Nie wszystko, co pogrzebane, pozostaje w ziemi

Lata sześćdziesiąte XIX wieku. W Polsce nasilają się represje, a strach i gniew wdzierają się do codzienności niczym gęsta mgła. Do Zalesic, posiadłości rodziny Zalewskich, przybywa młoda guwernantka Magdalena, by nauczać Amelię i Rozalię. Szybko dostrzega, że za eleganckimi murami dworu kryje się coś więcej niż rodzinne sekrety – chłód, niewypowiedziane żale i głęboko zakorzenione urazy tworzą atmosferę równie duszną, co nadciągająca nad kraj burza.

Gdy w życiu Magdaleny pojawia się Romek – brat Amelii i Rozalii– jej los splata się z historią rodu Zalewskich w nieodwracalny sposób. Przeszłość, skrzętnie ukryta pod warstwą kłamstw i niedomówień, zaczyna stopniowo odsłaniać swoje mroczne oblicze. A to, co miało pozostać pogrzebane, staje się siłą zdolną zniszczyć wszystko – rodzinę, miłość, a także nadzieję.

Wszystkie te względy, które zdaniem mojej matki i siostry, a poniekąd także ojca, świadczyły przeciwko Zalesicom, w moich oczach przemawiały wyłącznie na ich korzyść. Oddalenie majątku od sąsiednich siedzib, owo odizolowanie wśród pól, łąk i lasów uważałam za prawdziwe błogosławieństwo. (…) I miałam własnych przyjaciół – co z tego, że istnieli tylko w mojej wyobraźni i że były to niemal wyłącznie baśniowe twory. Najbardziej psotne elfy i chochliki nie mogły mnie zranić bardziej niż ludzie. A wróżki przepowiadały mi tylko dobrą przyszłość. Poza moim bratem, to jedyne stworzenia, które mnie lubiły, dlatego póki miałam taką możliwość, trzymałam się tych przyjaciół – dzięki nim było mi łatwiej uporać się z brakiem zrozumienia, niechęcią czy obojętnością ze strony ludzi.
Potem nasze życie się zmieniło.

• Rodzaj literatury: Literatura obyczajowa
• Wydawca: Zaczytani, 2025
• Format: 130x210, skrzydełka
• Wydanie: Pierwsze
• Liczba stron: 364
• ISBN: 978-83-8373-885-7

Nie można recenzować zapowiedzi. Chętnych do napisania recenzji zapraszamy po wprowadzeniu książki do sprzedaży.