Interesujaca ksiażka, fantasy dla młodych dorosłych, którzy są zmęczeni idealistycznymi postaciami bohaterów. Tu nie masz takich,albo na lekarstwo. Nie polubisz raczej nikogo, bo bohater jest rozchwianym psychicznie dzieciakiem, który wbija się w różne kłopoty z powodu swojej manii wielkości i egoizmu. Ta ksiażka nie spodoba się każdemu, wahałem się co tu napisać, komu polecić, ale moim zdaniem nie spodoba się kobietom, albo tym nielicznym, którym nie przeszkadza brak miłosnych relacji między postaciami, może się spodobać TOBIE jeśli jesteś facetem który ma okolo 20 lat i lubi poznawać rozbudowane światy fantasy z wielką ilością detalików i szczególików, jak magia działa, jakie żyją potworki i inne tego typu imponderabilia.
Czytałem z pasją, od początku do końca, chociaż książka pomalutku wystartowała, jednak rozkręciła się dość szybko, niezrażony czytełam i doczekałem się swojego eldorada.
Spokojnie czytajcie, nietypowe mroczne fantazy, całkiem udane.

Sięgając po powieść z gatunku fantasty, nie trudno jest natrafić na tytuły schematyczne, podczas czytania których ma się wrażenie, że "to już było". Wyczynem jest zaskoczenie czytelnika i ukazanie świata, który oczarowałby go oraz historii, od której nie sposób się oderwać. Nekromancja zaś czy alchemia to coraz częściej poruszane wątki zarówno w literaturze fantastycznej, jak i kinematografii. Nie dziwne więc, że do Ucznia Nekromanty podeszłam z pewną dozą nieufności. Jak się okazało, zupełnie niepotrzebnie!


Pod pieczą mrocznego maga Rothgara i jego siostry Rothanny oficjalnie Norgal uczy się alchemii, demonologii i magii wampirycznej, zaś nieoficjalnie szkoli się na nekromantę - na mistrza w sztuce, która od wielu lat zakazana jest w Syllonie. Kilkadziesiąt lat wcześniej w państwie tym kult Pana Ciemności Mor'tyra został zakazany, wywyższając tym samym Pana Światłości Elynna. Nie oznacza to jednak, że zniknęli wszyscy wyznawcy Mor'tyra. Teraz wychodzą oni z ukrycia. Nadchodzą przełomowe wydarzenia w historii całego kontynentu, w których młody nekromanta odegra znaczącą rolę.


Debiut polskiej autorki to mroczna, przesycona brutalnymi i obrzydliwymi obrazami ponad dziewięćset stronicowa powieść, po której przeczytaniu czuje się ogromną satysfakcję i jednocześnie wielki niedosyt.

E. Raj przedstawia uniwersalną i złożoną rzeczywistość, która wciąga czytelnika już od pierwszych stron. Nie znajdziecie tu bajecznych krajobrazów czy romantycznych schadzek o blasku księżyca, ale sceny gwałtu czy zabójstwa, niewzbudzające wyrzutów sumienia. To książka pełna niemoralnych decyzji, wskrzeszania zmarłych, żywych trupów czy seksu, w której żaden z bohaterów nie jest czarny lub biały.


Przedstawione w powieści uniwersum zachwyca ilością szczegółów i zgraniem wszystkich elementów. Autorka nie ograniczyła się się co do państwa, rasy czy religii. Stworzyła rzeczywistość wielobarwną, w której znaczenie ma nie tylko szczegółowo opisana historia Syllonu, lecz także Valenzji czy Hezrynu. Uczeń Nekromanty przedstawia także wiele różnorodnych ras postaci - zaczynając od dobrze znanych popkulturze wampirów aż do różnego rodzaju demonów - które odgrywają mniej lub bardziej znaczącą rolę dla fabuły.


Prawie tysiąc stron daje możliwości dobrego nakreślenia profilów psychologicznych postaci i E. Raj wykorzystała te możliwość bardzo dobrze! Zarówno główni bohaterowie, jak i postaci drugoplanowe nie są bohaterami, z którymi czytelnik chciałby się utożsamić. Podczas czytania historii Norgala, Rothgara czy króla Naramira III nie raz można poczuć zniesmaczenie czy nawet obrzydzenie. Ich zachowanie zdecydowanie mija się z ogólnie przyjętymi zasadami moralnymi.

Jednak jest także coś w tej historii, co sprawia, że kibicuje się bohaterom powieści. Żadna z przedstawionych w książce postaci nie została ukazana jako dobra lub zła, podobnie jak ma to miejsce w rzeczywistym świecie. Uczeń Nekromanty przedstawia piętnastoletnią prostytutkę, która obsługuje mężczyzn tylko dla tego, by obronić swojego młodszego brata przez brutalnym ojcem-pijakiem; mężczyznę, który z pozoru miły, noce lubi spędzać z małymi chłopcami; kapłankę, która pragnie jedynie ucieczki z klasztoru czy krwiożerczego wampira, ratującego małego chłopca z opresji. Tutaj nie znajdzie się płytkich postaci. Ich charaktery nakreślone zostały z niesamowitą pieszczotliwością. Każdy z bohaterów ogrywa jakąś rolę w tej historii, każdy ma swoje cele i marzenia, choć różne postaci na różne sposoby próbują te cele osiągnąć.

