Dziś przychodzę do Was z powieścią, która ujęła mnie niezwykle ciekawą kreacją świata.
Vezuwia to miasto zbudowane we wnętrzu wulkanu, w którym wyznacznikiem statusu społecznego jest to, które piętro zamieszkujesz. Jak łatwo się domyślić, dolne piętra są niezwykle przepełnione, a mieszkańcy najwyższych mają dla siebie sporo miejsca. Taka sytuacja prędzej czy później prowadzi do konfliktu i buntu części społeczeństwa, która czuje się pokrzywdzona. Jedną z grup, które mogą liczyć na przywileje, są elektrycy, z racji tego, że dbają o funkcjonowanie potężnej elektrowni, zapewniającej światło całemu miastu. Bardzo ciekawy jest wątek magiczny w powieści. Bohaterowie mogą czerpać moc z energii, również tej pochodzącej od drugiego człowieka, chociaż jest to zabronione i surowo karane. W powieści znajdziemy cały wachlarz różnorodnych postaci, od fajtłapy Felixa, przez strażników i kupców, po tajemniczego Khadę. Bohaterowie ci są wielobarwni i bardzo dobrze scharakteryzowani. Akcja powieści jest wielowątkowa, sporo tu intryg, zdrad i knowań, dzięki czemu nie sposób się nudzić. Książkę czyta się bardzo dobrze, chociaż jest kilka fragmentów, przy których trzeba się skupić, jak choćby opisy techniczne dotyczące pracy elektrowni. Jest ich sporo, ale autor przedstawił je w sposób przystępny i zrozumiały dla osób, które nie zajmują się tym na co dzień. Powieść jest niezwykle ciekawa, intryga się zagęszcza, i nie wiadomo, jak dalej potoczy się ta historia. Ja z niecierpliwością czekam na kontynuację i polecam!

[współpraca recenzencka]