“Serce zaczęło mi bić jak szalone, bałam się, że gdy tylko do niego podejdę od razu się zorientuje i natychmiast wyrzuci mnie z domu”

Dzięki uprzejmości J.D.Russo miałam przyjemność przedpremierowo przeczytać jej debiutancką książkę czyli “Kiedy mnie zobaczyłeś”. Główną bohaterką jest Alicja, która ma siostrę bliźniaczkę Gabrysie. Chłopak Gabi ulega wypadkowi i traci wzrok. Dziewczyna musi zdecydować czy zostać i opiekować się nim czy może wyjechać na miesiąc do Paryż, gdzie czeka na nią wymarzony staż. Alicja wpada na pomysł, że pomoże chłopakowi Gabi. Co wymyśliły siostry?
“Kiedy mnie zobaczyłeś” to historia, która wciąga od pierwszej strony i nie da się od niej oderwać. Delikatnie czuć, że jest to debiut. Jednak ta historia bardzo trafiła w mój gust i czytało się ją bardzo przyjemnie. Niestety jest dosyć krótka i po skończeniu czuje duży niedosyt. J.D.Russo pokazuje historię opartą na zaufaniu, miłości i uczuciach. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło i już nie mogę się doczekać drugiej części. “Kiedy mnie zobaczyłeś” to historia, którą koniecznie musicie poznać !

"Kiedy mnie zobaczyłeś" to debiut autorski J.D. Russo, niepoprawnej optymistki i miłośniczki historii miłosnych. Gabrysia to pełna pasji dziewczyna zadatkami na przyszłą projektantkę mody. Co potwierdza propozycja stażu w samej stolicy mody, czyli w Paryżu. Ale jest jeden problem. Jaki? Musiałaby na miesiąc wyjechać i zostawić swojego chłopaka. I tu pojawia się problem, bo chłopak uległo ostatnim czasie wypadkowi i stracił wzrok. Dziewczyna ma dylemat... jechać czy zostać? Z pomocą przychodzi Alicja, siostra bliźniaczka Gabrysi, która podsuwa zwariowany pomysł. Ala będzie udawać przez miesiąc Gabrysię przy chłopaku, póki ta nie wróci. Plan doskonały? Czyżby? Ojj chyba niezupełnie zwłaszcza, gdy w grę wchodzą uczucia... Alicja w swym planie zapomniała o jednym, że może się zakochać w chłopaku siostry... "Kiedy mnie zobaczyłeś" to przyjemna historia o miłości i jej rozterkach, która idealnie wpisuje się w literaturę dla młodzieży. Niektóre sytuacje były trochę infantylne, ale miały one swój urok. Leciutko przeszkadzał mi egoizm głównej bohaterki Alicji, która kierowała się tylko swoimi uczuciami i w ostatniej scenie szybko zapomniała, że sama źle postąpiła i z łatwością przyszło jej winić siostrę. Osobiście nie chciałaby mieć takiej siostry. Postać na pewno wzbudziła we mnie emocje za to duży plus. Nie czarujmy się jest jeden minus w tej książce. Jaki? Aby dowiedzieć się jak dalej potoczy się ta historia musimy czekać za druga częścią, czyli najgorsze, co może być dla czytelnika... czekanie

Los i jego decyzje nijak mają się do naszych planów. Ani do tego, co czuje nasze serce.

Jakub Nowak po potrąceniu samochodem traci wzrok. Pytanie tylko czy na stałe czy tymczasowo? Jest sportowcem i szkolnym przystojniachą. Zawsze w centrum uwagi, odważny, szalony i umięśniony. Nie może być inaczej - jego dziewczyną musi być osoba o podobnym szkolnej hierarchii. Śliczna i wiedząca czego chce Gabrysia. Ucieleśnienie marzeń każdego chłopaka. Szczupła i wysoka blondynka. Dusza towarzystwa. Lubiana przez wszystkich. Jej totalnym przeciwieństwem jest Alicja - siostra bliźniaczka. Ala ma duszę romantyka i wielkie serce. Stroni od zabaw, bo woli się uczyć, by spełnić swe marzenie. Chce zostać lekarzem. Po wypadku chłopak odcina się od wszystkich. Jego dziewczyna dostaje się na wymarzony staż, trwający cztery tygodnie. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że odbywa się we Francji. Gabi uwielbia modę. Postanawia skorzystać z nadarzającej się okazji i wyjechać. Ala nie chce zostawiać chłopaka samego sobie, by zamknął się swoim bólu i świecie. Tym bardziej, że jakiś czas temu przeżył inną tragedię. Chce mu pomóc. Dlatego też bliźniaczki postanawiają zrobić zamianę. Co z tego wyniknie?

Już na wstępie autorka wprowadza delikatny zamęt. Historia głównego bohatera została bardzo ładnie opisana. To czego doświadczył i jakie piętno na nim to odcisnęło. Dialogi naturalne niczym pisane życiem. Nie było nadmiernego rozciągania wydarzeń czy tony zbędnych opisów, nic nie wnoszących do treści. Było tak jak lubię: konkretnie i spójnie. Bardzo podobał mi się styl, w jakim książka została napisana. Jeśli chodzi o akcję i wydarzenia to trzymały w napięciu do samego końca. Do końca, po którym strzeliłam focha (hihi). Na serio!!! Jak tak można!?! Okazało się, że to pierwszy tom! Ale za to jaki! Historia od początku chwyta za serce i nadaje odpowiedni nastrój. Wydźwięk, na jakich emocjach będziemy balansować. Bardzo przypadła mi do gustu Ala. Jako osoba i to co robi. Jak się zachowuje i odnosi do innych ludzi. Nawet Kuba wywarł na mnie dobre wrażenie. Autorka pokazała na jego przypadku, że nie warto oceniać człowieka po stwarzanych przez niego pozorach. Tego co widzą jego koledzy czy ogólnie ludzie, to może być maska, swoista gra. A prawda może być całkiem inna i warto każdej osobie dać szansę i poznać ją osobiście. Odkryć ten skarb ukryty głęboko w sercu tej osoby. To na co porwały się dziewczyny było totalnie szalone, choć kierowane dobrem. Ja tylko czekałam na ten moment, gdy Kuba odkryje prawdę - przecież już na wstępie jest zaznaczona ta różnica dziewcząt. Ale to co widza oczy i to co pamiętamy może różnić się od tego, co widzą zmysły. Obraz obrazowi nie równy. To co widzimy a to co chcemy widzieć. A kłamstwo? Ma krótkie nogi. Czy warto kłamać? Historia dostarczyła mi masę emocji i sprzecznych uczuć.

Pierwsza część okazała się być totalnie wciągająca. Historię mimo cierpienia i nowego życia głównego bohatera pełnego jest pełna nadziei i czyta sieja naprawdę szybko i lekko. Już na samym początku schwytała moją uwagę, niczym zawodowy kowboj byka za rogi. I tak było do samego końca - nie odpuściła. Bardzo miło spędziłam z bohaterami czas i teraz nie pozostaje mi nic innego niż napisać dwie rzeczy. Pierwsza to ta, że będę czekać z niecierpliwością na jakiekolwiek informacje o kontynuacji. A druga? Choć to książka skierowana do nastolatków, to myślę, że może spodobać się każdemu bez względu na wiek - o ile czyta podobną literaturę. Widać w niej walkę po niesprawiedliwości losu i odnalezienie się w nowej rzeczywistości. Świata widzianymi zmysłami i dłońmi. Gdy bowiem oczy nie mogę widzieć to nadal mamy pozostałe zmysły, z których warto korzystać i za żadne skarby świata nie wolno się poddawać. Trzeba walczyć! Znaleźć w sobie tę moc i podtrzymywać nadzieję. Skuszeni?

Polecam

Gabrysia i Ala to bliźniaczki, które poza wyglądem i przyjaźnią nie łączy nic. Ich charaktery oraz prowadzone życie jest diametralnie różne. Ala jest typową kujonką, która wakacje planuje spędzić czytając nowe, medyczne książki, a Gabryśka jest bardzo towarzyska i interesuje się modą. Przez całe liceum starała się o staż w Paryżu i właśnie się na niego dostała. Niestety w wyniku wypadku jej chłopak traci wzrok. Gabi stoi przed trudną decyzją, czy zostać z nim i wspierać go w tej bardzo ciężkiej chwili, czy udać się na wymarzony, miesięczny staż.
Z pomocą przychodzi jej Ala, która zgadza się udawać ją przed Kubą.
Zaczyna się wielkie kłamstwo, które jak można się domyślać musi się źle skończyć.
Ala jest zaskoczona kiedy poznaje chłopaka. Okazuje się nie być typowym lalusiem i szkolną, piłkarską gwiazdą. Zaczyna się zakochiwać...
Jak skończy się ta historia? Czy Ala złamie dane siostrze słowo? Czy Kuba pozna Alę po jej pieprzyku na kolanie?
Czy Kuba odzyska wzrok?

Historia bardzo ciekawa, momentami wzruszająca. Szczególnie chwyciła mnie za serce historia zasadzonego na podwórku dębu. Rodzące się uczucie, rozterki, akceptacja, empatia i licealne problemy. Pełna emocji i dająca do myślenia.
Myślę, że w rzeczywistości udawanie kogoś, nawet wyglądającego jak my byłoby bardzo ciężkie. W szczególności jeśli mamy tak odmienne charaktery, a osobą którą chcemy oszukać jest partner. Należy wziąć pod uwagę że niewidoma osoba ma wyostrzone pozostałe zmysły.
Zakończenie niespodziewane, nierozstrzygnięte. Trochę się rozczarowałam, że już teraz nie poznałam końca tej historii…
Jak się okazało intrygi są wszędzie, ludzie planują za nas. Ale zdarzają się także dobre chwile, gdzie rodzi się uczucie, a nadzieja mimo, że przed chwilą zgaszona pojawia się na nowo.

Gabriela stanęła przed szalenie trudnym wyborem. Już wkrótce ma rozpocząć się jej wymarzony staż w Paryżu, a jej chłopak właśnie teraz uległ poważnemu wypadkowi, w skutek którego stracił wzrok. Dziewczyna musi podjąć decyzję, co w tej chwili jest dla niej ważniejsze: wspieranie Kuby, czy wykorzystanie szansy, która z całą pewnością już nigdy się nie powtórzy. Z pomocą przychodzi jednak Alicja – jej siostra bliźniaczka, która podsuwa pomysł, by na czas trwania stażu zamieniły się rolami. Ala przez trzy tygodnie miała udawać przed Kubą, że jest jego dziewczyną. Oczywiście oszustwo szybko wymyka się spod kontroli, a zamian ról przynosi skutki, których Alicja z całą pewnością się nie spodziewała.

„Kiedy mnie zobaczyłeś” J.D. Russo jest bardzo przyjemną w odbiorze powieścią YA. Historia Alicji i Kuby sprawiła, że całkiem miło spędziłam czas. Książkę czyta się szybko i pomimo faktu, że emocje głównej bohaterki są dokładnie przedstawione, ich opisy nie są męczące. Czy książka jest przewidywalna? Może odrobinę. Muszę jednak przyznać, że zakończenie było zaskakujące. Pomysł na całość jest ciekawy i z chęcią sięgnę w przyszłości po kolejny tom.

Fantastyczna książka, którą czyta się jednym tchem. To piękna i zarazem bardzo skomplikowana historia miłosna, która może spotkać każdą z nas. Mamy w niej emocjonalny miszmasz. Między innymi smutek, radość, łzy, dramaty. Akcji może nie było zbyt wiele, ale strony praktycznie same się przekładały. Czytając dosłownie wpadłam w trans, co często mi się nie zdarza. Myślałam, że książka jest bardzo przewidywalna. Jednak to by było zbyt piękne. Co do zakończenia to kompletne zaskoczenie.

dkąd pamiętam uwielbiam historie z bliźniaczkami w roli głównej. Jako dziecko zaczytywałam się w książkach typu "Ania czy Mania", z wypiekami na twarzy oglądałam filmy, w których grały bliźniaczki Olsen.
Jak widać fascynacja ta, mi nie minęła, ponieważ gdy tylko przeczytałam opis powieści "Kiedy mnie zobaczyłeś" od razu wiedziałam, że muszę ją przeczytać.
Bohaterkami, nie może być inaczej są bliźniaczki Gabrysia i Alicja. Jedna jest szalona, druga poważna. Gabi interesuje się modą, jest towarzyska i otwarta, Ala stanowi jej przeciwieństwo; chce studiować medycynę, jest skryta i nieco stroni od towarzystwa.
Gabi ma chłopaka Kubę, który w bardzo niefortunnym czasie ulega wypadkowi, w wyniku którego traci wzrok. Gabrysia stoi na rozdrożu, wie że powinna teraz chłopaka wspierać, być przy nim, jednak jednocześnie pojawia się okazja stażu we Francji, który jest jej ogromną szansą na zaistnienie w świecie mody. Co zrobić, gdy zależy jej i na Kubie ina stażu. Z pomocą przychodzi Alicja. Dziewczyny postanawiają, że Ala będzie udawać Gabi przed Kubą i jego mamą, a w tym czasie Gabrysia pojedzie do Francji. Plan wydaje się doskonały. Czy aby na pewno?
Początkowo wszystko idzie świetnie. Ala doskonale wczuwa się w rolę, jednak dość szybko z niepokojem zauważa, że Kubę polubiła bardziej niż należy. Spędzając z nim każdą wolną chwilę zakochuje się w nim po uszy. Jak z tego wybrnąć? Przecież to chłopak siostry.
Ala pełna rozterek chce zakończyć tę farsę. Cały czas miotają nią dylematy. Stanąć po stronie siostry czy Kuby? Zdaje sobie sprawę, że po powrocie Gabi, tylko ona zostanie na lodzie i tylko jej serce będzie krwawić. A może istnieje inna możliwość, której dziewczyna nie dostrzega?
Ponadto jak wiadomo kłamstwo ma krótkie nogi. Co stanie się gdy Kuba dowie się, że został oszukany?

"...-Nienawidzę kłamców. Nie potrafię ich zrozumieć, mimo że czasem się staram..."

Powieść J.D.Russo to bardzo przyjemna, krótka opowieść o lojalności, przyjaźni, prawdziwym uczuciu. Stanowi ona pierwszy tom cyklu i muszę przyznać, że zaciekawiła mnie na tyle, że będę z niecierpliwością wypatrywać dalszego ciągu.
Szczerze polecam.

Gabrysia i Alicja są bliźniaczkami, jednak identyczne są tylko z wyglądu. Gabrysia kocha modę, jest towarzyska, lubiana, natomiast Alicja chce iść na medycynę, jest cicha, spokojna. Obie bardzo się kochają, są przyjaciółkami, a jedna dla drugiej zrobiłaby bardzo wiele.
Wyjazd na staż do Francji jest dla Gabrysi wielką szansą. Dzięki niemu będzie mogła wiele się nauczyć, poznać znanych projektantów, rozwijać swoją pasję. Jednak mam wielki dylemat czy jechać. Kuba, jej chłopak miał poważny wypadek, w którego skutek stracił wzrok. Wie, że jest mu teraz bardzo potrzebna, tym bardziej że stał się zupełnie innym człowiekiem. Chłopak nie wychodzi z pokoju, całkowicie nie radzi sobie z nową rzeczywistością i nie robi nic, by to zmienić.
Alicja widzi, jak jej siostra się waha, jak nie wie co wybrać, aby było dobrze. Chcą jej pomóc, więc proponuje zamianę, na którą Gabrysia zgadza się z wielką ulgą. Dziewczyna jeszcze nie wie, w co tak naprawdę się wpakowała. Choć początki wydawały się proste, to im bardziej poznaje chłopaka, tym bardziej zmienia o nim zdanie i zaczyna dostrzegać zalety, za które kocha go siostra. Wie, że nie może się zakochać, że Gabi jej tego nie wybaczy. Jednak czy serce posłucha? Jak poradzi sobie Alicja w udawaniu przebojowej siostry? Jak poradzi sobie Kuba w nowej dla niego rzeczywistości? Czy odkryje zamianę?
Cała recenzja na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/07/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-kiedy.html

Lato jest po to by czuć. By zapamiętać wakacje, miłe chwile, przyjaźnie zawierane przy ognisku i pierwsze miłości, których wspomnienia potem towarzyszą nam przez całe życie. Wakacje są też po to, by czytać o tym wszystkim i odprężać się, a nie martwić. Droga młodzieży. To książka dla Was!

Ta króciutka powieść przeznaczona jest przede wszystkim dla nastolatek. Opowiada historię Kuby, który w wypadku stracił wzrok. Chłopakiem jednak nie opiekuje się jego dziewczyna, tylko jej siostra bliźniaczka. Z takiej zamiany mogą wyjść tylko kłopoty, albo... pierwsza, szczera, prawdziwa miłość.

Drogie dziewczęta. O takiej miłości, w wieku nastoletnim marzy każda z Was. Uroczej, niecodziennej i świeżej. Być może historia Kuby i Ali nie jest najprostsza. Bohaterowie borykają się z problemami, z którymi na co dzień niewielu ludzi ma do czynienia, ale właśnie te problemy, paradoksalnie, zbliżają ich do siebie i pozwalają lepiej poznać.

Książka napisana jest prostym, komunikatywnym językiem. Nie ma tu miejsca na ozdobniki, długie opisy czy dogłębne analizy. Tutaj główną rolę grają uczucia i to jak między młodymi ludźmi rodzi się miłość.

Próżno tu szukać wzniosłych treści i pouczających elementów. Ta książka ma służyć rozrywce. Czystej, niezmąconej i przyjemnej. I właśnie tego tutaj szukajcie.

" W każdym związku zdarzają się problemy, trzeba je tylko wspólnie rozwiązać."
Kiedy jedna siostra próbuje udawać drugą to nie wróży nic dobrego.
Gabi planuje wyjechać na staż do Paryża, wie jednak że nie powinna zostawiać swojego chłopaka, który dopiero co stracił wzrok. Szybko znajduje rozwiązanie tej sytuacji. Jej siostra bliźniaczka - Alicja - ma na czas jej nieobecność wpadać w odwiedziny do jej chłopaka i udawać ją samą. Alicja nawet go nie lubi, więc na pewno się w nim nie zakocha. Co może pójść źle?
Książka dostała ode mnie naciągane 3, bo mam świadomość, że jest to debiut autorki. Mam nadzieję, że kolejna część będzie bardziej obszerna a fabuła nie będzie gnać jak szalona. Jeśli chodzi o tę książkę, to pomysł na nią jest bardzo ciekawy jednak wykonanie wymaga szlifu. Zabrakło trochę bardziej rozbudowanych dialogów, były jednak dramaty i nastoletnie przemyślenia. Ogólnie książka wydaje mi się, że jest skierowana do nastolatek a ja już jestem do niej za stara

"Kiedy mnie zobaczyłeś" to powieść, którą właśnie skończyłam czytać.
Kuba Nowak, sportowiec, kapitan drużyny piłki nożnej ulega wypadkowi samochodowemu. W jego wyniku doznaje obrzęku mózgu i traci wzrok. Lekarze powiedzieli, że kiedy obrzęk zniknie w stu procentach, Kuba odzyska zdolność widzenia. To komplikuje plany jego dziewczynie. Gabrysia od dawna marzyła o stażu w Paryżu. Teraz musi podjąć decyzję. Nie chce zostawić chłopaka w trudnej sytuacji, ale bardzo chce pojechać na do Francji. Jej siostra bliźniaczka Alicja, wpada na pewien pomysł. Będzie udawała przez miesiąc swoją siostrę. Zaczyna odwiedzać Kubę. Przychodzi do niego codziennie i spędzają razem dużo czasu. Gotują, tańczą, malują i dużo rozmawiają.
Alicja odkrywa zalety Kuby. Już nie uważa go za samolubnego chłopaka. Uważa, że jest czuły, wrażliwy i troskliwy. Wie, że nie może zakochać się w chłopaku siostry. Ale jak wiadomo, gdy coś jest zakazane to tego pragniemy najbardziej. A Alicja nie chce zranić ani Kuby, ani swojej siostry Gabrysi.

Alicja to młoda dziewczyna, która jest niezbyt pewna siebie. Taka trochę szarą myszką. Uważa, że nikt jej nie zauważa. Jak każda nastolatka chce być dla kogoś najważniejsza.

Za to Kuba, musi poradzić sobie z tym, że nie widzi i nie wiadomo kiedy i czy odzyska wzrok. Czy będzie mógł jak kiedyś grać profesjonalnie w piłkę nożną?

Dużo że sobą rozmawiają i zwierzają się sobie.

Czy sekret bliźniaczek się wyda? Jak zareaguje Gabrysia, gdy dowie się, że jej siostra zakochała się w jej chłopaku? Czy Kuba wybaczy Alicji kłamstwo? Chcecie wiedzieć jak potoczą się dalsze losy bohaterów?
Przeczytajcie.

