Konstanty, trzydziestoletni właściciel szkoły językowej i nauczyciel języka niemieckiego, czuje się samotny i sfrustrowany. Powracająca nerwica sprawia, że codzienność staje się coraz trudniejsza do zniesienia, a nietrwałe związki z przypadkowymi kobietami tylko potęgują wrażenie bezcelowości życia. Mimo że Konstanty ma świetny pomysł na powieść i w głębi ducha bardzo chciałby zadebiutować jako pisarz, jego brak wiary w siebie nie pozwala mu realizować marzeń.

Wszystko się zmienia, kiedy poznaje Anię, która z pasją prowadzi swoją kawiarnię. Dziewczyna staje się dla Kostka inspiracją i życiową przewodniczką, której tak bardzo potrzebuje. I kiedy już wydaje się, że nic nie może zakłócić jego szczęścia, nagle docierają do niego wieści ponownie pogrążające go w rozpaczy…

Moim pierwszym wrażeniem po otrzymaniu książki z wydawnictwa był zachwyt nad okładką i myśl- czemu taka cienka? Przyzwyczajona do obszerniejszych lektur miałam poczucie, że 175 stron to niewiele i z zapałem przystąpiłam do lektury.

Akcja toczy się dość leniwie. Poznajemy głównego bohatera- Konstantego. To młody, ambitny mężczyzna, który z pozoru wie czego chce. I to właśnie jest kluczowe- tylko z pozoru. W rzeczywistości to emocjonalnie rozbity 30-latek, skłócony z ojcem i nie spełniony zawodowo. Trudne dzieciństwo- śmierć matki i twarde metody wychowawcze ojca policjanta- sprawiły, że brak mu wiary w siebie. Coraz mocniej pogrąża się w bezcelowości własnej egzystencji, bo nie widzi szans na szczerą i prawdziwą miłość. Wszystko zmienia się, gdy poznaje uroczą baristkę- Anię. W ciągu zaledwie dwóch miesięcy jego życie zmienia się diametralnie. Uporządkowanie życia osobistego, zażegnanie konfliktu z ojcem i szczere uczucie do kobiety sprawiają, że Konstanty niejako "rodzi się na nowo". Pod wpływem ukochanej i rad przyjaciela przestaje bujać w obłokach, a swoje marzenia przekuwa w czyny. Gdy wszystko w końcu zaczyna się układać, sielankę burzą błędy z przeszłości. Czy uda się jeszcze wszystko naprawić? O tym musicie przekonać się sami...

Szczerze polecam Wam tę książkę. Pod względem literackim nie jest to dzieło idealne, aczkolwiek autorka ma dość lekkie pióro i czyta się przyjemnie. Nie styl jednak jest najmocniejszą stroną tej pozycji literackiej, a problematyka i sposób, w jaki Paulina Kowalczyk ją zaprezentowała. Otóż autorka postanowiła zmierzyć się z kwestią wpływu wydarzeń z dzieciństwa na nasze dorosłe życie. Ania i Kostek to dwie różne osobowości. On- wychowywany był tzw. "twardą ręką". Ojciec nie liczył się z jego zdaniem. Za wszelką cenę chciał zrobić z niego twardego, nieustępliwego mężczyznę, który w każdej sytuacji da sobie radę. Niestety w ten sposób uzyskał odwrotny efekt do tego przez siebie wyznaczonego. Kostek wyrósł na wrażliwego i niepewnego siebie faceta. Ania z kolei, mimo iż wychowywana tylko przez matkę (ojciec zginął w wypadku), jest silną, zdecydowaną i niezależną kobietą, która śmiało walczy o swoje. Dlaczego? Bo ma wsparcie matki w każdej sytuacji. Rodzicielka nie stara się kierować życiem córki, a jedynie być oparciem dla niej w każdym momencie jej życia. Oddani przyjaciele nie zastąpią Konstantemu nigdy relacji z ojcem. To, co wyniesiemy z rodzinnego domu, ma na nas większy wpływ niż możemy przypuszczać...

Książka, choć niepokaźna, niesie za sobą wiele refleksji, które towarzyszą jeszcze na długo po skończonej lekturze. Przeczytajcie, bo warto.

Zapraszamy:

https://klub-tworczych-mam.blogspot.com/2020/07/mama-czyta-kawa-o-zapachu-lawendy.html

Z cyklu: opowieści do kawy i ciasta.

Oto przed wami mikropowieść Pauliny Kowalczyk, którą czyta się szybciej niż pije kawę.





Tę niewielką książeczkę wzięłam na warsztat po szeregu trudnych i wymagających lektur. Chciałam się odprężyć, uśmiechnąć pod nosem i odłożyć na bok zbędne analizowanie. No i się udało. W półtorej godziny weszłam z butami w życie dwojga młodych ludzi i poznałam ich sekrety, a przy tym odwiedziłam Francję i jeszcze poznałam smak dobrej kawy.



Trzeba Wam wiedzieć, że jest to opowieść o Kostku i Annie. Mężczyzna jest właścicielem szkoły językowej, a dziewczyna prowadzi dobrze prosperującą kawiarnię. Młodzi zaczynają się spotykać i w końcu wybucha między nimi miłość, niestety sielanka szybko się kończy, Kostek skrywa sekret z przeszłości, ma pewne problemy emocjonalne i wkrótce... ale to już spoiler, więc cicho sza!



Książka jest przyjemnie napisana, jest taką uroczą opowieścią o tym, że w życiu najważniejsze są marzenia i wiara w siebie. Jeśli te dwie rzeczy będą spełnione, to reszta jest już fraszką.

Czasem wydawało mi się, że fabuła pędzi na złamanie karku, nie tłumacząc czytelnikowi wielu aspektów. Nie miałam możliwości dokładnego poznania bohaterów, zagłębienia się w ich problemy, poznania ich charakterów. I tego trochę mi brakowało, ponieważ historię przedstawiono tu w bardzo skoncentrowanej formie, bez ozdobników, wdawania się w szczegóły i drobiazgi.



Fabuła pędzi, romans głównych bohaterów szybko ewoluuje, przeskakujemy szybko z jednej akcji w drugą i nim się spostrzeżemy, docieramy do końcowej karty w książce.



Wakacje właśnie się rozpoczynają, może będziecie mieli więcej czasu na kilka chwil z książką. Podpowiadam więc co przeczytać, by poprawić sobie humor, zrelaksować się i zachwycić filiżanką kawy.

FABUŁA:
Książka opowiada o mieszkającym w Łodzi Konstantym – nauczycielu szkoły językowej, który nie umie odnaleźć szczęścia w codzienności. Praca, siłownia, samotność i frustracja to jego szara i przygnębiająca codzienność. Wydarzeniom, które obserwuje lubi w myślach dorabiać wątki kryminalne, gdyż jego skrytym marzeniem jest zostanie pisarzem. Niestety brakuje mu odwagi do podjęcia tej pasji. Spędzając czas w pobliskiej kawiarni zwraca uwagę na właścicielkę tego miejsca – Anię. Relacja tej dwójki zaczyna się rozwijać i szybko okazuje się, że to właśnie siebie szukali i potrzebowali. Wydaje się, że nic nie może już zakłócić spokoju bohaterów jednak jak powszechnie wiadomo los ma często wobec nas inne plany.
PLUSY:
+ Lekkie pióro autorki sprawia, że tej pozycji nie mamy ochoty odkładać nawet po to, żeby sięgnąć po kawę. Przechodzenie z jednej sceny w kolejną jest niezwykle naturalne i dzięki temu poznawanie historii Konstantego jest samą przyjemnością.
+ „Kawa o zapachu lawendy” porusza sporo kwestii jak na swoją małą objętość. Blaski i cienie życia samotnika, wpływ dzieciństwa i relacji z rodzicami na późniejsze życie, przyjaźń, miłość, zwątpienie i wiara w to, że marzenia warto trzymać w swoim sercu zawsze, bo nigdy nie wiadomo, kiedy życie nas miło zaskoczy ich spełnieniem.
+ Przemiana bohatera to motyw, który lubię poznawać już kiedy czytałam lektury szkolne, a w tej pozycji ta metamorfoza zasługuje na wyróżnienie. Poznajemy wszystko co leży na sercu bohaterowi, jego przykre wspomnienia, poczucie bezsilności, ogromne zwątpienie i nerwica. W końcu zmienia się jego codzienność, a w raz z tym jego nastawienie do życia i przechodzi on prawdziwą przemianę.
PODSUMOWANIE:
„Babka jest naprawdę lekka i fajna do kawy” – to cytat, w którym zastępując pierwsze słowo tytułem tej pozycji otrzymamy jej najlepszy opis. Oczekiwałam przyjemnej książki z ciekawą historią, a otrzymałam nie tylko to, ale także wiele więcej! Na początku książki zupełnie nie spodziewałam się, że bohater ma tak wiele problemów, ale nie sądziłam także, że ma w sobie tyle siły. Życie Konstantego pokazuje, że warto walczyć do końca o szczęście, bo może się okazać, że czeka ono tuż za rogiem. Jeśli szukasz lekkiej książki ukazującej prozę życia w przyjemnej, a przy tym wzruszającej formie to jest to coś dla Ciebie! Usiądź przy swojej ulubionej kawie i pozwól swojemu umysłowi delektować się tą lekcją życia, którą jest historia Konstantego.

Są takie dni, że mam mało czasu na czytanie. Wtedy cieszę się, że mam w swojej biblioteczce książkę, którą dam radę przeczytać w jeden wieczór. Poznam całą historię, losy bohaterów i nie będę musiała się od niej odrywać. Taka właśnie jest książka "Kawa o zapachu lawendy" Pauliny Kowalczyk.
Konstanty, po ukończeniu studiów otworzył szkołę językową. Jest dobrym nauczycielem, ale coraz częściej czuje, że to nie jest to, co chce robić w życiu. Ma świetne pomysły na powieści, chciałby zostać pisarzem, ale brakuje mu wiary w siebie. Czuje się samotny i znerwicowany.
Pewnego dnia poznaje Anię, właścicielkę kawiarni. Dziewczyna zaraz po skończeniu studiów licencjackich pojechała na staż do hotelu Sauny - Tropez. Pomagała w kuchni, serwowała śniadania, pracowała jako kelnerka. I dużo zwiedzała. Jeden z weekendów spędziła w Prowansji, gdzie urzekły ją cudownie pachnące pola lawendy. Pewnego dnia weszła do kawiarni, w której parzyli pyszną kawę. Poznała jej właściciela, a Jacques podzielił się z nią swoją wiedzą o gatunkach i przygotowaniu kawy. Ania, po powrocie do kraju otworzyła swoją kawiarnię. A jej mama Janina zaczęła piec przepyszne ciasta.

Czy nowa znajomość przerodzi się w coś więcej? Czy jeden błąd może wszystko zniszczyć?

"Kawa o zapachu lawendy" to krótka historia naładowana uczuciami, w której szybko przechodzimy od jednego wydarzenia do drugiego. Jest w niej miejsce na miłość, wybaczenie, przyznanie się do błędu, zmaganie z przeszłością.

Dla mnie odmianą było to, że główny bohater powieści to młody nauczyciel języka niemieckiego. To przez pryzmat jego myśli i zachowań, mogłam trochę podejrzeć męski świat. I przekonać się jak działa męski mózg. Jak ten młody człowiek radzi sobie z problemami, jakie targają nim wątpliwości, jak traktuje związki z kobietami? Czy przyjaźń w jego życiu jest ważna? Jak wydarzenia z przeszłości wpłynęły na jego psychikę? Tego wszystkiego dowiedziałam się po przeczytaniu tej powieści.

"Kawa o zapachu lawendy" to historia, w której zawarto cały wachlarz emocji.

