„To czego szukasz, poszukuje ciebie”.
Święci z Qumran to lektura, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Wystarczy tylko dogłębnie i wnikliwie rozejrzeć się wkoło, a można zauważyć, ile wzajemnych relacji i stosunków wymaga poprawy czy wzmocnienia. Nie bądźmy głusi i ślepi, zauważmy bliźnich i wzmocnijmy ich chociażby dobrym słowem czy drobnym gestem. To tak niewiele, a potrafi uczynić tak wiele. Zachęcam do podróży przez pustynię, gdzie dobre słowo niesie się szerokim echem ...
Młody Egipcjanin, Mennepher, po śmierci ojca, został – na prośbę macochy – umieszczony w elitarnym zakonie esseńczyków w Qumran, gdzie prowadził pustelnicze życie. W miarę upływu czasu zauważał hipokryzję panującą w zakonie, nie zgadzał się z głoszonymi przez mnichów prawdami. Wydawały mu się coraz bardziej obce i wynaturzone. Na swojej drodze życiowej spotkał „tajemniczego brata”, którego nauki w nim kiełkowały. Obecny zakon stał się dla niego nieodpowiednim miejscem, chęć jego porzucenia w nim narastała, aż doszło do punktu kulminacyjnego i zrzucił habit. Czuł się wolnym człowiekiem, ale obawiał się o swoje życie. Ponadto gorące uczucie do czystej i nieskazitelnej jak łza kobieta umocniło go w przekonaniu, że postąpił słusznie. Uważał, że nie można służyć dwóm panom. Lepiej szczerze i prawdziwie, ale jednej prawdzie. Ale trzeba pamiętać, że lata pobytu za murem klasztoru odcisnęły na bohaterze piętno. Czy będzie potrafił żyć poza murem klasztoru? Czy sumienie pozwoli mu spokojnie żyć i rozwijać się? Czy miłość zwycięży i będzie jego kierunkowskazem na dalsze lata życia? A może będzie tak pochłonięty nauki nowego proroka, że nie będzie widział dla siebie życia w związku z kobietą?
Święci z Qumran to niesamowita lektura, pełna życiowych i miarodajnych nauk. Z niej tryskają niewyczerpane pokłady miłości, życia w prawdzie, pokoju i szacunku dla drugiej osoby. Wartości, którym hołduje bohater, powinny być drogowskazem dla każdego człowieka, każdy powinien wziąć sobie do serca chociaż jeden promyk z całej gamy pozytywnych wartości. Wystarczy obejrzeć się wkoło i zauważyć drugiego człowieka, uśmiechnąć się do niego, powiedzieć dobre i ciepłe słowo. Bardzo często docenia się człowieka i tęskni za nim, gdy już go nie ma pośród nas. Ale to już jest za późno …
Jestem pewna, że po głębszej lekturze i refleksji, każdy w tej powieści odnajdzie cząstkę samego siebie. Autor skłania nas do wniknięcia we własne wnętrze, nurtuje nas masą intrygujących pytań, na które odpowiedzi często dopiero poszukujemy. Błądzimy, ale w słusznej sprawie, szukamy swojego prawdziwego „ja”. Autor sieje ziarnko niepokoju i zostawia nas samych, sami musimy wydobyć z głębi własnych przekonań, to co najlepsze.
Święci z Qumran to emanująca prawdą i urokliwą atmosferą czasów Jezusa z Nazaretu historia. Urzeka od pierwszych stron, porusza wewnętrznie i powoduje, że w każdym czytelniku zachodzi duchowa przemiana. Często dotychczasowa hierarchia wartości zostaje zakłócona i rozpoczynają się poszukiwania tych prawdziwych duchowych doznań.
„Jezus nie pragnie człowieka zaprogramowanego na określone zachowania, pragnie uczynić człowieka wolnego, w pełni zanurzonego w miłości do bliźniego”.
Dziękuję autorowi, że ta lektura pojawiła się w tym momencie. Jest bardzo pożądana w dzisiejszych czasach, gdzie światem rządzi pieniądz i ludzie dążą za wszelką cenę do pomnażanie dóbr materialnych. Nie dostrzega się drugiej osoby i jej wołania o pomoc. Ludzi stali się sobie obojętni i zamknięci w kokonie własnych przyjemności. Warto zadać pytanie, na co mi te wszelkie dobra, przecież korzystać z nich mogę tylko tu, w ziemskim życiu, po śmierci i tak nie będą mi potrzebne. Czy zatem warto poświęcać swój cenny czas i energię na bezgraniczne bogacenie się? Czas się opamiętać i stworzyć własną hierarchię wartości, która zaspokoi nas duchowo i zapewni wewnętrzny ład oraz zapewni umiar w hołdowaniu materializmowi.
„Bogactwo deprawuje i życiowo rozprasza. Bycie prawdziwym uczniem Jezusa zobowiązuje nas nie tylko do przestrzegania Bożych przykazań. Jezus zachęcał nas, abyśmy go naśladowali również w jego ubóstwie. Miłość do bogactwa może omotać człowieka, stając się wielką przeszkodą dla jego cnoty. Ona wymaga ofiar, zaś pokusa bogactwa żąda bez końca nowych zysków”.
Ta powieść jest uniwersalna i ponadczasowa. Nie ważne na której stronie się ją otworzy, z każdej strony bije miłość, radość, spokój i opanowanie. Ona jest skarbnicą dobrych myśli i refleksji. Nie sposób ich wszystkich przytoczyć, ale niektórym warto poświęcić chwilkę. Niech podsumowaniem nauk płynących z tej mądrej lektury będą poniższe słowa:
„Droga człowieka jest prosta. Kiedy rozważa on w łasce wiary własne doświadczenie, nie wolno mu nie wyciągać wniosków. Inaczej nie tworzy wartości, które stanowią o jego rozwoju. Tylko one wynoszą ludzi na wyższy poziom duchowy. Od poznania siebie zależy, czy będzie żył w świadomości człowieka duchowo pijanego, czy też wyciągnie wnioski i wzniesie się na wyższy poziom świadomości. Czas płynie. Ludzie, którzy tego nie robią, z czasem stają się w swych sercach ślepi, a wtedy nie potrafią zobaczyć siebie takimi, jakimi są. Będąc jak pijani winem, widzą świat i siebie duchowo nijakim, bez wyrazu”.
Piękna i pełna wzruszeń historia, proszę, aby każdy przeżył ją na swój niepowtarzalny sposób ...