"Kiedy mnie zobaczyłeś" to powieść skierowana szczególnie do młodych czytelników. Młodzi ludzie w książce, odkrywają siebie, własną tożsamość. Przeżywają pierwszą miłość. Doznają zawodów w związkach. Dorastają, dojrzewają, podejmują samodzielne decyzje, za które ponoszą odpowiedzialność. Wiele rzeczy przeżywają bardzo intensywnie, bo po raz pierwszy.
To pierwsza część serii.
Zapraszam do lektury.

Do sięgnięcia po tą książkę skusił mnie opis, chociaż to literatura młodzieżowa. Nie zawiodłam się jednak a książka mnie do siebie przekonała.

Gabrysia i Alicja to siostry bliźniaczki, które niebawem pójdą na studia. Gabi jest przebojowa, wygadana, właśnie wybiera się na staż do Paryża. Alicja to nieśmiała spokojna dziewczyna, która dla siostry zrobi wszystko. Kiedy Kuba, chłopak Gabi traci w wypadku wzrok ta nie chce go zostawiać a jednocześnie nie potrafi zrezygnować z wyjazdu. Postanawiają, że to Ala będzie udawała dziewczynę Jakuba przez miesiąc, a potem wszystki wróci do normy. Czy to jednak będzie możliwe?

Choć to książka typowo młodzieżowa, pisana prostym językiem to jednak nie porusza banalnych spraw. Miłość, przyjaźń nigdy, w żadnym wieku nie są banalne. Do tego problem utraty wzroku przez młodego chłopaka, pomic ofiarowywana przez nie jego dziewczynę. Poświęcenie czy coś więcej?

Fabuła powieści toczy się spokojnym rytmem, ale nie brakuje mocniekszych momentów, zwrotów akcji. Zakończenie następuje w najmniej oczekiwanym momencie, sfrustrowanie jednak mija wraz z obietnicą, że ciąg dalszy nastąpi. Książka podobała mi się do tego stopnia, że czekam na kolejną część, aby poznać dalsze losy bohaterów. Nie można przecież zostawiać czytelnika w takiej niepewności.

Mimo, że bliżej mi do 30 niż do 20-stki to z sentymentem czytałam o przeżyciach młodych bohaterów. Młodość jest trudna, obfituje w niemădre pomysły ale i w trudne wybory i ważkie decyzje. Poczytać o tym to jak cofanie się do wspomnień- polecam.

Moja ocena 7.5/10

"Kiedy mnie zobaczyłeś" to przyjemna lektura na nie więcej niż jeden wieczór ponieważ liczy lekko ponad 200 stron. Ale niech was nie zniechęci tak krótka opowieść. Książka jest z gatunku literatury młodzieżowej i myślę, że właśnie głównie do nastolatków kierowana jest to historia.
Opowieść o Alicji, jej siostrze i przystojnym Kubie jest dość wyimaginowana a jednocześnie tak realistyczna. Autorka świetnie operuje piórem ponieważ przez każdą stronę się "płynie". W książce znajdziemy kilka zwrotów akcji, których kompletnie się nie spodziewałam. Bohaterowie również są fajnie wykreowani, w szczególności mama Jakuba. Niestety Alicja, kiedy wcieliła się w rolę siostry zaczęła mnie strasznie irytować. Wydawałoby się, że dziewczyna jest ułożona i dość inteligentna ale w pewnym momencie (Nie chcę wam mówić żeby nie zaspojlerować) gdzieś po drodze "mózg jej wyparował".
Ogólnie książka na piątkę z plusem i nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Gabrysia i Alicja to bliźniaczki podobne do siebie jak dwie krople wody. Pod każdy innym względem różnią się diametralnie. Gabi czerpie z życia pełnymi garściami, przebojowa, otwarta na ludzi, towarzyska, serdeczna, wesoła. Ma liczne grono znajomych i chłopaka. Alicja jest zdecydowanie bardziej poukładana, wyciszona, ma swój cel, jest bardzo ambitna – chce zostać lekarzem – robi wszystko, aby spełnić swoje marzenia. Stroni od ludzi, od ich towarzystwa zdecydowanie woli książki.

Kuba jest chłopakiem Gabi, odnosi spore sukcesy sportowe. Niespodziewanie ulega wypadkowi w wyniku, którego traci wzrok. Odtrąca od siebie wszystkich, izoluje się, nie chce niczyjej litości. Gabrysia widząc, w jakim stanie jest Kuba chodzi wokół niego na palcach, we wszystkim mu ustępuje i usługuje. Dziewczyna dostaje propozycję stażu we Francji, jest to dla niej duża szansa i okazja, aby spróbować czegoś nowego. Siostry postanawiają się zamienić, Alicja ma udawać Gabi, a ta ma jechać na staż. Co wyniknie z tej zamiany? Do czego ona doprowadzi?

Jak się odnaleźć w życiu po utracie wzroku? Jak uporać się z trudną codziennością, nie załamać się? Jak bardzo potrzebne jest wsparcie znajomych, przyjaciół, tej jedynej. Miłość siostrzana, ogromna niedojrzałość jednej i zaskakująco dojrzałe podejście drugiej. Pierwsza miłość, wzajemna fascynacja, zauroczenie. Kłamstwo, jakie by ono nie było, nie prowadzi do niczego dobrego, rani naszych bliskich. Trudne decyzje i ich konsekwencje. Przykre wspomnienia z dzieciństwa, o których nie da się zapomnieć.

