Głównym wątkiem powieści jest oczywiście niebanalna miłość. Ba! Miłość zakazana. Nie brak więc żaru, który rozpala i namiętności, która absolutnie nie przekracza niesmacznych granic pozwalając wyobraźni popracować. Pięknie! Niemniej jednak autorka nie ograniczyła się z fabułą jedynie do tematu uczuć, zaś w swoją książkę zaangażowała problemy przeszłości, wciąż aktualne i co więcej, mające niszczycielską moc aktywnej nienawiści. Poszukiwania tajonej prawdy, brudny świat mafii, niesprawiedliwe uprzedzenia i tragedia zamierzchłych lat. Trudno byłoby się nudzić u boku treści tak naszpikowanej emocjami. I choć nie zaryzykowałabym stwierdzenia, że zwrot akcji goni kolejny zwrot, raczej postawiłabym na przywołanie dynamicznego rytmu, zwłaszcza w drugiej połowie. Owacje na stojąco dla autorki, która w polską literaturę nurtu New Adult wprowadziła wiele pozytywnej energii.

Czy pobawiła się mną pani Anna Szafrańska? Ano pobawiła. Nie rozerwała mnie na strzępy, ale zapewniła parę godzin przyspieszonego oddechu owiewającego zachłannie przewracane strony. Było gorąco, nieco boleśnie, romantycznie i frustrująco. Wyszła z tego literacka podróż, którą z przyjemnością będę polecać.

Bardzo trafiony tytuł odzwierciedlający konsekwencje czynów popełnionych przez przodków i będący dowodem na to, że w powieść nurtu New Adult da się wepchnąć coś więcej niż młodzieńcze amory. O miłości, nienawiści, sekretach i nadziei. Polecam nie tylko młodzieży. Wielbicielki wartościowych romansów wykraczających poza pewne granice będą oczarowane fabułą bez względu na wiek.

"Chcę, żebyś wiedziała, kto ma drugą połowę twojego serca."

"Grzech pierworodny" to kontynuacja "Widma grzechu", o którym niedawno Wam pisałam.

Nel Augustyniak i Gilbert Kraszewski powracają, próbując zapomnieć o traumatycznych wydarzeniach, jakie miały miejsce w finale części pierwszej. Po nieszczęsnej imprezie dziewczyna znajduje się na językach uczniów elitarnego liceum. Na szczęście może liczyć na Gilberta i przyjaciółkę Olgę. Podobnie jak w poprzednim tomie, tak i tu mamy tajemnice. Co skrywają obie rodziny zakochanych? Czy ich uczucie przetrwa? Wygra miłość czy lojalność?

"Zdarza się, że grzechy przeszłości z biegiem lat zostają wymazane, dzięki czemu można spokojnie patrzeć w jasne światło przyszłości."

Kreacja bohaterów niczym nie odbiega od tego, który już zdążyłam poznać. Są wyraziści, charakterystyczni, z krwi i kości, do których można bardzo szybko się przywiązać i z którymi trudno jest się rozstać, gdy kończy się czytać książkę. Moim ulubieńcem w dalszym ciągu jest zbuntowany, tajemniczy Gilbert. Ogromnie ucieszył mnie fakt, iż autorka przybliżyła jego przeszłość, bo to był jeden z elementów, który najbardziej mnie intrygował. A to, co ten chłopak przeszedł... tego kompletnie się nie spodziewałam. Natomiast jeśli chodzi o Nel, to widać jak wielka zmiana zaszła w tej dziewczynie. W końcu zaczęła myśleć również o sobie, a nie tylko o innych. I mimo, iż nie wszystkie jej decyzje były rozsądne i właściwe, to trzeba pamiętać, że to wciąż nastolatka i ma prawo do popełniania błędów. A z drugiej strony, czy i my sami w imię miłości nie poświęcilibyśmy wszystkiego?

"Widziałam, słyszałam i czułam. Odzyskałam dzięki niemu zmysły."

Jeśli zaś chodzi o przyjaciółkę Nel, Olgę, to w dalszym ciągu jest szczera i oddana, nawet więcej, dopiero teraz tak naprawdę może pokazać na czym polega przyjaźń. Chyba każdy chciałby mieć taką osobę blisko siebie. Autorka pięknie przedstawiona to uczucie. Ten wątek dobitnie pokazuje, że w dzisiejszych trudnych czasach jest jeszcze miejsce na przyjaźń szczerą i prawdziwą.

W wielkim napięciu obserwowałam wszystkie rozgrywające się wydarzenia (a uwierzcie mi, jest co śledzić) oraz walkę bohaterów z przeszłością. Ciekawym posunięciem było wplecenie wątku sensacyjnego, co sprawiło, że powieść nabrała jeszcze większego kolorytu. A to jaką odwagą wykazała się Nel w starciu z pewnym starszym panem... to musicie po prostu przeczytać. Mnie ta dziewczyna zaimponowała. Natomiast sceny miłosne napisane zostały z wielkim wyczuciem i smakiem. O ile w pierwszym tomie dostaliśmy jedynie lekki zarys rodzącego się uczucia pomiędzy głównymi bohaterami, tak tu jest kilka odważniejszych scen.

"Naznaczył cię... Masz dowód, że jesteś jego..."

Styl, jakim została napisana książka jest bardzo lekki, plastyczny, dzięki czemu czyta się szybko i przyjemnie. Została zachowana równowaga pomiędzy opisami a dialogami. Historia wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Akcja nie zwalnia nawet na moment, co chwilę jesteśmy czymś zaskakiwani.

"Grzech pierworodny" to wzruszająca i emocjonująca powieść o zakazanej miłości pełnej namiętności i pasji oraz przyjaźni, która przetrwa wszystko. Honor, lojalność, tajemnica, zdrada - to tylko część tego, co znajdziecie na kartach niniejszej książki. Polecam gorąco!

sza-terazczytam.blogspot.com

Grzech pierworodny jest kontynuacją, wyjątkowej, pięknej i emocjonalnej książki Widmo grzechu. Pamiętam jak przepadłam na kilka godzin, kiedy rozpoczęłam zagłębiania się w debiut Anny Szafrańskiej. Pamiętam, jak nie mogłam zasnąć, bowiem akcja, emocje, wątki i nieprzewidywalne elementy, tak mną zawładnęły, że odłożenie książki graniczyło z cudem. Pamiętam też, jak przeczytałam ostatnie zdanie w Widmo grzechu, które brzmiało ciąg dalszy nastąpi... Ten zabieg został zastosowany przez Autorkę z premedytacją, aby oddać czytelnikom w ręce kontynuację. Niesamowitą, nietuzinkową, nieprzewidywalną, wyjątkowo emocjonującą kontynuację!

Kiedy w moje ręce trafił Grzech pierworodny, trochę bałam się, tego co tam się wydarzy. Tajemnica, która skrywa rodzina przed główną bohaterką – Nel, nie została odkryta w pierwszej części, ale w Grzech pierworodny, wszystko, jasno, klarownie i przejrzyście się wyjaśnia. Na całe szczęście. Jeśli nie czytaliście pierwszej części, to radzę nadrobić, bowiem zaczynanie od drugiej, to kiepskie rozwiązanie. Gwoli przypomnienia. Nel Augustyniak – główna bohaterka książki Widmo grzechu, jak i Grzech pierworodny, to siedemnastoletnia uczennica Prywatnego Liceum, wspaniała córka, siostra i przyjaciółka. Osiąga spektakularne wyniki w nauce, a także jest przewodniczącą szkolnego samorządu. Kiedy po dwóch miesiącach wakacji powraca do szkoły, tam poznaje Gilberta Kraszewskiego. Między nimi zaczyna kiełkować silne uczucie. Uczucie pełne pasji, namiętności, zaangażowania. Jednak rodzicie Neli, jak i jej bracie ostrzegają ją, przed jej wybrankiem, bowiem skrywają pewną tajemnicę. Tajemnicę, która łączy obie rodziny.

