Kaleka, który ani razu nie zdradza Czytelnikowi swojego imienia, powodowany natarczywym przeczuciem własnej śmierci, próbuje dokonać rozliczenia z przeszłością. Przenosi się myślami w świat własnego dzieciństwa i opisuje, w jaki sposób dociekał zagadki swojego pochodzenia.

W istocie jednak owa wędrówka po krainie wspomnień okazuje się pretekstem do ukazania losów rozpieszczonej, nieco egoistycznej i zupełnie nieprzystosowanej do rzeczywistości Jadwigi, która podejmuje naiwną walkę z siłą konwenansów. Pochodząca z arystokratycznej rodziny Jadwiga, żyjąca w świecie iluzji i romantycznych mrzonek, w jednej chwili dowiaduje się, że cały jej majątek został przejęty przez hrabiego Romanowicza, którego powszechnie uznano za zdrajcę i rosyjskiego kolaboranta. Na dodatek człowiek ten jest w Jadwidze szaleńczo zakochany… Kobieta zostaje zmuszona do poślubienia hrabiego i chociaż ten, pełen szczerego uczucia dla niej, otacza ją opieką i niebywałym luksusem, Jadwiga czuje się nieszczęśliwa. Zamknięta w złotej klatce, szuka schronienia w świecie iluzji i romantycznych wspomnień o młodzieńczym kochanku.

Barbara Faron w „Zniewolonej” prowadzi dyskusję z patosem i spuścizną narodowej tradycji, a fabuła powieści, językowe zabiegi stylizacyjne i zabawy konwencjami literackimi pośrednio posłużyły Autorce do obalenia mitu romantycznej miłości oraz mitu powstania listopadowego. Serwuje czytelnikowi lekturę o niezwykłej wartości literackiej, doskonale skonstruowaną powieść światowego formatu, która swoim pozornym anachronizmem przywraca niezwykłą świeżość polskiej powieści współczesnej.

• Rodzaj literatury: Literatura obyczajowa
• Wydawca: Novae Res, 2008
• Format: -
• Wydanie: Pierwsze
• Liczba stron: 370
• ISBN: 978-83-61194-28-6

Średnia ocena:

z 4 recenzji.

Dodaj własną recenzję

Maria Smoter

(9.09.2008)

Szczególnie polecam tę powieść, ze względu na interesującą fabułę i ciekawe kreacje bohaterów. Uwagę przykuwa zwłaszcza główna postać — Jadwiga, marzycielka próbująca sprostać rzeczywistości. Fascynująca jest dla mnie także, a może przede wszystkim narracja, prowadzona przez niepowtarzalnego narratora-obserwatora, tkwiącego w ograniczeniach ciała. Więcej nie zdradzę! Gorąco polecam!

Irena Adamczyk

(7.12.2008)

Witam! Jestem ogromną wielbicielką "Przeminęło z wiatrem", a "Zniewolona" bardzo mi te ksiązkę przypomina! Polecam ją serdecznie wszystkim tym, którzy lubią literaturę w starym dobrym stylu, naprawde warto ją przeczytać!
Irena

Julia Faron

(6.03.2010)

Bardzo podoba mi się ta książka! szczególnie, że lubię czytać książki autorów XIX-wiecznych,np. Orzeszkową. A ta właśnie jest utrzymana w takim klimacie, choć znacznie ciekawsza. Głównie za sprawą narratora.
Pozdrawiam
Julia

Irena Bieniek

(20.03.2010)

Książka rewelacyjna, bardzo wciąga.Zachwyciła, sprawiła dużo przyjemności i zachęciła do poznania innych utworów tego autora:)
POLECAM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dodaj własną recenzję