„To ciało jest przyzwyczajone do bólu. Jeśli nie chcesz, bym cierpiała, skup się bardziej na mojej duszy”.

Luiza od zawsze czuła się „inna”, widziała i słyszała coś, czego inni nie. Nie jednokrotnie to ściągało na nią kłopoty, dlatego pomimo sprzeciwu rodziny postanowiła studiować psychologię, aby móc pomóc nie tylko sobie, ale również innym. Życie dzieli między mieszkaniem, uczelnią, a pracą w klubie nocnym. Niestety nie znajduje sposobu na zrozumienie co się z nią dzieje, a na dodatek wszelkie dziwne „objawy” zaczynają się pogłębiać.
Pełnego dnia poznaje Dawida, nowego wykładowcę na uczelni. Ich relacja dość szybko się rozwija, chociaż dziewczyna nie do końca rozumie pewne zachowania mężczyzn. Jakie tajemnice skrywa Dawid? Kim tak naprawdę jest Luiza? Co połączy tych dwoje? Jakie zadanie na nich czeka?

Książka nie należy do cieniutkich, a wręcz przeciwnie, ma prawie 700 stron, a mimo to czytało się ją naprawdę szybko. Na dodatek działo się w niej tyle, że ciężko było ją odłożyć, chociażby na chwilę. Historia ciekawa, pełna tajemnic, magicznych stworzeń, niebezpieczeństw, walki i wiele więcej. Akcja bardzo szyba, z wieloma zaskakującymi zwrotami.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani i to zarówno ci pierwszoplanowi, jak i ci drugoplanowi.
Luiza jest młodą kobietą, która co prawda od zawsze czuła, że jest „inna”, jednak prawda, jaka na nią spadła mocno ją zaskoczyła i zmieniła jej dotąd poukładany świat. To bohaterka, która czasami działała zbyt impulsywnie, uciekała od problemów, była bardzo wrażliwa, jednak kiedy było trzeba, potrafiła okazać się silna i niebezpieczna. Nie zawsze podobały mi się jej decyzje, jednak ogólnie ją polubiłam.
Dawid jest wojownikiem i dowódcą, mężczyzną tajemniczym, seksownym, opiekuńczym. To bohater, którego zdecydowanie polubiłam.

„Czerń rubinu” jest debiutem, który mnie mocno zaskoczył i to w pozytywny sposób. Według mnie książka jest ciekawa, wciągająca i warta przeczytania. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/11/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-czern.html

"Czerń rubinu"

@klaudiamax_autor
@wydawnictwo_novaeres

Romans fantasy, gatunek który bardzo rzadko zdarza mi się czytać. Jednak mimo uprzedzeń, jestem ta książką oczarowana. Tak! Ta książka mega mi się podobała i mimo że ma prawie 700str, to tej historii jest mi poprostu mało

Dzisiaj mam dla Was doskonałą propozycję czytelniczą jest to książka pt. Czerń rubinu autorstwa @mklaudiamax to lektura gatunku fantasy, a także o miłości oraz sile walki.

Za egzemplarz dziękuję autorce @mklaudiamax oraz Wydawnictwu Novea Res

Niekoniecznie wszystko w życiu musi być takie, jak je pozornie postrzegamy, gdyż niektóre zdarzenia wymykają się nam z przyjętych naukowych ram. Niekiedy nadprzyrodzone umiejętności albo zjawiska tłumaczymy sobie przemęczeniem albo chorobą psychiczną, ale czy naprawdę zawsze tak jest? Raczej odpowiedzi na to nigdzie nie znajdziemy i sami musimy wybrać drogę rozumowania.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Luizę młodą studentkę psychologii, która pracuje w klubie nocnym, jako kelnerka. Życie dziewczynie zaczyna się powoli układać do momentu, aż na jej drodze stanął Dawid. Mężczyzna spodobał się Luizie, który dodatkowo okazał się jej wykładowcą. Bohaterka zaczęła coraz częściej go spotykać, co poskutkowało rozterkami wewnętrznymi, gdyż nieetyczny byłby romans ze swoim wykładowcą. Na domiar złego duchy przeszłości zaczęły powracać, bowiem jako mała dziewczynka leczyła się psychiatrycznie po tym, jak widywała nadprzyrodzone zjawiska. Obecnie zaczęła dostrzegać u innych chwilowe zmiany kolorów oczu między innymi na czerwone, a także słyszała głosy. Luiza myślała, że wariuje, ale czy na pewno to co widzi jest wytworem jej wyobraźni? Dawid tak naprawdę jest wojownikiem mającym misję do spełnienia. Czego dowie się Luiza? Co dalej z uczuciem do Dawida? Jak potoczą się dalsze losy bohaterów? O tym w książce „Czerń rubinu” autorstwa Klaudii Max.

