Kolejną książką, która mnie zaciekawiła w tym miesiącu jest debiut Jana Alexandra „Dlaczego mężczyzna jest sam”. Nie wiedziałam czego się spodziewać, a więc dostałam lekką powieść, która przedstawiona jest ze strony bohatera w formie jego zapisków.

Poznajemy Jana, który jest młodym i bardzo zdolnym fotografem. Pracuję tyle, ile musi, bo z reguły stać go na życie na wyższym poziomie. Wydaję się, że jest szczęśliwy, ma dobrą pracę, zwiedza świat a do tego spotkania z przypadkowymi dziewczynami. Zdaje się, że ma już wszystko więc po co chcieć więcej. Jednak w jego życiu nadchodzi wielka zmiana. Sam jeszcze nie wie, czym jest ona spowodowana. Dopiero po czasie uświadamia sobie, że to samotność. Nic nie zastąpi drugiej osoby obok, nawet wygodne i spokojne życie. Bohater w trakcie powieści zaczyna się zmieniać. Kiedyś pewny siebie mężczyzna mógł podbijać świat, dziś jest małym zagubionym chłopcem, który nie wie jak ma dalej żyć.

„Budzę się i szukam nadziei. Nie ma. Jest tylko poczucie, że nic magicznego się już nie zdarzy. Straszna pustka”.

Może stracił już szansę na swoją wielką i szczęśliwą miłość? A może to dopiero przed nim?

Powieść napisana w tak prosty sposób, że pochłania się ją w okamgnieniu. Dobra po męczącym dniu, aby zakopać się z nią pod kocem i zobaczyć co się dzieje w głowie mężczyzny. O jego odczuciach w szczęściu i rozczarowaniu. Możemy poznać prawdziwe myśli faceta, po tym, jak widziałam, co się działo w jego głowie, to sama zaczęłam inaczej patrzeć na płeć przeciwną. Polecam przeczytać tę powieść uśmiech gwarantowany :)

Książkę czyta się szybko i bezproblemowo - nieskomplikowana fabuła wprowadza w konkretny, męski świat i oprowadza czytelnika po zakamarkach umysłu mężczyzny. "Dlaczego mężczyzna jest sam" to dobrze napisana książka, która skrywa w sobie pewne przesłanie. Chociaż lektura nie jest pozbawiona wad, ma też swoje plusy, które przeważają w powieści, więc tym razem wybór pozostawię Wam. Skusicie się?

Janek ma 34 lata i z zawodu jest fotografem. Warto wspomnieć, że jest całkiem niezły w swoim fachu. Pracuje z gwiazdami z pierwszych stron gazet, stać go na luksusowe życie, a jeśli nie to jest wstanie bardzo szybko dorobić. Nie brakuje kobiet w jego życiu, a nawet jeśli to tylko z jego własnego wyboru. Po każdej sesji, czy imprezie może wrócić do mieszkania z piękną kobietą, o ile ma na to ochotę.

Myślicie, że Janek ma wszystko? Teoretycznie tak. Kto by nie chciał mieć kariery, dobrego zawodu, luksusu i kobiet na pęczki? Problem w tym, że Janek niekoniecznie jest szczęśliwy. Brakuje mu w życiu prawdziwej miłości, takiej która nie skończy się wraz z przyjściem porannego kaca...


Nie przekonuje Was historia Janka? Pozwólcie, że zacytuję Wam fragment pierwszej strony. Mnie ona zdecydowanie skusiła do przeczytania książki od deski do deski:

Mam na imię Janek. W zasadzie Jan, ale wszyscy mówią Janek. Albo Łosiu, ale nie pamiętam, skąd wzięło się to idiotyczne przezwisko.
Nie lubię pisać. Odnoszę ciche wrażenie, że piszą ludzie, którzy mają problemy ze sobą, a potem moim problemem jest to, że muszę to czytać. Nie mogę też pozbyć się podejrzenia, że facet reklamujący się jako przystojny i męski, to tak naprawdę siedzący z papierosem w małym pokoiku przy oknie gruby i nisko koleś, którego miesiąc wcześniej rzuciła kobieta. (...)
A pisanie o tym jest prawdziwą udręką...
"(...) Ale listy są takie romantyczne!"
"To mail nie list"
"No właśnie...To może listy zaczniemy do siebie pisać?"
"Szkoda lasu na papeterię"
"Kochanie...Dlaczego taki jesteś?"
"Jaki?"
Tydzień po tej rozmowie zostawiła mnie definitywnie.

Jak już zauważyliście narratorem powieści jest Janek, który jest niezwykle ciekawą osobowością wciąż poszukującą swojego miejsca na ziemi. Janek opowiada nam o swoim życiu, nie próbując się wybielać. Wie, że nie jest idealny. Co z tego, że jest świetnym fotografem skoro nie lubi pracować z większością modelek, sesje nie są dla niego wyzwaniem, a jak ktoś go wkurzy może go zwyzywać i wyjść?


Niezręczna cisza. Pytam więc, chociaż w sumie mało mnie to interesuje.
- Opowiedz mi coś o sobie.
- Ale co chciałbyś wiedzieć?
W zasadzie nic, do cholery, ale jakieś trzydzieści minut musimy się ze sobą pomęczyć.

Zastanawiacie się dlaczego Janek akurat teraz postanowił opowiedzieć Wam o swoim życiu? No cóż...na to pytanie niekoniecznie uzyskacie odpowiedź jednak faktem jest, że Janek ma problem, otóż wciąż jest sam. Nie posiada żadnej towarzyszki życia, ani towarzysza. Dołuje to nie tylko jego matkę, która osobiście wolałaby syna geja, niż syna samotnego. Dołuje to również samego Janka, który czuje się osamotniony na tym złym świecie.

- Synu, mam nadzieję, że nie jesteś śmiertelnie chory albo nie żenisz się z wczoraj poznaną dziewczyną?
- Nie, tato, tak po prostu się stęskniłem...
Tata jest nieufny i rzeczowy.
- Zbankrutowałeś?
(...)
- Wręcz przeciwnie, finansowo mam się świetnie.
- Zostałeś muzułmaninem?
- Tato, uwielbiam Egipt, Jordanię i w ogóle tamte strony, ale Bóg mnie jak dotąd ani tam, ani tu nie odwiedził.

Autor posługuje się bardzo prostym językiem. Można rzec, że bardziej męskim. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Akcja nie ma przestojów za to fabuła nie jest jakoś specjalnie skomplikowana. Janek opowiada nam o swoim życiu, poszukiwaniach swojego miejsca na ziemi, kontaktach z rodziną, przyjaciółmi, a także polowaniu na wybrankę swego serca.

- Założyłem ci też konto na "Sympatii"...
(...)
- Mam nadzieję, że nie podałeś mojego prawdziwego imienia ani nazwiska?
- No co ty... jesteś www.buszującywświetle.sympatia.pl

Dlaczego mężczyzna jest sam? nie jest jakimś objawieniem literackim. Jednak to bardzo sympatyczny debiut, który został całkiem zgrabnie napisany. Janek jest facetem, którego da się lubić. Niejednokrotnie podczas czytania szczerze się śmiałam z poczynań samego Janka, jego znajomych, bądź rodziny. Moim zdaniem to bardzo przyjemna pozycja na długie zimowe wieczory. Nie jest to książka, którą musicie przeczytać za wszelką cenę, ale jeśli wpadnie w Wasze ręce albo dostaniecie ją w prezencie to sięgnijcie po nią i dajcie jej szansę. Myślę, że warto.