Przez zmiany klimatyczne na Ziemi stopniowo jej powierzchnię zaczyna zalewać woda. Życie na zewnątrz staje się powoli niemożliwe, a ludziom udaje się wybudować w skale głęboki na dwieście metrów schron, który pozwala garstce ludzi przetrwać zagładę.

Historia w tej książce zaczyna się w momencie, gdy od całkowitego zalania mija osiemnaście lat i życie w Oazie przebiega już według ustalonego porządku. Niestety wizja idealnego miejsca do przetrwania za sprawą ludzi u władzy zaczyna się zmieniać w surowy reżim. Technologia pozwala stworzyć maszynę zwaną Kompletem, gdzie podczas snu młodzi ludzie przenoszą się do wirtualnej szkoły. Miało to ich przystosować do życia na powierzchni, gdy wody opadną, a stało się machiną, która kontroluje ich myśli i zachowania, a przede wszystkim izoluje od rówieśników.
W rzeczywistości ludzie też nie mogą się swobodnie poruszać po Oazie. Każdy kto sprzeciwia się odgórnym postanowieniom trafia w miejsca, gdzie ciężko przeżyć.

Na pierwszy plan tej historii wysuwają się osiemnastoletni chłopcy, którzy buntują się przeciwko otaczającej ich rzeczywistości. Co ich czeka po opuszczeniu kwater, jakie tajemnice kryją inne piętra, po co ktoś majstrował w wirtualnym systemie i czy inni ludzie też będą mieli tyle odwagi, by się zbuntować dowiecie się sięgając po tę książkę.

Ode mnie leci duże polecenie, bo bawiłam się świetnie (chociaż może to dziwnie brzmi przy książce postapokaliptycznej

Science fiction, które wciągnie cię bez reszty! Książka jest świetnie napisana - lekki język, wciągający świat, fabuła pełna akcji, czego więcej można chcieć? Historia o Pawle i jego znajomych, którzy postanawiają udać się na szczyt Oazy potrafi zatracić w sobie czytelnika. Tajemnice kolejnych pięter i czyhające niebezpieczeństwo sprawiają, że czytelnik nie wie kiedy przewrócił ostatnią stronę.

Świat jest skrupulatnie wykreowany - brak w nim luk fabularnych czy nieścisłości. Autor wykreował intrygujący obraz postapokaliptycznej rzeczywistości. Oczywiście, akcja jest dynamiczna i pojawiają się zwroty akcji, więc czytelnik nie może narzekać na stagnację historii. Bohaterowie również nie są monotematyczni, ich charaktery są różne oraz rozbudowane.

Polecam ,,Wyśnioną” dla entuzjastów książek science fiction. Autor wykreował intrygujący świat, który potrafi zaciekawić czytelnika.

Zdarzyło Wam się kiedyś zastanawiać nad tym czy to co się dookoła Was dzieje to jawa a może sen?

Frank Bell w swojej książce "Wyśniona" zabiera nas do świata, w którym często nie wiadomo co dzieje się na jawie, a co jest tylko projekcją. W tym przypadku jednak za projekcję tę nie odpowiada ludzki umysł, lecz zwykłe "widzi mi się" władz, które za wszelką cenę starają się podporządkować sobie młode pokolenie. Możecie zapytać, po co oni właściwie to robią i jaki mają w tym wszystkim cel? O tym dowiecie się za chwilę.

"Wszystko sprowadza się do instynktu przetrwania. W obliczu śmierci nie ma ani bohaterów, ani marzycieli. Tracisz nazwisko, bliskich i godność, jeśli w ogóle ją w sobie miałeś."

Osiemnaście lat temu zmiany klimatyczne doprowadziły do masowej zagłady ludzkości, poprzez zalanie Ziemi wodą. Znalazł się jednak ktoś, kto za wszelką cenę starał się uratować rasę ludzką przed wyginieciem i to jemu należy zawdzięczać powstanie Oazy - głębokiego bukru, który mógł pomieścić choć garstkę ocalałych. Szybko jednak okazało się, że nie wszystko jest tak kolorowe jak na samym początku się wydawało. Ci, którzy przetrwali muszą się bowiem mierzyć z narastającym ze strony władz reżimem. Opuszczanie mieszkań- zakazane, wyrażanie uczuć- zakazane. Co będzie następne?

Jak się okazuje w całej tej społeczności znajduje się w końcu ktoś, kto postanawia sprzeciwić się panującej władzy i odkryć przez długie lata skrywaną przez nich prawdę. W ślady za Pawłem, o którym mowa w poprzednim zdaniu, rusza także jego sąsiad Kosma. Czy uda im się przywrócić wolność mieszkańcom Oazy?

"Każdego dnia stajemy na skraju przetrwania. Oddając władzę Triadzie, działamy wbrew prawom natury, jednocześnie zgadzamy się na to, żeby wyginąć."

Sam pomysł na książkę zdaje się być dość oryginalny, lecz z samym wykonaniem jest już nieco gorsza sprawa. Czytając kolejne strony niby wiedziałam co się dzieje, a z drugiej strony nie do końca. Choć w przypadku science fiction często zdarza się, że czytelnik na samym początku gubi się w historii, to z czasem następuje swego rodzaju rozpoznanie i wszystko zaczyna składać się w całość. Myślę, że tutaj mi tego brakowało. Do samego końca miałam pewne wątpliwości i niedopowiedzenia, które utrudniały zrozumienie niektórych wydarzeń. Wyglądało to mniej więcej tak, że sam początek książki mnie szczególnie nie zachwycił, środek zdawał się być już całkiem obiecujący i nawet wciągający, a na sam koniec znowu zaczęło się sypać.

Jeśli chodzi o wątek snu, to jest to coś, na co warto w tej publikacji zwrócić uwagę. Sen, który staje się narzędziem do manipulacji społeczeństwem, a szczególnie młodym pokoleniem, które nie do końca zdaje sobie sprawę z tego, że to co robi jest wynikiem wpływu rządzących. Wszystko to wprowadzone jest w formie szkoły, której lekcje odbywają się przez podpięcie do specjalnie zaprojektowanego urządzenia. Młodzi ludzie korzystający z tak zaprojektowanego systemu edukacji szybko stają się pionkami nieświadomymi swojej podległości, a szczególnie tego, że otaczająca ich rzeczywistość nie koniecznie musi być prawdziwa. To gra, która od początku zaprogramowana jest tak, aby wygrała konkretna ze stron.

Myślę, że to ciekawa książka, na którą warto zwrócić uwagę, ale ja nie powróciłabym do niej kolejny raz.