Warto, polecam serdecznie

Kostek jest mężczyzną po przejściach. Śmierć mamy, gdy był jeszcze dzieckiem oraz rygorystyczne zachowanie jego ojca sprawiły, że walczy z nerwicą oraz nie wierzy w siebie. Ma własną szkołę, jest nauczycielem j. niemieckiego, ale nie sprawia mu to przyjemności. W głowie ma pomysł na książkę, jednak boi się przelać myśli na papier. Z ojcem nie ma kontaktu od lat, a jedyną osobą, na którą może liczyć, jest pani Wandzia, sąsiadka, która traktuje go jak syna.
Mężczyzna lubi chodzić do kawiarni, a kiedy poznaje jego właścicielkę, zakochuje się prawie od razu. To ona zaczyna zmieniać życie Kostka, podbudowuje go, sprawia, że pomalutku zaczyna wierzyć w siebie. Czy Kostek pokona zmory przeszłości? Czy odważy się radykalnie zmienić swoje życie? Czy miłość do Ani będzie na tyle silna, by o nią zawalczyć, kiedy przeszłość zapuka do drzwi?

Cała recenzja na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2020/06/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-kawa-o.html

Sięgając po tę powieść spodziewałam się aromatycznego zapachu kawy i lawendy. Niestety nie dostałam tego. Były skomplikowane relacje, smutne wątki i piękna, choć w pewnym momencie trudna miłość. Zabrakło mi tu malowniczych opisów. Nie to, że ich nie było, ale nie były takie jakich można by się spodziewać po takiej powieści. Zabrakło ich, by można było sobie wszystko dobrze wyobrazić. Mam wrażenie jakby wątki były rozwinięte bardzo słabo, tylko powierzchownie, zabrakło mi rozwinięcia tych problemów. Sama fabuła nie zrobiła na mnie wrażenia. Może ma na to wpływ i zarówno mój wiek jak i ostatnia chęć na czytanie młodzieżówek, ale książka wydawała mi się mało interesująca.

„Kawa o zapachu lawendy” autorstwa Pauliny Kowalczyk zauroczyła mnie swoją okładką. Z zawartością było nieco gorzej. Przede wszystkim książka a raczej książeczka to powieść na jeden letni wieczór. Objętościowo to zaledwie 176stron i mały format.
Poznajemy Konstantego, przystojnego właściciela szkoły językowej, któremu marzy się aby zostać pisarzem, jednak lęk i niepewność siebie staje ku temu na przeszkodzie. Wszystko się zmienia, gdy poznaje uroczą właścicielkę jednej z jego ulubionych kawiarni w Łodzi- Anię. Dzięki niej odzyskuje radość życia i wiarę w siebie.
Historia banalna i taka jak ich wiele. Ani mnie nie porwała ani nie zniechęciła do przeczytania innych książek autorki. Może gdyby całość była mocniej rozwinięta i wplątane w nią więcej szczegółów, to książka stałaby się bardziej atrakcyjna. A może taka już miała być, krótka zwięzła historyjka, którą czyta się do kawy. Ciężko mi ją ocenić więc jednoznacznie.

On germanista z bujną wyobraźnią. Ona robi najlepszą kawę na świecie. Czy to nie jest przepis na romans doskonały? ❤️ Kostek po latach pracy czuje, że jego kariera powinna wyglądać zupełnie inaczej, w głowie ma już plan naprawienia świata za pomocą głównego bohatera swojej książki. Ania kocha to co robi, do szczęścia brakuje jej tylko prawdziwej miłości. Myślicie, że będzie cukierkowo? Czy może w życiu tej dwójki pojawi się problem, który będzie nie do przeskoczenia? Koniecznie sami się tego dowiedzcie!

Piękna okładka od razu przywodzi na myśl cudowną, ciepłą historię. No bo przecież chyba nie zaprzeczycie, że ta okładka jest obłędna. Do tego jeszcze fiolet –mój ulubiony kolor