadnie mi w pamięci. Ważne tematy umiejscowione w istnym kolorowym raju na ziemi. Cieszę się, że mogłam przeczytać tę powieść i tym samym zakochać się w piórze autorki. Z pewnością czeka mnie jeszcze niejedno spotkanie z jej twórczością, a jeśli Wy lubicie powieści obyczajowe, w których poważne wątki przeplatają się z wesołością, to ta książka będzie idealna dla Was.

To nie pierwsza powieść Niny Nirali, po którą sięgam i jeszcze ta cudowna okładka... Wiedziałam, że to będzie coś. Może początek niezbyt mnie zachwycił i nie do końca rozumiałam o co chodzi, kiedy czytałam dwie zupełnie różne historie, ale później wszystko złączyło się w spójną całość i wszystko stało się jasne. Królowa Pszczół to mocna, żywa i wzruszająca powieść o miłości i oddaniu, a także poszukiwaniu nowej drogi, choćby zaraz miał nastąpić jej kres. Autorka stworzyła cudowny klimat, niesamowitą historię, pełną emocji, którą można pochłonąć w jeden wieczór, al warto też się nią delektować, bo zdecydowanie warto. Ja zwyczajnie nie jestem cierpliwa i lubię wiedzieć wszystko już, dlatego musiałam przeczytać ją w całości bez odrywania się i pędziłam z każdą stroną jak burza.

Do tej pory nie miała przyjemności poznać twórczości Pani Niny Nirali. Przyznaję, że akurat tę pozycję wybrałam trochę w ciemno, ale gdy tylko ujrzałam okładkę, to mnie przekonała, że dokonałam na pewno interesującego wyboru. Odbyłam niebywała podróż do kolorowych i pachnących przyprawami Indii.

Ostatnio jak wiecie, zdecydowanie sięgam po inną literaturę. Mimo iż miałam lekkie obawy czy „Królowa pszczół” przypadnie mi do mojego czytelniczego gustu, to po przeczytaniu, dosłownie, kilku pierwszych stron, moje wcześniejsze wątpliwości uleciały niczym miniony sen. Autorka porywa czytelnika w kolorową i emocjonalną podróż do kraju mieniącego się tysiącem barw i pachnącym orientalnymi przyprawami, przesiąkniętego tańcem i muzyką. Indie to także jeden z nielicznych krajów, pełen wielkich skrajności. Obrzydliwe bogactwo żyje w otoczeniu przerażającego ubóstwa. W najbiedniejszych domostwach nie ma praktycznie nic. Również system kastowy wymusił na Hindusach akceptację i niestety zobojętnienie na taki stan rzeczy.

Główna bohaterka Skylar to doświadczona kobieta naznaczona nieudanym małżeństwem. Aby pozbierać się i otrząsnąć po trudnych przeżyciach, postanawia porzucić swoje dotychczasowe życie w Anglii. Wyjeżdża do Indii, aby napisać przełomową w swojej karierze książkę. Zdecydowała się zaryzykować i osiedlić na kilka tygodni w Mumbaju. Wysiadając z samolotu, pokierowała swoje kroki w stronę niczym niewyróżniającej się taksówki. Zrządzeniem losu trafiła na inteligentnego i wykształconego kierowcę, któremu europejka od pierwszego wrażenia wydała się nader interesująca. Między tą dwójką, wywiązała się ciekawa rozmowa, która obojgu dała bardzo dużo do myślenia. Ravish nie jest zwykłym taksówkarzem a mężczyzną, który przez złe inwestycje i zły dobór wspólnika, stracił swoją firmę i cały majątek, a przyrzeczona narzeczona uciekła, nawet nie oglądając się za siebie. Skylar budzi po raz pierwszy od dawna jego fascynację nie tylko nią, ale i życiem. Młody architekt nie może przestać o niej myśleć. Gdy niespodziewanie ta oferuje mu prace, nagle przed Ravishem otwierają się drzwi, nie tylko do lepszego życia i lepszych zarobków, ale być może do jeszcze czegoś innego. Jak potoczą się losy tej jakże interesującej dwójki, dowiecie się pochłaniając tę książkę.

