Kiedy w życiu nastąpi pewien kluczowy moment, trzeba odważyć się zacząć kolejny etap w życiu. Może niekoniecznie trzeba zerwać stare kontakty, ale reset jest potrzebny. Nowy punkt na mapie kariery. Nowe miejsce. Nowa praca. Nowi ludzie.

Bystra, dobrze zorganizowana dziewczyna jest w stanie ogarnąć nową rzeczywistość. Praca w imponującej restauracji otwiera szansę na awans zawodowy. Wystarczy tylko właściwie wystartować, a wszystko poukłada się na miarę możliwości i oczekiwań. Maureen jest otwartą, inteligentną i energiczną młodą kobietą.

„Harmonia i porządek pomagały mi w codzienności, w moim roztargnieniu. Stanowiło to ciekawe połączenie. Cała ja – pełna przeciwieństw, ale taka właśnie byłam.”

Zaskakująca jest obecność współlokatora w pokoju. Jasne, że manager nie może zapewnić pojedynczego pokoju w hotelu. Ten facet we wspólnym jej pokoju jest jakiś taki… zagadkowy. Gdyby tylko uroda gwarantowała przystępność, Geoffrey byłby na szczycie marzeń dziewczyny.

„Zaciekawiły mnie jeszcze bardzie jej słowa: „Każda by chciała takiego faceta jak Geoffrey”

Z ciekawością sięgnęłam po tę powieść. Opis na okładce bardzo mnie zaintrygował. Zapowiadała się ciekawa i pełna zagadek lektura. Czy po przeczytaniu mogę potwierdzić swoje przypuszczenia? Chwilka cierpliwości i wszystko się wyjaśni …
Mauree, ambitna i przebojowa dziewczyna, zaczyna życie od nowa. Sprowadza się do obcego kraju, z dala od bliskich. Przeszłość odcięła grubą kreską. Ale czy można wszystko postawić na jedną kartę i zacząć wszystko od nowa? Zdecydowanie tak. Dostaje nową pracę, która sprawia jej satysfakcję. Ale musi też zamieszkać w jednym pokoju z nieznanym mężczyzną, Geoffreyem. Współlokator od samego początku zachowuje się dziwnie, ma wielką chrapkę na nią. Ale ona nie chce mieć z nim nic wspólnego. Najchętniej pozbyłaby się tego irytującego faceta z pokoju. On rozpoczyna z nią dziwną i niebezpieczną grę. Do czego on zmierza? Jakie ma zamiary? Jedno jest pewne, w pracy oznajmia, że jest jego dziewczyną. A ona nie ma odwagi zaprotestować, chyba się go obawia. I to byłoby tyle z fabuły. Prostej i czytelnej, i nijakiej.
Tak naprawdę nie wiem o czym była ta historia. Nie potrafię rozszyfrować zamysłu autorki, nie mam pojęcia, jaki miała cel. Dziewczyna mieszka z obcym chłopakiem, i koniec fabuły. A cała opowieść dotyczy jej rozterek i rozmyślań, czasami użalania się nad sobą i swoim położeniem. Bardzo irytowała mnie ta dziewczyna, nie wiedziała, jakie ma oczekiwania od życia. Nie chciała mieć nic wspólnego z Geoffreyem, chociaż chwilami wzdychała do niego. Dreszcze podniecenia okrywały jej ciało, jak tylko był w pobliżu. Trudna do rozwikłania postawa.
Mam chwilowy zanik myśli, nie wiem, co mogłabym jeszcze napisać o tej lekturze. Nie wciągnęła mnie, nie sprawiła żadnej radości ani przyjemności. Nie wspomnę już o emocjach, tych po prostu zabrakło. Wrażenia? Już o niej zapomniałam. Nie ostało się żadne wspomnienie po tej powieści. Chociaż przyznam, że zarówno tytuł, jak i opis mnie zaintrygował. Ale też wprowadził w błąd. Moja strata ...
Macie ochotę, sięgnijcie po nią. Ja raczej wam nie polecam, trudno wskazać mi chociaż jeden pozytywny aspekt przemawiający za nią. Nuda, nuda, brak emocji, zero ciekawości, nawet szumnie zapowiadana kontynuacja nie będzie w stanie mnie przekonać. I raczej po nią nie sięgnę. Nie interesuje mnie, co ukrywa mężczyzna i w jaką grę zabawia się z Mauree ... Nie przekonali mnie do siebie i nie zaprosili skutecznie do kontynuacji dalszej przygody z nimi ...

"Uwikłana" dziś recenzja książki, którą wczoraj zaczęłam czytać i wczoraj skończyłam! Wczoraj cały dzień przeleżałam w łóżku, bo dopadła mnie grypa żołądkowa, więc miałam czas na książkę. Udało mi się ją skończyć, więc recenzja na świeżo!

