Serdecznie polecam! Zaciekawiła mnie okładka a potem było już tylko lepiej. Przeczytałam w dwa wieczory, mega wciągająca, super dialogi, niespodziewane zakończenie. To tom pierwszy mam nadzieję, ze już wkrótce pojawi się kolejny bardzo jestem ciekawa dalszych losów bohaterów!!!

Już po okładce można się domyślić, że książka będzie interesującą przygodą o aniołach. Czarne i białe skrzydła kontrastują ze sobą, tak samo jak dobro i zło. Wywnioskować możemy również, że sylwetka dziewczyny wpatrującej się w morze i księżyc będzie symbolizowała trudny wybór, zagubienie.
Dlatego, kiedy tylko spojrzałam na oprawę książki wiedziałam, że będzie ona ciekawa. Długo się nie wahałam nad jej wyborem.

Prawie zawsze w powieściach drażniły mnie polskie imiona. Pewnie wielu z was zastanawia się dlaczego. Imię jak imię. W czym ma mi niby przeszkadzać?
Sęk w tym, że kiedy bohaterowie nazywali się tak samo jak moje koleżanki, koledzy to zawsze mi się z nimi kojarzyli. Wyobrażałam sobie wtedy postać znajomego biorącego udział w książce.
Na szczęście przełamałam się! Mimo lekkiego niezdecydowania zaczęłam czytać. Tylko, że najpierw dokładnie wyobraziłam sobie bohaterów. I pomogło. Po kilku rozdziałach czytało mi się świetnie.

"Błękit i Mrok" jest idealnym przykładam podgatunku paranormal romace - co druga strona to namiętność, pocałunki, czułe słówka. O dziwo nawet bardzo mi to nie przeszkadzało. W sumie księgarnie owymi pozycjami są wręcz przepełnione, a mimo to większość po nie sięga i tak jak ja przyzwyczaiło się do nich, a nawet polubiło.

Książka pani Agaty nie jest czymś wyjątkowym, oryginalnym, ale nie odstaje też od innych. Czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Akcja zaczyna się już od pierwszego rozdziału i bardzo, bardzo pędzi. Nieustanie coś się dzieje, czegoś się dowiadujemy. Według mnie to świetnie, bo nie sposób się nudzić, a przecież o to chodzi żeby podczas czytania przeżywać niesamowitą przygodę wraz z bohaterami. Zdarzyło się, że w jednej scenie pociekła mi nawet łza wzruszenia.
Mam tylko jedno zastrzeżenie co do danej powieści. Otóż schemat, z którym pewnie nie raz już się spotkaliście. Dziewczyna ratowana z obsesji, wrogowie i przyjaciele, ciekawa pochodzenie, ukryte moce... Na szczęście to przeszkadzało mi tylko na początku. Autorka świetnie wykreowała anioły. Zauroczyła mnie historia dotycząca ich "śmierci". Była na prawdę ciekawa. Z taką teorią jeszcze nigdy się nie spotkałam w ani książce, ani w filmie.

W wielu powieściach tego gatunku zdarza się, że bohaterowie bywają dość denerwujący. Kłócą się, wracają do siebie, ciągle powtarzają "Kocham Cię", a nastolatki często rozklejają się nad swoim życiem, wszystkiego się boją i są ciamajdami oraz szarymi myszkami, których wielu czytelników ma już dość.
Kolejny plus, że w tej książce się z tym nie spotkałam. Anna lubiła imprezy, walczyła o swoje i była silna mimo przeciwności losy. Dzięki temu przypadła mi do gustu. Tak samo jak i jej chłopak. Nie łatwo nie polubić przystojnych chłopaków, którzy na dodatek mają coś i z diabła i z anioła.
Nie zabrakło również czarnego charakteru. Mimo, że tych, którym zawsze ta rola przypadła lubiłam, to tutaj była odwrotnie. "Prawa ręka diabła" strasznie mnie drażnił. Choć bez niego nie było by całej pewności, a gdyby znowu był osobą miłą i przyjazną to po co mieli by z nim walczyć?