Luiza

Książka dzięki nadzwyczajnej bohaterce, jaką jest Luiza staje się bardzo ciekawa, a zarazem stawia człowieka w pewnym dylemacie. Otóż pozycja jest świetnym wymysłem literackim autorki, ale to, że ludzie widzą różne rzeczy i uważa się ich za obłąkanych jest, jak najbardziej prawdziwe. Takie osoby, jak Luiza potrzebują wsparcia, zrozumienia, akceptacji, a także głębszych uczuć, jakimi z wzajemnością darzyła Dawida. Większość społeczeństwa wierzy w te, czy inne zjawiska, więc Luiza staje się przykładem takich osób. O dalszych losach jej i Dawida nie chcę wspominać, dlatego, że za wiele bym zdradził, a to czytelnik ma poznać ten wspaniały świat fantasy. Natomiast czytając początek dotyczący Luizy na myśl przyszła mi moja koleżanka, która zmaga się z podobnymi problemami i trzymam kciuki, że kiedyś wyda książkę o tym, co ją spotkało, ale nie będącą fantasy, tylko prawdziwą autobiografią.

Odczucia

Na początek chcę ostrzec czytelników żeby nie czytali opisu, który moim zdaniem owszem zachęca do lektury, ale też może za dużo zdradzić i ewentualny efekt zaskoczenia będzie mniejszy, niż być powinien. Sam pisząc zarys fabuły starałem się podać tyle ile potrzeba, a jednocześnie nie wspominać za dużo. Gabaryt książki nie powinien nikogo przerażać, bo w tym przypadku mamy dużo akcji i mało opisów dzięki czemu nikt nie będzie się nudzić. Moim zdaniem książka za sprawą pojawiających się uczuć jest połączeniem romansu z fantasy. Czytelnicy nieobcujący na co dzień z tym gatunkiem dzięki tej pozycji mają możliwość polubienia go i po lekturze przekonają się, że czasem warto sięgnąć po takie książki, bowiem w tym przypadku autorka wpadła na świetny pomysł połączenia naszego świata z tym nadzwyczajnym, dzięki czemu historia zawarta w niej jest nam bliższa i wywołuje w nas szereg różnych emocji.

Podsumowanie

Książkę czytało mi się płynnie dzięki doskonałemu stylowi pisarskiemu autorki, a także dlatego, że byłem pod wpływem niepewności o dalsze losy bohaterów, gdyż akcja to istny rollercoaster zdarzeń i zlepek różnorakich uczuć począwszy od miłości, wsparcia, a skończywszy na zazdrości i nienawiści. Niebawem ujrzymy kolejną część historii dwójki tych bohaterów i mam nadzieję, że równie dużo się wydarzy, co w tym przypadku. Okładka pasuje do treści lektury i przykuwa wzrok odbiorcy. Gorąco polecam książkę wszystkim czytelnikom pragnącym poznać niecodzienny obraz dwojga bohaterów zmagającymi się z wrogami czyhającymi na ich życie z nutą romansu w tle.