Grzechem byłoby nie wspomnieć, chociaż króciutko o małej Anu, która skradła całą moją uwagę i sympatię. Ta cudowna ośmiolatka wykazała się niesamowitą odwagą i niebywałą determinacją. Potrafiła zawalczyć o swoją przyszłość, lepiej niż nie jeden dorosły. Pokochałam ją szczerze, a jej rodziców, zwłaszcza matkę, miałam ochotę udusić. W pewnym najmniej oczekiwanym momencie życie krzyżuje ścieżki jej, Ravisha oraz Skylar i nic już nie będzie takie same.

„Królowa pszczół” to cudowna, ciepła i kolorowa historia o miłości, trudnościach, jakie los potrafi zesłać człowiekowi i takich życiowych problemach. O tym, że nawet po najgorszej burzy, choćby nie wiem co, zawsze wyjdzie słońce. Mnie osobiście kilkukrotnie wzruszyła, pokazała dziecięcą szlachetność i dobro, które my dorośli gdzieś po drodze tracimy. Mam nadzieje, że skusicie się i dacie jej szansę. Mogę Was zapewnić, że lektura ta pochłonie Was bez reszty.

Podobno każdy, kto przyjeżdża do Indii, robi to w poszukiwaniu czegoś. Pragnie odnaleźć siebie, uzyskać odpowiedzi na nurtujące go pytania bądź liczy na jakiś poważny zwrot w swoim życiu. Jakie pobudki kierują Skylar Bassani, odnoszącą wielkie sukcesy pisarką, gdy zostawia wszystko za sobą i przenosi się do Mumbaju?

Ośmioletnia Anu na wieść o tym, że rodzice planują wydać ją wkrótce za mąż, decyduje się na ucieczkę. Opuszcza nocą swoją małą wioskę, zabierając ze sobą jedynie latarkę i dwa kawałki chleba. Ravish Joshi, niegdyś właściciel dobrze prosperującej firmy architektonicznej, jako taksówkarz z trudem wiąże koniec z końcem, marząc o powrocie do normalnego życia. Co się stanie, gdy na drodze tych dwojga stanie Skylar? Choć zjawia się w Mumbaju z zaledwie jedną płócienną torbą, bagaż, z jakim przybywa do Indii, w rzeczywistości okazuje się o wiele większy.

Nie da się ukryć, że Nina Nirali stworzyła historię pełną emocji. Od początku dało się też wyczuć, że główna bohaterka skrywała jakąś bolesną tajemnicę. Choć twierdziła, że powodem jej wyjazdu była chęć napisania książki właśnie w Indiach, cały czas było wiadomo, że kryje się za tym coś więcej. Motywy jej działania można było szybko odgadnąć, ale sama opowieść nic na tym nie traciła, wręcz przeciwnie. Zrozumienie sytuacji Skylar sprawiło, że każda jej decyzja nabierała głębszego sensu i budziła większy podziw, a każde wypowiedziane przez nią zdanie mocniej wzruszało.

Główna bohaterka z miejsca zyskała moją sympatię. Nie mogło zresztą być inaczej, skoro autorka stworzyła postać tak odważną, nieugiętą i wrażliwą na cudzą krzywdę, a przy tym obdarzoną niezwykle wojowniczą naturą i ciętym językiem. Ogromnie polubiłam także Anu oraz Raviego, choć on akurat wydał mi się zbyt wyidealizowany. Młody, przystojny, czuły, troskliwy, pragnący bronić swojej wybranki przed całym światem i nosić ją na rękach. Do tego sam gotował, sprzątał, robił zakupy, w zasadzie nic mu nigdy nie przeszkadzało, a w razie potrzeby nawet w zęby potrafił dać. Pozbawiony wad książę z bajki, ewentualnie dzielny rycerz, tylko białego rumaka mu jeszcze brakowało...

