"żyjemy w czasach hipokryzji..."

Już sama okładka "Apostatki" zaskakuje. Jak to? Krzyż i narkotyk? Znowu w głowie zaczyna kołatać hasło "religia opium dla ludu"... A wiadomo do czego prowadzą narkotyki...

"Apostatka" rozpoczyna się niepozornie, jak lekka powieść obyczajowa. Rozprawa w sądzie, alimenty, ktoś komuś zawinił, ktoś komuś będzie płacił. Po czym przenosimy się do czasów transformacji systemowej w Polsce. Młoda rodzina z małymi dziećmi, ciągle na dorobku, próbuje wiązać koniec z końcem, a gdzie miejsce na realizację marzeń? Pojawiają się problemy z prawem i wtedy, jakby na znak niebios, w domu Sydlików pojawiają się świadkowie Jehowy. Wyciągają pomocną dłoń, jednocześnie precyzyjnie i subtelnie wciągając ich do swojej sekty. Ci chłoną wszystko jak gąbka, pogrążając również dzieci.

Jakże przemyślana jest ich struktura i działanie! Ci niepozorni ludzie mają tyle zasad i wytycznych, które kontrolują każdy wycinek życia. Wyprane mózgi przyjmują wszystko w pokorze, ale zdarzają się też apostaci.

Wychowani w odcięciu od świata, muszą poznać i dostosować się do panujących realiów od nowa. To powoduje całą lawinę problemów (w tym również że strony sekty). Czytasz i nie wierzysz, że pokłosiem pięknej idei miłości do Boga są ludzie z utraconą wiarą w samego siebie, poranieni psychicznie, uzależnieni, niesamodzielni, nieprzystosowani społecznie.

Julia chce jednak pomagać w fundacji innym ludziom, którzy też znaleźli siłę na apostazję. Spotyka nie tylko świadków Jehowy, wyznawców Kriszny, ale też chrześcijan czy muzułmanów. Wszędzie możliwe jest zniewolenie umysłu.

Druga połowa książki jest bardzo mocna, a zakończenie wręcz dało mi w twarz. To nie tak powinno wyglądać!

Rewelacyjna historia, o której powinno być głośno. Zaskakuje i szokuje podejściem do tematu, ale też pobudza do wielu przemyśleń i dyskusji. To nie jest opowieść wyssana z palca. Sama Autorka opuściła zgromadzenie świadków Jehowy. Chylę czoła!

"Vanitas vanitatum et omnia vanitas"

„Nie pozwól, by wczoraj zabrało ci za dużo dzisiaj”
Okładka Apostatki doskonale odwzorowuje to, co nas spotka w środku. Intryguje i skłania do myślenia. Prowokuje czy przekonuje do pewnych racji? Na pewno jest kontrowersyjna … Krzyż, kobieta, narkotyki ... Przekonajmy się, która opcja jest bliższa prawdzie …
Adam i Ewa Sydlikowie wiodą biedne, pełne upokorzeń i walki o przetrwanie kolejnego dnia życie. Mamy koniec lat dziewięćdziesiątych, czas przemian i reform. Kto jest cwańszy i bystrzejszy, ten ma szansę na odnalezienie się w nowej rzeczywistości. Adam, aby utrzymać rodzinę, chwyta się nielegalnych interesów, które tylko sprowadzają na rodzinę lawinę nieszczęść i kłopotów. Ale oto zjawiają się oni, wybawiciele ze zła, Świadkowie Jehowy. Ewa szybko wpada w ich sidła, szuka u nich pomocy i pocieszenia. Adam z czasem dołącza do żony. Cała rodzina wstępuje w szeregi tej formacji religijnej. Lata mijają, oni cali oddali się dla tej zamkniętej i toksycznej organizacji. Z czasem ich córka, Julia zaczyna się buntować, nie zamierza się dalej podporządkowywać ciągłym nakazom i zakazom. Będąc już na studiach podejmuje decyzję o wystąpieniu ze zgromadzenia, apostazji. To się wiąże z zerwaniem stosunków nie tylko z całą organizacją, ale i rodziną. Jedną decyzję traci dotychczasowe życie. Zostaje wyklęta, wyrzucona poza ramy wspólnoty. Czy będzie żałować tego kroku? Czy w ogóle jest możliwe opuszczenie Świadków Jehowy?
Apostatka to odważne wyznanie dziewczyny, która odważyła się opuścić wspólnotę Świadków Jehowy. Swoim krokiem naraziła się na szereg nieprzyjemności i problemów. Kłopoty zaczęły się mnożyć i potęgować. Była prześladowana i zastraszana. Dlaczego? Bo odważyła się opuścić tę bardzo toksyczną formację oraz opowiadać, co się dzieje za jej szczelnie zamkniętymi drzwiami. Zniewolenie jednostki, codzienne pranie mózgu, praca na rzecz wspólnoty, oczywiście za darmo, w imię zbawienia i wstąpienia do Królestwa Niebieskiego. Przekazywanie środków pieniężnych na wspólny cel, gdzie nielicznie się bogacili kosztem pozostałych, molestowanie seksualne, gdzie oczywiście nigdy nikomu nic nie udowodniono. Tam tracisz swoją tożsamość, jesteś bratem lub siostrą, nic nie znaczącym trybikiem w machinie zniewolenia. Dziewczyna nie wytrzymała tych bzdurnych zasad i dokonała aktu apostazji. Nie było jej później łatwo, ale mogła być sobą, kierować się swoimi zasadami, przez nikogo nie narzuconymi. Zaczęła pomagać innym, tym, którzy również dokonali aktu apostazji. Otaczała się ludźmi wykluczonymi z określonych organizacji czy sfer życia, pomagała im podnieść się po wystąpieniu, szukała z nimi najlepszej dla ich drogi życiowej.
Bardzo wiele miejsca autorka poświęciła na opisanie zasad, jakie panują u Świadków Jehowy. Czy rzeczywiście są tacy otwarci, pomocni i bezinteresowni, na jakich się kreują? Nie do końca to jest prawda. To taka złudna reklama, za fasadą której kryje się inna, ta ukrywana i prawdziwa wersja postępowania.
Lektura ciekawa, można wiele się dowiedzieć o Świadkach Jehowy. Można też próbować ich zrozumieć, ale nie jest to łatwe. Teoretycznie nikomu nie robią żadnej krzywdy, a jedynie pomagają w chwilach słabości i trudności życiowych, gdy los z nas zakpi. Wtedy oni się pojawiają i wyciągają pomocną dłoń. Jeżeli już się raz uchwycisz tej dłoni, nigdy jej nie opuścisz. Bo będziesz miał dwa wyjścia, albo jesteś z nimi, albo przeciw nim i przeciw całemu światu …
Zachęcam do lektury.

Okładka jest mocno przyciągająca i byłam bardzo ciekawa, czy opis książki będzie podobny do tego co okładka pokazuje. Książka pokazuje relacje zdesperowanego małżeństwa z rzekomo pomocną dłonią świadków jehowy...