Nadszedł ten moment kiedy przeczytałam książkę erotyczną. Mimo, że na okładce widnieje iż jest to fantasy to zdecydowanie można spokojnie dodać do tego etykietkę erotyka. O jakiej książce mowa? "Czerń rubinu" autorstwa Klaudii Max. Jest to debiut autorki i moim zdaniem bardzo udany.

Luiza Dot jest obecnie na studiach z psychologii. Z każdą stroną poznajemy ją coraz lepiej. Ma ona przebłyski wizji, których nie rozumie. Jej życie się komplikuje gdy zostaje zaatakowana i tajemniczy mężczyzna ją ratuje. Wkrótce okazuje się, że jest on jej przyszłym promotorem. Dawid Drwal prowadzi zajęcia, na które Luiza uczęszcza na studiach. Ich znajomość powoli przeradza się w coś więcej i Luiza dowiaduje się iż jest Widzącą, zaś jej ukochany Wojownikiem. Dawida dręczą koszmary z przeszłości. Oboje są niezwykle niebezpieczni a razem tworzą zabójczy duet. Przychodzi im wspólnie zmierzyć się z Mrocznymi. Czy uda im się rozwikłać tajemnice i uratować ich Wymiar przed wojną? Komu zależy na konflikcie pomiędzy Wojownikami a Mrocznymi? Czy uda im się pogodzić z przeszłością i ułożyć życie na nowo?

Jeśli choć trochę zaintrygował Was ten opis to zachęcam do sięgnięcia po książkę i odnalezienia w niej odpowiedzi na te pytania.

Opis książki bardzo mnie zaciekawił i mimo podejrzeń po zerknięciu na okładkę co może skrywać, bez dłuższego zastanawiania się po nią sięgnęłam. Zdecydowanie nie zawiodłam się! Powieść jest bardzo ciekawie napisana i cała fabuła wciągająca. Nieoczekiwane odkrywanie kolejnych kart z tajemnicami bohaterów i przeplatanie się wielu wątków dodaje zdecydowanie książce atrakcyjności. Świat wykreowany przez autorkę jest niezwykle ciekawy i przemyślany. Mimo znanych nam fantastycznych stworzeń dostajemy wielowymiarowy świat oraz ciekawą koncepcję pochodzenia Wojowników czy Widzących. Jest to książka zdecydowanie dla miłośników romansów.

Jestem bardzo ciekawa kolejnych książek autorki a tą z czystym sumieniem Wam mogę polecić bo świetnie się przy niej bawiłam.

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję bardzo wydawnictwu Novae Res.

https://fantastyczniestraszne.blogspot.com/2022/03/czern-rubinu-klaudia-max.html

Luiza jako dziecko widziała przeróżne rzeczy, które odbiegały od normalności. Czuła, że jest inna, że to coś musi znaczyć... Mówiła o tym rodzicom, lecz oni uznali, że to tylko dziecięce mrzonki. Im częściej wracała do tego tematu, tym bardziej zastanawiała się, co z nią jest nie tak... W końcu zaczęła brać różne leki przepisane od psychologa i to wszystko, co widziała, znikło...

Teraz studiuje psychologię, a nocami dorabia w klubie jako kelnerka. Do czasu... Przeszłość zaczyna się do niej dobierać. Mijając ludzi na ulicach, po raz kolejny dostrzega czarne oczy i tatuaże, które nagle pojawiają się na ich ciałach. Czuje, że zaczyna wariować... Traci kontakt z rzeczywistością, a dni jej umykają. Aż pojawia się on. Dawid Drwal, który postawą i całym sobą przypomina jej wojownika. Luiza jeszcze nie wie, że tak naprawdę wcale się nie myli. Tak samo jak nie wie, że za krótką chwilę, wszystko, w co wierzyła, pryśnie jak bańka mydlana. Że tak naprawdę to, co nazywała omamami, okaże się czymś innym... A mężczyzna, którego poznała, wywróci jej cały świat do góry nogami...