Sam wątek romantyczny jak dla mnie również okazał się mocno uproszczony. Nie mogłam pozbyć się wrażenia, że gdyby bohaterowie od razu na początku wszystko sobie szczerze wyznali, pewnie pobraliby się już na pierwszej randce. Niestety nie obyło się również bez wpadek, jeśli chodzi o kwestie techniczne. Tekst nie jest pozbawiony literówek, błędów składniowych czy leksykalnych. Skylar czasem występuje jako Skaylar, trafiają się też takie "kwiatki", jak: "niemal prawie", "(...) przeciw temu zaradzić" czy "ty nie chcesz zrozumiesz".

Historia opowiedziana przez Ninę Nirali nie jest może wybitna, jeśli chodzi o warsztat pisarski, ale swoim przesłaniem trafia prosto w serce. To powieść, która mocno porusza i skłania do refleksji nad tym, co tak naprawdę się liczy. Każe zadać sobie pytanie, czy na pewno dobrze wykorzystujemy dany nam czas. A może wciąż odkładamy swoje życie na później? Jeśli szukacie opowieści pełnej emocji i wzruszeń, polecam.

Główna bohaterka Skylar, to znana pisarka, autorka doskonale sprzedających się, niezwykle popularnych powieści. Stoi ona na życiowym rozdrożu. Szuka weny, natchnienia, zmiany, czegoś innego. Wielu z nas było lub jest w takim punkcie życia. Skylar postanawia wyjechać, zmienić całe swoje życie. Opuszcza rodzinną Anglię i przyjeżdża do Indii. Tam poznaje męźczyznę. I to jest początek historii.
Początek czyta się nieźle, choć nie ukrywam, jest trochę zbyt idylicznie, zbyt bajkowo, zbyt kolorowo. Urzeka początek, wręcz zachwyca. póżniej im dalej w przysłowiowy las tym bardziej słodko i mniej zachęcająco do dalszej lektury.
Nie znam kultury hinduskiej, ale podejrzewam, że niewiele opisanych wydarzeń mogłoby naprawdę mieć miejsce. I na tym plus na przesłodzeniu fabuły, jej cukierkowatości polega cały problem. Jest za słodko, zbyt nierealnie, momentami, szczególnie pod koniec, niestrawnie. Ie słodyczy może przyjąć przeciętny czytelnik?! Ja mam ograniczony apetyt na tego typu lekturę.
Trochę pikanterii, goryczy dodaje przedstawiona w książce skrajna bieda Indii, slamsy, biedni, nędzarze, bezdomne dzieci, niesprawiedliwość społeczna. Takie są Indie, ale autorka nie potrafiła tego jakoś sensownie połączyć ze sobą, cukierkowaty obraz jednej części książki zupełnie nie łączy się z gorzką porcją drugiej części. Sprawia to wrażenie czytania dwóch różnych od siebie powieści.
Rozumiem, co chciała ukazać autorka. Jednak do mnie sposób, w jaki to uczyniła zupełnie nie przemawia. Zrobione nie tak, umieszczone w fabule na siłę.
Poza tym przewidywalność treści. Mniej więcej po lekturze 1/3 książki wiedziałam, co dalej się wydarzy. A zakończenie do przewidzenia w 100%.
Dwoje dorosłych, uczucie i dziewczynka plus kolorowe z jednej strony i bezduszne z drugiej Indie. Przepis na dobrą, mocną książkę, może nawet z przesłaniem. Szkoda, że autorka nie wykorzystała tego.
Wiem, że książka zbiera bardzo wysokie oceny w sieci. No cóż, gusta są różne. Do was należy decyzja, czytać czy dać sobie spokój.