Jedno „tak” może czasami wywrócić całe życie człowieka do góry nogami. Tak jest i w przypadku Eryka, flegmatycznego nauczyciela, który zarabia zbyt mało, by razem z żoną mógł zapewnić rodzinie odpowiednie życie. Wytarte ubrania, najtańsze jedzenie i oszczędzanie są codziennością, której doświadczał wówczas prawie każdy. Czasami znajdą się ludzie zaradni, potrafiący dorobić do państwowej pensji i podchodzący do świadczenia swoich usług jak do źródła zarobku. Eryk, jak na porządnego przeciętniaka przystało jest człowiekiem nieśmiałym, bojącym się wychylać oraz przekonany o konieczności pełnienia własnej misji, a jednocześnie marzący o przygodach, o jakich czyta w książkach przygodowych. Do tego bujający w obłokach mężczyzna jest obiektem ciągłych kpin rodziny. To sprawia, że przy pierwszej okazji zarobienia większych pieniędzy i przeżycia niezwykłej podróży przyprawionej dreszczem występku.
Już na początku dowiadujemy się o konsekwencjach udziału przemyty złota, które miało sprawić, że troski finansowe zostaną zapomniane. Zdenerwowany Eryk jest przekonany, że emocje go zdradziły. Czy aby na pewno? A może świadomie został rzucony na żer celnikom, aby inni mogli spokojnie dorobić się i wieść dostatnie życie.
Zwykle w tego typu książkach spotykamy się ze szczęśliwym zakończeniem. Tu od momentu przekazania informacji o aresztowaniu autor prowadzi nas za rękę przez życie Eryka i wskazuje motywy podjęcia ryzyka, którego konsekwencje staną się bardzo dotkliwe dla rodziny.
Czesław Sikorski napisał książkę, która poza przyjemną rozrywką porusza kwestie sensu przekraczania prawa i możliwych konsekwencji. O ile w filmach i literaturze bohaterowie z wszystkich przygód wychodzą cało w życiu bywa inaczej. „Złoto Bombaju” polecam osobom, które chętnie sięgają literaturę, która z swoistym sentymentem wymieszanym z poczuciem ulgi lubią poczytać o życiu w Polsce Ludowej, w której paradoks gonił paradoks, a na drogach nie było korków, ponieważ nie miał ich kto robić.

"Złoto Bombaju" autorstwa Czesława Sikorskiego to powieść o mężczyźnie, uznawanego przez rodzinę i znajomych za nieudacznika. Akcja książki rozpoczyna się w Polsce w latach osiemdziesiątych. Eryk ma żonę i dwójkę dzieci. Ledwo wiążą koniec z końcem. Mężczyzna w swoim życiu poddaje się losowi, bo uważa, że jego inicjatywa i tak by nic nie zmieniła, co nie zyskuje uznania w oczach innych. Pewnego dnia jego dawny przyjaciel, Konrad, daje mu niezwykłą propozycję. Eryk może wraz z owym przyjacielem wyjechać do Indii i przeżyć wielką przygodę, ale w zamian za przysługę. Jak się okazuje, przyjęcie propozycji nie jest do końca rozsądne, ani zgodne z prawem.

Książka jest dobra dla marzycieli. Autor świetnie opisał atmosferę bombajskich ulic, indyjskiej dżungli Goa i singapurskich ulic, przez co czujemy, jakbyśmy uczestniczyli w tej niesamowitej przygodzie, ale uwaga! Może brutalnie ściągnąć na ziemię!
Nowhere Man, lat 16
źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com