Książka od początku kusiła mnie swoim opisem i tą cudowną okładką. Byłam jej bardzo ciekawa i liczyłam na dobrą lekturę. Nie zawiodłam się ani trochę! Co prawda na początku miałam mętlik w głowie, gdy bohaterka traciła pamięć, aczkolwiek ten zabieg bardzo mi się spodobał! Czytałam coraz bardziej zaciekawiona i nagle wątek się urywał. Jednak nie przeszkadzało mi to, a jeszcze bardziej intrygowało i zachęcało do sięgania po książkę, gdy tylko miałam chwilę. A niestety marzec był ciężkim miesiącem dla mnie i przez to, naprawdę musiałam liczyć na to, że znajdę przynajmniej kilka minut, by móc zanurzyć się w lekturze. Każda chwila, którą spędzałam z książką w ręku, dawała mi wytchnienie i pozwalała uciec od problemów w świat bohaterów.

Historia Luizy, jej przeszłość i teraźniejszość była dla mnie wielką tajemnicą, którą chciałam jak najszybciej poznać. Jednak nie było tak łatwo, gdyż Autorka cały czas wplatała w karty powieści coraz to więcej wątków. Akcja goniła akcję, ciągle coś się działo i jak już myślałam, że przynajmniej część rzeczy się ułoży, tak nagle pojawiał się kolejny zwrot akcji. Kolejna niewiadoma i masa pytań, które mnożyły się z każdym rozdziałem. I tak im bliżej końca, tym więcej odpowiedzi, na które tak długo czekałam. Jednak nie wszystkie wątki zostały zamknięte, co to, to nie. Teraz z niecierpliwością będę czekać na drugi tom, którego premiera powolutku się zbliża.

Co najbardziej spodobało mi się w książce? Z pewnością wątek wampirów i wilkołaków, które uwielbiam oraz to, co było najważniejsze w tej książce. Mianowicie mieszanka ludzi z różnych wymiarów, czyli Mrocznych, Widzących, Wojowników i Wiernych. Cudowna kreacja, ciekawi bohaterowie o przeróżnych umiejętnościach, którzy fascynowali mnie coraz bardziej! Nie zapominajmy o dwójce głównych bohaterów, którzy od początku skradli moje serce! Oj tak, a zwłaszcza Dawid, niebezpieczny i seksowny wojownik! Z pewnością będę wyczekiwać dopełnienia historii, z którą spędziłam mile czas.

Dziękuję wydawnictwu novaeres za egzemplarz tej świetnej książki oraz Autorce, za to trzymanie mnie w niepewności przez jej większą część.

Luiza Dot prowadzi zwykłe życie, całkiem zwyczajnej studentki. Tylko nocne koszmary niepokoją ją. Od małego dziecka miała wrażenie, że nie do końca pasuje do otaczającego ją świata. Wie i widzi więcej niż przeciętny człowiek, co niejednokrotnie ściągało na nią kłopoty.
Dawid Drwal jest najpotężniejszym Wojownikiem. Przywódcą zmagającym się również z własnymi demonami. Priorytetem dla niego jest ochronić poddanych oraz .... znaleźć kobietę, którą niegdyś zawiódł. I tak pewnego dnia na jego drodze staje Wisząca inna niż wszystkie.
Czy uda im się ocalić ich Wymiar od zagłady? Czy zapobiegną wojnie? Jakie sekrety ujrzą światło dzienne?