Układałam sobie różnorodne scenariusze, odnoszące się do tej pilnie strzeżonej tajemnicy. Tajemnicy, o której Nel nie miała pojęcia. Jej związek z Kraszewskim, został wystawiony na próbę, lecz mimo to, oni nie potrafią bez siebie żyć i są w stanie zrobić wszystko, aby ich uczucie przetrwało, aby mogli być razem, mimo wszystko i wbrew wszystkiemu.

Grzech pierworodny jest niesamowitą kontynuacją. Dopracowaną, wyrazistą i w końcu dowiadujemy się, konkretnych szczegółów, sekretów rodzinnych, ale i tak Autorka, nami trochę manipuluję, bowiem w rezultacie, dopiero w połowie książki, daje nam to, na co czekaliśmy.

Już podczas czytania Widmo grzechu, byłam oczarowana stylem i językiem jakim operuje Anna Szafrańska. Anna pisze ze smakiem. Barwne, plastyczne opisy, pozwalają, aby nasza wyobraźnia działała ze zdwojoną siłą, a także pozwalają, na to, abyśmy w pełni poczuli to, co aktualnie się dzieję. Szczegółowe opisy miejsc, albo tego, jak ktoś aktualnie wygląda, w co jest ubrany, pozwalają na stu procentowe zaangażowanie i wyobrażenie sobie danego miejsca, osoby, tak jak to widzi Autorka. To się ceni.

Niewątpliwą zaletą tej części, jest również sposób ukazania wątku miłosnego. Tak jak wcześniej nadmieniłam, uczucie, które wykiełkowało pomiędzy Gilbertem a Nelą, jest pełne pasji, namiętności, wdzięku, subtelności, sensualności. Anna Szafrańska, ukazało to wprost idealnie. Ich emocje, są bardzo wyraziste, namacalne i rzeczywiste. Zaangażowanie, które względem siebie okazują, daje poczucie, iż między nimi istnieje bardzo silna więź. Więź, którą niestety ktoś bardzo pragnie rozerwać, tak samo jak dąży do tego, aby nie dopuścić, żeby tych dwoje, wiodło wspólnie szczęśliwe życie.

Ponownie spotykamy się z dobrze znanym bohaterami Nel i Gilbertem, aby wraz z nimi przeżywać dramaty, smutek i radość. Pojawiają się również nowe postacie, świetnie nakreślone, wyraziste i barwne. Nel i Gilbert to tacy prawdziwi bohaterzy, autentyczni, wyraziści, z krwi i kości. Ujmują swoją osobowością, charakterem, dystansem, walką o drugą osobę. Postawa Nel, w momencie, wyjaśnienia tajemnicy bardzo mnie ujęła. Jej siła, determinacja, odwaga i walka o to, co naprawdę kocha, jest godna uznania. Tak samo, jej zachowanie, kiedy w końcu dowiedziała się, dlaczego jej rodzina i rodzina Kraszewskiego, są pokłócone i dlaczego się nienawidzą. Nel wówczas wykazała się ogromną dojrzałością i obiektywizmem. Olga Chmielowska, cały czas jest tą wyjątkową, jedyną w swoim rodzaju przyjaciółka, jaką mieliśmy okazje poznać w pierwszej części. Nel zawsze może na nią liczyć, zwierzyć się ze swoich niepewności, dylematów, a Olga, ma otwarty umysł, jest obiektywna i zawsze służy dobra radą.

Podobnie jak poprzednio, spotykamy się z pierwszoosobową narracją. Nela opowiada tę historię, w sposób bardzo angażujący, jak i absorbujący, że nie sposób się z nią nie związać. Dopasowałam się do świata Neli z dużą swobodną, lekkością, a jej osoba, sytuacja, w której się znalazła, wywołała we mnie całe spectrum emocji.

