"Ptak puszczony na wolność zawsze odleci. Nieważne, ile lat spędził w niewoli i jak rzadko latał. Wystarczy, że poczuje powiew świeżego powietrza, a przerażone serce będzie wyrywać się do wolności."

Powieść wciągnęła mnie w swój świat mocno i intrygująco, błyskawicznie ją pochłonęłam, ciekawa mieszanka thrillera i sensacji, oprawiona w wiktoriańskie arystokratyczne akcenty i wzbogacona romantyczną nutką. Zostałam przyjemnie zaskoczona każdym niemal aspektem książki. Bardzo spodobał mi się styl pisania autorki, barwne pióro, umiejętność przyciągania uwagi czytelnika, stopniowania napięcia, kreowania postaci i biegu zdarzeń. I ta wielka dbałość o każdy detal w narracji i fabule, spójne zespolenie przeszłości i teraźniejszości, sprawne wywołanie niemal natychmiastowej identyfikacji z główną bohaterką, razem z nią staramy się odnaleźć w otaczającej nas mrocznej rzeczywistości. Wszystko to sprawia, że książka wzbudza silne emocje u czytelnika, nie można się od niej oderwać, jej klimatem nasycamy nasze zmysły.

Z lekkością i zaangażowaniem chłonęłam tę fascynującą opowieść, wypełnioną upiornymi sekretami, demonicznymi tajemnicami, zaskakującymi zdarzeniami, przerażającymi sytuacjami. W miarę przebiegu coraz bardziej dynamicznej akcji narasta w nas niepewność, poczucie strachu, docieramy do mrocznych fragmentów przeszłości, których dopasowanie do siebie przyprawia czytelnika o przysłowiową gęsią skórkę. Doskonale czuje się bezpośrednią bliskość śmiertelnego zagrożenia. Czy malarce Zarze Dormer uda się oswobodzić z demonów przeszłości? Jak bardzo poszukując odpowiedzi na pytania dotyczące zamordowania jej młodszej siostry naraża się na wielkie niebezpieczeństwo? W jaki sposób ród Debrettów zdeterminuje życie głównej bohaterki i jej najbliższych? Po zapoznaniu się z "Rodem wyklętych" zrozumiałam, że musiały mnie minąć ciekawe wrażenia czytelnicze skoro jeszcze nie sięgnęłam po debiutancką książkę Maggie Moon. Z wielkim zainteresowaniem zajrzę do "Posiadłości", w której opisano wcześniejsze losy Zary, docieranie przez dziewczynę do przerażającej prawdy o mrocznym klanie arystokratów. Zachęcam do zapoznania się z twórczością tej młodej polskiej autorki, mam nadzieję, że będziemy mogli delektować się wieloma jej powieściami, w których zostaną wykorzystane niewątpliwe atuty w postaci imponującego bogactwa wyobraźni i niesamowitej umiejętności oddziaływania na czytelnicze emocje.

bookendorfina.blogspot.com

Opis fabuły
Między Zarą a Frankiem zaczyna coś iskrzyć po wydarzeniach opisanych w poprzednim tomie. Dziewczyna stara się żyć normalnie na tyle, na ile jest to możliwe. Jej kariera malarska zaczyna nabierać tempa, otrzymuje propozycję wystawienia swoich prac, z czego z przyjemnością korzysta. Jednak radość z pierwszego sukcesu w malarstwie przytłacza świadomość, że Noel Debrett żyje i chce się zemścić. Tymczasem, w zupełnie innej części kraju, Debrettowie muszą zdecydować, kto zostanie nowym dziedzicem ich rodu. Decyzja jest prosta, ale zachowanie Marsa budzi pewne wątpliwości, zarówno w czytelniku, jak w bohaterach powieści. Czy Noel powróci do innych członków swojego rodu, a może będzie tułał się po świecie w poszukiwaniu zemsty? I czy Zara w końcu wyzwoli się od demonów przeszłości, które prześladują ją na każdym kroku.

Ocena
Jest to już drugi tom przygód Zary, a ja ciągle nie mam dosyć. Zachowanie Franka jest cudowne, a jego prześmieszne sprzeczki z Dorą podbiły moje serce. Autorka znowu zafundowała nam mocną dawkę strachu, przerażenia oraz wiktoriańskiej Anglii. Tak, ponownie mamy licznie pojawiające się retrospekcje, dzięki którym lepiej poznajemy świat Debrettów. Okazuje się, że arystokratyczna rzeczywistość wcale nie jest taka idealna, jak może się wydawać. Kolejną zaletą książki jest ogromna wielowątkowość. Bohaterów również jest co nie miara - tych nowych i tych znanych z poprzedniej części. Tych drugich możemy jeszcze lepiej poznać, natomiast pierwsi mieszają i sprawiają, że akcja toczy się jeszcze szybciej i bardziej dynamicznie. Oczywiście, przy czytaniu ,,Rodu wyklętych" trzeba mieć naprawdę mocne nerwy, bo nie jest to pierwsza lepsza historia z dreszczykiem. To niezwykle brutalna, ale realistyczna historia wyniosłych, podłych arystokratów, którymi kierują własne pobudki oraz prostej malarki, którą los paskudnie doświadczył. Powieść jest pełna zwrotów akcji nie tylko w sprawie Debrettów, która zaczyna już przeciekać do mediów, ale także w sprawie śmierci Zoe, na którą nareszcie zostaje rzucone trochę światła. Niesamowicie opisana jest finalna konfrontacja między główną bohaterką a dosłownie zabójczo przystojnym, dumnym i pałającym chęcią zemsty Noelem Debrettem. Czy warto przeczytać? Na pewno! Musicie jednak liczyć się z tym, że czasem przyda się mała przerwa, bo okrucieństwo zgromadzone w tej powieści może być czymś ponad Wasze siły.

„Ród wyklętych”autorstwa Maggie Moon to dla mnie naprawdę wielkie odkrycie. Po okładce, która, krótko mówiąc, nie przyciągnęła mojej uwagi, spodziewałam się nudnej powieści. A co dostałam?

Zara Dormer uczy się w akademii sztuki, od zawsze chciała zostać malarką. Jest niczym niewyróżniającą się nastolatką. Stara się spełnić swoje marzenie, ma przyjaciół i rodzinę. Jednak dziewczyna potrafi maskować swoje uczucia i tak naprawdę cierpi po utracie przed laty swojej młodszej siostry. Do tego odczuwa ciągły strach, ponieważ zło czyha i nie długo ją dopadnie.

„Ród wyklętych” to znakomite połączenie świata współczesnego i czasów arystokracji. Trzymający w napięciu thriller o zaskakującym wątku jest po prostu powieścią, której nigdy bym się nie spodziewała. Wraz z bohaterami odkrywałam tajemnice starego rodu, która mrozi krew w żyłach.

„Nie wszystko rzucone w ogień spłonie”

Po przeczytaniu czuję się jakby ta książka rozerwała na kawałki moje serce, duszę i ciało. Porywa, wciąga i zachwyca, dlatego też, gdy przeczytałam ostatnią stronę, to chciałam od razu zacząć od początku. Wczułam się tak bardzo w sytuacje bohaterki, że sama zaczynałam się bać, że i na mnie czyhają ci, których nie chciałabym spotkać nigdy w życiu.
Napisana lekkim stylem czyta się szybko i przyjemnie dlatego bardzo gorąco polecam i zachęcam. Takich książek nie spotyka się codziennie, a tę powieść będę poznawała cały czas od nowa.