"Król, żołnierz czy kapłan - wszyscy byli w tych dniach równi, bo słabi i ludzcy. Połączeni pozornym braterstwem, zanurzeni w nierealnym upadku."

Uczeń Nekromanty to wielowątkowa fabuła przepełniona niezliczoną ilością detali, ciekawie nakreślone intrygi, pełne mrocznej magii uniwersum, niebanalni, wielowymiarowi i wielowarstwowi bohaterowie oraz wiele, wiele więcej! Trudno w kilku słowach opisać powieść tak obszerną, która wywiera na czytelnikach tak wielkie wrażenie. Pierwszy tom serii to prawdziwa perła na polskim rynku fantastyki i pod wieloma względami można by porównywać ją wieloma niesamowitymi powieściami zagranicznych twórców. Nie spodoba się wszystkim, nie polecam sięgać jeśli oczekujecie bajkowych wizji wróżek czy magii, dzięki której zawsze następuje happy end. To nie ten typ literatury. To raczej dark fantasy, przedstawiające wizje świata brutalnego i zepsutego pod każdym względem.

Pierwszy raz miałam okazję spotkać się z pozycją, w której poruszany jest temat Nekromancji. Do tej pory, nie udało mi się spotkać właśnie takiej książki. Do czasu, aż dano mi szansę na poznanie "Ucznia Nekromanty", debiutu naszej Polskiej autorki!

Czym jest sama Nekromancja? Dzięki tej pozycji, teraz umiem odpowiedzieć dokładnie na to pytanie. Ale sama myśl o tym, że miałabym spróbować tej tajemnej i mrocznej magii, przyprawia mnie o ciarki. Naszym głównym bohaterem jest pewien chłopiec - Norgal, który już w momencie narodzin został naznaczony. Dzięki piętnu, staje się uczniem pewnego Rothgar'a - mistrza nekromancji, który dostrzega w nim coś niepokojącego, ale właśnie to przesądza sprawę o jego przyszłości.

Jak w moje ręce trafiła ta pozycja, pomyślałam "Oj, będzie co czytać". To dość obszerna książka, dla wielu zapewne aż "za" obszerna, ale właśnie dobre historie możemy tylko dostrzec, w takich grubych tomiskach! Co mnie zaskoczyło w tej książce, to na pewno cytaty, które rozpoczynają każdy nowy rozdział, do tego ciekawe postacie, których dokładny spis znajduję się z tyłu książki, oraz słowniczek, który również znajduję się z tyłu książki, a który moim zdaniem przez wielu autorów jest po prostu nie brany pod uwagę. Nad czym ogromnie ubolewam. Autorka E. Raj zachwyca gamą postaci, cudownym światem, który czasem przyprawiał mnie o gęsią skórkę, a przede wszystkim nietuzinkowym pomysłem! W tej książce, możecie spodziewać się dużo mroku, intryg i tajemnic, które z czasem poznajemy. Lubię właśnie książki w której klimat jest mroczny, przesiąknięty złą magią, bo w takich książkach czuję się najlepiej. Przez to, że każdego przyciąga przecież to co złe, wydaje nam się wtedy to o wiele bardziej ciekawsze. Norgal jest dość niepokornym uczniem, często upartym ale właśnie dzięki temu, jego postać i przede wszystkim jego utarczki z nauczycielem są o wiele bardziej zachwycające. I o dziwo, spotkałam się tu również z momentami erotycznymi, też nie do przesady ale się tu pojawiają.
Jedynie co mnie troszeczkę tutaj wprawiło w lekkie zdezorientowanie, to duża ilość postaci. Na szczęście dzięki spisu najważniejszych postaci z tyłu książki, nie pomieszali mi się, ale bez tego byłoby ciężko.

Jeśli będziecie chcieli sięgnąć po "Ucznia nekromanty", nie dajcie się zwieść swojemu zwątpieniu, bo już sama ilość stron Was przerazi. Przez takie rozważania ucieknie Wam bardzo mroczna, zagadkowa i przesiąknięta plagą historia, w której poznacie co to znaczy, móc wskrzeszać i kierować nieumarłymi. Ale czy będziecie w stanie mieć odwagę na to, by poznać bliżej temat Nekromancji? Przekonajcie się o tym sami.

Zapraszam na bloga -> https://witchmargo.blogspot.com/

"Uczeń nekromanty" E. Raj to wielowątkowa, rozbudowana opowieść pełna bohaterów. Zdecydowanie dla ludzi lubiących krwawe i mocne opisy, które nie boją się czytać o przełamywaniu pewnych tabu. To mroczny, hipnotyzujący świat nie tylko nekromancji i czarnej magii, ale i ludzkiej ułomności, fałszywości i obłudy obnażonej i ujawnionej w obliczu przerażającej Plagi.
Dałam się uwieść językowi Autorki, jej wizji, jej bohaterom i mrocznej aurze jej opowieści.

Polecam calym sercem. I czekam niecierpliwie na ciąg dalszy.