Podsumowując książki nie należy do najgorszych. Polecam ją szczególnie tym, którzy uwielbiają paranoral romance i ciągłą akcję. Na pewno nie zanudzą się przy książce.

Do przeczytania książki zachęcił mnie opis oraz opinia mojej przyjaciółki. Oryginalny temat i ciekawe opisy. Fajni bohaterowie i akcja, pomyślałam : "Czemu nie ?"

Książka opowiada o historii młodej dziewczyny, którą od małego wychowuje ciocia. Ma przyjaciół i kocha dobrą zabawę, jest śliczna i mądra. Przed zakończeniem szkoły średniej zostaje sama w domu, ponieważ ciotka musi wyjechać do swojej ciężko chorej siostry. Okazuje się, że w czasie jej nieobecności wiele się zmieni. Anna poznaje chłopaka i zakochuje się w nim. Zaczyna miewać dziwne sny, a później dowiaduje się, iż Dawid nie jest tym za kogo go miała. I tu zaczynają się schody. Dziewczyna wkracza w magiczny świat, o którego istnieniu nie miała pojęcia. Poznaje siły mroku, przed którymi musi uchronić bliskich. Wszystko zaczyna się komplikować, a młoda dziewczyna znajduje się w centrum walki między aniołami a upadłymi. Czy tak młoda osoba może sobie z tym wszystkim poradzić ?

"Błękit i mrok" to tytuł, który dużo obiecuje, ale się z tego nie wywiązuje. Moim zdaniem akcja dzieje się za szybko. Przez natłok wydarzeń nie mogłam skupić się na jednym, bo już zaczynało się następne. Jak na skromne 220 stron było ich zbyt wiele. W pewnym momencie przestałam orientować się, które są ważne, a które powinny być tylko dodatkiem. Nie przeszkadza to nie wiadomo jak bardzo w czytaniu, ale potem nic się nie pamięta, gdyż wszystko zlewa się ze sobą. Natłok wydarzeń spowodował, że książka traci w moich oczach, a szkoda, bo temat jest bardzo oryginalny.

Anioły, upadli i diabeł-mieszanka wybuchowa. Tak mogło by się zdawać, a jednak. Znów się rozczarowałam. Zero emocji. Walka się toczy, a ja tego nie odczuwam, bo autorka opisuje w większości uczucia Anny. Dziewczyna cały czas myśli o ukochanym Dawidzie. Monika znów jest rozczarowana. Zamiast mrożącej krew w żyłach opowieści dostaje love story.

Miłość- uczucie, którym dwoje ludzi darzy się wzajemnie, ale czy wystarczy krótka znajomość, by można o niej mówić? W tej książce tak. Anna i Dawid poznają się w pierwszym rozdziale. I tu przedstawię Wam schemacik :

Anna widzi Dawida 1 raz --> Annie podoba się młody chłopak, którego przedtem nie znała --> Spotykają się na imprezie --> Ich miłość rozkwita

Aż chce mi się krzyczeć! Bohaterowie za każdym razem, gdy mają sprzeczkę (były naprawdę małe) zaraz się godzą. Tu nawet nie ma napięcia, albo ja go nie odczuwam. (Jeśli to czytasz napisz w komentarzu Konstantynopol) Wątek miłosny po części mi się podobał a po części nie. UWAGA SPOILER | W Annie jest magiczne światło anioła, w którym Dawid był kiedyś zakochany, ale przez jeden błąd zostali rozdzieleni| Był to piękny i oryginalny pomysł autorki za co wielki plus. Tylko przez to nie daję minusa i nie zaczynam narzekać na tę przesłodzoną miłość.

Kolejny plusik przyznam za bohaterów, od których aż tryskała oryginalność. Każdy inny i ciekawy na swój sposób. Czasem może też byli dziecinni lub zbyt poważni. Podobało mi się to. Na prawdę chciałabym rozwinąć ten wątek, ale sama zabiłabym się za spoilerowanie. Nie umiem opisać ich bez spoilera- przepraszam.

Na koniec powiem tylko, że książka trochę mnie rozczarowała. Nie odradzam i nie polecam.