Na tą książkę zwróciłam uwagę już jakiś czas temu. Całe szczęście, że jednak udało mi się zapoznać z tą konkretną w swych rozmiarach powieścią. Lubię lekkie fantasy naszpikowane przygodami.
Autorka praktycznie od samego początku wciągnęła mnie w stworzoną przez siebie historię. Spodobała mi się główna bohaterka. Luiza Dot to postać odważna, sprytna, troskliwa, szczera, czystą w swych zamiarach i całkowicie bezinteresowna. Bardzo fajnie została dokładana jej przeszłość, co pobudzało moją wyobraźnię. Budziło grozę i nawet niedowierzanie. Koszmary dziewczyny natomiast napawały przerażeniem.
Główny męski bohater, jak wskazuje jego ranga, to wojownik. Obrońca. Nieustępliwy, odważny, budzący respekt. Niezwykle silna osobowość. Charyzmatyczny.
Pod względem fantasy lektura została wrecz naszpikowana różnymi smakowitymi wątkami. Nie zabrakło różnych ciekawych postaci, takich jak chociażby Demonów, Opętanych czy Wampirów. Sceny z udziałem tych wszystkich niebezpiecznych ale nader interesujących bohaterów były bardzo ciekawe o ożywcze. Chwile grozy mroziły krew w żyłach. Autorka popuściła wodze wyobraźni i wyszło to bardzo dobrze.
Lektura okazała się być bardzo pasjonująca. Dostarczyła mi ogromu emocji i wrażeń. Bohaterowie i ich poczynania utrzymywali moją uwagę do samego końca. Końca, po którym będę chciała poznać dalsze losy. Między innymi po to, by znaleźć odpowiedzi na masę pozostawionych pytać, jak i odkryć prawdę poruszonych i nie rozwiniętych tutaj wątków. Książka jest słusznych rozmiarów ale wcale to nie przeszkadzało mi w czytaniu. Czyta się ją lekko i bardzo szybko. Mi wystarczyły dwa dni. Lekkie fantasy z miłością i przeszłością w tle. Jeśli lubicie takie pozycje, to ta powinna przypaść wam do gustu. Miejcie na uwadze tylko fakt, iż jest to pierwszy tom serii. Ta mała ale bardzo istotna informacja troszkę ułatwi wam czytanie. Zobaczcie sami co zgotowała autorka swoim bohaterom. Warto.

Polecam.





Współpraca: Klaudia Max

Wolicie czytać długie czy krótkie powieści?
Ja zdecydowanie nie jestem fanką potężnych lektur. Niezależnie czy są wciągające, czy nie, czytanie ich zawsze idzie mi mozolnie.

Nie inaczej było w przypadku "Czerń rubinu" Klaudii Max. Obszerna opowieść fantasy o losach dziewczyny, która żyła w kłamstwie od dziecięcych lat. Niektórzy widzą więcej, wiedzą lepiej, słyszą wyraźniej. Mówimy, że mają wyostrzone zmysły, dobrą intuicję. Niektórzy kierują się wyłącznie przeczuciami i zdrowy rozsądek odkładają na półkę. Jednak w tym wszystkim jest coś wspólnego. Odwaga. To dzięki niej możemy zrobić kolejny krok i zaufać naszym i instynktom. Kiedy świat jaki znała Luiza zmienia się bezpowrotnie, to właśnie odwaga trzyma ją na powierzchni i nie pozwala się poddać. Niechciana, zdystansowana, osamotniona, w końcu znajduje miejsce i ludzi, którzy docenią ją za to że jest.
Czy będzie dane zostać jej z nimi już na zawsze?

Fantastyka jest gatunkiem wyobraźni. Tutaj wszystko jest możliwe, a najważniejszy jest dobry plan na fabułę. W tym przypadku nie mam do niej zastrzeżeń. Ciekawy pomysł, wiele zawirowań i zależności. Można by powiedzieć, że przepis na sukces. Tylko z tym efektem końcowym jest lekki problem. Wiele wątków jest niespójnych, wręcz niedorzecznych i to nie ze względu na brak wyobraźni czytelnika, a raczej niekonsekwencję w chronologii wydarzeń. Na początku jest się rzuconym na głęboką wodę, kiedy czytelnik nie rozumie jeszcze zasad gry, wszystko wydaje się niezrozumiałe i potrzeba chwili aby połapać się w wydarzeniach na tyle by czerpać przyjemność z zagłębiania się w historię, a ta chwila to co najmniej 1/3 książki.
Ciekawy pomysł jest bazą udanej powieści, jednak potrzeba jeszcze dobrego wykonania aby przyniosła ona zadowalający efekt.