Przyznam, że jestem pozytywnie zaskoczona. Raz jeszcze znalazło zastosowanie powiedzenie, żeby nie oceniać książki po okładce. Zachęcił mnie opis, okładka zniechęcała, ale w końcu zdecydowałam się na ebooka. Nie żałuję. Od pierwszych stron byłam w szoku, bo nic nie słyszałam o tym autorze, a książkę świetnie się czyta, jakby się żyło w tamtych czasach albo oglądało film o tej epoce. Od dzisiaj to mój ulubiony pisarz obok Twardocha. Znalezisko tym cenniejsze, że niespodziewane, bo Twardocha znają wszyscy. Fabuła, przyznam, jest bardzo zakręcona, trzyma w napięciu i zakończenie jest niespodziewane, aż trudno się powstrzymać, żeby nie napisać więcej, ale nie chcę spoilerować. Obawiałam się, że to będzie kolejna patriotyczna sztampa. Nic z tych rzeczy, chociaż historia jest fajnie pokazana, ale na pierwszym planie są emocje i refleksje bohaterów. W dodatku ważną rolę odgrywają dwie kobiety, zupełnie różne osobowości, ale w jakiś sposób polubiłam je obie, chociaż jedna z bohaterek jest bardzo skryta i tajemnicza. Fajna książka, czekam na następne

Moje pierwsze spotkanie z autorem, jestem pod ogromnym wrażeniem. Trudny czas wojny polsko – bolszewickiej, gdzie prawda historyczna idealnie współgra z fikcją literacką. Opowieść o przyjaźni i miłości.

„Wrony krakały, przysiadały na śniegu i przez chwilę szły wzdłuż pochodu, przekrzywiając okrutne główki. Przypatrywały się jeńcom z akademickim zainteresowaniem…”

Jest rok 1920, wojna polsko – bolszewicka zbiera swoje żniwo. Niespodziewanie w łagrze pod Krasnojarskiem spotyka się dwóch serdecznych przyjaciół. Wolski, rotmistrz Polskiej Dywizji Syberyjskiej i Fiodor, oficer białej gwardii. Fiodor przeczuwa, że niedługo zostanie rozstrzelany, dlatego spotkanie przyjaciela jest dla niego jak wybawienie. Prosi Wolskiego, aby ten pomógł jego ukochanej żonie Ninie, przedostać się do Polski. Ich drogi ponownie się rozchodzą, kiedy spotkają się kolejny raz będą stali po przeciwnych stronach barykady z bronią wymierzoną przeciwko sobie.

Poplątane życiowe ścieżki czworga młodych ludzi, uwikłanych we wzajemne zależności, uczucia, nieporozumienia, brak szczerości, a w tle ważą się ludzkie losy i przyszłość Polski w bitwie warszawskiej. Każdy z nich podejmuje jakieś ryzyko, walczą o przetrwanie, o godność, miłość. Jedna decyzja i jej nieodwracalne skutki. Przyjaźń poddana trudnej próbie, czy wyjdą z niej zwycięsko? Zdrada, zawiedzione nadzieje, rozgoryczenie i nadzieja… Powieść obyczajowa, idealnie wplątana w prawdę historyczną, przerażające opisy ówczesnej rzeczywistość, okrutne, bestialskie tortury – ich makabryczne opisy, powodowały, że włos się jeżył. Bardzo dobrze, realnie ukazane sceny walk, bitew, gdzie krew się leje, a trup gęsto ścieli. Zatrważający, realny obraz życia rosyjskiego ludu. Głód, nędza, bieda, katorżnicza praca, donosy, represje, terror, zsyłki, śmierć. Nieustający strach i niepewność.

„Zapanował tak straszny terror, że ogólnie prawie za wszystko można było zastać skazanym na śmierć”.

Trudna, złożona historia, o ludziach ich namiętnościach, przyjaźni, która zostanie poddana niejednej próbie. Odwadze, honorze, służbie dla ojczyzny. A wszystko to na tle przejmujących wydarzeń historycznych. Intrygujące zakończenie daje do myślenia. Mam nadzieję, na kolejne spotkania z twórczością autora. Polecam, Tatiasza i jej książki.

