“Jak Światło nie istnieje bez Mroku, tak i Mrok nie może istnieć bez Światła.”

O Mój Słodki Królu jakie to było dobre. Rewelacyjna fabtastyka, w której romansu niby nie ma, ale ciągle czuć iskry w powietrzu, która przeniesie Was w świat Mroku i Światła, demonów, elfów i wróżek. Takiej książki potrzebowałam, ta historia przez około 2 dni siedziała w mojej głowie non stop. Dlaczego? Zaraz Wam opowiem.

Kira mieszka w podłym miasteczku, w niedalekiej odległości od Królestwa mroku, w którym można spotkać potwory z najstraszniejszych koszmarów. W świecie dziewczyny jest tylko jedna zasada, pracuj i zarabiaj albo zostaniesz sprzedany do niewoli. Kira ma to nieszczęście, że na świecie jest praktycznie sama, mieszka u ciotki, która traktuje ją jak zło konieczne… W pewnym momencie, gdy bohaterka nie wypełnia poleceń ciotki, zostaje sprzedana i trafia w najmroczniejsze miejsce. Na Dwór Królestwa Mroku, gdzie rządzi podły władca, a zwykli ludzie są wykorzystywani w każdy możliwy sposób. To właśnie w tym miejscu Kira dowie się, że zaufaniem powinna obdarzać tylko dobrze sprawdzone osoby, a czasem początkowy wróg może stać się wybawcą.

Komu zaufać w świecie, w którym jest masa bólu i strachu, gdzie szukać wsparcia i pocieszenia, czy można zaznać w nim choć odrobinę czułości?

Bardzo polubiłam buntowniczą bohaterkę, choć niektóre jej wybory były nie do końca przemyślane, a w którymś momencie prawie się poddała, żyła odważnie, choć z każdej strony otrzymywała ciosy.
Ronan to moja ukochana postać, taki Wiecie bądź boy ze złotym sercem, jest ono jednak głęboko ukryte i nie da się do niego zbyt łatwo dostać.
Jest jeszcze co najmniej jedna postać, która zasługuje na ogromne uznanie jednak nie zdradzę Wam kto.

Ta książka pokaże Wam, że nawet po największej burzy jest szansa na słońce, że dla miłości można znieść naprawdę wiele, a czasem trzeba też odpuścić.

Polecam bardzo mocno, ja jestem ZACHWYCONA!

Książkę przeczytałam szybko na Legimi. Trochę żałowałam, że nie ma audiobooka by słuchać podczas prowadzenia auta. Fabuła gna przyjemnie do przodu bez uciążliwego przeciągania. Jestem ciekawa niedomkniętych wątków.

Kira jak wielu mieszkańców Cyntii nie ma lekko w życiu. Jest sierotą mieszkającą z ciotką i może tu zostać do momentu, aż będzie sama się utrzymywać, a także przynosić jej pieniądze. Niestety nie jest to proste, a głód nie jest dla niej obcy. Boi się dwóch rzeczy – że będzie musiała zarabiać ciałem albo zostanie sprzedana. Może liczyć tylko na jedną osobę, swojego przyjaciela Xaviera, poza nim nie ma nikogo.
Pewnego dnia Kira spóźnia się na targ, na którym teoretycznie pracuje. Teoretycznie, ponieważ handlarz jeszcze jej nie zapłacił. Jednak na miejscu okazuje się, że przyjął do pracy inną dziewczynę, a ją po prostu oszukał. Kira jest załamana, od kilku dni nie przyniosła pieniędzy, za co ciotka jest wściekła. Wie, że jeśli znowu tak będzie, źle się to dla niej skończy, tylko wtedy jeszcze nie wie, jak bardzo źle. Po, mimo że cały dzień próbowała znaleźć cokolwiek, nie udało się i niestety nie dostanie drugiej szansy. Ciotka postanawia ją sprzedać, tak trafia na targ ludzi, gdzie zostaje kupiona i zabrana do Królestwa Mroku, miejsca, w którym żyją krwiożercze wampiry, strzygi, sukkuby i najplugawsze bestie, którego wszyscy się boją, z którego nie ma powrotu.
Młoda kobieta zostaje zamknięta w niedużym pokoju, gdzie jest karmiona i czeka na decyzję władcy, co z nią będzie. Jednak ona nie zamierza czekać bezczynnie, postanawia przeszukać każdy kont i tak znajduje tajemniczy sztylet. Tylko czy będzie umiała go użyć? Kim okaże się mężczyzna, który ją kupił – wrogiem, a może przyjacielem? Jaką decyzję podejmie władca? Czy Kira stanie się zabawką dla jego żołnierzy, a może pozostanie na zamku?

Po książce spodziewałam się zupełnie czegoś inne i nie zrozumcie mnie źle, nie jestem zawiedziona. Wręcz przeciwnie, mnie książka się podobała, a czytanie dostarczyło sporą dawkę przyjemności. Historia, jaką w niej znalazłam, była ciekawa, wciągająca, momentami mroczna, według mnie zupełnie inna niż wszystkie. Akcja nie jest bardzo szybka, jednocześnie niewolna czy sprawiająca, że się nudzimy, a wręcz przeciwnie moim zdaniem to plus, że wszystko rozwija się wolniej. Książkę czytało się szybko, a podczas czytania towarzyszyły mi emocje.

