Do tej książki przyciągnęły mnie opinie oraz ta minimalistyczna okładka. Cóż, lubię proste formy.

Wyjątkowo piękne spojrzenie na miłość i przyjaźń. Dwaj mężczyźni, których losy zaczynają się splatać za sprawą całkiem przypadkowego spotkania. Ta miłość, tak nie akceptowana przez większość społeczeństwa, jednak się zdarzyła i była piękna. Kto z nas nie chce być kochanym i kochać. Kto z nas nie lubi czytać o pięknym uczuciu.

Nie jest to jednak słodka opowieść. Jednak czy miłość zawsze bywa łatwa? Czy relacje z ludźmi bywają łatwe?

Poza tym jest to opowieść o stracie i bólu, poczuciu samotności... O próbie odnalezienia samego siebie...

Zobaczyłam całkiem przyjemne spojrzenie na relacje ludzi, na ich emocjonalne wewnętrzne walki. Autorka z wielką lekkością pisze o sprawach trudnych, tym samym mnie czytelnika nie przytłaczało to co się dzieje. Jednak również nie byłam na to obojętna.
Dałam się swobodnie ponieść tej historii i nie żałuję.

Miłość to uczucie, które nie zna dnia ani godziny, kiedy przyjdzie, zaskakuje nas w najmniej oczekiwanym momencie.

Jedno spojrzenie, jedna chwila i życie Scotta i Eliota obrało całkiem inny kierunek. Niespodziewane spotkanie i błysk w oku wystarczył, by uświadomić im, że los postawił na ich drogach bratnią duszę.


Scott i Eliot to dwa różne charaktery, jeden skryty, zamknięty w sobie, drugi otwarty na ludzi i ich błędy. Choć czasem nie rozumiałam, decyzji podjętych przez obu Panów, to ich historia wciągnęła mnie i jestem pod wrażeniem emocji jaki zostały mi dostarczone przez Scotta i Eliita.

Chyba każdy pamięta, jak to jest na początku kiełkującej miłości, każdy dotyk sprawia, że mamy ciarki na całym ciele, to oczekiwanie na wiadomość i gdy co minutę zerkamy na wyświetlacz telefonu i tu ukłony dla samej autorki, która w świetny sposób przekazała te wszystkie emocje.


W książce mamy ukazaną więź, jaka może powstać między dwojgiem ludzi, tak całkiem innych a jednak pasujących do siebie.
Nasuwa mi się pytanie po przeczytaniu książki ile jesteśmy w stanie zrobić dla drugiej osoby?

Na koniec muszę wspomnieć o okładce, która mnie zauroczyła swoim minimalizmem i prostotą.

Temat, który autorka porusza w swojej powieści jest pokazany empatycznie, dojrzale i delikatnie. Ukazuje piękną relację między dwoma mężczyznami w sposób niemal poetycki, bez wulgaryzmów czy szczegółów. To zagadnienie, które jest obecne w mediach i często wzbudza niezdrową sensację czy pogardę. Tymczasem autorka stworzyła historię, która pozwala zajrzeć w serca osób tej samej płci, które pragną być ze sobą i dawać sobie szczęście. Nie eksponuje zbyt mocno seksualności, gdyż nie ona jest tu najważniejsza. Najważniejsze są uczucia i niezwykła więź, która opiera się na wzajemnym zaufaniu i przyjaźni. Ich związek jest pokazany w naturalny sposób, bez psychologicznych podtekstów i otoczki społecznych problemów.

Przeczytałam ją z zainteresowaniem, gdyż stworzona opowieść odbiega od innych tego typu historii.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/03/741-skrzypek.html

„Czasem jedno przypadkowe spotkanie wystarczy , by zmienić całe życie…”. Przekonać się o tym mogli bohaterowie książki „Skrzypek” Scott i Eliot. Na pozór dwoje różnych ludzi, dzięki zupełnemu zbiegowi okoliczności ma okazję się poznać, a później pokochać miłością szczerą i głęboką. Jednak, jak doskonale wiemy po pierwszych fascynacjach, zauroczeniu i zatraceniu w sobie przychodzi czas próby, czas zwyczajnych dni i zwyczajnych problemów. Nasi bohaterowie na różne sposoby próbują z nimi sobie poradzić, ale czy im się to uda? Czy wystarczy im czasu? Zwłaszcza, że Eliot – światowej sławy były skrzypek, który koncertował i nagrywał płyty wraz z siostrą wciąż na nowo przeżywa przeszłość, która rzutuje na jego obecne życie.

Autorka w swojej książce ukazuje wiele współczesnych problemów. Otrzymujemy od niej piękną historię miłości dwóch młodych mężczyzn, którzy nie boją się kochać. Rodzina i przyjaciele Scotta akceptują ich wybory i wspierają w ich decyzjach, natomiast rodzice Eliota nadal nie mogą wybaczyć synowi jego decyzji i rezygnacji z kariery. Mimo to mężczyźni cieszą się swoją relacją, rozwijając się przy tym i znajdując sens w życiu.

Pozycja ta zmusza również do głębokiej refleksji na temat śmierci i przemijania. Czy zastanawialiście się kiedyś, czy możliwym jest kochać kogoś tak mocno, aby po jego śmierci nadal go widzieć, rozmawiać z nim i żyć, jakby się nic w tym życiu nie zmieniło? Taka miłość nie zdarza się zawsze. W dzisiejszym pędzie i zabieganiu trudno w ogóle otrzymać czas na żałobę i smutek po stracie, nie wspominając już o wsparciu specjalistów. A przecież śmierć to jedno z najbardziej mających na nas wpływ wydarzeń w życiu.

Znajdujemy w niej również ważny przekaz do rodziców, aby pozwalać swoim dzieciom na podejmowanie własnych decyzji. Oczywistym jest, że w początkowych latach, to rodzice mają znaczny wpływ na kierunek, w którym rozwijają się ich pociechy a także na rozwój ich pasji i zainteresowań. Mimo wszystko warto pamiętać o tym, że nie przeżyjemy za nich życia, a decyzje, które podejmiemy wbrew ich woli mogą rzutować na ich dalszym życiu i relacjach z bliskimi im osobami.

Zapoznając się z opisem książki i niestety, ale oceniając ją po okładce, nie myślałam, że otrzymam w niej tyle emocji i ważnych przesłań. Warto czasami zaryzykować i sięgnąć po pozycje, które nie zawsze wydają nam się „dla nas”, gdyż możemy w ten sposób pozbyć się naprawdę wyjątkowych przeżyć.

Dla mnie była to wyjątkowa i wartościowa powieść, którą z pewnością mogę polecić.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie