"Domek nad strumykiem" to książka, dzięki której powróciłam do tych momentów, kiedy liczyła się zabawa i beztroska... Podobnie swoje wakacje wspomina autorka niniejszej książki dla dzieci.



"- Kończy się dzieciństwo. Za dwa miesiące szkoła - powiedziała mama
i uśmiechnęła się promiennie.
- Już kupiliśmy bilety. Pora na ostatnie beztroskie wakacje.
Dzisiaj jedziecie do dziadków na wieś."


Tak zaczyna się nostalgiczna książka Bożeny Heleny Mazur - Nowak. Opisuje w niej swoje ostatnie wakacje przed rozpoczęciem szkoły. Wraz z młodszą siostrą, Dzidzią jedzie do dziadków na wieś, do Komarna. Tam czeka na nich kochająca babcia i troskliwy dziadek. Dziewczynki przeżywają jedne z najwspanialszych wakacji w swoim życiu. Dobrze pamięta smak babcinej kuchni, źrebaczka, którego podarował im dziadek, a także swoją najlepszą przyjaciółkę Sabinę czy Cygański Tabor, z którymi bawiły się przy ognisku.
Piękna nostalgiczna książka, pełna ciepła i radości. Duża czcionka tekstu ułatwiała czytanie. Dzięki niej skończyłam lekturę bardzo szybko i... za szybko. Naprawdę książka mnie tak wciągnęła, że aż żałowałam, że to już koniec. Chciałam czytać więcej i więcej. Dodatkowego uroku zapewniają piękne ołówkowe szkice Marty Hanny Precht oraz Renaty Cygan. Często sama wiele rzeczy szkicowałam ołówkiem i chowałam do książki, którą zawsze miałam przy sobie :) Takie rysunki wspaniale komponują się z opisaną fabułą. Można sobie wyobrazić, że są to wspomnienia autorki uwiecznione na kartce papieru za pomocą ołówka...
Nie da się nie zauważyć emocji autorki, które przelała opisując tamte wakacje z przed kilkudziesięciu lat. Sama ich doświadczyłam czytając tę lekką lekturę. Byłam nią oczarowana. Wyobraźnia działała na pełnych obrotach. Prawie widziałam tę wieś, domek babci czy dom Spruchów i gospodarz, który wybierał miód z ula... Jeśli lubicie tego typu lekturę - serdecznie polecam. Książka należy do literatury dziecięcej, ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby do niej zajrzeć :) Książka umilała mi podróż do pracy. Ostatnio dużo czytam w autobusie, więc kto, wie, może stworzę wpis dotyczących książek, które warto przeczytać w drodze do pracy? :) Ta na pewno będzie w czołówce :-D
Więcej na:
mamatosiaczka.blogspot.com

Czasem po prostu chcemy zamknąć oczy i przestać myśleć o bieżących sprawach. Myśli uwalniają natłok wspomnień, które z nich są najlepsze? Te z dzieciństwa. Beztroskie dobre czasy, w których przymknięcie powiek powodowało, iż najgorsze lęki odchodziły w zapomnienie. Usiądź! Zamknij oczy. Przypomnij sobie. Przypomnij sobie te chwile, kiedy zamiast omijać kałuże, specjalnie w nie wchodziłeś... Ona przypomniała mi wszystko! Bożena Helena Mazur-Nowak obudziła wszystkie wspomnienia.

Bonia. Uprzejma i przyjacielska zdobywczyni domowych zakamarków. Wraz z siostrą Dzidką opuszczają Opole, by ostatni raz przed pójściem do szkoły spędzić wakacje u dziadków na wsi. To właśnie tutaj w domku pełnym dziadkowej miłości Bonia otulona wiejskim otoczeniem doświadcza niezwykłych wrażeń.

Domek nad strumykiem, decydując się na poznanie historii, nie oczekiwałam, że autorka urzeknie mnie swoim dziełem, lecz pierwsze strony powieści szybko sprowadziły moje błędne myślenie na odpowiedni poziom. Teraz. Po przeczytaniu ta historia nadal żyje w mojej pamięci. Autorka ma dar do pobudzania jęzorów wyobraźni, przy których czytelnik żałuje, że tak szybko wszedł na drogę ku dorosłości.

Poznaj i przeżywaj codzienność razem z Bonią. Bożena Helena Mazur-Nowak pokazała realność bohaterów w starannej i drobiazgowo dopracowanej charakterystyce postaci. Bonia od pierwszych stron zakrada się i ujmuje serce czytelnika, pozostając tam na dłuższa chwilę. Efekt ten jest zasługą prawdziwych wydarzeń z dzieciństwa samej autorki, która słowem maluje całe grono postaci. Od kochanej babci po zapracowanego na roli dziadka. Od zazdrosnej młodszej siostry po najlepszą przyjaciółkę! Czas płynie z nimi niespostrzeżenie, ledwo poznasz Bonię, dasz porwać się jej dziecinnej fantazji. Przepadniesz. Możesz mi wierzyć, że za nią zatęsknisz...

Jeszcze chwilkę. Tak! Jeszcze chwilkę chciałabym czytać o zapach, smakach i dźwiękach, które wylewają się z tej kilkuset stronicowej książeczki. Umiarkowana tkliwość połączona z beztroskim obrazem dzieciństwa daje poczucie czytelniczego zadowolenia. Przeznaczona dla młodszych czytelników kusi kolorytem polskiej wsi oraz napawa odpowiednim nastrojem, w którym pewien rodzaj tęsknoty pojawia się wraz z odłożeniem książki.

Autorka przekazuje na ręce czytelnika własne przeżycia, które odzwierciedlone w miękkości słowa dowodzą, iż świat widziany oczami dziecka, może uwieść nawet dorosłego odbiorcę. Wielowątkowa podróż do przeszłości przybliża to, co najważniejsze i zarazem wywołujące uśmiech na twarzy. Wspomnienia. Mam nadzieję, że Domek nad strumykiem również u Was wywoła tyle emocji.

Emilia Karlińska