„Gra o życie” to nietypowy sposób podejścia do tak szerokiego pojęcia jakim są gry komputerowe.

Książka opowiada o graczu, z którym nie jeden nastolatek mógłby się z łatwością utożsamić. Dla Sergiusza – głównego bohatera powieści, wirtualny świat jest jedną z ważniejszych rzeczy w życiu, co jak się później okazuje nie jest złym wyborem. Dzięki zdolnościom nabytym w wielu znanych grach komputerowych potrafi sprostać ogromnemu wyzwaniu, z jakim przyszło mu się zmierzyć.

Niewyspany Sergiusz po całonocnym graniu ulega wypadkowi, w wyniku którego zapada w śpiączkę. Jego dusza zostaje zamknięta w ciele maga bitewnego w zupełnie innej rzeczywistości. W świecie, który znał z gier komputerowych – barwnym, pełnym możliwości ale i niebezpieczeństw. Bohater nazwany przez tamtejszą ludność Sargiorem, wykazuje niesamowite zdolności adaptacji i podejmowania decyzji, których nauczył się spędzając długie godziny przed komputerem.

Czy zdoła przetrwać tą przygodę? Czy wykona piekielnie trudne zadanie, które pozwoliłoby mu wrócić do normalnego świata? Pozostaje tylko pytanie: czy warto powracać do tej banalnej, pozbawionej blasku rzeczywistości.

Książkę polecam nie tylko ze względu na to, że sam jestem zapalonym graczem i rozpoznałem większość smaczków z popularnych gier komputerowych. Eksplorowane katakumby, zadania od nekromanty z wieży, czy zlecenia na błotne węże sprawiają, że miałem równie wielką przyjemność z czytania książki co grania na komputerze.
Opowiadanie skierowane jest do młodszych czytelników (szczególnie graczy), którzy w pełni zrozumieją przekazywane wartości i przywołają wspomnienia z grania niemal w każdym rozdziale. Starsze pokolenia, również znajdą coś dla siebie i być może dzięki niej zrozumieją fascynację wirtualną rzeczywistością i kto wie, może sami rozpoczną przygodę z grami komputerowymi.

K.M.