Bohaterowie ciekawi, dość dobrze wykreowani. Kira przechodzi niesamowitą przemianę, jednak nie mogę wam zdradzić, jak dokładnie się zmienia. Powiem tylko, że warto samemu to odkryć.

„Dwór koszmarów” to książka, która mnie pozytywnie zaskoczyła i uważam, że warto po nią sięgnąć. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Kiedy ostatnio zdarzyło się Wam sięgnąć po książkę, która bardzo pozytywnie Was zaskoczyła?

Dla mnie taką publikacją był właśnie "Dwór Koszmarów" - debiut literacki Adrianny Senger.

Główną bohaterką historii jest Kira, która po śmierci matki trafiła pod opiekę swojej ciotki. Kraina, w której mieszkają, pogrąża się w coraz dotkliwszej biedzie, dlatego, aby przetrwać, dziewczyna musi liczyć każdy grosz. Gdy pewnego dnia zostaje oszukana i nie przynosi do domu żadnych pieniędzy, zostaje sprzedana przez swoją ciotkę. Nieznajomy, który za nią zapłacił, zabiera ją do Królestwa Mroku — miejsca owianego złą sławą, z którego nie da się uciec. Czy zamieszkujące tam bestie pozwolą Kirze na dożycie spokojnej starości? A może czeka ją tam piekło na ziemi?

Jedno jest pewne, tam, gdzie królują wampiry, zawsze trzeba mieć się na baczności. Szczególnie kiedy władcą jest ktoś tak okrutny, jak król Orion. Jego decyzją Kira trafia pod skrzydła pierwszego oficera Ronana — tego samego, który sprowadził ją na dwór Mroku. Czy okaże się on równie bezlitosny i brutalny, co sam Orion, czy może wbrew pozorom stanie się jej sprzymierzeńcem? Co wydarzy się, gdy w ręce dziewczyny trafi tajemniczy magiczny sztylet? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury.

Muszę przyznać, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tą książką, chociaż wybierając ją, nie byłam do końca przekonana, czy mi się spodoba. Zupełnie nie spodziewałam się, że aż tak bardzo mnie wciągnie i pozostanie w mojej pamięci na dłużej. Autorka miała naprawdę świetny pomysł na fabułę, która wciąga i trzyma w napięciu do samego końca. Praktycznie przez cały czas coś się w tej książce dzieje, nie ma w niej momentów, które wieją nudą, wręcz wydaje się, że każdy — nawet najdrobniejszy szczegół jest bardzo ważny i należy go zapamiętać.

Bardzo podobała mi się kreacja bohaterów. Zarówno tych głównych, jak i pobocznych. Najbardziej polubiłam Kirę, której determinacja i wewnętrzna siła były motorem napędowym całej historii. Chociaż musiała mierzyć się z rzeczami, które potrafiłyby złamać nawet najsilniejszą psychikę, ona nigdy się nie poddała, nawet wtedy, gdy jej życie wisiało na włosku. Myślę, że na uwagę zasługuje również kreacja Ronana. Przyznam szczerze, że przez długi czas zastanawiałam się, czy okaże się wrogiem, czy jednak przyjacielem głównej bohaterki, ponieważ jego postać była bardzo tajemnicza i nieoczywista. Oczywiście nie zamierzam zdradzać Wam, kim ostatecznie się okazał, żeby nie psuć nikomu zabawy podczas odkrywania jego prawdziwego oblicza, dlatego powiem tylko, że zrobił na mnie naprawdę ogromne wrażenie.

W zasadzie mam tylko kilka drobnych uwag do tego tekstu, a mianowicie na początku nieco irytowało mnie wymienianie fantastycznych stworów, które zamieszkują poszczególne tereny. Bardzo dłużył mi się ten fragment i wręcz przewracałam oczami, czytając kolejne nazwy. Myślę, że osoby, które czytają fantastykę, doskonale znają podział na "dobrych" i "złych", dlatego domyślą się, że wszelkiego rodzaju demony będą zamieszkiwały to mroczne królestwo. Jeżeli natomiast książka trafi w ręce nowicjusza w tym gatunku literackim, być może z ciekawości sprawdzi, czym jest jeden lub drugi stwór, ale przy dziesiątym będzie tym już po prostu znużony.

Kolejna uwaga dotyczy kwestii poszukiwania złotej korony, w mojej ocenie poszło to wszystko za łatwo. Miałam trochę wrażenie, że autorka chciała już przejść do końca swojej historii, dlatego opisała ten fragment fabuły nieco po łebkach. Myślę, że gdyby poświęcić tej sprawie nieco więcej uwagi, wyszłoby to zdecydowanie na korzyść, ale jest to debiut literacki, więc można przymknąć oko na małe niedociągnięcia.