Zdaję sobie sprawę, że książka ,, Święci z Qumran" jest pozycją kontrowersyjną. Jednak mnie zachwyciła swoim klimatem, pięknie, a zarazem szczegółowo opisanymi tradycjami. Główny bohater jest bardzo realistyczny i można się z nim utożsamiać. To nie jest łatwa powieść historyczna, bowiem w swych filozoficznych i religijnych rozważaniach, skłania czytelnika do różnorodnych refleksji, co uważam za ogromny plus. Owszem minusem może być monotonność, bowiem nie ma tu żadnych akcji zapierających dech w piersiach, a podróż mająca na celu odpowiedzieć nam na nurtujące nas pytanie, które prowadzić może tylko do jednego: naszej przemiany duchowej. Jednak ta książka potrafi zaciekawić i wciągnąć. Cytaty z Ewangelii dodają tylko autentyczności, że ja jako czytelnik mogę uwierzyć, że takie coś mogło wydarzyć się na prawdę, bowiem postać Jezusa jest tak tajemnicza i nie odkryta, że każda najmniejsza o nim wzmianka wzbudza naszą ciekawość. To tak jakby ktoś wymyślił nowy smak lodów truskawkowych. Niby wszyscy wiemy jak one smakują jednak chęć wypróbowania tej nowej kombinacji jest silniejsza od nas samych. Czy zatem warto schrupać tę powieść? Zdecydowanie tak, to wspaniała podróż do przeszłości , która stara się przybliżyć nam nauki, które zostały odkryte w Qumran i odnaleźć własne Ja.

Więcej o mojej opinii znajdziesz na blogu:

https://papierowalowczyni.blogspot.com/2020/03/swieci-z-qumran.html

eśli szukacie książki pełnej dynamicznej treści i niespodziewanych zwrotów akcji to nie spotkacie tego w "Świętych z Qumran". Jeśli jednak szukacie książki z myślącym, trzeźwo patrzącym i rozwijającym się bohaterem to książka dla Was.

To piękna powieść historyczna, osadzona w czasach rozwoju chrześcijaństwa. To historia przepełniona życiowymi prawdami i naukami. Uczy tego, co w życiu najważniejsze - szczerości, miłości, wzajemnego poszanowania i dążenia do pokojowego życia.

Sławomir Dąbek tak umiejętnie poprowadził akcję i dialogi, że można w poszczególnych scenach odnaleźć własnego siebie. Bo cóż różni nas od ludzi z pierwszych wieków naszej ery? Jedynie rozwój technologii, bo porywy serca pozostały takie same.

Sceptycznie podchodzę do książek bazujących na wydarzeniach religijnych. Ta pozycja jednak rozwiała moje wątpliwości. Poprowadzona jest w sposób spokojny, bohater rozwija się z każdym rozdziałem a jego serce widzi błędy wokół niego i rwie się do prawdy. Chociaż nie ma tu nagłych zwrotów akcji to dojrzewanie młodego Egipcjanina jest ucztą dla zmysłów. Zakłamanie, prawda, wiara, oddanie, szczerość, miłość i ból straty to tylko nieliczne emocje,. które kłębią się w sercu Mennepherza.

Świetnym zabiegiem jest wprowadzenie do książki postaci takich jak św. Jan Chrzciciel, św. Paweł czy św. Szczepan oraz Zesłanie Ducha Świętego. Niezwykle ożywia to całą opowieść jak i nadaje realniejszy charakter wędrówki Mennepherza ku prawdzie i wolności. Do tego nierozwikłana od lat zagadka ,jako wisienka na torcie.

Reasumując książka przepełniona życiowymi prawdami, czytanie "na ślepo" otwartych stron zawsze przyniesie piękne pouczenie bądź wskazówkę. W postaci Młodego Egipcjanina możemy odnaleźć samych siebie, nasze pragnienia i życiowe wędrówki.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Novaeres.