Dodatkowo pojawia się cała masa niesamowitych myśli, cytatów, które poruszają dusze, skłaniają do refleksji, a oprócz tego, przed każdym kolejnych rozdziałem pojawia się cytat, jakiejś znanej osobistości który w rezultacie świetnie odnosi się do kolejnych wydarzeń, a także niesamowicie dobrze z nimi współgra.

Grzech pierworodny, to historia wyjątkowo emocjonująca, zapewniająca, wiele niesamowitych wrażeń, podczas zagłębiania się w kolejne strony. Historia, angażująca, frapująca, swoiście piękna. Historia, która dostarczyła mi tylu wrażeń, że cały czas jestem pod imponującym wrażeniem. Niesamowita kontynuacja, dopracowana, wyrazista, subtelna, niebanalna i bezprecedensowa. Po prostu to trzeba przeczytać!

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Premiera: 14.06.2017

„Ale jakże byłam głupia. Nie wiedziałam, że to była cisza przed burzą. Ostatnie godziny, nie, minuty spokoju. I błogiej, naiwnej nieświadomości. To wszystko miało mnie doprowadzić do rozwiązania, które całkowicie zburzy mój perfekcyjny świat i stworzy własne piekło na ziemi.” – fragment powieści.

„Grzech pierworodny” to kontynuacja reprezentującego nurt new adult „Widma grzechu” – powieści Anny Szafrańskiej, którą zadebiutowała na rynku wydawniczym w ostatnim kwartale 2016 roku. Główni bohaterowie – Nel Augustyniak oraz Gilbert Kraszewski – powracają, próbując otrząsnąć się z traumatycznych wydarzeń opisanych w finałowych scenach pierwszej części ich historii. Feralna dla Nel impreza sprawiła, że aktualnie dziewczyna znajduje się na językach wszystkich uczniów elitarnego liceum, a wsparcia udzielają jej jedynie Kraszewski oraz oddana przyjaciółka Olga, która dla dobra Nel jest w stanie przeciwstawić się nawet jej rodzicom. Nel nie wie jednak jeszcze, że to co zgotowali jej plotkami rówieśnicy to nic w porównaniu z tym, co ukrywają przed nią najbliżsi.

Przyjaźń bez względu na wszystko, mocne nastoletnie uczucie, które ma przetrwać najtrudniejsze momenty, pobudzające wyobraźnię sceny miłosne czy rodzinne tajemnice stające na przeszkodzie nastolatkom wkraczającym w dorosłość to główne elementy powieści tego gatunku. I Szafrańska doskonale wplotła je w fabułę, tworząc przyjemną w odbiorze książkę, z którą warto spędzić wieczór, ponieważ daje dojrzałemu czytelnikowi, lubiącemu tak jak ja sięgać po lektury tego typu, możliwość powrotu do własnych młodzieńczych czasów dzięki bardzo sugestywnym opisom relacji między bohaterami. Bo nie można bagatelizować czy wyśmiewać emocji młodych ludzi, w których buzują nie tylko hormony, ale i moc pomysłów na siebie, stojących często w sprzeczności z aspiracjami ich rodziców.

Fani (a właściwie fanki) twórczości autorki będą usatysfakcjonowani nie tylko ze względu na intrygujące poprowadzenie akcji, w którą wpleciony jest wątek sensacyjny, ale i obietnicę złożoną przez autorkę na ostatniej niemalże stronie książki. Po raz kolejny bowiem zostawia nas ona w oczekiwaniu na ciąg dalszy i daje nadzieję na ponowne spotkanie z postaciami, które zdążyłam bardzo polubić.

Serdecznie dziękuję autorce za to, że włączyła mnie w grono przedpremierowych recenzentów swojej powieści. To bardzo dobre love story, serwujące stosowną dawkę dramatu i miłosnych uniesień może z powodzeniem stanowić wspólną lekturę dla mam i ich córek. Bo czemu by nie budować międzypokoleniowego porozumienia właśnie na takich książkach? Polecam!