Idealna pozycja na jedno popołudnie. Dobra powieść o nastolatkach, ich trudnym wkraczaniu w dorosłość. Ukazuje, do czego prowadzi kłamstwo. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło, czekam na cd. Polecam, zwłaszcza młodym czytelnikom :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=3302

Historie z udziałem bliźniaczek przeszły już prawie do legendy. Prawie każdy z nas zna jakąś taką cudowną parkę, która non stop zamieniała się miejscami. Czasami takie zachowanie są irytujące, czasami bawią, ale zawsze zaskakują, kiedy wreszcie dowiemy się, że ktoś zabawił się naszym kosztem.
Dwie dziewczyny, podobne do siebie jak dwie krople wody, różni je tylko niewielki pieprzyk na kolanie. Oprócz wyglądu nie mają ze sobą wiele wspólnego. Jedna kocha modę i świat celebrytów, druga chce pomagać innym i zostać lekarzem. Kuba, największy przystojniak w szkole, kapitan drużyny, chłopak bliźniaczki, dla jej siostry jest typowym bad boyem, z którym nie chce mieć nic wspólnego. Wypadek w którym uczestniczył, zmienia go w osobę potrzebującą pomocy, ale przede wszystkim zrozumienia. Niepowtarzalna szansa, przed jaką staje Gabrysia, zmusza dziewczyny do podjęcia bardzo trudnej decyzji.
Z jednej strony jest to historia jedna z wielu, ponieważ czytałam już wiele książek o takiej tematyce. Jednak z drugiej strony ma ona w sobie coś lekkiego i delikatnego, coś co zachęca w subtelny sposób do czytania. Bliźniaczki bardzo się od siebie różnią, jednak Czytelnik nie ma szansy, lepszego poznania Gabrysi, jedynie z niewielkich fragmentów i z przemyśleń jej siostry. Sytuacja w jakiej się znalazły jest trudna i skomplikowana. Wybór między siostrą a nowo rodzącym się uczuciem jest czymś, co spędza sen z powiek Ali. Początkowe kłamstwo zaczyna kruszyć się w posadach a utrzymanie się na powierzchni staje się coraz trudniejsze. Niejako Ala mogła spojrzeć na sprawę z dwóch perspektyw, bycia osobą, która okłamuje innych oraz osobą, którą okłamano.
"Kiedy mnie zobaczyłeś" to historia, gdzie lojalność względem siostry musi zmierzyć się z silnym uczuciem do chłopaka, który do tej pory nie znajdował się w kręgu zainteresowań Ali. Czyta się ją dobrze, szybko. Jak powszechnie wiadomo, kłamstwo nie jest dobrą podstawą do budowania czegokolwiek. Jestem bardzo ciekawa, co stanie się w kolejnej części.

Powieść J.D. Russo przewijała mi się już kilka razy na Instagramie, zazwyczaj z pozytywnymi opiniami. Jednak ja dość długo zbierałam się do lektury tej pozycji. Dlaczego? Przyznam, że sama nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie. No ale kilka dni temu naszła mnie w końcu ochota na powieść, która być może złamie mi serce, więc mój wybór padł od razu na Kiedy mnie zobaczyłeś. Czy była to dobra historia? O tym w tej recenzji.

Chłopak Gabrysi ulega bardzo poważnemu wypadkowi, przez który traci wzrok. Dziewczyna waha się, czy zostać z próbującym dojść do zdrowia ukochanym, czy wyjechać na miesięczny staż do Paryża. Kocha chłopaka i chce go wspierać, ale z drugiej strony taki wyjazd się już na pewno nie powtórzy. Na szczęście Gabrysia ma siostrę bliźniaczkę, z którą wpada na pewien pomysł...

Główna bohaterka, Alicja, wzbudziła we mnie sprzeczne uczucia. Z jednej strony bardzo ją polubiłam, ponieważ wydała mi się taka spokojna, rozsądna i traktująca innych z ogromną życzliwością, a takie postacie całkiem lubię. Z drugiej jednak strony poraziła mnie jej głupota, którą wykazała się, godząc się na propozycję siostry. Przyznam szczerze, że niektóre sceny czytało mi się ciężko, gdyż miałam ochotę wejść do tej książki i mocno potrząsnąć tą bohaterką. Prawdopodobnie tylko ja miałam takie odczucia co do tej postaci, więc można uznać, że śmiało wyłamuję się z tłumu.

Niemniej jednak podobała mi się kreacja bohaterów, a także styl pisania autorki. Dzięki temu, że ma ona lekkie pióro, lektura tej powieści zajęła mi dość mało czasu, a także była bardzo przyjemna - oczywiście pomijając te bardziej dramatyczne i łamiące serce sceny. Sposób prowadzenia akcji też mogłabym pochwalić, ale jeśli chodzi o mnie, to była ona trochę zbyt przewidywalna. Wątek sióstr bliźniaczek znany jest już chyba od wielu lat, więc ten motyw nie zrobił na mnie zbyt dużego wrażenia. Chociaż, gdybym miała w rękach książkę z tym wątkiem po raz pierwszy, byłabym szczerze zachwycona.

Kiedy mnie zobaczyłeś to powieść dobra i na swój sposób wciągająca. Moim zdaniem jednak jest ona za krótka - autorka mogła ją rozciągnąć na, chociaż kilkadziesiąt kolejnych stron, by czytelnik miał więcej czasu na związanie się z bohaterami, a na przykład ja bardzo lubię ten aspekt powieści, kiedy mogę zżyć się z występującymi postaciami. No ale pozostaje mi mieć nadzieję, że kontynuacja tej historii będzie bardziej rozbudowana i tam J.D. Russo dopiero namiesza. Szczerze na to liczę.