To, co najbardziej nie podobało mi się w tej historii to zdecydowanie epilog. Chociaż niewątpliwie chwytał za serce, uważam, że dawanie na koniec pięciu minut postaci, która w zasadzie była tylko pobocznym bohaterem mija się trochę z celem. Myślę, że jeżeli książka zakończyłaby się na ostatnim rozdziale, albo gdyby epilog był z perspektywy Ronana, byłoby zdecydowanie lepiej, ale jest to tylko i wyłącznie moje zdanie.

Mimo tych drobnych minusów uważam, że "Dwór Koszmarów" to naprawdę udany debiut literacki Adrianny Senger, dlatego serdecznie Wam go polecam.

Po skończeniu książki "Dwór koszmarów " Adrianna Senger dalej rozsadzają mnie emocje. Ta opowieść szokuje. Autorka stworzyła bezwzględny świat. Pełen przemocy i znieczulicy. Gdzie nie można ufać nikomu.

A nasza bohaterka Kira okazała się być niezwykła. Zdradzona przez własną ciotkę, sprzedana do niewoli, skrzywdzona w każdy możliwy sposób dalej się nie poddała. Dążyła do tego by się uwolnić. A pomoc przyszła z nieoczekiwanej strony. Ronan, przyjaciel okrotnego króla okazał się być inny niż myślała. Jednak nie tylko on skrywał sekrety. Xavier jej przyjaciel również okazał się być kimś innym.

W książce dużo się dzieje a zwroty akcji przyspieszają bicie serca. Jest też pewna scena, która szokuje. Ta książka to zdecydowanie 18+. Młodszym czytelnikom odradzałabym ją ze względu właśnie na tę scenę gw@łtu, która jest tu dosadnie opisana.
Mój jedyny zarzut do książki to tempo. Miałam wrażenie, że cała historia dzieje się w tydzień, przez co książka traciła na wiarygodności. Nie da się niestety w tydzień opanować sztuki walki

"Dwór koszmarów" to debiutancka powieść autorstwa Senger Adrianny. Muszę przyznać, że sięgnęłam po nią przez @j.k.komuda, która jest jedna z patronek tej książki.

Kira zostaje sprzedana w niewolę przez swoją ciotkę. Trafia na owiany złą sławą Dwór Koszmarów. Zostaje oddana Ronanowi, demonowi, który ma co do niej swoje własne plany. To on pomoże jej przetrwać i nauczy ją walczyć. Dziewczyna zrobi wszystko, by przeżyć i wrócić do domu, a raczej do jedynego przyjaciela jakiego ma, Xaviera. Czy jej się to uda? Jak bardzo zmieni ją dwór, pełen przemocy i niegodziwości?

Kira, to bohaterka, która nie miała łatwo. Świat w jakim żyje jest zniszczony przez konflikty, każdy klepie biedę. Zostaje sprzedana i trafia w świat koszmarów, gdzie strach będzie ciągłym jej towarzyszem. Ale nie poddaje się, ciągle walczy z przeciwnikami o wiele bardziej silniejszymi i bezwzględnymi od niej. Stawia się na każdym kroku i prze do przodu. Dawno nie spotkałam tak twardej bohaterami. Nic nie jest w stanie złamać jej ducha. Nawet wydarzenie, które niejednego, by złamało. Ale nie nią. Trochę mi to nie pasowało, bo po takiej krzywdzie, powinna coś czuć, a ona nic. Jakby wyparła to wydarzenie i żyła dalej. Jakoś niestety mnie to trochę nie kupiło. Rozumiem, że można być twardym, ale każdy ma jakieś granice. Polubiłam za to Ronana, nie patyczkuje się z nią, chce jej pomóc ucząc ją jak przetrwać w tym świecie. Co z tego, że to demon, jak ma więcej uczuć i człowieczeństwa niż niejeden człowiek. Tylko musi to robić w tajemnicy, by niczym się nie zdradzić przed królem, który obrał za cel Kirę. Pociąga go jej waleczność i opór. Czy Kirze uda jej się uciec z Dworu Koszmarów? To już musicie przekonać się sami.

Książkę czyta się ekspresowo. Jak tylko zaczęłam czytać, poczułam się wciągnięta w fabułę i od razu musiałam przeczytać do końca. Ta historia wciąga i to jak. Jest mrocznie i krwawo. Na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo, ale nasza bohaterka nie daje się. Będzie walczyć, do końca. Wątek romantyczny jest tylko miłym dodatkiem. To książka o przetrwaniu, walce, nie poddawaniu się. Zupełnie nie czuć, że to debiut, a zakończenie bardzo miło mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji. Za to należą się wielkie brawa????????. Jeżeli lubicie debiuty, to polecam wam zapoznać się z tą książką. Przeczytałam w jeden wieczór, a to już dużo mówi. Bardzo chętnie sięgnę po dalsze książki autorki, a wam polecam poznać Kirę i jej przygody na Dworze koszmarów.