Zostałam zaskoczona, najbardziej tym, że nie wiem tak do końca co myśleć po przeczytaniu o książce.

Z jednej strony ciekawa historia, interesująco prowadzona akcja.
Z drugiej strony nużące opisy i przemyślenia.
Powinnam spisać plusy i minusy.

Bohaterka, Moureen- młoda, ambitna kobieta z pomysłem na siebie w nowym miejscu.
On, mężczyzna tajemniczy, a może destrukcyjny (?).

"-Ty zasługujesz na kogoś innego-..."
Co oznacza zwrot, ktoś inny?
Czy nowy, inny oznacza lepszy?

Książka nie jest zamkniętym rozdziałem. Autorka przedstawiła nam tom I.
Nie zamknęła opowieści. Pozostawiła wiele otwartych bramek, które mimo minusów chętnie odwiedzę i przekroczę ponownie.

Ujęła mnie językiem, formą przekazu, sugestywnym i zrozumiałym.

Znalazłam w książce kilka ciekawych myśli.
Moja ulubiona:

"Ludzie bywają dziwni, wydaje im się, że wszystko wiedzą o każdym."

Podsumowując całość, jestem na tak.
Dla chętnych czytających- polecam.

Pani Dario czekam na tom II.
Życzę pozytywnego rozpisania:)

❗"Niewiedza i niepewność to najgorsze uczucia".
Dzięki uprzejmości @daria_paulina_baczkiewicz @wydawnictwo_novaeres mogłam przeczytać książkę "Uwikłana" i powiem Wam, że nie wiem, co mam Wam o niej napisać. 
Treść w ogóle do mnie nie przemówiła, irytowała mnie główna bohaterka o imieniu Maureen. 
Młoda i ambitna dziewczyna przeprowadza się wraz ze swoim współlokatorem na wyspę. Tam zaczyna nową pracę, jednak zachowanie Geoffreya ma wiele do życzenia. Współlokator staje się zaborczy w stosunku do dziewczyny, ukrywa tajemnice, o których ludzie na wyspie wiedzą. Tak naprawdę ona sama NIC, ALE TO NIC nie wie na jego temat, więc moje pytanie brzmi: jak można wyjechać z kimś, kogo się nie zna ponad tysiąc kilometrów od domu? No jak?
❗"znalazłam się w nowym miejscu, otoczona nieznajomymi ludźmi, którzy coś wiedzą, coś chcą zataić przede mną, czy nawet przed całym światem".
Kim tak naprawdę jest mężczyzna? Co ukrywa? 
❗"Jego zdaniem cały świat był zły, zakłamany, każdy go skrzywdził. Za to on był ucieleśnieniem wszelakich cnót i ofiarą manipulacji innych." 
. 
Maureen postanawia samemu przeprowadzić śledztwo na temat swojego sąsiada. Czy jej się to uda? Czy pozna prawdę na jego temat? 
To tyle jeżeli chodzi o zarys fabuły. 

Dzięki uprzejmości wydawnictwa @wydawnictwo_novaeres
oraz autorce @daria_paulina_baczkiewicz
miałam okazję przeczytać książkę. Za co dziękuję.

Do sięgnięcia po książkę skusił mnie opis, zapowiadający fajną historię, jednak po przeczytaniu nie wiem co o niej myśleć.

Maureen wraz ze współlokatorem przeprowadza się na wyspę, gdzie mają zacząć pracę. Od początku zachowanie Geoffreya pozostawia wiele do życzenia. Widać, że czuje coś do kobiety, ale ona tego nie odwzajemnia. Staje się on zaborczy w stosunku do niej. Cały czas zachowuje się dziwnie, widać, że coś ukrywa, o czym świadczy jedna z rozmów z mieszkanką wyspy. Dziwne jest to, że nie znając mężczyzny, wyjeżdża z nim tak daleko, w dodatku zamieszkują w jednym pokoju. Kim tak naprawdę jest jej współlokator i co ukrywa?

Tak naprawdę nie wiem co mam myśleć o tej książce. Od początku ilość opisów i przemyśleń jest bardzo duża, czasami wręcz męcząca. Nie do końca też wiem, o czym jest książka, bo tak naprawdę przez ponad 300 stron nic się nie wydarzyło. Owszem były momenty, w których myślałam, że zacznie się jakaś akcja, ale szybko zostało to urywane. Jedyne co wiem, to to, że współlokator dziewczyny to jakiś szaleniec i w coś ją uwikłał, ale w co nie wiadomo. Dopiero koniec książki zapowiada, że w kolejnej części może się coś wydarzy. Jednak nie wiem, czy po pierwszej części będę chciała sięgnąć po drugą. Mimo wszystko warto samemu poznać i ocenić tę historię. Nie każdy ma ten sam gust, może Wam się spodoba i dojrzycie coś, czego nie widziałam ja.
love.s.books