Jeżeli szukacie lekkiej książki na jeden wieczór, to polecam Wam zainteresować się historią Alicji, Gabrysi i Kuby. Jeśli jednak potrzebujecie czegoś bardziej “mięsnego”, to Kiedy mnie zobaczyłeś odłożyłabym raczej na inną chwilę. Niemniej jednak polecam.

„Ujrzeć niewidoczne”

Utrata wzroku dla każdego człowieka jest trudna. Niegdyś spokojne życie, z dnia na dzień staje się polem bitwy, w której my sami walczymy o przetrwanie. Proste czynności, których kiedyś nie docenialiśmy, sprawiają nam trudność. Przygotowanie jedzenia, spacer czy też poruszanie się po domu wymagają pomocy innych osób. Każdy radzi sobie w tej sytuacji inaczej. Jedni próbują nauczyć się żyć na nowo, inni załamują się i wpadają w depresję. Ciemność może przytłoczyć każdego bez względu na wiek. Jak jednak radzi sobie z tą nową sytuacją dziewiętnastoletni Kuba, bohater książki J.D. Russo pt. „Kiedy mnie zobaczyłeś”?

„Kiedy mnie zobaczyłeś” to historia o szalonym pomyśle dwóch nastolatek, trudach życia po stracie wzroku oraz miłości, która często przychodzi nagle i niespodziewanie. Alicja i Gabrysia są bliźniaczkami, obie skończyły liceum i wybierają się na studia. Wszystko układa się znakomicie, gdy nagle na początku wakacji chłopak Gabrysi ulega wypadkowi samochodowemu, w wyniku którego traci wzrok. Dziewczyna musi zdecydować, czy zostać z próbującym odnaleźć się w nowej rzeczywistości Kubą, czy wyjechać do Paryża na miesięczny staż, o którym od dawna marzy. Nie chce zostawiać chłopaka w takiej chwili, ale wie też, że ta okazja już się nie powtórzy. Wtedy siostra bliźniaczka wpada na pewien pomysł… Jaki? Tego trzeba przekonać się samemu!

Fabularnie książka jest bardzo przewidywalna, choć same szczegóły zakończenia odrobinę mnie zaskoczyły. Czytając opis książki, doskonale wiedziałam, jak ogólnie ta historia się potoczy. Autorka wykreowała jednak bardzo ciepłą i lekką lekturę, przy której można na chwilę oderwać się od otaczającej nas rzeczywistości. Niektóre sceny i pomysły bohaterów jednak były aż za bardzo cukierkowe i odrobinę nie pasowały wiekowo do osób, które są już młodymi dorosłymi. Styl autorki jest przyjemny, a opisy plastyczne, dzięki czemu książkę tę czyta się jednym tchem, zwłaszcza że sama historia ma zaledwie 200 stron. Warto również zaznaczyć, iż w powieści tej mamy do czynienia z narracją pierwszoosobową. Widzimy w niej świat oczami Alicji i wraz z nią codziennie przeżywamy nowe przygody.

Historia ta niewątpliwie wzbudza emocje, angażuje czytelnika w bardzo specyficzny sposób. Nie uronimy przy niej łzy ani nie zaśmiejemy się. Poczujemy jednak poczucie winy i dziwny wewnętrzny niepokój spowodowany zarówno przeszłością, jak i powypadkowym losem niewidomego nastolatka, który za wszelką cenę walczy o odzyskanie tego, co stracił. Pisarka w wyważony sposób przedstawia ból, rozpacz i walkę o odzyskanie dawnego życia. J.D. Russo zderza czytelnika z ludzkim dramatem, jednocześnie pokazując radość z prostych czynności. Robi to płynnie i lekko, dzięki czemu nie jesteśmy przytłoczeni negatywnymi emocjami i czytając, jesteśmy w stanie się nieraz uśmiechnąć. Uważam, że nie udałoby się to autorce, gdyby nie wykreowani przez nią bohaterowie, z którymi dzielimy uczucia. Od samego początku polubiłam zarówno Alicję, jak i Kubę oraz Gabrysię. Kibicowałam im, smuciłam się razem z nimi i denerwowałam, gdy coś szło źle lub nie tak jak zaplanowali. Ta emocjonalność właśnie sprawiła, że chciałam poznać tę historię bliżej.

Okładka książki idealnie pokazuje emocje głównej bohaterki – jej dylematy i obawy. Dziewczyna, która na niej jest, jednak fizycznie nie pasuje do opisywanych bohaterek. J.D. Russo pisze wyraźnie, że bliźniaczki są blondynkami, a na okładce jest brunetka. Może to mało istotny szczegół, ale od razu zwróciłam na niego uwagę. Jeśli chodzi o sam tytuł, jest on trafną metaforą człowieka niewidomego, który może zobaczyć coś nie tylko zmysłem wzroku. Wątek ten jest w książce bardzo ciekawie wykreowany. Daje do myślenia i jednocześnie zapada w pamięć.

„Kiedy mnie zobaczyłeś” to bardzo przyjemna historia z gatunku young adult. Uważam, że idealnie wpasowuje się w ten gatunek i może spodobać się młodszym odbiorcom. Znajdziemy w niej zarówno nastoletnie problemy, rozwijający się romans oraz trochę trudniejszy wątek utraty wzroku. Nie jest to może wybitna książka, ale ja miło spędziłam z nią czas. Takiej lektury w tym momencie potrzebowałam i nie ukrywam, że polubiłam jej bohaterów do tego stopnia, że chętnie poznam ich dalsze losy w następnej części.