„Wplatani, to książka obyczajowa z dość mocno rozbudowanym wątkiem historycznym w tle. Fabuła powieści rozgrywa się w trakcie wojny polsko – bolszewickiej.
Oficer „Białej Gwardii”, Fiodor i rotmistrz Wokulski spotykają się w łagrze niedaleko Krasnojarska. Przyjaciele wspierają się w trudnych chwilach. Niebawem ich drogi się rozchodzą. Fiodor prosi Wokulskiego o przysługę - dotyczy ona jego żony Niny. Mężczyzna pragnie, aby ukochana powróciła do Polski.
Wokulski postanawia spełnić prośbę przyjaciela. Wkrótce wyrusza z Niną podróż, której celem jest ukochana ojczyzna. Podróż z zamężną kobietą, na zawsze zmieni życie Wokulskiego.

Tymczasem trwają wojny na froncie. Bolszewicy próbują zdobyć Warszawę. Trwa zagorzała walka, w której ginie wielu ludzi. Fiodor i Wokulski zostają wplątani w wojenne szpony.

Autor wprowadza do fabuły garść historycznych faktów. W swojej powieści przenosi nas na wojenny front, nie szczędząc szczegółów z przebiegu toczonych walk. Wątek wojenny przeplata się z obyczajowym. Poznajemy bohaterów, którzy stoją po dwóch stronach barykady. Ich życie zmienia tocząca się wojna. Postaci przedstawione w książce mają różne twarze. Trudno jest postępować zgodnie ze swoim sumieniem, kiedy jedynym celem staje się ratowanie swojego życia. Zakładane maski wpływają destrukcyjnie na ich życie.
Każdy z bohaterów skrywa swoje mroczne tajemnice. Losy głównych bohaterów pokazują, że miłość i nienawiść dzieli tylko cienka linia. Uczucie, które łączy mężczyznę i kobietę może okazać się niszczycielską siłą. Kochać i nienawidzić można tak samo mocno.
Miłość w cieniu wojny, to temat naprawdę ciekawy temat. Zwłaszcza, kiedy zostaje przedstawiony w oryginalny i dający do myślenia sposób. „Wplątani”, to powieść, która ma drugie dno, ukazuje złożoność natury człowieka. Jestem zdecydowanie na tak.

Ttesc ksiazki jest dynamiczna i latwo sie ja czyta.Polecan kazdemu kto lubi wojne i milosc ;-)

Nie mogę powiedzieć, że czasy opisane w tej książce przeniosły mnie na zielone łąki i pozwoliły się rozmarzyć, wręcz przeciwnie…Nigdy nie chciałabym się tam znaleźć.

Teraz troszkę nt. treści i bohaterów. Rotmistrz Wolski - polski żołnierz z jednej strony, z drugiej Fiodor. Obaj znają się ze starych czasów gdzie byli towarzyszami broni. Teraz los styka ich ponownie (jak się okaże jeszcze nie jeden raz) w obozie/ łagrze w Rosji pod Krasnojarskiem. Obaj postanawiają, że nie chcą spędzić za dużo czasu w tym miejscu, więc obmyślają plan ucieczki. Wszystko idzie gładko do czasu kiedy czerwonoarmiści zabierają Fiodora w nieznane miejsce. Przed rozdzieleniem Wolski dostaje od przyjaciela tylko jedną prośbę, aby ten zabrał jego żonę Ninę na ojczyste, polskie ziemie. Mężczyzna wraz z innym polskim majorem ucieka z obozu. Oczywiście spełnia życzenie Fiodora i razem z jego żoną, Niną podróżuje przez tereny ogarnięte wojną polsko – bolszewicką do Polski. Jak można się spodziewać, między podróżującą dwójką bohaterów nawiązuje się romans. Uznany za zmarłego Fiodow również poznaje kobietę i zatraca się w burzliwym romansie.

Oczywiście podróż przez ogarnięte wojną tereny nie była łatwa. Autor wplata w opis podróży bardzo realistyczne i dynamiczne walki i wydarzenia. Ale nie tylko, opisuje również życie zwykłych ludzi , którzy bezwolnie znaleźli się w „oku wojennego cyklonu”. Poprzez tą powieść można zobaczyć kontrast pomiędzy czasami, gdzie niektórzy ludzie ciężką i katorżniczą wręcz pracą starają się zapewnić choć odrobinę godnego ludzkiego życia swoim rodzinom, a inni wyczekują tylko jak na nieszczęściu innych zyskać jakieś profity. To akurat i dzisiaj jest częste zjawisko, życzliwych nie brakuje.

Książka obrazuje ciężkie czasy w jakich przyszło żyć ludziom w dawnej Rosji, lecz z drugiej strony przedstawia relacje ludzi i zawiłości jakie mogą ich spotkać. Książkę polecam wszystkim łaknącym faktów historycznych połączonych z nutką namiętności i ludzkich przeżyć.