„Kiedy mnie zobaczyłeś” to piękna historia, która pokazuje nam, że prawdziwa miłość rodzi się z serca i troski o drugą osobę. Uczucia płynące prosto z serca pokazują więcej, niż może dostrzec wzrok. Na początku pomyślałam, że wiem, czego mogę się spodziewać po tej książce, zamiana bliźniaczek i zakazana miłość. Ale to, co otrzymałam w tej historii, przekroczyło moje oczekiwania. Dosyć przewidywalna historia, ale z zaskakującym zakończeniem zabrała mnie w absolutnie niezwykłą podróż, która myślę, że może jeszcze bardziej się rozwinąć.

Gabrysia dostaje propozycję wymarzonego stażu w Paryżu. Jest pewna, że to jej jedyna szansa na zdobycie wiedzy i umiejętności od profesjonalistów. Jednak dziewczyna musi zdecydować, czy wyjedzie, czy zostanie z chłopakiem. Kuba niedawno uległ poważnemu wypadkowi samochodowego, w wyniku którego stracił wzrok. Gabrysia musi podjąć ważną decyzję, zdecydować co liczy się dla niej bardziej. Z pomocą dziewczynie przychodzi jej siostra bliźniaczka, Alicja.

Alicja to spokojna i zamknięta w sobie dziewczyna, która jest całkowitym przeciwieństwem swojej siostry. Przez cztery tygodnie musi udawać Gabrysię przed Kubą. Dostaje jednak jedno ultimatum od siostry. Nie może zakochać się w chłopaku siostry. Dla Alicji to żaden problem, bo wie, że Kuba nie pasuje do jej świata. Wszystko zaczyna się zmieniać, gdy oboje poznają się lepiej i zaczynają do siebie zbliżać. Czy Kuba rozpozna, że to nie jego dziewczyna z nim przebywa? Czy Alicja powstrzyma się przed uczuciami?

Kubę i Alicję od pierwszej chwili obezwładnia to piękne, intensywne połączenie, tę zapierającą dech w piersiach iskrę, która rodzi się już pierwszego dnia. Konflikt ich sytuacji wywoływał u mnie pewien smutek, ponieważ wiedziałam jak może się to skończyć. To było ekscytujące i bolesne w tym samym czasie. Ich związek był w pewien sposób zakazany, ale uczucie to tylko ich pochłaniało.

„Kiedy mnie zobaczyłeś” to coś więcej niż romans YA. Kuba dopiero przy Alicji otwiera się i zaczyna walczyć o swoje życie, zaczyna czuć więcej, oboje zaczynają czuć więcej, jednak każdy z nich ukrywa ból za maskami szczęścia i pomimo różnic między nimi szybko tworzą bardzo silną, prawdziwą i emocjonalną więź.

J. D. Russo stworzyła historię na jeden wieczór. Lekki styl, zwroty akcji, interesująca fabuła. Nawet samo myślenie o tej historii wywołuje uśmiech na mojej twarzy. Naprawdę mi się podobała, ale w trosce o pełną szczerość powiem, że nie była to dla mnie książka idealna. Czytając, poczułam, że historia mi się spodoba, ale były momenty, kiedy mogłam się spodziewać co będzie dalej. Powiem tylko, że chociaż ta książka nie była idealna to mi się podobała i polecam ją wszystkim. Czekam z niecierpliwością na drugą część. Zastanawiam się w jakim kierunku autorka poprowadzi tę historię i jak zmieni się jej styl.

Kiedy jedna siostra próbuje udawać drugą to nie wróży nic dobrego. Alicja główna bohaterka jest uważana za kujonkę, zaś jej bliźniaczka Gabrysia, to dusza towarzystwa. Kiedy Gabi dostaje propozycję wyjazdu do Francji sama nie wie co zrobić. Jej chłopak Jakub niedawno uległ wypadkowi i stracił wzrok, dlatego nie chciałaby go zostawiać, zaś z drugiej strony nie chce rezygnować ze swoich marzeń. Dlatego Alicja wpada na pomysł, że przez miesiąc będzie udawać swoją siostrę i obiecuje , że nie zakocha się w jej chłopaku. Niestety, jak się później okaże nie dotrzyma danego słowa.⁣

Powyższa pozycja to debiut autorki, mam nadzieję, że druga część będzie obszerniejsza i fabuła nie będzie pędzić jak szalona. Spotkamy tu dużo dramatyzmu, łez, miłości i siostrzanej przyjaźni. Cała historia toczy się dosłownie w podwórku Kuby ewentualnie w domu Alicji. Zabrakło mi bardziej rozbudowanych dialogów. Miałam wrażenie, że czytam cały czas o tym samym. Niestety autorka stworzyła bardzo schematyczną powieść, od samego początku wiedziałam jak potoczą się losy bohaterów. Niemniej jednak wywołuje emocje. J.D. Russo ukazuje czytelnikowi, że mimo tragedii człowiek potrafi się cieszyć z małych rzeczy i na nowo odkrywać świat, co może także być fajną zabawą. Ta króciutka lektura moim zdaniem nie jest dla każdego, bardziej bym kierowała ją do młodszych czytelników.⁣